bookcrossing.. στο ζάππειο μια μέρα...

..σκεφτόμουν αρκετό καιρό να πάρω ποδήλατο, αλλά για διάφορους λόγους το άφηνα.. Τελικά για το μόνο που μετανιώνω είναι που δεν είχε μπει νωρίτερα στη ζωή μου..Είναι φοβερό το πόσο διαφορετικά βλέπεις την πόλη, όταν ποδηλατείς.. Πρώτα από όλα σου δίνει μια μοναδική αίσθηση ελευθερίας.. Έπειτα "καθαρίζει" το μυαλό σου από σκοτούρες και άγχη.. Σε βοηθάει να ξεφεύγεις, αν και παραμένεις εδώ.. Ποδηλατώντας, εστιάζεις σε πράγματα, σε ανθρώπους, σε στιγμές της ζωής σε αυτήν τη πόλη, που διαφορετικά ίσως θα αγνοούσες ή θα προσπερνούσες βιαστικός..

Είναι τόσα αυτά που παρατηρώ, τόσες οι ιστορίες που με εμπνέουν τις τελευταίες μέρες, που θα ήθελα πολλές καθημερινές αναρτήσεις για να τις μοιραστώ μαζί σας..

Πάμε μια νοερή βόλτα.. μέσω σκέψεων και φωτό..

..ένα πέρασμα από τον εθνικό κήπο..

..σαν μοναδικό έργο τέχνης μπροστά μου..

..μια στάση για φωτογραφία..

..η άνοιξη είναι εδώ...

..και όμως αυτή η φωτο είναι τραβηγμένη στο
κέντρο, συγκεκριμένα στο Ζάππειο!!
Ποδηλατούσα όταν ξαφνικά είδα δίπλα μου
μια χελώνα.. Αμέριμνη βοσκούσε :) :)

..κατά τη γνώμη μου,
...από τα ομορφότερα γλυπτά της Αθήνας..

"Ο έρωτας σπάζει το τόξο" του Γ.Βρούτου

στο Ζάππειο..

..περνώντας από ένα παγκάκι, πρόσεξα ένα αφημένο βιβλίο..

..πλησίασα και άνοιξα την πρώτη σελίδα..

...έγραφε...
"Χαρίζω αυτό το βιβλίο σε όποιον το βρει!!
Με την υποχρέωση να το αφήσει πάλι σε ένα
παγκάκι για να το διαβάσουν πολλοί!!
Σμάρω"

Θα ήταν ωραίο να διάβαζες αυτές τις γραμμές..
Το βιβλίο που άφησες στο παγκάκι, έτυχε να έρθει στα χέρια μου..
Το έχω τώρα εδώ δίπλα από το πληκτρολόγιο..
Πάντα με μάγευε αυτή η ιδέα του "ταξιδιού" ενός βιβλίου..
Μου δημιουργεί απίστευτους συνειρμούς..
Έτσι θα συνεχιστεί το ταξίδι του..
Μια από τις επόμενες μέρες θα το αφήσω σε κάποιο άλλο παγκάκι..
σε μια ηλιόλουστη γωνιά της πόλης..
Το ταξίδι του λοιπόν συνεχίζεται.. όπως και το δικό μας...