Πρόσκληση της Εκδήλωσης
Η 21η Μαρτίου σηματοδοτεί την έναρξη της Άνοιξης (Εαρινή Ισημερία) και για το λόγο αυτό έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Στο πλαίσιο του εορτασμού το Μουσείο Μπενάκη, ακολουθώντας μια γόνιμη πρόταση της Αγγελικής Κώττη, αποφάσισε να αφιερώσει την φετινή εκδήλωση στον Ποιητή της Ρωμιοσύνης, δεδομένου ότι το 2009 έχει ανακηρυχθεί επίσημα ως "Έτος Γιάννη Ρίτσου".
Τι καλύτερο από το να δωθεί ο λόγος, σε μια τέτοια εκδήλωση, στα παιδιά. Σε αυτά που θα θέλαμε να είναι οι πραγματικοί αναγνώστες της ποίησης.
Το Μουσείο Μπενάκη απηύθυνε πρόσκληση σε δύο σχολεία που διαθέτουν blog, στο 6ο Λύκειο Καλλιθέας και το 10ο Λύκειο Πειραιά, για να αναλάβουν την φετινή εκδήλωση.. και συνάντησε θετικότατη ανταπόκριση.
Οι μαθητές και των δύο σχολείων με την βοήθεια των καθηγητών τους, επίδειξαν έντονο ενδιαφέρον, δούλεψαν με κέφι και αφιέρωσαν πολύ χρόνο για να καταλάβουν τον ποιητή, να αισθανθούν τον πολίτη, να κατανοήσουν το έργο του Γιάννη Ρίτσου και να στήσουν μία παράσταση με τίτλο «Να είσαι ήλιος, να χαρίζεις φως».
Μας προσκαλούν όλους αυτό το Σαββάτο 21 Μαρτίου, στις 19,00 στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη στο Κτήριο της Πειραιώς για να παρακολουθήσουμε την παράσταση που ετοίμασαν για όλους εμάς..
..graffity των μαθητών εμπνευσμένο από τον Γ. Ρίτσο
"ελεύθερος αυτός που νοιάζεται τους άλλους"
(στίχος από τα "Μονόχορδα")
Υ.Γ. Η συγκίνηση είναι ιδιαίτερη.. Τυχαίνει τo Blog του 6ου Λυκείου Καλλιθέας να το παρακολουθώ αρκετό καιρό.., και να έχω αναπτύξει μια ξεχωριστή επαφή με τους ανθρώπους του.. Ιδιαίτερα με μια μεγάλη ψυχή, τον φιλόλογο τους Διονύση Μάνεση, που με τιμά με την φιλία του.. πλέον όχι μόνο μέσω του blog, αλλά και σε πιο προσωπικό επίπεδο.
Διονύση ένα μεγάλο ευχαριστώ και από εδώ που...είσαι αυτός που είσαι!..
Οι καθηγητές και οι μαθητές των δυο σχολείων, "σέρφαραν", εκμεταλλεύτηκαν τόσο όμορφα το διαδίκτυο για να προβάλλουν πολιτισμό και ομορφιά :)
Μάθαινα καθημερινά για το μόχθο τους, τις πρόβες, την αγωνία και το άγχος για την επιτυχία της παράστασης του Σαββάτου.
Τόσους μήνες μας συντροφεύετε διαδικτυακά με τις ξεχωριστές αναρτήσεις σας, τώρα ήρθε ο καιρός να το κάνετε και μέσω μιας παράστασης την Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης, στο Μουσείο Μπενάκη προς τιμή του Γιάννη Ρίτσου..!!!!!!!...
Συγχαρητήρια!!!!!! Καλή σας επιτυχία!!
Άρθρο Ελευθεροτυπίας : Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης στα χέρια bloggers
72 σχόλια:
τώρα αν σου πω ότι συγκινήθηκα ...θα με στείλεις στο διάστημα; ;)
δεν είναι μόνο η παρουσίαση που κάνεις και ο τρόπος είναι και η υπόκρουση που μου θύμισε άπειρα...
και ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά και στους καθοδηγητές. γιατί πάνω από όλα υπάρχει ελπίδα!
φιλιά πολλάααααααααααααα!
μέσα στο καθημερινό ψυχοπλάκωμα τα θέματα του μπλογκ σου είναι μια βαθιά ανάσα!
Ένα μεγάλο μπράβο σ' αυτούς που "μεταφέρουν" την ποίηση στην νέα γενιά! Μας δίνει δύναμη για το μέλλον!!!
Καλό βράδυ roadartist!
Πολύ ωραία ανάρτηση Καλλιτέχνιδα... Συγγνώμη που έχασα συνέχειες, η ΝΖ είναι 5 χρόνια πίσω στις τεχνολογικές εξελίξεις και ο σέρβερ κόλλησε 2 μέρες...
Καλημέρα και καλό Σ/Κ...
@
το ξανάπαμε...
μου αρέσει που μάχεσαι...
:)
ΣΑΡΚΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ
Κάτσε, λοιπόν αντικρυστά μου΄
θέλω να βλέπω κατάμονος την κλίση των γονάτων σου και να
καπνίζω
ώσπου να πέσει η νύχτα μυστική και πάνω απ' το κρεβάτι μας να
στυλωθει μαγνητισμένο
ένα ρεμπέτικο φεγγάρι Σαββατόβραδο μ' ένα βιολί, κλαρίνο και
σαντούρι.
Γιάννης Ρίτσος
Τα ερωτικά
καλή μας μέρα!
@ b|a|s|n\i/a : Σιγά μη σε στείλω στο διάστημα!! :) Αντίθετα μου δίνεις χαρά..basnia μου!!!!!!!! Χαίρομαι που περνάς, μεγιά το νέο avatar ελαφρώς καλοκαιρινό μου κάνει! :) Φιλιά!!!
@ Coco : Δεν θα διαφωνήσω για το καθημερινό ψυχοπλάκωμα, να είσαι καλά.. Βαθιά ανάσα είναι αυτά τα παιδιά του ποστ........ :)
@ Σοφια : Πολύ μεγάλο μπράβο Σοφία.. Οι άνθρωποι αυτοί αφιερώνουν χρόνο που φυσικά δεν έχουνε άπειρο.. αλλά από αγάπη.. Καλημέρα σου :)
@ Artanis : Καλημέρα Artanis μου, σε 'έχασα' αλλά μη ζητάς συγγνώμη. Πίσω η ΝΖ? Δε το περίμενα.. Καλό σκ!!
@ quartier libre : Συγχαρητήρια στα παιδιά..και στους καθηγητές, και για τα blogs τους ΑΛΛΑ και τη παράσταση!!!!!!
@ nyxterino : Καλημέρα Αριάδνη, για να δούμε τι καλούδια θα έχουνε επιλέξει το Σαββάτο..
Όσοι είστε εκεί κοντά να πάτε.. Μάρτιος ο μήνας τωβ ωραίων ημερών..
Τέλειο!!
Ζηλεύω !!
Δικαιωματικά το αφιέρωμα ανήκει στον ποιητή της Ρωμιοσύνης και του Επιταφίου!
Τι να πρωτοθυμηθώ από όλα τα αριστουργήματα του.
Πραγματικά θα ήθελα να παραβρεθώ αλλά είμαι λίγο μακριά : (
Όλες αυτές οι εκδηλώσεις των παιδιών αλλά και των μεγάλων, αλλά οι κινήσεις μέσα από τα μπλόγκς, δίνουν μια νέα προοπτική πιο σημαντική για το πνεύμα και τον πολιτισμό μας... Όμορφη η αναφορά σου
πραγματικά συγχαρητήρια
πολλά συγχαρητήρια στον φιλόλογο. ξέρεις πώς είναι να διδάσκεις ποίηση στα σχολεία. το μάθημα γίνεται καταναγκαστικό και αδιάφορο. μόνο με κάτι τέτοιες πρωτοβουλίες μπορείς να δεις τα γράμματα με άλλο μάτι.
φιλιά πολλά και καλή άνοιξη (και επιστημονικώς)
Αυτός είναι τρόπος να μαθαίνεις!!
Τρελοτουρίστρια
Καλησπέρα αρτιστάκι!
Από τη μια έτος Ρίτσου από την άλλη 11 χρόνια χωρίς τον Ελύτη, τα 'χουμε ξαναπεί, νιώθεις βαθειά πως ζείς σε τελείως άγονη εποχή!
Αν δεν υπήρχε το παρελθόν θα είμασταν κολλημένοι στο γυαλί να περιμένουμε πότε θα βγεί το σακι, εεε...ο Σάκης ήθελα να πω!!!
ΧΙΧΙ!!!
Η γνώμη μου είναι όπως και πολλών που γνωρίζω, πως έχουμε φτάσει στο ζενίθ της ανθρώπινης δημιουργίας σε όλες της τις μορφές έκφρασης, μουσική, τέχνη, λογοτεχνία κλπ.
Ότι κάνουμε τώρα είναι να αναμασάμε τα παλιά δυστυχώς!
Καλό απόγευμα!!!
Μπράβο στα παιδιά, στους καθηγητές τους και σε σένα που μας τους γνώρισες... τι όμορφη μέρα!!:))
Πολλά ποιήματα είναι ποτάμια
Άλλα είναι χαμολούλουδα σε βραδινό κάμπο
Άλλα είναι σαν πέτρες που δε χτίζουν τίποτα.
Πολλοί στίχοι είναι σα στρατιώτες έτοιμοι για τη μάχη.
Άλλοι σα λιποτάχτες κρυμμένοι πίσω απ’ τα’ ανθισμένα δέντρα.
Άλλοι σαν άγνωστοι στρατιώτες που δεν έχουν πρόσωπο.
Πολλά ποιήματα φωνάζουν δυνατά χωρίς ν’ ακούγονται.
Άλλα σωπαίνουνε με σταυρωμένα χέρια.
Άλλα σταυρώνονται και μιλούν σταυρωμένα.
Πολλοί στίχοι είναι σαν εργαλεία.
Εργαλεία σκουριασμένα ριγμένα στο χώμα.
κι άλλα εργαλεία καινούργια που δουλεύουν το χώμα.
Πολλά ποιήματα είναι σαν όπλα –
όπλα πεταμένα στο χώμα
κι όπλα στραμμένα στην καρδιά του οχτρού...
Γ. Ρίτσος
Συγχαρητήρια στα παιδιά
η ποίηση γαληνεύει τις ψυχές ...
Συγχαρητήρια και στους δασκάλους τους ...
Συγχαρητήρια και σε σένα Αρτίστα μου
για την παρουσίαση ...
Καλό Σαββατοκύριακο και ...
Καλή σου Άνοιξη !!!
Εεεεεεεεεε!!!
Μα τι γίνεται εδώ;!
Μόλις γύρισα από την πρόβα..
Είναι σα να έχω γενέθλια, να ανοίγω την πόρτα και να περιμένουν όλοι οι φίλοι οι καλοί στο σκοτάδι που αίφνης γίνεται φως!
( Τι να κάνω τώρα; Το κανονικό θα ήταν να μείνω συγκινημένος και άφωνος. Λέω, όμως, να γράψω δυο λόγια κι ας χαλάσει και λίγο..)
Λοιπόν,
Σας ευχαριστούμε όλους, για τα λόγια, τη διάθεση. [Δρομοκαλλιτεχνάκι, ντροπή σου, εσύ φταις για τη λαοσύναξη! :-)]
Να πω μόνο: Τυχαίνει να είμαστε εμείς. Είχαμε ένα μπλογκ, μας βρήκε το Μπενάκη, ετοιμάσαμε μιαν εκδήλωση. Προηγούμενα χρόνια δεν είχαμε μπλογκ, αλλά εκδηλώσεις παρόμοιες κάναμε. Για τον Καββαδία, για τ' αστέρια, για άλλα. Στ' αλήθεια, τι νομίζετε; Σε πόσα σχολεία στην Ελλάδα άνθρωποι δίνουν την ψυχή τους, τον προσωπικό τους χρόνο, κομμάτια απ' τον εαυτό τους; Πόσοι στέκονται δίπλα στους μαθητές τους αγγίζοντας τις ψυχές τους; Πόσες παρόμοιες εκδηλώσεις γίνονται;
Δεν προσπαθώ να υποστηρίξω τον κλάδο - που είναι, φαντάζομαι, όπως όλοι. Λέω, απλώς, πως ο καθένας μας ξέρει ότι υπάρχουν άνθρωποι που που μοχθούν, που ονειρεύονται, που πληγώνονται και δεν παραιτούνται, που δεν τους αξίζει μια Ελλάδα που σέρνεται στις οθόνες, στις υπηρεσίες, στην ασχήμια. Λέω μόνο πως εμείς, τα δυο σχολεία, μέσα από κάποιες συγκυρίες φωτιστήκαμε λιγάκι, βγήκαμε στον αφρό, φανήκαμε.
Θέλω να πιστεύω ακόμα στους στίχους του αγαπημένου μας ποιητή πως " τέτοια ποιήματα σου φτιάχνουμε εκατό την ώρα ", πως εστίες φωτός, του φωτός που τόσο πίστευε, κρατάνε, πως το δέντρο που φυτέψαμε θα το μεγαλώσουμε, πως δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Και να σας μεταφέρω μόνο τούτο. Πως αξίζει. Αξίζει.
( Καλλιτεχνάκι, διάκοψέ με, γιατί είμαι έτοιμος να βγάλω λόγο..)
Ένα ευχαριστώ ουσιαστικό, ειλικρινές, εκ μέρους όλων μας.
Σας περιμένουμε. Και..ελάτε νωρίς, γιατί προβλέπεται κοσμοσυρροή
:-)))
Είναι πολύ σημαντικά όλα αυτά και συγχαρητήρια από έναν μαθητή του πρώτου λυκείου Καλλιθέας, σε όσους τα πραγματοποιούν.
Χίλια μπράβο αξίζουν σε τέτοιες πρωτοβουλίες!!
Κι όταν ειδικά γίνονται από νέα παιδιά, είναι διπλή η χαρά μας!!
Μπράβο και στον καθηγητή τους που τα καθοδηγεί σωστά και με αγάπη:))
Μπράβο στη πρωτοβουλία των παιδιών, αλλά και σε σένα που πάντοτε παρακολουθείς και ενημερώνεις όλα όσα πραγματικά αξίζουν.
@ jacki : Ένα είναι το σίγουρο jacki, όσοι δεν πάμε..εμείς θα χάσουμε!!!
@ Anastasia : Καλησπέρα Αναστασία, πολλά ΜΠΡΑΒΟ, πολλά "τέλειο.." αξίζουν στα παιδιά.. Περάστε από τα blogs των σχολείων να διαβάσετε τις εντυπώσεις τους.. Αξίζει!!
Φιλάκια, καλό σκ!
@ βασίλης : Είναι καταπληκτικό αυτό που συνέβη αν το σκεφτούμε Βασίλη. Είναι η άλλη μορφή του διαδικτύου, ας παραδειγματιστούμε από τα παιδιά, πρέπει όλοι οι bloggers να νιώθουμε τιμή, εξαιτίας αυτών των παιδιών.. Καλό σκ!
@ evlahos : Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στα φοβερά παιδιά και τους καθηγητές..
...ωραιο θεμα Αρτιστα..χαίρομαι που τα προβάλεις :)
@ tovene592 : Αν το ξέρω λέει.. Συμφωνώ απίστευτα μαζί σου. Η λογοτεχνία στα χέρια ενός "κακού" δασκάλου, μπορεί να παρουσιαστεί ως τελείως ανούσιο και ανιαρό μάθημα!
Είναι τεράστιο το έργο αυτών των ανθρώπων. Όσο για τον Διονύση (Μάνεση) είναι ένας άνθρωπος, που πραγματικά αγαπάει απίστευτα το επάγγελμα του, και τους μαθητές του.. Συγκινούμε με το Διονύση.
Δεν πρέπει να βάζουμε όλους τους ανθρώπους στο ίδιο τσουβάλι.. Σίγουρα υπάρχουν εκπαιδευτικοί πολύ κακοί στο επάγγελμα τους, και μια παιδεία σε χαοτικό επίπεδο, ΟΜΩΣ να που υπάρχουν και οι άνθρωποι που αγαπάνε αυτό που κάνουν και το βλέπουν ως λειτούργημα..
Ας τους αγκαλιάσουμε.. Τι όμορφο να βλέπεις αυτό..Πέρνα μια e-βόλτα από το Blog του σχολείου να δεις τι ομορφιές..:)))
Καλή Άνοιξη με ακραία καιρικά φαινόμενα (και επιστημονικώς..)
:)))
@ Crazy Tourists : Ο καλύτερος!!! Τους ζηλεύω....... :)
κάτι τέτοιες ενέργειες μας κάνουν να ελπίζουμε, πάντα τέτοια με όποια ευκαιρία κι αν βρίσκεται
@ kikop80 : Καλησπέρα μπυρόβιε! Που χάθηκες εσύ?? :)) Σίγουρα ζούμε σε 'φτωχή' πνευματικά εποχή, αλλά όμως δεν συμφωνώ μαζί σου πως έχουνε ισοπεδωθεί όλα.. Υπάρχουν θετικά πράγματα, υπάρχουν άνθρωποι με πολύ ταλέντο, απλά (ΔΥΣΤΥΧΩΣ) δεν φαίνονται, δεν τους δίνεται βήμα και αν θες...ακόμη και αν τους δοθεί αυτό το βήμα..δεν ξέρω πόσοι από εμάς θα ενδιαφερθούν για να τους ακούσουν, να τους ακολουθήσουν να τους δουν.....
Νέα παιδιά πολύ ταλαντούχα υπάρχουν..παιδιά με δίψα για μάθηση και πολιτισμό υπάρχουν.. Φωτεινό το παράδειγμα των δυο αυτών Λυκείων..
Τα παιδιά αφιέρωσαν χρόνο εκτός των ωρών του Σχολείου.. κάθε Σαββάτο κάνανε πρόβες.. Αφιέρωσαν λίγο από το πολύτιμο χρόνο τους για να ανεβάσουν μια παράσταση προς τιμή του Ρίτσου.. Δεν είναι λίγο αυτό.
Μόνο που αξίζει προβολή. Όχι μόνο από blogs και εφημερίδες.. Αλλά και από τη Tv, προτιμώ να δω αυτή τη προσπάθεια των παιδιών, από το Ρουβά, πολλά περισσότερα θα πάρω.
Και πόσα άλλα όμως θα παιδιά υπάρχουν σαν και αυτά..
Μεγάλο το θέμα που ανοίγεις, αλλά δεν πιστεύω (προσωπικά) πως έχουμε φτάσει στο ζενίθ όπως λες σε κάθε μορφή τέχνης.
Αντίθετα η τέχνη δεν έχει τέλος.. Πάντα θα μας εκπλήσσει.
Πάντα θα υπάρχουν νέοι καλοί συγγραφείς, ποιητές, ζωγράφοι.. Κάθε μέρα κάτι καινούργιο φέρνει, που σίγουρα έχει επηρεαστεί από το παρελθόν (πάντα γινόταν αυτό), αλλά του δίνει μια άλλη χροιά, το πάει σε κάποιες φορές λίγο παρακάτω, ή σε άλλες απλά το σέβεται, το επαναλαμβάνει. Ξέρεις πόσα θέατρα υπάρχουν στην Αθήνα με νέα παιδιά ταλαντούχα..Χοροθέατρα.. νέοι ποιητές..συγγραφείς..
Όχι δεν τελειώνει η τέχνη, η έκπληξη από τη τέχνη ποτέ, και αυτό είναι το πιο ελπιδοφόρο :)
Φιλάκια :)
@ Margo : Τα μπράβο αξίζουν στα παιδιά και στους καθηγητές, και θα χαρούν να τους το πείτε κ στο blog τους :) Με τέτοια πράγματα ομορφαίνει όχι μόνο η μέρα, αλλά όλη η ζωή :))
@ Side21 : Τι πιο όμορφο να έρχεται η Άνοιξη με ποίηση!! Η πιο όμορφη παγκόσμια μέρα είναι αυτή!! Να είσαι καλά για τις ευχές σου side, πέρνα και από το Blog τους να τα θαυμάσεις! Καλό σκ στο όμορφο νησί σου!!
@ Διονύσης Μάνεσης : Βρε Διονύση πραγματικά δεν ξέρω τι να απαντήσω.. Ευχαριστώ ξανά και από εδώ για όλα όσα κάνεις. Και σε ένα προσωπικό επίπεδο για τις αμέτρητες φορές που μου έχεις σταθεί και σε μένα.. ούτε και δικός μου Δάσκαλος να ήσουν δηλαδή..
(Που τέτοια τιμή!!.. Με δεχόσαστε??Ε????)
Θα μπορούσα περισσότερα να γράψω αλλά καλύτερα να σταματήσω εδώ.. :)
Κάνετε πρόβες.. Καλή Επιτυχία, θα σου στείλω email για αύριο.
Μένω στα τόσο όμορφα λόγια σου και τα γράφω ξανά..
Λέω, απλώς, πως ο καθένας μας ξέρει ότι υπάρχουν άνθρωποι που που μοχθούν, που ονειρεύονται, που πληγώνονται και δεν παραιτούνται, που δεν τους αξίζει μια Ελλάδα που σέρνεται στις οθόνες, στις υπηρεσίες, στην ασχήμια. Λέω μόνο πως εμείς, τα δυο σχολεία, μέσα από κάποιες συγκυρίες φωτιστήκαμε λιγάκι, βγήκαμε στον αφρό, φανήκαμε. {...} Και να σας μεταφέρω μόνο τούτο. Πως αξίζει. Αξίζει.
Στο ξαναγράφω. Με τιμάς.
;)
@ Κ.Υ.Π WALKING :...κοντά βλέπω είμαστε kyp :D
Το blog του 6ου Λυκείου Καλλιθέας το παρακολουθώ όπως ανέφερα αρκετό καιρό..
Είναι ένα παράδειγμα του τι πείσμα έχουνε οι άνθρωποι για τους μαθητές τους..Και του τι κάνουν με ένα κράτος που απουσιάζει συνεχώς..
Δες εδώ μια ενδεικτική ανάρτηση με τη προσπάθεια τους για τη βιβλιοθήκη του σχολείου τους..για να πάρεις μια ιδέα..
Προσπάθειες ολομόναχοι..
Βιβλιοθήκη Λυκείου...
ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ..ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ....
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΓΡΙΖΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ..
"Α, ποιός θα φράξει τότες τη μπασιά και ποιό σπαθί θα κόψει το κουράγιο
και ποιό κλαδί θα σου κλειδώσει την καρδιά που με τα δυό θυρόφυλλά της διάπλατα κοιτάει του Θεού τ'αστροπερίχυτα περιβόλια;"
Και μένα η ανάρτησή σου με έκανε να θυμηθώ έναν από τους πιο αγαπημένους μου στίχους του Γ.Ρίτσου.
@ ΕΛΕΝΑ : Πάρα πάρα πάρα πολλά μπράβο.. Επιτελείται πραγματικά έργο από αυτούς τους ανθρώπους..
Απόδειξη ότι τα νέα παιδιά απλά χρειάζονται ανθρώπους με ενδιαφέρον, μεράκι δίπλα τους..
@ leondokardos : Λεοντόκαρδε τους επέλεξε το Μουσείο Μπενάκη, από τα blogs τους.. Δεν είναι εκπληκτικό αυτό?? Τελικά "τίποτα δεν πάει χαμένο, στην χαμένη μας ζωή".. Πολλά χαμόγελα σου στέλνω, η ελπίδα είναι εδώ :)
@ iLiAs : Ηλία μου δεν έκανα τίποτα. Οι άνθρωποι παράγουν πολιτισμό, εγώ απλά γράφω πόσο τους θαυμάζω και τους εκφράζω την χαρά που μου έδωσαν και τα θερμά μου συγχαρητήρια (και πόσο τους ζηλεύωωωωωωωωωωωω :))) Φιλάκια!!
@ BLUEPRINTS : Και τα Blogs που έχουνε μας κάνουν να ελπίζουμε.. Δες αν δε σου κάνει κόπο το link που άφησα στον Kyp walking παραπάνω. Σχετικά με τη βιβλιοθήκη του σχολείου τους, μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση το τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι.. Μπράβο τους!!
@ gregory : Γρηγόρη μου μπράβο σε αυτούς τους Δασκάλους και τους μαθητές τους!!! Σε αυτά τα παιδιά αξίζουν μπράβο .. εγώ δεν έκανα τίποτα. Φιλάκια Γρηγόρη μου (όντως..οι μέρες μας χρειάζονται πολύ αυτούς τους ανθρώπους..)
@ ippoliti_ippoliti :
"Α, ποιός θα φράξει τότες τη
"Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο."
...ευχαριστώ για τους στίχους που άφησες.. Καλώς όρισες στη παρέα. Καλό Βράδυ.
Είναι ό,τι πιο θετικό μπορεί να γίνει να προσεγγίζουν οι μαθητές έναν ποιητή και μάλιστα μεγάλο έστω και για το 8-10% του έργου του. Πιστεύω όμως ότι ποιητές σαν τον Ρίτσο είναι ήδη υπερπολυπροβεβλημένοι, πολυβραβευμένοι, ασχολήθηκαν και ασχολούνται οι πάντες σχεδόν μόνο με αυτούς. Έχουν πάρει λοιπόν τη θέση τους όλοι αυτοί οι σπουδαίοι ποιητές στο πάνθεον των Μεγάλων. Νομίζω όμως ότι ο δρόμος πρέπει να μένει ανοιχτός για την ποίηση και όλες τις τέχνες για να βρίσκουν διέξοδο οι νεώτεροι καταξιωμένοι ποιητές και καλλιτέχνες και ο πολιτισμός μας να μπορεί να στηρίζεται και στο διαρκές σήμερα, κι όχι μόνο στο διαρκές χθες. Προτείνω λοιπόν σ' όλους τους Bloggers να προβάλλουν όσο μπορούν σύγχρονους καταξιωμένους ποιητές αν τους γνωρίζουν ή παίρνοντας πληροφορίες γι αυτούς, ώστε να σπάσουν τη σιωπή για τη σύγχρονη ποίηση και τους δημιουργούς της αφού αναμασούμε συνεχώς τους ίδιους και τους ίδιους που έχουν μπουκώσει πια από τιμές και δόξες. Η Ελλάδα διαθέτει σπουδαίους σύγχρονους ποιητές εν ζωή. Ανακαλύψτε τους.......
ποτέ δεν μου άρεσαν αυτές οι παγκόσμιες ημέρες. Εν προκειμμένω 21 Μαρτίου είναι και παγκόσμια ημέρα Δασοπονίας, και ποιός ξέρει τι άλλο...
Για την ποίηση, αυτή είναι εκ των ουκ άνευ και δεν θα έπρεπε να συντρέχουν λόγοι για να μας κατακλύζει στη ζωή μας. Θέλω να πω πως έπρεπε να έχει συχνότερα και σε σταθερότερη βάση βήμα, και όχι να στριμώχνεται σε παγκόσμιες ημέρες, ενώ τις αλλες να κυκλοφορούν οι σαχλαμάρες και οι φελλοί.
Χαίρομαι βέβαια που τα παιδιά θα έχουν έστω μια μικρή δυνατότητα να ακούσουν τα όμορφα λόγια του ποιητή, να τα πουν στους γονείς τους που ανάλογα αν είναι προκατελημμένοι θα τα αποδοκιμάσουν ή θα τα επιδοκιμάσουν, και τέλος κατ ελάχιστον ας τους μείνουν σαν σκόρπιες φράσεις...
Δυστυχώς για τα ίδια, βέβαια δεν θα μπορέσουν να δουν τους στίχους βιωματικά, αφού τα ασπάλαθα, η οσμή του ποτισμένου σταριού, τα κουβέλια των μελισσιών και ο ίσκιος τη μάντρας σίδερο ψυχρός δλδ σε σχέση με την αντηλιά, τους είναι παντελώς άγνωστα και ακαταλαβίστικα. Το ίδιο και η σαύρα που αναθιβάνει στον ήλιο τάζοντας το βασίλειό της για έναν ίσκιο μαϊντανό και δυό καντάρια ρωμιοσύνη...
να είσαι καλά καλλιτέχνιδα... η ποίηση είναι πάντοτε γαλήνη...
@ ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ : Φαίδωνα για να προσεγγίσει κάποιος την ποίηση (παλαιότερη και σύγχρονη) θα πρέπει πρώτα να την αγαπήσει. Ως τέχνη.
Αν κάποιος διαβάσει Ελύτη και μαγευτεί, τότε ίσως να παρακινηθεί για να ψάξει μετά και κάποιον άλλο ποιητή. Μη νομίζεις πως έχουνε διαβάσει πολλοί ακόμη και τους πιο καταξιωμένους ποιητές. Συμφωνώ ότι υπάρχουν αρκετοί σύγχρονες ποιητές πολύ αξιόλογοι (το ανέφερα και παραπάνω ως απάντηση στον kikop), αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως πάντα έχει αξία να εκφράζουμε όλα όσα έγραψα στο ποστ, για αυτούς τους Μεγάλους μας ποιητές.
Τώρα όσον αφορά τη σημερινή δραστηριότητα των παιδιών, που σε αυτά είναι αφιερωμένη η ανάρτηση, πιστεύω πως είναι από τις ομορφότερες κινήσεις, έτσι ώστε να αγαπήσουν και τους σύγχρονους.
Να είσαι καλά, καληνύχτα.
@ nikiplos : Nikiple η "παγκόσμια ημέρα" μια απλή αφορμή ήταν για να μπούνε τα παιδιά στην διαδικασία να ανεβάσουν μια παράσταση. Δεν το βρίσκω αυτό καθόλου κακό. Αντίθετα πιστεύω απόλυτα θετικό.
Δούλεψαν μήνες για αυτή την παράσταση.., αφιέρωσαν αρκετές εξωσχολικές ώρες και σαββατοκύριακα.. στο αρκετά βεβαρημένο τους πρόγραμμα τους..
Ας σταματήσουμε τη γκρίνια.. Ειδικά σε ένα τόσο ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ αγώνα των παιδιών για γνώση....
Τι περισσότερο δηλαδή ήθελες να κάνουν? Δούλεψαν πάνω στον Ρίτσο....
"έστω μια μικρή δυνατότητα¨
"να τα πουν στους γονείς τους"
"κατ ελάχιστον ας τους μείνουν σαν σκόρπιες φράσεις"
Λάθος σκέψεις..
Εγώ πάλι νομίζω ότι μετά από αυτή την βιωματική εμπειρία τους, ΌΧΙ ΑΠΛΑ θα προσεγγίσουν τον Ρίτσο και εν γένει την ποίηση ως τέχνη, αλλά θα τον ΑΓΑΠΗΣΟΥΝ..
Και πίστεψε με μια αφορμή ζητά ο νέος σήμερα για να ψαχτεί μετά περισσότερο.
Επίσης διαφωνώ με τη τελευταία σου παράγραφο. Το ότι ένας νέος έχει μεγαλώσει στο κέντρο, δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να νιώσει, να αισθανθεί την οσμή των λουλουδιών, των μελισσιών, του ίσκιου και όλων όσων λες. Οκ δεν μένουμε και σε μια εντελώς μαύρη και καταγκρίζα πόλη. Μη τα ισοπεδώνουμε όλα.. Και άλλωστε η Αττική ακόμη έχει μέρη μικρούς αληθινούς παράδεισους..
Λίγο παραέξω από την Αθήνα αν βγεις, θα τα δεις.. και πολύ κοντινά πανέμορφα νησιά..
Ας είμαστε θετικοί, δεν είναι τόσο μαύρα τα πράγματα.
Ειδικά όσον αφορά τη νέα γενιά πρέπει να είμαστε περήφανοι. Προσωπική μου άποψη αυτή..
Είμαι σίγουρη ότι αύριο το βράδυ θα δώσουν ΜΑΘΗΜΑΤΑ ποίησης..
Και εσύ εύχομαι να είσαι καλά με γαλήνη..
Καλημέρα
Να είσαι ήλιος να χαρίζεις φως
Δεν χρειάζονται άλλα λόγια
για την Ποίηση και τον ποιητή
τον κάθε ποιητή
Καλό πρωινό
Καλό Σαββατοκύριακο
Φιλιά θαλασσινά
@road artist
Δεν είναι έτσι Μαίρη μου. Για να προσεγγίσει κανείς την ποίηση όπως λες, δηλαδή να την γνωρίσει και να εξοικειωθεί μ' αυτήν, δεν μπορεί να το κάνει αρχίζοντας με Ελύτη!! Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο ο υποψιασμένος αναγνώστης της ποίησης. Αυτό που λες, μπορεί να γίνει αρχίζοντας με βατούς ποιητές και ν'ανεβαίνει βρισκοντας τα κλειδιά για να ξεκλειδώνει τις πιο σύνθετες ομορφιές και τους χυμούς μιας πιο προχωρημένης ποίησης. Όχι όπως στην δεκαετία του 60 όπου υπήρχε μια παγκόσμια πολιτιστική έκρηξη (την οποία δεν έζησες εσύ) και είχαμε στην Ελλάδα σε κάθε χωριό του βουνού ή του κάμπου την ίδρυση ενός θεατρικού ομίλου. Μέχρι εδώ θαυμάσια. Έλα όμως που όλοι οι θίασοι των χωριών δεν ήθελαν να παίξουν Δημ. Ψαθά π.χ. "Ενας βλάκας και μισός" ή Παντελή Χορν "Το φυντανάκι" ή Μπόγρη "Τ΄αρραβωνιάσματα"!!! Τι ήθελαν;; Μπέρτολτ Μπρεχτ και Ερικ Ίψεν!!!!!!!!!!! Γι αυτό λέω ότι η αρπακόλα στην Ελλάδα, ή έλλειψη μια στοιχειώδους ιεράρχησης αντί να φέρει τον κόσμο κοντά, τον απομακρύνει από την Τέχνη...Έτσι και με τα παιδιά: Όποιος θέλει να τα βοηθήσει να βρουν μια είσοδο στην ποίηση θα πρέπει να τους δώσει αυτά που μπορούν να δεχθούν, να σηκώσουν και να απολαύσουν πνευματικά και όχι ότι αρέσει σ' αυτόν που θέλει να τα βοηθήσει. Πχ ο ερμητικός Γιώργος Σεφέρης... Ο Ελύτης είναι πράγματι μαγεία για όσους είμαστε ήδη εραστές της ποίησης και όχι για όσους δεν έχουν προσεγγίσει ακόμα την ποίηση ή για κάποιους που έχουν μετατρέψει σε "ατάκες" μερικές ποιητικές του φράσεις.. Ελπίζω κάτι ελάχιστο να προσέφερα στην κατανόηση του θέματος.
Ενα μεγάλο ΕΥΓΕ στους υπεύθυνους του Μουσείου Μπενάκη που ειχαν την τολμη και την υπέροχη ιδέα να εμπιστευθουν αυτην την εκδήλωση και τον εορτασμό αυτης της ημέρας στα παιδιά.
Τι καλύτερο απο τον ψυχισμό των παιδιών μια τετοια μερα να εκδηλωθεί και να εκφραστει ελεύθερα...
Συγχαρητήρια στα παιδιά μα και σε καθε τετοια πρωτοβουλία.
Αρης
Η προσπάθεια είναι θαυμάσια και αξιέπαινη
Εύχομαι να γίνει ερέθισμα προς μίμηση
Καλημέρα - καλό Σαβ/Κυρ
Kαλημέρα! Μόλις άφησα σχόλιο στην ανάρτηση της Κικής, σχετικά με την Ημέρα ποίησης, στην Ξάνθη!Σε.... παραπέμπω!
Η Καλλιθέα είναι για μένα ένας πολύ φορτισμένος συναισθηματικά χώρος έτσι κι αλλιώς.
Η ανάρτηση σου, αλλά και η παραπομπή στο σχόλιο μου έδωσαν μεγάλη χαρά και επιτέλους μία αίσθηση προοπτικής, από τη στιγμή που βλέπω να γίνονται πράξη αυτά που ονειρεύομασταν εμείς σαν μαθητές αλλά δεν καταφέραμε να τα πραγματοποιήσουμε.
Ο Ήλιος κι η Σελήνη μοιράζονται τη μέρα
«μοιράζομαι» κι εγώ μ’ εσάς την ίδια ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
Ελπίζοντας ότι είστε όλοι πολύ καλά! :))
Υ.Γ. Και πάντα τέτοια...!
κι ότι το ηθικό σας είναι πάντα ψηλά!
Εξαιρετικό το κλίμα των ημερώ που μας βάζεις αγαπημένη μας. Ικανό ακόμη και να μας βγάλει έστω για μερικές στιγμές από την καταχνιά της καθημερινότητας που ζούμε εδώ και καιρό και ο χορός καλά κρατεί.
Ποιητές,του αναστήματος του Ρίτσου και του Ελύτη δεν ξέρω αν αγαπηθούν από τον Έλληνα του αύριο όπως αυτοί οι Ποιητες του χτές που τελικά έμειναν διαχρονικοί στην καρδιά μας
ΥΓ: Την Τετάρτη πήγα και την είδα στο Θέατρο Βασιλάκου την Μεντή στο ρόλο της Ε.Παπαγιαννοπούλου.
Το καλό θέτρο είναι απ' αυτά που πολύ αγάπησα στην ζωή ετούτη. Την συγκίνηση όμως και το ρίγος που με κατείχε σε αυτήν την παράσταση δεν την θυμάμαι ποτέ να το ένοιωσα.
Καλό Σβ/κο με την αγάπη μου.
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr
χίλια μπράβο στα παιδιά!
είδες καλλιτέχνιδα μου, πόσο χαιρόμαστε, μεσ' απ' την ψυχή μας, όταν βρισκουμε καθηγητές άξιους πραγματικά;
μπράβο και στον φιλόλογο τους!
σε φιλώ κι εύχομαι, πάντα, τέτοιες γνωριμίες να κανεις..
"Αγκαλιά με τον Ήλιο" Ήλιος Θεός...
Μπράβο στα παιδιά και όσους τα καθοδηγούν, που μας αποδεικνύουν περίτρανα πως κάθε μέσο επικοινωνίας απαιτείται τρόπος, συνέπεια και προ πάντων μέτρο.
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
«Ας σταματήσουμε τη γκρίνια.. Ειδικά σε ένα τόσο ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ αγώνα των παιδιών για γνώση....
Τι περισσότερο δηλαδή ήθελες να κάνουν?»
Αγαπητή μου πίστεψε αυτό που θα σου πω... δεν γκρινιάζω ποτέ με κανέναν... τα χρόνια με έχουν κάνει αρκούντως κυνικό..:)
Το σχόλιο που αναφέρεσαι πήγαινε όχι στις συγκεκριμένες προσπάθειες ενός σχολείου, αλλά στην μεγάλη απουσία της ποίησης από το σύνολο της εκπαίδευσης και της ελληνικής κοινωνίας... (Για να μην διαστρεβλώνονται τα λόγια μου και οι προθέσεις μου).
Για τις προσπάθειες του σχολείου τις θεωρούσα εξαίρεση και πολύ ενθαρρυντικές, αλλά καλύφθηκα από άλλους έτσι κι αλλιώς σε αυτό το σχολιασμό...
Για την τελευταία παράγραφο, νομίζω είναι σαφής... διαφωνούμε αλλά δεν είναι δα και το τέλος του κόσμου... προς τι η ειρωνία με τη γαλήνη? Εγώ δεν επιστρατεύω ειρωνία ούτε σαρκασμό στις συνδιαλλέξεις μου στα μπλογκς, ιδίως σε εκείνα που με ενδιαφέρουν...
Για τη νέα γενιά δεν καταννοώ που με αφορούσε ολοσδιόλου... έτσι κι αλλιώς δεν τέμνω τον κόσμο σε γενιές, αλλά σε χώρους τόπους και χρόνους... το αν μεγαλώνουν σε τόπο που εγώ προσωπικά δεν εγκρίνω δεν είναι υπεύθυνοι για αυτό, ούτε και εμένα μου δίνει κάτι συν... αν με εννοείς... Επίσης καμιά γενιά δεν με κάνει περήφανο... η κοινωνία είναι παντα ένα αυτοτελές σύνολο... η νέα γενιά δεν είναι παρά ο καθρέφτης των παλαιοτέρων...
Αυτά προς ώρας...καλό βράδυ! :))
Ας γιορτάσουμε λοιπόν όλοι μαζί
πιασμένοι χερι χερι!!!
Υπέροχη ανάρτηση φίλη μου!!
Γλυκιά Καληνύχτα ***
μαααλιστα...
κριμα δεν το γνωριζα, ειμαι σιγουρη οτι θα ηταν πολυ αξιέπαινη προσπαθεια
φιλιά
Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους σας!!!
Απίθανη παρουσίαση όπως πάντα!!
:))
Σε αυτήν την χώρα τέτοιες πρωτοβουλίες μας φαίνονται πρωτοφανείς. Το πιο πιθανόν είναι γιατί στην καθημερινότητα που ζούμε, "τροφή" είναι μόνο το χρήμα.
Αληθινά, πόσο φτωχοί είμαστε...
Ας αφήσουμε τους εγωισμούς και την κτητικότητα και ας χαμηλώσουμε το βλέμμα μας σε τέτοιες πρωτοβουλίες.
Ας χαμηλώσουμε το βλέμμα μας στον κόσμο των παιδιών μας.
Η ΕΛΠΙΔΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ
ΑΠΛΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ
Καλημέρααααα :)
Όμορφη ανάρτηση... Πολύ ωραία την παρουσίασες... Μου άρεσε =]
:*
Όλες οι μέρες νάναι μέρες ποίησης!
Μπράβο στα παιδιά και στους δασκάλους τους καθώς και σ' αυτούς που τους εμπιστεύτηκαν
@ φαιδων : Το ότι χρειάζονται προβολή οι νέοι ποιητές είναι βέβαιο. Η μαγεία εκείνων των ποιητών έγκειται και στο πόσο επίκαιροι είναι ακόμα και σήμερα. Δεν είναι τυχαίο που έχουνε αγαπηθεί τόσο πολύ.. Πάντως ο πρώτος ποιητής που διάβασα στη ζωή μου (το αναφέρω και στο προηγ.post) ήταν ο Ελύτης. Εξαιτίας του αγάπησα και τη ποίηση.
@ νικιπλος : Νικιπλέ μου, όταν απουσιάζει η προσωπική άμεση επαφή είναι εύκολο ο γραπτός λόγος να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις και να παρερμηνευτούν διαθέσεις και λέξεις. Ποτέ δεν ήμουν ειρωνική, αυτό είναι κάτι που με αηδιάζει γενικότερα ως στοιχείο στη συμπεριφορά κάποιου.
Διαβάζοντας το σχόλιο σου μου φάνηκε πως αναφερόσουν σε αυτή τη προσπάθεια γι'αυτό και απάντησα ότι διαφωνώ.
Ότι γενικά η παιδεία έχει τραγικές ελλείψεις, το γράφουμε πάρα πολλές φορές στο Blog.. Έτσι είναι δυστυχώς.. Απλά σε αυτή την περίπτωση, έχουμε την άλλη φωτεινή πλευρά που βγάζει ελπίδα και αξίζει τα συγχαρητήρια μας.., που είμαστε μικροί και για να τα δώσουμε..
Αν ήσουν εχτές στο Μπενάκη θα σου είχανε κλέψει τα παιδιά τη καρδιά και δε θα είχες πια ίχνος κυνισμού.. :) Όσο για την Αθήνα συμφωνώ ότι είναι πόλη αφιλόξενη (έχω γράψει και γι'αυτό και το έχουμε πει πολλές φορές από εδώ), δεν συμφωνώ για τους λόγους που σου είπα ότι εξαιτίας αυτού τα παιδιά δεν μπορούν να αισθανθούν τη ποίηση. Φιλάκια, καλή κυριακή!
@ Sailor
@ Aristodimos
@ Νατασσα
@ Ολγα
@ Κ.Υ.Π WALKING
@ τo τέρας της «αμάθειας»
(καλώς την!!! φιλιά καλησπέρες :)
@ λυγερη
(ΧΑΙΡΟΜΑΙ που πήγες στο θέατρο και πέρασες τόσο πολύ όμορφα :)))
@ Μαριλένα
@ Σήσση... το καλητεχνικό μου
@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
@ Μαργαρίτα
@ Natalia
@ marianaonice
@ Takiz
@ City Addict
@ jf
Φίλοι μου ήταν υπέροχα όντως εχτές το βράδυ!!! Δείτε εντυπώσεις στο σημερινό ποστ.. Να έχετε μια υπέροχη Κυριακή!!
@roadartist
Πριν διαβάσεις τον πρώτο σου ποιητή τον Ελύτη σε βιβλίο και μαγευτείς, σίγουρα υπήρξε μια πρότερη εξοικείωσή σου στο σχολείο κουτσή, στραβή αλλά υπήρξε. Σίγουρα ο Κ. Παλαμάς, ο Δ. Σολωμός, ο ίδιος ο Ελύτης , όπως στους δίδαξε ο ανεπαρκής φιλόλογός σου, σε προετοίμασαν για να μπορέσεις να διαβάσεις μόνη σου μετά τον Οδ.Ελύτη, τον τόσο γήινο και ταυτόχρονα τόσο μεταφυσικό...Ποιητή μας. Μην επιμένεις λοιπόν. Κανείς, χωρίς να έχει ιδέα από τα πριν για την ποίηση , δεν θα μπορούσε να προσεγγίσει ένα ποιητή του διαμετρήματος του Οδ. Ελύτη...
Αυτά, για να πατάμε στέρεα σε όσα λέμε.
@ ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ : Εννοείται πως ο Ελύτης ήταν ο πρώτος ποιητής που διάβασα μόνη μου (εκτός του σχολείου φυσικά). Όπως το αναφέρω στο προηγούμενο ποστ, μετά από μια παρότρυνση που αισθάνθηκα απο τη τότε φιλόλογο..
Δημοσίευση σχολίου