27 Σεπτεμβρίου 2016

Φολέγανδρος, ένα μαγικό νησί του Αιγαίου...



Και το καράβι...


...για τη Φολέγανδρο είχε σαλπάρει...
Διαβάζεται πιο ιδανικά με αυτό παράλληλα:


Πρώτη ανατολή στη Φολέγανδρο


Να ξεκινούσε κάθε μέρα κάπως έτσι :)


Ας αρχίσει η εξερεύνηση
















 






Αύγουστος 2016.
Ξημερώματα. Φυγή. Οι ώρες περνάνε σαν νερό.
Άφιξη στην Φολέγανδρο. Οι πόρτες του καραβιού ανοίγουν. Καραβοστάσης.
Υπέροχη θέα. Η ανατολή σε αποζημιώνει.
Πουντάκι. Αγκάλη. Κάτεργο. Λιβάδι. Βάρδια. Γύρος του νησιού με καΐκι.
Φεγγάρι το βράδυ. Το δωμάτιο με πίνακες του Chagall και με βιβλία.
Ξεφύλλισα μονάχα ένα και το έβαλα ξανά στη θέση του.
Εξερευνήσεις με τη μηχανή. Βόλτα στη χώρα. Παγωτό.
Κάστρο σαν κάρτ ποστάλ.
Γάτες και παιδιά στα σοκάκια του. Το ίδιο αλήτικα ανέμελα.
Γιασεμί. Ανέβασμα στην Παναγιά. Ζιγκ Ζαγκ ως πάνω.
9ημερα. Άρτος. Ηλιοβασίλεμα μπροστά στις πύλες του Παραδείσου.
Άρτεμις και Απόλλωνας. Ερείπια αρχαίου ναού.
Κατάλευκες εκκλησίες. Άγγιγμα ψυχής.
Η πιάτσα. Ο παπάς στο γάιδαρο.
Ακούραστοι περιπατητές. Η παύση του χρόνου.
Σπίτια πάνω στο γκρεμό.  Προστασία από αλλοτινούς πειρατές.
Στην Άνω Μεριά. Ελαιοτριβείο "Η δικαιοσύνη", ιδρυθέν ενέτει 1924.
Ηλιοβασίλεμα από ψηλά. Ανεμόμυλοι. Κατσίκες. Γαϊδούρια.
Η κυρά Ειρήνη. Ματσάτα.
Ρακόμελα. Η Λοτζια. Χώρα: θεατρικό σκηνικό.
Σιωπές. Μιλιές.
Μια παρέα όλοι. Ένα αλλόκοτο μαζί.
Σιωπή. Εσύ και εγώ.

14 Σεπτεμβρίου 2016

Ο Τρίτος Άνθρωπος // The Third Man


O "Τρίτος άνθρωπος" σε σκηνοθεσία Κάρολ Ριντ, σενάριο Γκράχαμ Γκριν...
Μια πραγματικά αριστουργηματική ταινία...


Θεωρείται μία από τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία του σινεμά (και μια από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές και εμπορικές επιτυχίες του βρετανικού μεταπολεμικού κινηματογράφου), που μπόρεσε να μεταφέρει υποδειγματικά στην οθόνη το ομώνυμο μυθιστόρημα του Γκράχαμ Γκριν.  
Ευρηματική σκηνοθεσία, υπέροχη ασπρόμαυρη φωτογραφία και παραδειγματική αξιοποίηση των φυσικών ντεκόρ, για τη δημιουργία ατμόσφαιρας. Ακόμη μια ανάλυση για την ταινία σίγουρα περισσεύει, αναζητήστε την και αφεθείτε να σας ταξιδέψει στο μυστήριο της...


Ερμηνείες καθηλωτικές, ονειρικό σύνολο...


Στιγμές καθώς έβλεπα την ταινία, έβγαζα το κινητό και φωτογράφιζα τις εικόνες της...
Είναι πραγματικά υποδειγματικές... Ένα υπέροχο φιλμ νουάρ...


Συναίσθημα


Μυστήριο


Αγωνία


Ομορφιά... Μελαγχολία... Νοσταλγία...

Με την εξαιρετική μουσική του Anton Karas


«Μην είσαι τόσο κατσούφης. Τελικά δεν είναι τόσο χάλια τα πράγματα. ‘Όπως λένε, στην Ιταλία για 30 χρόνια με τους Βοργίες είχαν πόλεμο, τρόμο, αιματοκύλισμα, αλλά έφτιαξαν τον Μιχαήλ Άγγελο, τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι, και την Αναγέννηση. Στην Ελβετία είχαν αδελφική αγάπη – είχαν 500 χρόνια δημοκρατίας και ειρήνης, και τι έφτιαξαν; Το ρολόι που κάνει κου-κου»



Υπόθεση: Ένας άνεργος συγγραφέας, φτάνει στη μεταπολεμική Βιέννη και τη βρίσκει χωρισμένη στα δύο από τους νικητές συμμάχους και πεινασμένη, καθώς υπάρχουν λίγες προμήθειες και η μαύρη αγορά ανθίζει. Φτάνει μετά την πρόσκληση ενός πρώην συμμαθητή και φίλου που του προσέφερε δουλειά. Μόλις φτάνει μαθαίνει πως εκείνος σκοτώθηκε σε ένα παράξενο τροχαίο. Μιλώντας, λοιπόν, με τους φίλους και τους συνεργάτες του παρατηρεί πως οι ιστορίες τους αντιφάσκουν. Κι αποφασίζει να ανακαλύψει την αλήθεια...

Παραγωγή: Βρετανική
Σκηνοθεσία: Κάρολ Ριντ
Πρωταγωνιστούν: Αλίντα Βάλι, Ορσον Γουέλς, Τζόζεφ Κότεν, Τρέβορ Χάουαρντ

1 Σεπτεμβρίου 2016

νέες αρχές


Το να συνεχίζεις να ενθουσιάζεσαι στη ζωή σου, είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις προς τον εαυτό σου. Ακόμη και μέσα σε αυτούς τους «περίεργους» καιρούς, με τις όποιες αναποδιές και απογοητεύσεις, είναι μαγευτικό να μπορείς να μεθάς από την ομορφιά της ζωής, του ονείρου, της αγάπης, του έρωτα, του ταξιδιού, της τέχνης, του μοιράσματος, από τη μυρωδιά ενός γιασεμιού, από ένα αθώο βλέμμα, από τη θαλπωρή μιας αγκαλιάς, από την αγριάδα που μεταλλάσσεται σε νηνεμία, από τις αποτυχίες που θα φέρουν τις επιτυχίες, από τις απορρίψεις που θα κάνουν πιο θριαμβευτικό το αύριο όταν θα έρθει δικαιωματικά η νίκη. Το να συνεχίζει να σε μεθά η γνώση - παρ' όλες τις υποτιμήσεις της - η επιμόρφωση, το καθετί νέο σαν προορισμός.  


Μετά από έναν ιδιαίτερα κοπιαστικό χειμώνα, ήρθανε οι ηλιόλουστες μέρες του καλοκαιριού για να με εξαγνίσουν. Υπήρξε γενναιόδωρο το καλοκαίρι μαζί μου.  Αίγινα, Κύθνος, δυο νησιά που με κέρδισαν για διαφορετικούς λόγους και στα οποία ήδη έχουμε αναφερθεί. Έπειτα ακολούθησε ο Αύγουστος, όπου ταξίδεψα και πάλι στο Αιγαίο. Τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσουν αναρτήσεις για τη Φολέγανδρο και τη Σίκινο, δυο μαγικά νησιά που είχα την ευκαιρία να τα εξερευνήσω.  Τα ταξίδια, όπως και τα βιβλία, προσφέρουν αφορμές για ενδοσκοπήσεις. Νιώθω ευγνωμοσύνη για την ομορφιά και τις εμπειρίες που αποκόμισα.  

Τις επόμενες μέρες απομένει να μπει τελεία και σε μια προσπάθεια ετών.
Να ο στόχος για το «νέο έτος»: Τελεία. Ολοκλήρωση κεφαλαίων. Άνοιγμα σε νέα πράγματα. Συνεχίζουμε μπροστά. Προς άλλα κεφάλαια. Παρακάτω.

Καλές νέες αρχές σε όλους μας!

4 Αυγούστου 2016

Ραντεβού το Σεπτέμβρη!




Αγαπητοί φίλοι και αναγνώστες,

Ήρθε ο καιρός για μια καλοκαιρινή διαδικτυακή αποτοξίνωση. Ίσως να καθυστέρησε κιόλας. Αλλά η φετινή χρονιά ήταν κάπως διαφορετική από τις προηγούμενες για μένα. Επιβάλλεται λοιπόν χρόνος σε διάβασμα περισσότερων βιβλίων, κλείσιμο του υπολογιστή, ανασύνταξη δυνάμεων. 

Σας ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση, τα emails και τη συνεχή παρουσία σας στο ιστολόγιο, ακόμη και όταν εγώ απουσιάζω. 

Ευτυχώς οι εμπνεύσεις δε σταματάνε ποτέ, όπως και οι αφορμές για να εξακολουθεί να ανανεώνεται η θεματολογία του.

Καλό υπόλοιπο του καλοκαιριού!
Να είστε καλά. Ραντεβού το Σεπτέμβριο!

24 Ιουλίου 2016

Κύθνος, ένα νησί γεμάτο κρυφούς θησαυρούς...



Η ανατολή κατά την άφιξη μας στο λιμάνι του Λαυρίου.


Το ταξίδι μας ξεκινά.


Στο νησί. Ένα βιβλίο πάντα συντροφεύει τα ταξίδια, 
το παραπάνω εφέτος συνόδεψε τις στιγμές στην Κύθνο.


Παιδιά κοιμούνται ανέμελα σε κορμούς από αλμυρίκια και 
χαίρονται τη σκιά δίπλα στη θάλασσα.


Η Κύθνος είναι ένα νησί γεμάτο με πολύ όμορφες παραλίες.


Κάθε κόλπος και μια ξεχωριστή αμμουδιά. Πεντακάθαρες που δίνουν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι πολύ μακρυά από την Αθήνα, σε κάποιο απομακρυσμένο νησί του Αιγαίου και ας είσαι μόλις 1,5 ώρα από το Λαύριο.


Εδώ δε θα βρεις πολλές οργανωμένες παραλίες, γιατί δεν υπάρχουν. Το νησί διατηρεί το αυθεντικό κυκλαδίτικο χαρακτήρα του. Πολλά αλμυρίκια προσφέρουν τη σκιά τους, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να απλώσεις μια ψάθα και να χαρείς τη δροσιά δίπλα από τη θάλασσα.


Φως, σκιά, αλμυρίκι, βιβλίο. Μπλε. Βουτιά. Και τούμπαλιν.


Η Χώρα της Κύθνου είναι πανέμορφη.


Γεμάτη με λευκές εκκλησίες, όμορφα σοκάκια, πολύχρωμα μαγαζιά.



Αυθεντικό κυκλαδίτικο τοπίο, γραφική χώρα κτισμένη το 17ο αιώνα, 
η μαγεία των Κυκλάδων...


Αξίζει να επισκεφτείτε τη Δρυοπίδα, ένα από τα πιο όμορφα ορεινά χωριά των Κυκλάδων. 


Εκεί θα βρείτε και το ενδιαφέρον σπήλαιο Καταφύκι.


Έχει δωρεάν είσοδο με ξενάγηση που αξίζει να την παρακολουθήσετε.


Είναι ένα από τα μεγαλύτερα αναξιοποίητα σπήλαια στην Ελλάδα. Το εσωτερικό του είναι δαιδαλώδες με πλήθος σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Υπήρξε καταφύγιο των κατοίκων της Κύθνου κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.


Η Κύθνος είναι ένα νησί γεμάτο κρυμμένους θησαυρούς.
Φοβέρες παραλίες, όμορφη αρχιτεκτονική, απίστευτη τοπική κουζίνα, πολύ προσιτές τιμές.


Φεύγεις λίγες μέρες από την πόλη. 
Απέχεις από την επικαιρότητα, απομακρύνεσαι από θυμούς, κριτικές και εκτιμήσεις. 
Εστιάζεις στην ανακάλυψη, στην παρατήρηση των ανθρώπων κ των τοπίων. 


Στο καράβι της επιστροφής προς το Λαύριο.  


Ακόμη ένα ταξίδι τελείωσε. Θα μείνουν οι στιγμές του ως κάθαρση ψυχής.

Tips: * Η Κύθνος είναι ένα νησί για ήρεμες και χαλαρές διακοπές. 
         * Έχει πολύ όμορφες παραλίες που σχηματίζουν γραφικούς κόλπους και όρμους με πεντακάθαρα νερά και άφθονη σκιά από αλμυρίκια. Ανάμεσα στις 100 τόσες... επιλογές, θα σας πρότεινα να κάνετε βουτιά στην Κολώνα, μια από τις πιο δημοφιλείς παραλίες των Κυκλάδων, στην Απόκρουση - πανέμορφη παραλία -και στην Αγία Ειρήνη, ένα γραφικό Κυκλαδίτικο κολπάκι. Φυσικά θα υπάρχουν δεκάδες άλλες εξίσου υπέροχες, η λίστα δεν έχει τέλος...
      * Οπωσδήποτε βόλτα στην όμορφη, γραφική Χώρα του νησιού. 
      * Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε την Δρυοπίδα. Έναν ορεινό παραδοσιακό οικισμό, αξίζει να βολτάρετε στα όμορφα σοκάκια του, να επισκεφτείτε το σπήλαιο, να φάτε ή να πιείτε ένα καφέ. 
       * Η κουζίνα της Κύθνου είναι πεντανόστιμη. Υπέροχες τοπικές λιχουδιές, γλυκά. 
       * Το νησί δεν έχει πολύ καλή συγκοινωνία π.χ. με λεωφορεία. Καλύτερα να πάτε με δικό σας μεταφορικό μέσο. Νομίζω ότι διαφορετικά θα δυσκολευτείτε να το εξερευνήσετε.
       * Στα συν οπωσδήποτε η κοντινή του απόσταση από την Αθήνα. Μόλις 1,5 ώρα από το Λαύριο και 3 από Πειραιά. Οικονομικά εισιτήρια για να φτάσεις άμεσα στο νησί. Αν και είναι δίπλα στην Αθήνα, αισθάνεσαι σαν να βρίσκεσαι στην άκρη του Αιγαίου.
      * Νομίζω η πιο καλή επιλογή περιοχής για να επιλέξετε να μείνετε είναι τα Λουτρά. 
      * Μην λησμονήσετε να πάρετε μαζί βιβλία για να τα διαβάσετε κάτω από τα αλμυρίκια. :) 

Καλό καλοκαίρι να έχουμε, με υγεία.

12 Ιουλίου 2016

«Πριν πεθάνω, θέλω να…» / Before I die... & Confessions... @Athens



Περίπατος στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Συναντάς έναν πίνακα επιθυμιών.
«Πριν πεθάνω, θέλω να…». Δεκάδες ευχές όπως γράφτηκαν από περαστικούς. Είναι όμορφο να διαβάζεις λέξεις από διαφορετικές γλώσσες, όλες όμως γεμάτες επιθυμίες. Ξαφνικά σε κατακλύζει η θετικότητα, το πάθος, η ανυπομονησία, οι κρυφές επιθυμίες των άλλων. Σκέψεις που δε θα σου εκμυστηρεύονταν ποτέ, αλλά που όμως τις γράφουν εύκολα με μια κιμωλία στον μαυροπίνακα ή σε ένα χαρτί στον τοίχο. Κάτι σαν «προσευχές» σε δημόσια θέα...
Στον πίνακα γράφουν τις πιο βαθιές επιθυμίες τους.
Στα ξύλινα κομματάκια των εξομολογήσεων τους κρυφούς τους πόθους, σκέψεις.



Στο παρακάτω κόκκινο παραβάν των εξομολογήσεων, 
γράφουν κάποιες σκέψεις που έπειτα τις κρεμούν σε κοινή θέα. 


Σαν ένα παζλ ιστοριών.









Πρόκειται για τα διαδραστικά installations της Candy Chang, ένα εικαστικό project της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, που μας φανερώνει τους κρυφούς πόθους των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φυλής, εθνικότητας, φύλου... καθώς όλοι είμαστε ίδιοι.


«Πριν πεθάνω, θέλω να…» 
- ...βρω τον εαυτό μου!
- ...να δω ξανά τη μητέρα μου.
- ...να γίνω διάσημος τραγουδιστής
- ...να κάνω τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος για τον καθένα.
- ...θα ήθελα να ταξιδέψω τον κόσμο με τον αγαπημένο μου. Μια ακόμη τελευταία φορά.
-...να είμαι ευτυχισμένος :)
-...να πεθάνω από έρωτα.
-...να βρω έναν αληθινό σκοπό.
-...να αφήσω το στίγμα μου.
-...να επιστρέψω ξανά στην Αθήνα.
-...να φέρω τους γονείς μου στην Ελλάδα.
-...να ανακαλύψω τον εαυτό μου.
-...να ταξιδέψω με ιστιοπλοϊκό σε όλο τον κόσμο.
-...πριν πεθάνω, θέλω να ΖΗΣΩ.

Εσύ τι θα έγραφες;

**

Υγ Το 2011, η Κάντυ Τσανγκ ξεκίνησε αυτό το installation ως τοπικό πείραμα σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι της γειτονιάς της, στη Νέα Ορλεάνη. Κατέλαβε κυριολεκτικά το κτίριο, βάφοντας τους εξωτερικούς τοίχους του στα χρώματα του σχολικού μαυροπίνακα, όπου με λευκά stencil γράμματα έγραψε πολλές φορές τη φράση «Πριν πεθάνω, θέλω να…». Οι περαστικοί καλούνταν να αποτελειώσουν τη φράση, γράφοντας με κιμωλία τις μελλοντικές επιθυμίες τους. Αυτή είναι και η πιο διάσημη εικαστική εγκατάστασή της, στην οποία η τέχνη συναντά τον κοινωνικό διάλογο και την ανανέωση του αστικού χώρου. Περισσότεροι από χίλιοι τοίχοι «Πριν πεθάνω» έχουν δημιουργηθεί σε 70 και πλέον χώρες, ανάμεσά τους στο Καζακστάν, το Ιράκ, την Αϊτή, την Κίνα, την Ουκρανία, την Πορτογαλία, την Ιαπωνία, τη Δανία, την Αργεντινή και τη Νότια Αφρική. Πηγή: Στέγη Γραμμάτων κ Τεχνών


Related Posts with Thumbnails