Μήνυμα Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου 27 Mαρτίου 2010

Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (Δ.Ι.Θ.).
Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Δ.Ι.Θ. επιλέγει κάθε φορά μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου από μια χώρα-μέλος για να γράψει το μήνυμα το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε σε όλον τον κόσμο.

Κατά καιρούς μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου έχουν γράψει οι: Ζαν Κοκτώ, Άρθουρ Μίλλερ, Λώρενς Ολίβιε, Ζαν Λουί Μπαρώ, Πήτερ Μπρουκ, Πάμπλο Νερούδα, Ευγένιος Ιονέσκο, Λουκίνο Βισκόντι, Μάρτιν Έσλιν, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Αριάν Μνουσκίν, Ρομπέρ Λεπάζ, Αουγκούστο Μποάλ κ.ά.

Φέτος το μήνυμα έγραψε η βρετανίδα ηθοποιός Judi Dench. Το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου είθισται να διαβάζεται σε κάθε θέατρο πριν από την παράσταση της 27ης Μαρτίου.

Μήνυμα Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου
Dame Judi Dench

"Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου αποτελεί ευκαιρία για να γιορτάσουμε το Θέατρο στις τόσες και τόσες μορφές του. Το θέατρο είναι πηγή διασκέδασης και έμπνευσης και έχει τη δυνατότητα να ενώνει τους διαφορετικούς πολιτισμούς και ανθρώπους που υπάρχουν στον κόσμο. Όμως μπορεί να είναι κάτι περισσότερο απ’ αυτό, αφού προσφέρει επίσης ευκαιρίες εκπαίδευσης και ενημέρωσης.

Σ’ όλο τον κόσμο παίζεται θέατρο και όχι πάντα σε παραδοσιακό θεατρικό περιβάλλον. Παραστάσεις μπορούν να προκύψουν σε ένα μικρό χωριό στην Αφρική, κοντά σε ένα βουνό στην Αρμενία, σε ένα μικρό νησί στον Ειρηνικό. Το μόνο που χρειάζεται, είναι ένας χώρος και ένα κοινό. Το θέατρο έχει τη δυνατότητα να μας κάνει να χαμογελάμε, να μας κάνει να κλαίμε, αλλά πρέπει επίσης να μας κάνει να σκεφτόμαστε και να εκφραζόμαστε.

Το θέατρο προκύπτει μέσα από την ομαδικότητα. Οι ηθοποιοί είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται στο προσκήνιο, όμως υπάρχει επίσης ένας υπέροχος κόσμος ανθρώπων που βρίσκεται στο παρασκήνιο. Είναι εξίσου σημαντικοί όσο και οι ηθοποιοί και τα διαφορετικής φύσης εξειδικευμένα ταλέντα τους καθιστούν δυνατή την πραγματοποίηση μιας παράστασης. Έχουν κι αυτοί μερίδιο σε όποιο θρίαμβο και επιτυχία προκύψει.

Η 27η Μαρτίου έχει καθιερωθεί επίσημα ως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου. Με πολλούς τρόπους θα πρέπει κάθε μέρα να θεωρείται μέρα θεάτρου, καθώς έχουμε την ευθύνη να συνεχίσουμε την παράδοση να ψυχαγωγούμε, να εκπαιδεύουμε και να διαφωτίζουμε το κοινό μας, χωρίς το οποίο δεν θα μπορούσαμε να υπάρξουμε."

εθνικός κήπος

Ο εθνικός κήπος με πάει συνειρμικά αρκετά πίσω..
Σε παιδικές αναμνήσεις, σε βόλτες στις αποκριές, ανάμεσα σε μασκαράδες και κομφετί..

O κήπος αποτελεί μια πραγματική όαση στο κέντρο της Αθήνας..

Μια ιδανική επιλογή για έναν περίπατο μέσα στο πράσινο για να ξεχάστεις λίγο από τα προβλήματα, να αναζωογονηθείς..

Τι πιο ευχάριστο όταν περπατώντας αντικρίζεις διάσπαρτα αρχαία ερείπια, κίονες, μωσαϊκά κτλ.

Η πρώτη του ονομασία μέχρι το 1927 ήταν Βασιλικός Κήπος.
Ο Εθνικός Κήπος, που αποτελεί το πρώτο διακοσμητικό πάρκο της Νεότερης Ελλάδας, σχεδιάστηκε για να περιβάλει τα ανάκτορα του βασιλιά Οθωνα, τη σημερινή Βουλή. Η βασίλισσα Αμαλία τότε ήθελε να δημιουργήσει έναν κήπο αντάξιο των ευρωπαϊκών.

Υπάρχουν 6 προτομές ιστορικών προσώπων..
Ανάμεσα σε αυτές, η προτομή του εθνικού ποιητή Διονύσιου Σολωμού...

Στο νοτιοανατολικό του άκρο βρίσκεται η προτομή του Ιωάννη Καποδίστρια...

και του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη...

Ο Henry Miller έγραψε για τον Εθνικό Κήπο το 1939: "Το πάρκο παραμένει στην μνήμη μου όσο κανένα άλλο πάρκο που έχω επισκεφτεί στη ζωή μου. Η πεμπτουσία ενός πάρκου είναι όπως όταν κάποιος κοιτά ένα πίνακα ή ονειρεύεται, να βρίσκεται σε έναν τόπο που όμως δεν μπορεί ποτέ να πάει..."

Όσο απίστευτο και να φανεί..., υπάρχουν στιγμές που το ίδιο αισθάνομαι στις βόλτες μου...

Είναι ανοιχτός για το κοινό από την Ανατολή μέχρι τη Δύση του Ηλίου, έχει ελεύθερη είσοδο.

Οι δρομίσκοι του αποτελούν ένα δίκτυο μήκους 7.500 μέτρων. Ιδανικοί για περπάτημα και για βόλτα με ποδήλατο.

Υπάρχει παιδική βιβλιοθήκη, παιδική χαρά και ένα μικρό βοτανικό μουσείο...

Αξίζει να αναφερθεί πως το νερό ποτίσματος προέρχεται από ένα αρχαίο υδραγωγείο (Πεισιστράτειο 6ος αιώνας π.Χ.).

Μια μικρή ζωοπτηνολογική συλλογή που αποτελείται από πάπιες, χήνες, φραγκόκοτες, παγώνια, παπαγαλάκια, αγριοκάτσικα, ένα γαϊδουράκι κλπ. 

Από το σύνολο των καλλωπιστικών ειδών (δένδρα, θάμνοι, αναρριχώμενα ποώδη – πολυετή), τα 100 είναι της ελληνικής χλωρίδας και τα 400 ξενικά.

Το σύνολο των δένδρων ανέρχεται σε 7.000, από τα οποία τα 25% είναι φυλλοβόλα και τα 75% είναι αειθαλή. Το σύνολο των θάμνων είναι περίπου 40.000. Εδώ κατασκευάστηκαν τα 2 πρώτα θερμοκήπια της χώρας.

Η κύρια είσοδος του Εθνικού Κήπου είναι από την λεωφόρο Αμαλίας, ενώ υπάρχουν και άλλες έξι είσοδοι: μία από την Βασιλίσσης Σοφίας, τρεις από την Ηρώδου Αττικού και δύο από την περιοχή του Ζαππείου.

Μια όαση στο κέντρο της Αθήνας, που πραγματικά δεν ξέρεις που να πρωτοεστιάσεις την προσοχή σου.. Σε κάθε βόλτα και κάτι καινούργιο θα παρατηρήσεις.. Ίσως ανεβάσω και άλλα posts με σχετικές φωτο..

Μια γωνιά - στο κέντρο της πόλης - που σίγουρα σε κάνει να την αγαπάς περισσότερο...

Info: wiki

Ποδηλατοβόλτα 555

ΠΟΔΗΛΑΤΟΒΟΛΤΑ 555

ΠΕΜΠΤΗ

εικοστή ΠΕΜΠΤΗ Μαρτίου

την ΠΕΜΠΤΗ απογευματινή ώρα
(17.00 ρε παιδιά)

στην πυραμίδα

Οι ποδηλατικές δυνάμεις των νοτίων προαστίων
σας καλούν να τιμήσετε μια μεγαλειώδη ποδηλατοβόλτα.

Πάρτε τα οχήματα κι ελάτε στην κεντρική πλατεία Ν.Σμύρνης.
Η βόλτα θα είναι εφικτή για όλους.
Οι σχηματισμοί δε θα είναι άψογοι.
Κατάθεση στεφάνου δε θα γίνει.
Φιλαρμονική δε θα έχουμε (άντε κανένα κουδουνάκι).

Ζήτω οι ποδηλατοβόλτες!!! Ζήτω το πετάλι!!

Ζήτωωωωωω!!!

φου μπου

By Ποδηλάτ[ισσ]ες Νότια
συμπαράσταση στον αγώνα!!

Διάλειμμα Χαρᾶς...

Πεντέλη, ἄνοιξη

Εἴμασταν χαρούμενοι ὅλοι ἐκεῖνο τὸ πρωὶ
θεέ μου πόσο χαρούμενοι.
Πρῶτα γυάλιζαν οἱ πέτρες τὰ φύλλα τὰ λουλούδια
ἔπειτα ὁ ἥλιος
ἕνας μεγάλος ἥλιος ὅλο ἀγκάθια μὰ τόσο ψηλὰ στὸν οὐρανό.
Μιὰ νύμφη μάζευε τὶς ἔνοιές μας καὶ τὶς κρεμνοῦσε στὰ δέντρα
ἕνα δάσος ἀπὸ δέντρα τοῦ Ἰούδα.
Ἐρωτιδεῖς καὶ σάτυροι παῖζαν καὶ τραγουδοῦσαν
κι ἔβλεπες ρόδινα μέλη μέσα στὶς μαῦρες δάφνες
σάρκες μικρῶν παιδιῶν.

Εἴμασταν χαρούμενοι ὅλο τὸ πρωΐ
ἡ ἄβυσσο κλειστὸ πηγάδι
ὅπου χτυποῦσε τὸ τρυφερὸ πόδι ἑνὸς ἀνήλικου φαύνου
θυμᾶσαι τὸ γέλιο του: πόσο χαρούμενοι!

Ἔπειτα σύννεφα βροχὴ καὶ τὸ νοτισμένο χῶμα
ἔπαψες νὰ γελᾶς σὰν ἔγειρες μέσα στὴν καλύβα
κι ἄνοιξες τὰ μεγάλα σου τὰ μάτια κοιτάζοντας
τὸν ἀρχάγγελο νὰ γυμνάζεται μὲ μία πύρινη ρομφαία-
«Ἀνεξήγητο» εἶπες «ἀνεξήγητο δὲν καταλαβαίνω τοὺς ἀνθρώπους ὅσο καὶ νὰ παίζουν μὲ τὰ χρώματα εἶναι ὅλοι τους μαῦροι».

Γ. Σεφέρη

Σήμερα πρώτη μέρα της άνοιξης..

Εαρινή Ισημερία.. και παγκόσμια μέρα Ποίησης..