«Τι χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα: Ενα νέο όραμα»

Συχνά επισκέπτομαι το TED και παρακολουθώ συζητήσεις που με ενδιαφέρουν. To TED (Technology, Entertainment και Design) είναι μια εκδήλωση παγκόσμιας εμβέλειας που διοργανώνεται ετησίως στη Καλιφόρνια. Συγκεντρώνει προσωπικότητες από το χώρο της Τεχνολογίας, της Ψυχαγωγίας, του Σχεδιασμού και της Καινοτομίας από όλα τα σημεία του πλανήτη. Στόχος είναι να μοιραστούν με το ευρύ κοινό το μεγαλύτερο πάθος τους: τις ιδέες τους για το μέλλον και τα επιτεύγματά τους.

Στις 4 Οκτωβρίου διοργανώθηκε το πρώτο TEDxAcademy event στην Αθήνα, με θέμα «Τι χρειάζεται η Ελλάδα Σήμερα: Ένα νέο Όραμα» στο Μουσείο Μπενάκη. Περισσότεροι από είκοσι ομιλητές από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο, προσέγγισαν το θέμα ο καθένας από τη δική του διαφορετική οπτική.

Διακεκριμένες προσωπικότητες από διαφορετικούς τομείς, μοιράστηκαν με μια σύντομη ομιλία τις σκέψεις τους σε τρεις βασικές ενότητες: Όραμα, Αξίες, Δράση.

Χάρη στο internet, όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να παρακολουθήσει τις ομιλίες που πραγματοποιήθηκαν..

Ενδεικτικά στο blog επέλεξα να ανεβάσω μια ομιλία, από κάθε μια ενότητα:

Ιδέες που αξίζει να διαδοθούν..

Όραμα
Ομιλία του κ. Στέλιου Ράμφου, φιλόσοφος & συγγραφέας

"Τώρα βρισκόμαστε στο τέλος των μεγάλων μύθων της Ελλάδος, που σημαίνει είναι η πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία μας που πλέον τα μεγάλα μυθικά συστήματα καταρρέουν, δε μπορούν να λειτουργήσουν αποτροπαϊκά, οπότε καλείται ο λαός να πάρει πλέον την υπόθεση του μέλλοντος του στα χέρια του, με μια διαφορετική λογική. Μια λογική που προυποθέτει ασφαλώς παιδεία, αλλά κυρίως προυποθέτει στο ατομικό επίπεδο των νοοτροπιών και των συμπεριφορών, αλλαγές και πρωτοβουλίες χρήσιμες και πραγματικά αποδοτικές. Επιλογές συλλογικές, επιλογές ανοικτότητος, όχι φοβικές αντιδράσεις απέναντι σε πραγματικότητες, τις οποίες καλούμαστε σήμερα να αντιμετωπίσουμε και επιπλέον επιλογές αυτοπραγματώσεως μέσα από την πραγματική σχέση των εαυτών μας και των άλλων, σε μια νέα συνθήκη - που επιβάλλει στους ανθρώπους μια διαφορετική αντίληψη του συμφέροντος μέσα στο ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ."

Αξίες:
Ομιλία του π. Αντώνιου Παπανικολάου

"Η αγάπη είναι μεταδοτική. Κάποιος πρέπει να ξεκινήσει αυτό το πράγμα και από εκεί και πέρα μετά όλα τα υπόλοιπα οδηγούνται από μόνα τους. Πάρα πολλοί πιστεύουν ότι σήμερα θαύματα δε γίνονται. Προσωπικά εγώ ζω μέσα σε ένα θαύμα τέτοιο. Το τίμημα για να ζήσει κάποιος αυτή την αλλαγή στη ζωή του, αλλά και στη γειτονιά και στους γύρω του, είναι να μπορέσει να σηκωθεί από τη θέση του και να πιστέψει σε αυτό που πραγματικά έχει στο μυαλό του."

Δράση:
Ομιλία του κ. Δημήτρη Τσουκαλά, Κοινοτάρχης Ανάβρας Μαγνησίας

"Δεν υπάρχει μυστικό της επιτυχίας. Είναι κάτι αυτονόητο. Με έκλεξαν κάποιοι για να δουλέψουμε, να λύσουμε όσο δυνατόν προβλήματα μπορούμε. 
Την ευθύνη αυτών και την ικανότητα που εκλέγουν την έχετε και εσείς. 
Θα πρέπει να εκλέγουμε τους άξιους και τους ικανούς ανθρώπους (...) 
Τελικό συμπέρασμα: Όλα γίνονται. Δεν υπάρχει τίποτα ακατόρθωτο."

* * *

Ξεχώρισα αυτούς τους τρεις ομιλητές για διάφορους λόγους.

Ο κ. Ράμφος, ένα φωτεινό, λαμπερό "μυαλό". 

Ο π. Παπανικολάου, ένα φωτεινό, καθαρό "πρόσωπο". 

Ο κ. Τσουκαλάς, μια μοναδική "περίπτωση" πολιτικού. 

Όλοι τους, με λόγο που αξίζει να ακούσετε..

Κάτω από τα βίντεο, παραθέτω κάποιες λέξεις τους που συγκράτησα. 

Συγκεκριμένα συμμετείχαν:

Όραμα:

Κώστας Μάλιος: Innovation Strategist

Στέλιος Ράμφος: Συγγραφέας, φιλόσοφος.

Αρίστος Δοξιάδης: Επιχειρηματίας, Κοινωνικός Επιστήμονας.

Σιμάντα Ντας: Πειραματικός Φυσικός, Τεχνολόγος, Eπιχειρηματίας.

Μπάμπης Μαινεμελής, Καθηγητής (Creativity)

Αξίες:

Dan Arielly (Video από το TED 2009)

Κώστας Μπακούρης, Πρόεδρος Ελληνικής Επιτροπής Διαφάνειας.

Ευγενία Λιανού, Διευθύντρια Ποιότητας και Ανθρώπινου Δυναμικού.

Γιάννης Σωτηράκος, Επιχειρηματίας.

Πατέρας Αντώνιος Παπανικολάου.

Δράση:

Steven Van Der Kruit: Οραματιστής.

Pattie Maes: MIT Media lab

Theodore Forbath: Ειδικός στην Τεχνολογία και Καινοτομία.

Σωτήρης Μπαντάς: Μηχανικός Μικροηλεκτρονικής και επιχειρηματίας.

Γιώργος Πάνζαρης: Μηχανικός, IT Developer, Επιχειρηματίας.

Γιώργος Τσιρόπουλος: Καθηγητής, Ερευνητής Βιοτεχνολογίας.

Δημήτρης Τσουκαλάς: Κοινοτάρχης Ανάβρα Μαγνησίας.

this is your life

Σε καμία περίπτωση δεν κάνω όλα τα παραπάνω.. 

Το είδα στον mixed goods, μου άρεσε και το βάζω 

ως μια θετική υπενθύμιση για μένα.. μα και για όλους.. 

Σαν διαφορετικό post-it.. για την αρχή της εβδομάδας.. :)

art..life..

..Και ανάμεσα σε διαγγέλματα (...), σε δυσκολίες και αδιέξοδα, υπάρχουν αρκετοί που ασχολούνται με κουτσομπολίστικα περί χωρισμών και διαζυγίων.. Μα έλεος.. Αναρωτιέμαι μερικές φορές πόσο "αλλού" ζει ο Έλληνας..

Ανάμεσα σε όλα αυτά, ευτυχώς υπάρχουν ακόμη επιλογές που χρωματίζουν την ζωή..Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ελευθερία της επιλογής των στιγμών μας και της διάθεσης του χρόνου μας, είναι στα χέρια μας..

Ας κλείσουμε την τηλεόραση, ας περπατήσουμε στις όμορφες γωνιές της Αθήνας και ας απολαύσουμε όσα ακόμη προσφέρονται στην πόλη μας (κ στην κάθε πόλη)..

Ανάμεσα σε αυτό τον πανικό, υπάρχουν και άλλες, διαφορετικές φωνές, μόνο που συχνά είναι δύσκολο να τις ακούσεις. Οι υπόλοιπες είναι πολύ πιο ισχυρές, τις ξεπερνάνε και τις περισσότερες φορές τις καλύπτουν. Χρειάζεται να ψάξεις για να τις ξεχωρίσεις ανάμεσα σε όλες τις άλλες..

Από την άλλη, το ψάξιμο σίγουρα απαιτεί θυσίες... Θέλει διάθεση για δόσιμο, κουράγιο για κουραστική έρευνα.. Θέλει αντοχές για να ξεπερνάς ότι "μικρό" εκθειάζεται, κριτήριο για να ξεχωρίζεις και δύναμη για να μπορείς να παραδεκτείς πως ορισμένες φορές ότι πίστευες ως θησαυρό, δεν ήταν παρά άνθρακες, γεμάτοι κάρβουνο και στάχτες..

Προχωρώντας αντιλαμβάνεσαι πως στην ζωή δεν αξίζει πάντα ότι λάμπει..
Ανατρέπονται πολλά από όσα θεωρούσες δεδομένα.
Αντιλαμβάνεσαι πως η ευτυχία βρίσκεται αλλού. Σε λάθος δρόμο ήσουν τόσο καιρό..

Μα οι αληθινές φωνές κάπου υπάρχουν.. Ίσως να μην συμφέρουν να ακουστούν. Το σύστημα δεν θέλει ανθρώπους με άποψη, δεν θέλει προβληματισμούς, ξεκάθαρες σκέψεις.. Δεν θέλει ανθρώπους που να αγωνιούν, να μορφώνονται, να ψάχνονται, να αντιστέκονται και να ακολουθούν έναν άλλο διαφορετικό δικό τους τρόπο ζωής..Αυτές οι φωνές αποσιωπούνται, δεν συμφέρει να εισακούονται..

Συμβαίνουν εγκληματικά πράγματα τριγύρω που προσπαθούν να οριοθετήσουν τόσο τον κόσμο μας, όσο και την ελευθερία της ψυχής μας.

Και η ζωή τρέχει γρήγορα..
Και εμείς, την ακολουθούμε λαχανιάσμενοι..
Χρειάζεται αντίσταση στον παραλογισμό που επικρατεί.., γιατί το σημαντικότερο όλων είναι η ελευθερία της ψυχής μας.. Και για αυτή κυρίως πρέπει να παλέψουμε.., αυτή να διαφυλάξουμε..

Ας κλείσουμε την τηλεόραση, και ας ανοίξουμε βιβλία.. Ας πάμε σε θέατρα, σε εκθέσεις.. Ας στραφούμε στα προβλήματα των κοντινών μας, δίνοντας, αισθάνεσαι κ εσύ δυνατότερος..
Ας επενδύσουμε στην γνώση....
Ας βολτάρουμε, ας διαφύγουμε μέσω όμορφων εσωτερικών κόσμων..
Ακόμη και μέσω του διαδικτύου, αν ξέρεις πως να το χρησιμοποιήσεις, ανοίγονται νέοι δρόμοι σε γνώση, ενδιαφέροντα, διεύρυνση πνευματικών οριζόντων..

Μέσα σε όλο αυτό το παραλογισμό, ας ψάξει ο καθένας μας διεξόδους..
Οσο μπορώ, πεισματικά θα συνεχίσω να ασχολούμαι με όλα αυτά..

ζωή..

Η ανατολή της καινούριας ημέρας είναι
και η ελπίδα που πρέπει να έχουμε όλοι
για μια καλύτερη ζωή.

Μη φοβάσαι στη σκέψη ότι κάποτε η ζωή σου θα τελειώσει.

Τρέμε, όμως, στη σκέψη πως αυτή μπορεί να μην άρχισε ποτέ.

Όταν ανακαλύψουμε πως η ζωή δεν έχει κανένα νόημα,
δεν μένει τίποτα άλλο παρά να της το δώσουμε.

Τούτο είναι ζωή: να μη ζεί κανένας μόνο για τον εαυτό του.

Χωρίς τη φλόγα του ενθουσιασμού τίποτα σπουδαίο
δεν μπορεί να γίνει στη ζωή.

Κάθε ένα εμπόδιο που συναντούμε είναι και μια πρόκληση.

«Συγκρίνω τη ζωή με τις χορδές των μουσικών οργάνων, που
πρέπει να τεντώνονται και να ξαναλασκάρουν
για ν’ αποδώσουν έναν πιο ευχάριστο ήχο.»
Δημόφιλος

«Πίνε και διασκέδαζε.
Η ζωή είναι θνητή και μικρός ο χρόνος πάνω στη γη.
Αθάνατος είναι ο θάνατος, όταν πλέον κανείς πεθαίνει.»
Ανακρέων

Φίλοι μου, έγραψα λίγες σκέψεις για την ζωή..
Εύχομαι να είστε καλά! Να μην αφήσετε τις όμορφες ψυχές σας
να αλλοιωθούν ποτέ για κανέναν και για τίποτα!

Το ταξίδι στο χρόνο είναι πάντα άγνωστο, και έτσι όπως ανατρέπει τα πάντα
αρκετές φορές δυσάρεστα, παρόμοια μπορεί να μας φυλάσσει μοναδικά δώρα, να έχουμε την ψυχή δεκτική για να τα ζήσουμε!

Καλή χρονιά, γεμάτη με ευχάριστες εκπλήξεις..!!!

...στο δρόμο...

Μια ολόκληρη φιλοσοφία έχω δημιουργήσει στο μυαλό μου για τους δρόμους, για τις διαδρομές...

Για κάποιο λόγο, με βάζουν σε ένα περίεργο λαβύρινθο σκέψεων...

Δρόμοι όμορφοι, δύσκαμπτοι, με ανηφόρες, στροφές, κατηφόρες ή απέραντες ευθείες, που αισθάνεσαι πως ποτέ δε τερματίζουν κάπου – η μεγαλύτερη πλάνη είναι αυτή βέβαια, όλα έχουν το τέλος τους...

Δρόμοι άλλοι με θέα προς τη θάλασσα, άλλοι πάνω σε απόκρημνους γκρεμνούς, άλλοι σε βράχια, άλλοι σε τόπους γεμάτους με βλάστηση, πνιγμένους στο πράσινο...

Άλλοι γεμάτοι προφυλακτικές πινακίδες και άλλοι πιο γοητευτικοί, δίχως προειδοποιήσεις, δίχως κανένα σημάδι του τι ακολουθεί. Δίχως να σε προϊδεάζει τίποτα για το τι θα αντικρίσεις μετά την φαινομενικά ατέρμονη πορεία, αμέσως μετά την επόμενη στροφή.

Δρόμοι που άλλοτε κρύβουν πόνο.

Δρόμοι που σου πήρανε κομμάτια αθωότητας, ή ανθρώπους που λάτρευες.

Αλλά και δρόμοι που σου υπενθυμίζουν πως είσαι ακόμη ζωντανός.

Για όσο.

Μα είσαι. Ζεις. Εδώ.

Και αυτό είναι Δώρο. Δε ξέρω ποιου θεού.

Δε ξέρω για πόσο.  Αλλά για «όσο» ακόμη, πρέπει να το ζεις.

Αξίζει να προχωρήσεις, να διαβείς όσα περισσότερα μονοπάτια, όσο δύσβατα και αν θα είναι.

Αξίζει μόνο για να ζήσεις τη χαρά κάποιου από τους χιλιάδες προορισμούς αυτού του κόσμου, τη χαρά της συνέχειας, της δικής σου ανακάλυψης, της ικανοποίησης των πιο κρυφών σου πόθων, της στιγμής που θα σε βρει στο δρόμο, του ξαποστάματος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.., της αναμονής μέχρι την επόμενη φυγή σου..

Το σημαντικότερο ίσως, οι δρόμοι που εσύ δημιουργείς. Ακόμη και οι γέφυρες, οι φτιαγμένες από λέξεις και όχι από πέτρες..

Καινούργιοι, αδιάβατοι, εμπνευσμένοι μόνο από εσένα.

Ηλιοβασίλεμα, ανατολή… νέα τοπία, νέα ζωή, νέοι κόσμοι για σένα...

Δεν υπάρχει στιγμή που να μην με συγκινούν αυτές οι σκέψεις, έτσι όπως τις αντιλαμβάνομαι.. της φυγής, της ελευθερίας και όλων των συνειρμών που πλάθουν στο μυαλό μου..

Και παράλληλα των τεχνών, "κάποιων" καλλιτεχνών.. Ανθρώπων που δεν είναι "δήθεν", χαράσσουν τις δικές τους ευθείες. Μεγαλουργούν αθόρυβα. Υπάρχουν κ ας είναι πλέον ελάχιστοι, η εξαίρεση.

Όσοι άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν ένα δικό τους τρόπο σκέψης, τόσο μακρινό από όσα γενικώς επικρατούν. Άνθρωποι που αρκούνται στην μεγαλύτερη έκφραση, σε αυτή της τέχνης της ζωής..

Οι φωτό είναι από την Λευκάδα. Κάποιες από τις διαδρομές, που με ταξίδεψαν εφέτος το καλοκαίρι. Σύντομα θα ανεβάσω στιγμές από το νησί. Καλώς ξανά βρεθήκαμε!

Βούδας....για μία μέρα!..

Θυμάστε τη ταινία «Θεός για μια εβδομάδα»;

Εκεί ο jim carrey, καταφέρνει να γίνει θεός για μια εβδομάδα.. και το διασκεδάζει!

Στην αληθινή ζωή όμως, οι καταστάσεις διαφέρουν..

Άλλωστε, το έχουμε ξαναπεί.. πως η ζωή έχει πάντα πολύ πιο ευφάνταστο σενάριο από την τέχνη…

Ονομάζεται Οσέλ Χίτα Τόρες..

Στο Θιβέτ τον λάτρευαν σαν Θεό.

Τον προσκυνούσαν. Πίστευαν βαθιά σε αυτόν.

Εκείνος, όμως, τα εγκατέλειψε όλα και προτίμησε μια "κανονική" νεανική ζωή, με ποδόσφαιρο, εξόδους και γυναίκες.

Ο Οσέλ Χίτα Τόρες πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε θιβετιανό μοναστήρι της Ινδίας, όπου οι μοναχοί τον λάτρευαν ως τη μετενσάρκωση του Λάμα Γιέσε.

Στα 18 του χρόνια η καταπιεσμένη του εφηβεία τον οδήγησε στην έκρηξη...

Ο "μικρός Βούδας" εγκατέλειψε το μοναχισμό και κατέφυγε στη Μαδρίτη για να σπουδάσει κινηματογράφο.

Πρόσφατα έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα "El Mundo" για τη "ζωή μέσα στο ψέμα" που ζούσε τόσα χρόνια...

Ολα ξεκίνησαν το 1984, όταν απεβίωσε ο Λάμα (σ.σ.: όρος που αποδίδεται στους ιερούς Θιβετιανούς βουδιστές διδασκάλους) Γιέσε, ένας από τους σπουδαιότερους μοναχούς του Θιβέτ. Σύμφωνα με την παράδοση, ο μαθητής και στενός του φίλος, Λάμα Ζόπα, αναζήτησε το βρέφος που αποτελούσε τη μετενσάρκωσή του και που θα γινόταν ο συνεχιστής του έργου του. Το εντόπισε ένα χρόνο αργότερα στα ισπανικά όρη Αλπουχάρα. Ηταν το νεογέννητο παιδί του Πάκο Χίλτα και της Μαρία Τόρες, πρώην μαθητών του Λάμα Γιάσε. Σε ηλικία μόλις δύο ετών ο "μικρός Βούδας" είχε ήδη αναγνωριστεί επίσημα από τον Δαλάι Λάμα ως η μετενσάρκωση του Λάμα Γιέσε.

"Με απομάκρυναν από την οικογένειά μου και με περιόρισαν σε ένα μεσαιωνικό περιβάλλον, όπου υπέφερα πολύ", δήλωσε στην εφημερίδα ο 24χρονος πλέον Οσέλ.

"Ηταν σαν να ζω μέσα σε ένα ψέμα"..

Στο μοναστήρι Σέρα, δίπλα σε 3.000 Θιβετιανούς μοναχούς, ο Λάμα Οσέλ μυήθηκε στο Βουδισμό και εκπαιδεύτηκε στις Επιστήμες και τις Τέχνες από σπουδαίους καθηγητές. Εκείνος όμως, όπως δηλώνει, "τα δέχθηκε με απελπισία αυτά τα πράγματα, που δεν τα ήθελε".

Τελικά οι καθημερινές προσευχές δεν ήταν αρκετές για να μετατρέψουν ένα ανέμελο παιδί σε θρησκευτικό ηγέτη. Η ψυχή του "άλλα ζητούσε, για άλλα έκλαιγε".

Στα 18 του, είδε για πρώτη φορά ζευγάρι να φιλιέται. Η πρώτη εμπειρία του σε νυχτερινό μαγαζί ήταν ένα δυνατό σοκ. "Κοίταζα έκπληκτος τους ανθρώπους γύρω μου να χορεύουν. Τι έκαναν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, ο ένας πάνω στον άλλο, εγκλωβισμένοι μέσα σε ένα κουτί από καπνό?"..

Ο Οσελ Χίτα Τόρες διάλεξε τη ζωή ενός 'φυσιολογικού ανθρώπου' από ότι ενός θεού.

Παράτησε το Θιβέτ, με τους ..πιστούς του.. και σήμερα ζει στη Μαδρίτη.

Η σημερινή του εικόνα με τα μακριά μαλλιά και το ατίθασο ύφος, θυμίζει περισσότερο τον Jimi Hendrix, παρά τον Βούδα..

Boy chosen by Dalai Lama turns back on Buddhist order

..ότι εσύ θες..

Καθημερινά βιώνεις καταστάσεις, στις οποίες πρέπει να αποφασίσεις ποιο 'δρόμο' θα ακολουθήσεις.
Οι επιλογές που ανοίγονται μπροστά σου περίεργες, πολλές.
Αυτές όμως που πραγματικά σε εκφράζουν τις περισσότερες φορές ελάχιστες...
Η μεγαλύτερη δυσκολία.. το να μπορέσεις να πάρεις τη σωστή απόφαση για το τώρα.. οπότε και για το αύριο σου...

Ένα από τα προνόμια που η φύση έχει ‘χαρίσει’ απλόχερα στον άνθρωπο.. είναι η δύναμη της σκέψης του..
Η σκέψη την οποία συστηματικά η πολιτική και η σύγχρονη παιδεία, προσπαθεί μανιωδώς να υποθάλψει.. και να τη θέσει σε μερική ή πλήρη ατονία...

«Να φοβάστε τους ανθρώπους που σκέφτονται», λένε οι πολιτικοί και τα κόμματα..

Ακόμα και στα σχολεία η παπαγαλία και η αποστήθιση επιβραβεύεται και αριστεύει. Η κριτική σκέψη και η άποψη έτσι σταδιακά μειώνεται και τέλος χάνεται.
Αυτό το ‘προνόμιο’ της σκέψης θα πρέπει ο καθένας μας να το εκμεταλλεύεται πάντα σωστά προς όφελος, τόσο δικό του, όσο όμως και των γύρω του..

Σε αυτή τη ζωή, γίνε ότι εσύ θες.
Εμπόδια θα εμφανίζονται πάντα..
Οι δυσκολίες είναι πολλές.
Κάποια όνειρα ίσως να τα βάλεις στην άκρη.
Μην επηρεάζεσαι από τρίτους.., μην ακούς τους καλοθελητές.

Ζήσε με βάση τα θέλω σου.
Ακόμα και αν η καθημερινότητα σου, το επάγγελμα που κάνεις, οι απαιτήσεις του, σε κάνουν να ασφυκτιείς.. μπορείς να διαφοροποιηθείς..

Διάλεξε ότι εσύ θες.. μην απολογείσαι σε κανένα..
Αρκεί να τα έχεις καλά κυρίως με 'σένα'..

Μη ξεχνάς.... Σε αυτό το κόσμο.. ήρθαμε για να «ζήσουμε»...
Κανείς μας δεν ξέρει αν και τι ακολουθεί, έπειτα από το τώρα..
Άρπαξε τη ζωή σου και στάσου σε κάθε αστραπή δυνατός.
Είσαι περαστικός, που σημαίνει ότι έχεις κάθε δικαίωμα για λάθη..
Κάνε τις επιλογές σου..

Μπορείς να γίνεις ρομαντικός,
ονειροπόλος,
εφευρέτης,
άεργος,
απροσάρμοστος,
ευαίσθητος,
μοναχικός,
κοινωνικός,
ποιητής,
θαλασσινός,
παρατηρητής,
δημιουργικός,
ανατρεπτικός,
παράταιρος..

..μπορείς να είσαι ότι ποθεί η ψυχή σου.. Γίνε ότι ΕΣΥ θες..

Μη γίνεις μόνο ότι οι άλλοι θέλουν να είσαι.. ρομπότ, δίχως κρίση και άποψη..
Ένας φανατισμένος οπαδός του μαζικού πλήθους, που υποκινείται πειθήνια με παρωπίδες, δίχως γνώση.. ακολουθώντας την άποψη του ενός...
Ένα πολύ μεγάλο τίποτα.

...Απρόβλεπτη ζωή...

Μου αρέσει η έκπληξη.
Το ότι ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει.
Γι’ αυτό και αξίζει η ζωή!...
Νομίζω ότι η ζωή έχει το πιο ευφάνταστο σενάριο..
Το σινεμά, ως γνωστόν, αντιγράφει τη ζωή…
Οι ιστορίες που έχω ακούσει και έχω δει να συμβαίνουν στις ζωές διαφόρων ανθρώπων, αν τις έβλεπα σε ταινία, θα πίστευα ότι ο σεναριογράφος είναι ένας θεότρελος τυπάκος που δεν ξέρει τι να κάνει και μας γεμίζει τη ζωή με φούμαρα και φαντασίες..
Κι όμως. Σε αυτό τον κόσμο μπορούν να γίνουν ΟΛΑ.
Ότι δεν φαντάζεσαι, ότι τώρα σου φαίνεται ακατόρθωτο και αδύνατο.
Το επόμενο λεπτό δεν είσαι ικανός να ξέρεις τι θα σου επιφυλάσσει και εκεί κρύβεται η γοητεία αυτού του ταξιδιού.
Αν όλα ήταν εύκολα, προδιαγεγραμμένα και προσιτά, ίσως και να έχανες την όρεξη σου από το πρώτο μήνα της ζωής σου.
Αν τα ήξερες όλα, ίσως να μην αφιέρωνες το χρόνο σου για να διαβάσεις αυτό το κείμενο.
Αν είχες από το πρώτο δευτερόλεπτο γευτεί την αληθινή αγάπη και τον απόλυτο έρωτα, ίσως τώρα να μην δίψαγες για να γνωρίσεις τον επόμενο.
Αν στεκόσουν στην αυλή του παραδείσου, ίσως να μην έμπαινες στον πειρασμό για να μοιραστείς με κάποιον τη χαρά του ταξιδιού και την προσμονή της εξερεύνησης ενός άλλου και ομορφότερου τόπου.
Αν είχες βιώσει μόνο ευτυχισμένες στιγμές, τότε θα ήσουν ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος… Γιατί δεν θα είχες γευτεί την εναλλαγή των συναισθημάτων… από χαρά σε λύπη και το αντίστροφο..
Αν είχες τα πλούτη όλου του κόσμου, θα είχες πάψει να επιθυμείς..
Αν είχες σταθεί τυχερός να γευθείς μόνο επιτυχίες στη ζωή σου, τότε δεν θα μπορούσες ποτέ να τις εκτιμήσεις!..
Δεν θα μπορούσες να διανοηθείς πόσο κάποιοι άλλοι δυσκολεύονται και όμως ίσως ποτέ να μην τα καταφέρνουν, αλλά παρόλα αυτά αν και λιγότερο επιτυχημένοι, είναι άξιοι γιατί θα έχουνε κερδίσει σε εμπειρίες..
Απλά άφησε τη ζωή να κυλήσει..
Και δέξου με πραότητα κάθε αλλαγή της.. θα γίνεις σοφότερος μέσα από αυτό.. όσο και αν τρέχεις, όσο κ αν αγωνιείς, τα πάντα θα αλλάζουν... πάντα!
Άλλωστε αυτό είναι η ζωή:
Ότι συμβαίνει ενώ εσύ κάνεις άλλα σχέδια.