Μετά την καραντίνα...

Μόλις ξεκίνησε η καραντίνα, η πρώτη σκέψη ήταν πως αυτή η εμπειρία δεν θα ήταν ίδια για όλους. Είναι τελείως διαφορετικό να ζεις σε ένα μεγάλο σπίτι με μια ωραία βεράντα, και διαφορετικό σε ένα ημιυπόγειο στο κέντρο της Αθήνας. Αλλιώς είναι να ανοίγεις το παράθυρο και να βλέπεις πράσινο ή τον ουρανό και αλλιώς να βλέπεις ρόδες αυτοκινήτων ή τον τοίχο της απέναντι πολυκατοικίας. Είναι αλλιώς είσαι μόνος σε ένα σπίτι, ακόμη χειρότερα με κάποιους που δεν αντέχεις, αλλιώς με αυτούς που αγαπάς. Κάποιοι περνάνε πιο εύκολα, κάποιοι αρκετά δύσκολα αυτή την εμπειρία. Γι' αυτό λίγη ενσυναίσθηση δε βλάπτει. Το αναφέρω έχοντας προσωπικά περάσει αυτές τις μέρες ήρεμα και νιώθοντας πολύ μεγάλη ευγνωμοσύνη για αυτό. 

Ως προς την πανδημία, ευτυχώς έως σήμερα οι νεκροί δεν είναι πολλοί στην Ελλάδα, όπως σε άλλες χώρες. Ευτυχώς πειθαρχήσαμε στους κανόνες. Η πανδημία όμως δεν έχει περάσει. Ίσως τώρα να ξεκινά το πιο δύσκολο κομμάτι. Το βέβαιο είναι ότι η επόμενη μέρα μετά την καραντίνα, θα μας φέρει αντιμέτωπους με μια διαφορετική καθημερινότητα. Είμαστε έτοιμοι για να την αντιμετωπίσουμε;

Τώρα που πλησιάζει η στιγμή της άρσης αυτών των (πρώτων;) περιοριστικών μέτρων, θα ήθελα όλοι μαζί να στρέψουμε τη σκέψη μας στις μέρες που έρχονται...

...μετά την καραντίνα:

Θα συνεχίσουμε να δίνουμε προσοχή στους ανθρώπους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες; 

Θα συνεχίσουμε να βοηθάμε όσο μπορούμε τους ανθρώπους μας, τους γείτονες, όποιον έχει ανάγκη; 

Καταλάβαμε τι ευτυχία είναι να ζεις στη φύση, να περπατάς στο βουνό, να κολυμπάς στα νερά του Αιγαίου; Αν ΝΑΙ, θα προστατεύουμε, θα σεβόμαστε το περιβάλλον; Θα ενδιαφερθούμε όλοι αληθινά για τη φύση -αυτοί που όλοι έγραφαν το πόσο στερήθηκαν- και θα την αφήνουμε να ανασάνει; Θα ληφθούν μέτρα για την κρίση του περιβάλλοντος; 

Θα δώσουμε περισσότερη έμφαση στην ανθρώπινη επαφή, στην αγκαλιά και στο άγγιγμα; 

Θα εστιάσουμε στο χτίσιμο ουσιαστικών σχέσεων στη ζωή; Θα είμαστε πιο τρυφεροί ως άνθρωποι; 

Θα δώσουμε χρόνο, αξία σε όμορφες σχέσεις, παρέες και φιλίες; 

Θα διώξουμε καθετί τοξικό από τη ζωή μας; Οτιδήποτε το καταπιεστικό που δε μας ανεβάζει ψηλότερα; 

Θα αγαπήσουμε την εργασία μας και θα δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό ως εργαζόμενοι; 

Θα σεβόμαστε την εργασία του υπαλλήλου ως εργοδότες; 

Κατάλαβε ίσως και ο πιο ευνοημένος πολίτης της χώρας τι σημαίνει ανεργία, βίαιη παύση της καθημερινότητας; 

ΑΝ ναι, κρατήστε το! Και ας έχουμε στο νου το πόσο ιερή είναι η συνεισφορά του κάθε ανθρώπου εκεί έξω. Από την ταμία στο σουπερμάρκετ, τον καθαριστή στο δρόμο μέχρι του γιατρού, του νοσηλευτή και του επιστήμονα που ερευνά για το εμβόλιο. Όλων η δημιουργία, η παρουσία και ο μόχθος αξίζει σεβασμό. 

Τώρα που τελειώνει η καραντίνα:

Θα θυμόμαστε ότι το ανθρώπινο είδος είναι ένα μυρμηγκάκι μπροστά στο σύμπαν; 

Θα σταματήσουμε τη γκρίνια, θα νιώθουμε ευγνωμοσύνη και θα εκτιμάμε τη ζωή; 

Θα σταματήσουμε να τρέχουμε με τρελούς ρυθμούς; Καταλάβαμε πόσο εθισμένοι είμαστε στο θόρυβο και στην γρήγορη ευχαρίστηση; Θα το αλλάξουμε;

Θα χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία για το καλό όλων, κυρίως των ευπαθών ομάδων; 

Θα συνεχιστεί η προσπάθεια της ένταξης των δημόσιων υπηρεσιών στη ψηφιακή εποχή; Πλέον με ένα κλικ έχουμε στο email μας βεβαιώσεις που πριν από τον κορονοιό, έπρεπε να χάσουμε ένα πρωινό και εργάσιμες ώρες για να τα αποκτήσουμε. Θα συνεχιστεί, ώστε να μειωθεί η γραφειοκρατία, το τόσο άσκοπο χάσιμο χρόνου...

Θα σκεφτούμε τους ανθρώπους που θα συνεχίσουν να ζουν σε καθεστώς καραντίνα λόγω αναπηρίας και δυσκολίας μετακίνησης στις χαοτικές μας πόλεις; Εκείνοι που λόγω αναπηρίας περιορίζεται η δυνατότητα να βγουν έξω για μια βόλτα, για ένα γεύμα, να παρακολουθήσουν μια πολιτιστική δραστηριότητα όπως οι υπόλοιποι; 

Την επόμενη φορά που θα παρκάρεις το αυτοκίνητο σου, θα σκεφτείς να μη θέσεις εμπόδια στη ζωή του άλλου, μην παραβιάσεις τα δικαιώματα του; Δε σου ανήκει όλη η πόλη!

Η ενεργή παρουσία πολιτιστικών οργανισμών και η κοινωνική προσφορά εταιρειών θα συνεχιστεί και μετά την καραντίνα; Πέρα από τις όποιες σωστές επιφυλάξεις, μπορεί με οργανωμένο, στοχευμένο τρόπο να υπάρχουν δράσεις στο διαδίκτυο. Κυρίως για όλους εκείνους τους ανθρώπους που είτε είναι σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, είτε κάτοικοι επαρχίας, ή το σημαντικότερο έχουν κάποιου είδους αναπηρία που τους είναι δύσκολο έως αδύνατο να παρακολουθήσουν δρώμενα.

Θα καταπολεμηθεί η ανεργία, θα βοηθηθούν οι άνεργοι, θα γίνουν κινήσεις να ενισχυθεί η επιστροφή στην αγορά εργασίας; 

Η γενιά μου πέρασε μια οδυνηρή 10ετή οικονομική κρίση στην πιο παραγωγική της ηλικία και τώρα καλείται να βιώσει μια νέα ύφεση. Θα στηριχθεί για μια αξιοπρεπή ζωή με δημιουργία; 

Θα συνειδητοποιήσουμε το πόσο πολύ είμαστε αλληλένδετοι και συνδεδεμένοι, κομμάτι της αλυσίδας της φύσης; Αποκοπήκαμε από αυτή και η ζωή έρχεται να μας το υπενθυμίσει με βίαιο τρόπο. Η δική σου υγεία μπορεί να επηρεαστεί από του διπλανού και αντίστροφα. Μακάρι να συνειδητοποιήσουμε έστω βίαια, ότι όλοι ενωνόμαστε με όλους, συνδεόμαστε με όλους και ότι το τώρα και το αύριο εξαρτάται από τη συνεργασία μεταξύ μας. 

Θα σταματήσουμε να είμαστε τόσο ανταγωνιστικοί -και οι άνθρωποι μεταξύ μας και τα κράτη- και θα συνεργαστούμε επιτέλους; Είναι σαν να μας φωνάζει το σύμπαν: «Συνεργαστείτε».  

Και αυτό δεν ισχύει μόνο για το κορονοϊό, ισχύει και για την κρίση για το περιβάλλον που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. 

Ένας είναι ο δρόμος μπροστά μας: Συνεργασία. Ενότητα. Αληθινή Σύνδεση. 

Να μην περιμένουμε την επόμενη πανδημία για να κάνουμε πάλι κινήσεις προς τον άλλο. Τώρα που ένιωσες τι σημαίνει εγκλεισμός, αποκλεισμός, απομόνωση, αβεβαιότητα, μοναξιά, φόβος για το αύριο, θα ήθελα να σταθείς δίπλα μου και να μην αφήσουμε τα μηνύματα αυτών των ημερών να πάνε χαμένα. Ας μη το αφήσει ο καθένας στην προσωπική του στάση. Μην επιστρέψουμε στην καθημερινότητα σαν να μη συνέβη ποτέ τίποτα. Μας αξίζει κάτι καλύτερο. Αν το διακρίνεις και εσύ μαζί μου μπορεί να επιτευχθεί.

Μήνυμα Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου 2020

Η παγκόσμια ημέρα θεάτρου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου με πρωτοβουλία του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου. Κάθε χρόνο ένας διεθνώς αναγνωρισμένος καλλιτέχνης γράφει το μήνυμα που διαβάζεται στα θέατρα όλου του κόσμου πριν από την παράσταση της 27ης Μαρτίου. Φέτος, που τα περισσότερα θέατρα παγκοσμίως είναι κλειστά, το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου καλεί τους καλλιτέχνες να μοιράσουν το μήνυμα μέσω του διαδικτύου.

Η αρχή έγινε το 1962, όταν το μήνυμα υπέγραψε ο Γάλλος δραματουργός Ζαν Κοκτώ, και έκτοτε ακολούθησαν κι άλλες σπουδαίες προσωπικότητες όπως ο Πίτερ Μπρουκ, ο Ευγένιος Ιονέσκο, η Αριάν Μνουσκίν, ο Άρθουρ Μίλερ, ο Ρομπέρ Λεπάζ, ο Ανατόλι Βασίλιεφ κ.ά. Tο φετινό μήνυμα έγραψε ο θεατρικός συγγραφέας από το Πακιστάν Shahid Nadeem.

Το θέατρο ως βωμός

Στο τέλος μιας παράστασης ενός έργου για τον Ποιητή Σούφι[1] Bulleh Shah[2] από το Θέατρο Ajoka[3], ένας ηλικιωμένος άντρας συνοδευόμενος από ένα νεαρό αγόρι πλησίασε τον ηθοποιό που έπαιζε τον ρόλο του σπουδαίου Σούφι, «Ο εγγονός μου δεν είναι καλά, θα μπορούσατε σας παρακαλώ να τον ευλογήσετε;» Ο ηθοποιός εκπλάγηκε και είπε, «Δεν είμαι ο Bulleh Shah, είμαι απλώς ένας ηθοποιός που παίζει αυτόν τον ρόλο». Ο ηλικιωμένος είπε, «Γιε μου, δεν είσαι ηθοποιός, είσαι η μετενσάρκωση του Bulleh Shah, η Αβατάρα[4] του». Αίφνης, μας αποκαλύφθηκε μια ολάκερη καινούρια έννοια του θεάτρου όπου ο ηθοποιός γίνεται η μετενσάρκωση του ρόλου που παίζει. Η εξερεύνηση ιστοριών όπως αυτής του Bulleh Shah, και υπάρχουν τόσες πολλές σε όλες τις κουλτούρες, μπορεί να αποτελέσει μια γέφυρα μεταξύ μας, των θεατρικών δημιουργών και ενός ανεξοικείωτου αλλά ενθουσιώδους κοινού. 

Όταν ερμηνεύουμε στη σκηνή, ορισμένες φορές παρασυρόμαστε από τη δική μας φιλοσοφία για το θέατρο, από το ρόλο μας ως προάγγελοι της κοινωνικής αλλαγής και αφήνουμε πίσω μια μεγάλη μερίδα της μάζας. Κατά την ενασχόλησή μας με τις προκλήσεις του παρόντος, αποστερούμε τους εαυτούς μας από τις δυνατότητες μιας βαθειά συγκινητικής πνευματικής εμπειρίας που μπορεί να προσφέρει το θέατρο. Στον κόσμο του σήμερα όπου η μισαλλοδοξία, το μίσος και η βία ακολουθούν ανοδική πορεία και ο πλανήτης μας βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην κλιματική καταστροφή, πρέπει να αναπληρώσουμε την πνευματική μας δύναμη. Πρέπει να καταπολεμήσουμε την απάθεια, το λήθαργο, την απαισιοδοξία, την απληστία και την αδιαφορία προς τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε, προς τον πλανήτη πάνω στον οποίο ζούμε. Το θέατρο έχει ρόλο, έναν ευγενή ρόλο, στην ενεργοποίηση και κινητοποίηση της ανθρωπότητας ώστε να ανυψώσει τον εαυτό της από αυτή την κατάβαση προς την άβυσσο. Μπορεί να ανυψώσει τη σκηνή, τον παραστατικό χώρο, σε κάτι ιερό. Στη Νότιο Ασία, οι καλλιτέχνες αγγίζουν με ευλάβεια το πάτωμα της σκηνής προτού πατήσουν πάνω σ’ αυτό, μια αρχαία παράδοση όπου το πνευματικό και το πολιτισμικό συνυφαίνονται. Είναι καιρός να ανακτήσουμε αυτή τη συμβιωτική σχέση μεταξύ καλλιτέχνη και κοινού, παρελθόντος και μέλλοντος. Η θεατρική δημιουργία μπορεί να γίνει μια ιερή πράξη και οι ηθοποιοί μπορούν πράγματι να γίνουν οι αβατάρες των ρόλων που παίζουν. Το Θέατρο έχει τη δυνατότητα να καταστεί ένας βωμός και ο βωμός ένας παραστατικός χώρος.

1. Σουφισμός: Η Ισλαμική μυστικιστική παράδοση, η Ποίηση Σούφι, που αποδίδεται κυρίως με μουσική, εκφράζει την μυστικιστική ένωση μέσω των μεταφορών της εγκόσμιας αγάπης.

2. Bulleh Shah (1680-1757): Σημαντικός Πουντζάμπι Σούφι Ποιητής ο οποίος έγραψε για πολύπλοκα φιλοσοφικά ζητήματα σε απλή γλώσσα, κατέκρινε έντονα τη θρησκευτική ορθοδοξία, κατηγορήθηκε ως αιρετικός και του αποστερήθηκε η ταφή στο δημοτικό κοιμητήριο. Ήταν δημοφιλής σε όλη την έκταση των θρησκευτικών διαιρέσεων.

3. Θέατρο Ajoka: Ιδρύθηκε το 1984. Η λέξη Ajoka σημαίνει «Σύγχρονο» στη γλώσσα Πουντζάμπι. Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει έργα με θέματα όπως η ανεξιθρησκία, η ειρήνη, η έμφυλη βία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

4. Αβατάρα: Μετενσάρκωση ή μεταφυσική παρουσία στη Γη ενός Θείου δασκάλου σύμφωνα με την Ινδουιστική παράδοση.

Το παρόν κείμενο αποτελεί απόσπασμα της μεγαλύτερης εκδοχής του μηνύματος για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2020 που είναι διαθέσιμη στο www.world-theatre-day.org.

Ελληνική μετάφραση του αγγλικού πρωτότυπου: Γιόλα Κλείτου

Ποιος είναι ο Shahid NADEEM

Ο Shahid Nadeem είναι κορυφαίος θεατρικός συγγραφέας του Πακιστάν και επικεφαλής του φημισμένου Θεάτρου Ajoka (Σύγχρονο Θέατρο). Γεννήθηκε το 1947 στο Κασμίρ. Έγινε πρόσφυγας στην τρυφερή ηλικία του ενός έτους όταν η οικογένειά του αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στο νεοϊδρυθέν Πακιστάν μετά τον πόλεμο του 1948 μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν για την επίμαχη περιοχή του Κασμίρ. Έζησε στη Λαχώρη στο Πακιστάν όπου απέκτησε Μεταπτυχιακό στη Ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο Punjab. Έγραψε το πρώτο του θεατρικό έργο ενώ ήταν φοιτητής αλλά αφοσιώθηκε στη συγγραφή θεατρικών έργων ενώ ήταν πολιτικός εξόριστος στο Λονδίνο.

Ο Shahid Nadeem έχει γράψει περισσότερα από πενήντα πρωτότυπα έργα και έχει κάνει αρκετές διασκευές έργων του Μπρεχτ. Έχει συνεργαστεί με την Πακιστανική Τηλεόραση ως παραγωγός και μέλος της ανώτερης διοίκησης. Έχει φυλακιστεί τρεις φορές υπό διάφορες στρατιωτικές κυβερνήσεις εξαιτίας της αντίστασής του προς το στρατιωτικό καθεστώς και υιοθετήθηκε ως κρατούμενος συνείδησης από τη Διεθνή Αμνηστία.

Υπήρξε υπότροφος του Ερευνητικού Ινστιτούτου Γκέτι (Getty Research Institute), της Διεθνούς Pen, Η.Π.Α. (International Pen, USA) και του Εθνικού Κληροδοτήματος για τη Δημοκρατία (National Endowment for Democracy). Είναι επίσης μέλος του δικτύου Θέατρο χωρίς Σύνορα (Theatre without Borders). Τα έργα του Shahid Nadeem είναι ευρέως διαδεδομένα στο Πακιστάν και την Ινδία. Έργα του έχουν επίσης ανέβει σε ολόκληρο τον κόσμο (Ηνωμένο Βασίλειο, Σκωτία, Δανία, Η.Π.Α., Νορβηγία). Έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και έχουν δημοσιευτεί από τους εκδοτικούς οίκους Oxford University Press και Nick Hern Publishers και σε αρκετές ανθολογίες. Το 2009 του απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο του Πακιστάν για την Υπερηφάνεια της Ερμηνείας (President of Pakistan’s Medal for the Pride of Performance).

Τα έργα του Shahid Nadeem αναγνωρίζονται ευρέως για την τολμηρή κοινωνική τους θεματολογία που μερικές φορές περιλαμβάνει και θέματα ταμπού όπως ο θρησκευτικός εξτρεμισμός, η βία κατά των γυναικών, οι διακρίσεις κατά των μειονοτήτων, η ελευθερία της έκφρασης, το κλίμα, η ειρήνη και ο Σουφισμός. Αρκετά από τα έργα του ασχολούνται με το ζήτημα της Διχοτόμησης της Νότιας Ασίας και της κοινής πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής. Συνδυάζει επιδέξια τα σύγχρονα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα με παραδοσιακές φόρμες και τη λαϊκή κληρονομιά για να παρουσιάσει ένα ψυχαγωγικό θέατρο που διεγείρει την ευφυΐα. Διδάσκει συγγραφική τέχνη στο Ινστιτούτο Παραστατικών Τεχνών Ajoka και το Ινστιτούτο Τέχνης και Πολιτισμού της Λαχώρη.

#Μένουμε_σπίτι | Προτάσεις: 12 Θεατρικές παραστάσεις, περιηγήσεις σε Μουσεία, Ταινίες, Ντοκιμαντέρ, Βιβλία, Αφηγήσεις παραμυθιών, Όπερα, Συναυλίες από την οθόνη σας!

Υπάρχει μια υπερπληθώρα πολιτιστικών προτάσεων τις τελευταίες μέρες για να μας ψυχαγωγήσουν - τόσες που πραγματικά χάνεσαι. Ξεχώρισα και συγκέντρωσα σε μια δημοσίευση μερικές πραγματικά ενδιαφέρουσες, ώστε να γίνει πιο ποιοτικός ο χρόνος που περνάμε στο σπίτι μέχρι να λήξει αυτή η καραντίνα. 

ΘΕΑΤΡΟ

Πέρσες

1999. Η παράσταση σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή όπως είχε ανέβει στην Επίδαυρο. Το σπουδαιότερο αντιπολεμικό έργο του Αισχύλου, θεωρείται η παλαιότερη σωζόμενη τραγωδία. Επίσης είναι η πρώτη τραγωδία που αντλεί τη θεματολογία της από ιστορικά γεγονότα (και μάλιστα μόνο κατά επτά χρόνια προγενέστερα από την παρουσίασή της στο κοινό): πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα.

Μπορείτε να δείτε την παράσταση εδώ:

Το γάλα

2006. Το "Γάλα" του Βασίλη Κατσικονούρη, ένα κείμενο σταθμός για το σύγχρονο ελληνικό θέατρο, όπως είχε ανέβει στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη και με τον Κωνσταντίνο Παπαχρόνη. 

Μπορείτε να δείτε την παράσταση εδώ:  

Θείος Βάνιας

Ο Θείος Βάνιας σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη, όπως παρουσιάστηκε πέρσι στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων. Είχε ανέβει σχετική δημοσίευση στο blog, την οποία διαβάζεις εδώ.

Μπορείτε να δείτε την παράσταση εδώ:  

Εκεί, εκεί στην Κόλαση 
Από την ομάδα AbOvo. Κωμωδία, Θέατρο του Ήλιου - 2007

Μπορείτε να δείτε την παράσταση εδώ:  

Άφιξις

2017 και η ομάδα ΠΥΡ ανεβάζει στη Μικρή Επίδαυρο την παράσταση με τους: Γιώργος Δικαίος, Δέσποινα Κούρτη, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Μαίρη Μηνά, Γιώργος Μπινιάρης, Αργύρης Ξάφης, Γιώργος Παπαγεωργίου.

Μπορείτε να δείτε την παράσταση εδώ:

Μήδεια

1997 Εθνικό Θέατρο, η Νικαίτη Κουντούρη παρουσίασε την παράσταση με τους: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Μάγια Λυμπεροπούλου, Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Άννα Μακράκη, Άρης Λεμπεσόπουλος, Γιάννης Νταλιάνης, Νίκος Χατζόπουλος κ.ά.

Μπορείτε να δείτε την παράσταση εδώ: 

Αβελάρδος και Ελοΐζα

Η μυθιστορηματική ζωή και ο τραγικός έρωτας δύο ιστορικών προσώπων του 12ου αιώνα είναι το θέμα της παράστασης σε κείμενο και σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού. Για την παράσταση είχε γραφεί παρουσίαση στο blog, την οποία διαβάζεις εδώ.

Δείτε την παράσταση, όπως ανέβηκε στο θέατρο του Νέου Κόσμου, εδώ:  

Παραλογές ή μικρές καθημερινές τραγωδίες

Παράσταση βασισμένη στις ιστορίες τεσσάρων ελληνικών δημοτικών τραγουδιών-παραλογών και σε στίχους από ποιητικές συλλογές του Τάσου Λειβαδίτη. Η παράσταση ξεκίνησε την πορεία της από το φεστιβάλ Αθηνών 2010. Η Χριστίνα Μαξούρη προτάθηκε για το θεατρικό βραβείο Μελίνα Μερκούρη καλύτερης νέας ηθοποιού.

Μπορείτε να δείτε την παράσταση εδώ:

Ο Βυσσινόκηπος 

Ο Βυσσινόκηπος του Άντον Τσέχωφ, όπως ανέβηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου τη σεζόν 2012-2013, σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη, υπάρχει πλέον διαθέσιμο online.

Παίζουν: Μάκης Παπαδημητρίου, Μιχάλης Οικονόμου, Κατερίνα Λυπηρίδου, Όμηρος Πουλάκης, Σύρμω Κεκέ, Δημήτρης Πασσάς, Σοφία Γεωργοβασίλη, Μαρία Γεωργιάδου, Γιώργος Μελισσάρης, Δάφνη Δαυίδ, Μιχάλης Τιτόπουλος, Πέτρος Σπυρόπουλος, Σπύρος Πίτσος.

Μπορείτε να δείτε την παράσταση εδώ: 

Χρύσιππος

Ο Θάνος Σαμαράς υπογράφει σκηνοθεσία, κίνηση, σκηνικά, κοστούμια, φωτισμούς, σχεδιασμό ήχου και animation στο πρώτο ανέβασμα του έργου του Δημήτρη Δημητριάδη στο Φεστιβάλ Αθηνών. Με καστ: Ράνια Οικονομίδου, Μιχαήλ Ταμπακάκη, Νικόλα Μίχα, Θανάση Δόβρη, Σοφία Κόκκαλη, Γιάννη Σιαμσιάρη, Αγγελική Στελλάτου, Νίκο Καραθάνο.

Μπορείτε να δείτε την παράσταση εδώ: 

Εμείς


Το μελλοντολογικό έργο του Γιεβγκιένι Ζαμιάτιν παρουσιάστηκε σε πανελλήνια πρώτη από την Ομάδα Σημείο Μηδέν στο θέατρο Άττις – Νέος Χώρος από τον Απρίλιο του 2015 ως τον Απρίλιο του 2016. Σκηνοθεσία, θεατρική απόδοση, σκηνική εγκατάσταση του Σάββα Στρούμπου.

Μπορείτε να δείτε την παράσταση εδώ: 

Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως του Γεωργίου Βιζυηνού

Ομάδα Ξανθίας. Είχε παρουσιαστεί πέρσι (2018-19) στη Μουσική Βιβλιοθήκη στο Μέγαρο Μουσικής, για την οποία είχε δημοσιευθεί σχετική ανάρτηση, διαβάζεις εδώ.

Μπορείτε να δείτε την παράσταση εδώ: 

ΠΑΙΔΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Η δική μου ομπρέλα - Θέατρο για παιδιά ηλικίας 1,5 έως 5 χρονών. 
Η πρώτη παραγωγή της ομάδας Artika.

Την παρακολουθείτε online εδώ:

Παιδικές παραστάσεις Εθνικού Θεάτρου
Απολαύστε online την «Ωραία Κοιμωμένη» και τον «Τσάρο με τη μακριά γενειάδα» της Κάρμεν Ρουγγέρη, τον «Γύρο του Κόσμου σε 80 ημέρες» της Μαριάννας Τόλη και τον «Δον Κιχώτη» του Σταύρου Τσακίρη κ.α.

Μπορείτε να τις παρακολουθήσετε πατώντας εδώ!

Κάτι διαφορετικό! - Από την ομάδα "C for Circus" 

Τέσσερις ιστορίες βασισμένες σε παραμύθια που μιλούν για τη διαφορετικότητα παρουσιάζονται σε μια παράσταση με ζωντανή μουσική και φρέσκια διάθεση

Αυτό το link εδώ: https://youtu.be/xsLjIdYiPFA

*Το link για τα επόμενα parts το βρίσκετε στις πληροφορίες.

Εδώ Λιλιπούπολη

Η θρυλική παιδική ραδιοφωνική σειρά που ξεκίνησε το 1976 και διήρκεσε μέχρι το 1980. Η σειρά ακουγόταν στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, το οποίο ήταν την περίοδο εκείνη υπό τη διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι. Η εκπομπή θεωρείται στις μέρες μας «κλασική», τόσο για την πρωτοτυπία και την ποιότητά της, όσο και για την επίδραση της στη γενικότερη περίοδο.

Όλες οι εκπομπές εδώ:

Το Καπλάνι της βιτρίνας
Της αγαπημένης Άλκης Ζέη. Παραγωγή ΕΡΤ. 
Προτείνετε για μικρούς αλλά και μεγάλους. 

Όλα τα επεισόδια εδώ:

Μουσείο Παραμυθιών, Λευκωσίας: 

Παραμύθια μέσω live streaming καθημερινά στις 4 μ.μ. όλη την περίοδο της καραντίνας.  Εξαιρετική πρωτοβουλία. Συντονιστείτε με το facebook του Μουσείου Παραμυθιών διαβάζεις εδώ ! 

ΒΙΒΛΙΑ

Εθνική Βιβλιοθήκη

Ευκαιρία να χρησιμοποιήσετε την υπηρεσία δανεισμού ebooks της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Διαθέσιμοι περισσότεροι από 2.500 τίτλοι! Ευκαιρία αυτές τις μέρες να ανακαλύψετε αυτή τη δυνατότητα και να την εντάξετε στη ζωή σας. Ακολουθήστε τα αναλυτικά βήματα πατώντας εδώ !

Εκδόσεις Διόπτρα 

Ενημέρωσαν το κοινό ότι όποιος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να προμηθευτεί κάποιο βιβλίο, μπορεί να στείλει mail στο ebooks@dioptra.gr και θα του στείλουν δωρεάν ebooks. Μπράβο!

Εκδόσεις Καστανιώτη 

Προσφέρουν δωρεάν 2 e-books για τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών στο σπίτι. Εύκολες, απλές και έξυπνες ιδέες για λιγότερη τηλεόραση και περισσότερο χρόνο με την οικογένεια. Παλιά περιοδικά, άδεια ρολά από χαρτί κουζίνας, χάρτινα κουτιά από γάλα μπορούν να ανοίξουν έναν ευχάριστο κόσμο δημιουργίας για τα παιδιά και τους γονείς, στα παρακάτω link: εδώ  και εδώ

Εκδόσεις Πατάκη

Προσφέρουν 23 audio-books παραμύθια, (Συγγραφείς: Μάνος Κοντολέων, Ζωρζ Σαρρή, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Μαρία Παπαγιάννη, Βούλα Μάστορη, Μάρω Λοΐζου, Αλεξάνδρα Μπίζη, Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, κ.α.). Κάντε κλικ πατώντας εδώ

Εκδόσεις Μεταίχμιο 

Προσφέρουν δωρεάν 4 audiobooks.  Βιβλία γραμμένα από την πένα δημοφιλών συγγραφέων σε μια αφήγηση-ερμηνεία των ίδιων των δημιουργών τους: πατώντας εδώ 

ΜΟΥΣΕΙΑ

Μουσείο Ερμιτάζ της Ρωσίας 

Περιηγηθείτε και μαγευτείτε! Το μεγαλύτερο και ένα από τα παλαιότερα μουσεία στον κόσμο σε μία 5ωρη κινηματογραφική ματιά σε 45 γκαλερί και 588 έργα. Μη το χάσετε αυτό!

Στο παρακάτω βίντεο, μεγαλώνοντας την οθόνη:

Μουσεία του Παρισιού

Περιηγηθείτε και θαυμάστε 100.000 ψηφιακές αναπαραγωγές έργων τέχνης για ελεύθερη χρήση, χωρίς περιορισμούς πλέον μέσω της ιστοσελίδας του ινστιτούτου Paris Musées: parismuseescollections.paris.fr.

Μουσείο Λούβρου

Κάντε διαδικτυακή βόλτα εδώ: https://www.louvre.fr/en/visites-en-ligne

Van Gogh Museum, Amsterdam

https://artsandculture.google.com/partner/van-gogh-museum?hl=en

Μουσείο Βατικανού

http://www.museivaticani.va/content/museivaticani/en.html

Uffizi – Φλωρεντία

https://www.uffizi.it/mostre-virtuali

Συλλογή του Ιδρύματος Β&Ε Γουλανδρή

Προσβάσιμα για ελεύθερη περιήγηση ψηφιακές αναπαραγωγές 148 έργων και ξεναγήσεις σε δύο γλώσσες της σπάνιας συλλογή του Ιδρύματος Β&Ε Γουλανδρή στο: goulandris.gr !

Ακολουθούν δεκάδες ελληνικά μουσεία παρέχουν δυνατότητα δωρεάν περιηγήσεων, ψηφιακών εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ενώ το Μουσείο Ακρόπολης προσφέρει και ψηφιακές εφαρμογές. Όσοι είστε φιλόμουσοι, τρέξτε στα sites τους, θα βρείτε μπόλικο υλικό και απίστευτη ομορφιά. 

Εδώ τα site τους: 

Α. Αρχαιολογικά Μουσεία του ΥΠΠΟΑ

1. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο [namuseum.gr]

2. Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης [amth.gr] | εκθέσεις [amth.gr/exhibitions]

3. Λευκός Πύργος [lpth.gr]

4. Νομισματικό Μουσείο [nummus.gr]

5. Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο [ebyzantinemuseum.gr  ]

6. Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού [mbp.gr ]

7. Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου [heraklionmuseum.gr] | Μουσείο Ηρακλείου-Επιλεγμένα εκθέματα [heraklionmuseum.gr/?page_id=641]

8. Μουσείο Ασιατικής Τέχνης [matk.gr]

9. Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων [amio.gr]

10. Αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας [igoumenitsamuseum.gr]

11. Αρχαιολογικό Μουσείο Τεγέας [tegeamuseum.gr]

Β. Εποπτευόμενα Μουσεία από το ΥΠΠΟΑ

1. Μουσείο Ακρόπολης  

Το Μουσείο Ακρόπολης διαθέτει διαδικτυακά ψηφιακές εφαρμογές που αναδεικνύουν τα εκθέματα και “φωτίζουν” πτυχές του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού:
theacropolismuseum.gr/el/content/ekpaideftiko-yliko

Ενδεικτικά:

-«Χρωμάτισε την Πεπλοφόρο». Ο μικρός χρήστης διαλέγει το πινέλο και τα χρώματα που επιθυμεί δημιουργώντας πολλές  και απίθανες παραλλαγές στην εικόνα  του αγάλματος της Πεπλοφόρου theacropolismuseum.gr/peploforos/

-Πρόγραμμα Γλαύκα. Στο πολυεπίπεδο αυτό διαδικτυακό παιχνίδι, για παιδιά από 12 ετών, πρωταγωνιστής είναι η Γλαύκα, το ιπτάμενο ρομπότ. Στόχος της εφαρμογής είναι να γνωρίσουν τα παιδιά τα έργα αποκατάστασης των μνημείων της Ακρόπολης. acropolisvirtualtour.gr/theglafkaproject/#/el/home

-Εκπαιδευτικές ταινίες και βίντεο.

2. Μουσείο Μπενάκη

Στο Μουσείο Μπενάκη, (benaki.org) λειτουργούν εικονικές περιηγήσεις, σε όλες τις αίθουσες. Παρουσιάζονται, επίσης, εκατοντάδες έργα τέχνης με ηχητική ξενάγηση σε έξι γλώσσες.

Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού

Μουσείο Μπενάκη Ισλαμικής Τέχνης

Μουσείο Μπενάκη / Πινακοθήκη Γκίκα

Μουσείο Μπενάκη / Εργαστήριο Γιάννη Παππά

3. Εθνική Πινακοθήκη

nationalgallery.gr/el/sulloges.html

Μόνιμη συλλογή ζωγραφικής – nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi.html

Μόνιμη συλλογή γλυπτικής – nationalgallery.gr/el/gluptikh-monimi-ekthesi.html

Ψηφιακές παρουσιάσεις – nationalgallery.gr/el/psiphiakes-parousiaseis/museums.html

Γ. Άλλες Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού

Η Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης διαθέτει στην ιστοσελίδα της (ysma.gr) ανοικτές ψηφιακές εφαρμογές και ποικίλο υλικό για τα μνημεία και τα αναστηλωτικά έργα στην Ακρόπολη. Όλες οι ψηφιακές εφαρμογές της ΥΣΜΑ είναι διαθέσιμες εδώ 

–Ένας αρχαίος ναός. Διαδικτυακό παιχνίδι για την αρχιτεκτονική των αρχαίων ελληνικών ναών. Ο καθένας μας μπορεί να γίνει ο αρχιτέκτονας ενός νέου ναού που θα οικοδομηθεί στην Αθήνα, τη κλασική περίοδο! ancienttemple.gr

– Εικονική Περιήγηση Ακρόπολης. Αποτελείται από εικόνες και πανοράματα υψηλής ανάλυσης, καθώς και από λεπτομερείς φωτογραφικές απεικονίσεις επιλεγμένων εξωτερικών όψεων των αρχαίων τειχών που περιβάλλουν το βράχο. Κάθε άποψη συνοδεύεται από περιγραφικά στοιχεία σχετικά με τα μνημεία και επιλεγμένα σημεία ενδιαφέροντος. Οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα να πλοηγηθούν στην εφαρμογή είτε διαδικτυακά, είτε μέσω των κινητών τους τηλεφώνων. acropolisvirtualtour.gr

–Η Ζωφόρος του Παρθενώνα. Ο χρήστης μπορεί να γνωρίσει τη ζωφόρο είτε ανά λίθο, είτε μέσα από θεματικούς περιπάτους στις επιμέρους ενότητες (ιππείς, άρματα, θεοί κλπ) ενώ τα παιδιά καλούνται να παίξουν μέσα από τεστ μνήμης ή χρωματισμού. parthenonfrieze.gr

Μουσείο της Ακρόπολης

– Αθηνά, Η θεά της Ακρόπολης. Η εφαρμογή αυτή μας συμφιλιώνει με τις διαφορετικές υποστάσεις της θεάς  Αθηνάς αλλά και με το Μουσείο της Ακρόπολης. Μέσα από μία εικονική περιήγηση στο Μουσείο, ο χρήστης ακολουθώντας μία δέσμη φωτός αναζητεί και παρατηρεί τα επιλεγμένα εκθέματα της θεάς. Κάποια από αυτά απηχούν τα ιερά λατρευτικά αγάλματα που βρίσκονταν μέσα στους ναούς και τα οποία σήμερα δε σώζονται.

Ορισμένα ανήκουν στα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά γλυπτά της Ακρόπολης ενώ άλλα αποτελούν αναθήματα – αφιερώματα στη θεά που παριστάνουν την ίδια. Για κάθε ένα έκθεμα διαβάζουμε τη σύντομη περιγραφή, ένα σχετικό μύθο, στοιχεία για τη λατρεία της Αθηνάς και αρχαία κείμενα του Παυσανία. Επίσης, παρατηρούμε τις λεπτομέρειες των εκθεμάτων, μπορούμε να τα  περιστρέψουμε και να δούμε τις αποκαταστάσεις τους. [acropolis-athena.gr]

– Αποθετήριο Εκπαιδευτικού Περιεχομένου για την Ακρόπολη. Το διαδικτυακό αυτό σύστημα ηλεκτρονικού αποθετηρίου ενσωματώνει το εκπαιδευτικό περιεχόμενο του Τομέα Ενημέρωσης & Εκπαίδευσης. Έχουμε ελεύθερη πρόσβαση στο σύνολο του ψηφιοποιημένου υλικού, με δυνατότητα πλοήγησης ανά ομάδα κοινού, μνημείο, θέμα, σχολικό μάθημα και εκπαιδευτικό επίπεδο. Η δυναμικότητα του αποθετηρίου έγκειται στη δυνατότητα συνεχούς ανανέωσης του υλικού του και προσθήκης των σχετικών εργασιών των σχολείων. [repository.acropolis-education.gr/acr_edu]

– Ακολούθησε τον Οδυσσέα: Στον κόμβο του ΥΠΠΟΑ, στην εφαρμογή «Ακολούθησε τον Οδυσσέα» περιλαμβάνεται όλο το εκπαιδευτικό υλικό που έχει εκπονηθεί από τις υπηρεσίες του Υπουργείου. Ο ταξιδευτής Οδυσσέας μας παίρνει μαζί του σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στον ελληνικό πολιτισμό από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. [followodysseus.culture.gr]

– Εκπαιδευτική έκθεση «Ανακαλύπτουμε το αρχαίο θέατρο»: Είναι η διαφορετική πρόταση προσέγγισης του αρχαίου θεάτρου, με διαδραστικές εφαρμογές, ηχητικά ντοκουμέντα, εκμαγεία αρχαίων αντικειμένων, αντίγραφα αρχαίων μουσικών οργάνων και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Η εικονική περιήγηση είναι διαθέσιμη και στην αγγλική γλώσσα για τους ξενόγλωσσους επισκέπτες.

Δείτε την εδώ: 

http://ancienttheater.culture.gr/el/anakaluptoume-to-arxaio-theatro

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

To Cosmote History HD, το κανάλι ντοκιμαντέρ της COSMOTE TV, ελεύθερο για όλους για τις μέρες της καραντίνας μέχρι 30 Απριλίου. Από το κανάλι της, πατώντας  εδώ

ΣΙΝΕΜΑ

Δωρεάν σινεμά από την ιστοσελίδα της ert.gr
Πάτησε κάνε κλικ εδώ

Ο Ken Loach προσφέρει δωρεάν τις ταινίες του στο YouTube, πάτησε κάνε κλικ εδώ !

Στο Internet Archive, τη γνωστή ψηφιακή βιβλιοθήκη με πολιτιστικά έργα και αρχεία ελεύθερα για το ευρύ κοινό (βιβλία, περιοδικά, εικόνες, video, ήχος, software, video games, web pages), ελεύθερη για όλους. Μπορείτε να βρείτε χιλιάδες τίτλους κλασικών κινηματογραφικών ταινιών κάνοντας απλά ένα κλικ... 

Όλοι ξέρετε και άλλους τρόπους να δείτε online ταινίες / σειρές...

ΟΠΕΡΑ

Η Metropolitan Opera προσφέρει δωρεάν αναμετάδοση εμβληματικών παραστάσεων της λόγω καραντίνας: https://www.metopera.org/

ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Η Φιλαρμονική του Βερολίνου, δωρεάν στο Digital Concert Hall μέχρι 19 Απριλίου:  πατώντας εδώ! 

Επίσης για τους λάτρεις της κλασικής μουσικής, εδώ μια σειρά δωρεάν συναυλιών σε αυτό το link. Πατήστε το "play' & αφεθείτε στις νότες: κλικ εδώ !

EKTOΣ ΑΠ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ... πολλοί καλλιτέχνες διοργανώνουν online συναυλίες, κάτι αυθόρμητο συμβαίνει σχεδόν καθημερινά, αρκετοί ανεβάζουν έργα ελεύθερα στο διαδίκτυο, το οποίο λειτουργεί ως μια ανοικτή πύλη που μπορεί να αξιοποιηθεί δημιουργικά απ' όλους. Άπειρες επιλογές, νομίζω ανεξάντλητες... Επιλέξτε κάτι καλό και απολαύστε το!

Να μείνουμε σπίτι, ακολουθώντας τις οδηγίες των ειδικών, συντροφιά με ωραίες μουσικές, με ένα βιβλίο, με θεατρικές παραστάσεις, περιηγήσεις σε μουσεία, ευχόμενοι να περάσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα η πανδημία που βιώνει ο πλανήτης. 

Ιδανικά όλ' αυτά και για αποφόρτιση από την πανδημιοφοβία!

Καλή καραντίνα σε όλους μας και μη ξεχνάτε ο πολιτισμός σώζει ζωές, διαδώστε το!

«Εκεί που ζούμε», Χρίστος Κυθρέωτης, εκδόσεις Πατάκη

Διαβάζοντας το βιβλίο του Χρίστου Κυθρέωτη ένιωσα ότι δεν είμαι μόνη, ότι «υπάρχουν και άλλοι που έχουν νιώσει όσα εγώ». Γραμμένο σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση και έχοντας ως ήρωα έναν άνθρωπο της γενιάς μου, δεν ήταν λίγες οι φορές που ταυτίστηκα με τις λέξεις στις σελίδες του. 

Ο Κυθρεώτης περιγράφει με έντονη ειρωνική ματιά το αδιέξοδο μιας γενιάς, εκείνης με μια έλλειψη προσανατολισμού στη ζωή, με «ένα παρόν που μας φαινόταν καταθλιπτικό κατευθυνόμενοι προς ένα μέλλον που δεν μας φαινόταν υποσχόμενο». Για το φόβο τον οποίο διακρίνει «στα βλέμματα και στα μισόλογα των περισσοτέρων συνομηλίκων» (σ.63), για αυτή την παράξενη «μόνιμη προσωρινότητα» (σ.69). Πρόκειται για ένα βιβλίο ενηλικίωσης, αλλά και συνειδητοποίησης των χαμένων ετών για όσους βρίσκονται λίγο πριν τα σαράντα. Εκείνοι που καταρρακώθηκαν περισσότερο από αυτή την πολυεπίπεδη κρίση, καθώς τους βρήκε στην πιο παραγωγική τους ηλικία. 

Το βιβλίο περιγράφει ένα εικοσιτετράωρο από τη ζωή του Αντώνη Σπετσιώτη, ενός τριανταπεντάχρονου δικηγόρου λίγο πριν εγκαταλείψει την Ελλάδα για να εργαστεί στο εξωτερικό. Μια απόφαση που δεν έχει συνειδητοποιήσει απόλυτα ως προς τις επιπτώσεις της σε κάθε τομέα της ζωής του, καθώς και δεν την έχει ανακοινώσει σε κανένα. Μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού του 2014, ο ήρωας καλείται ν' αντιµετωπίσει µια δύσκολη επαγγελµατική υπόθεση, να συναντήσει μια παλιά σχέση του, να συντροφεύσει τον πατέρα του στο τελευταίο του δροµολόγιο πριν βγει στη σύνταξη.

«Είμαι ο συνεργάτης (βλέπε υπάλληλος) δικηγορικού γραφείου που μένει στα Εξάρχεια γιατί τον βολεύει από κάθε άποψη και δεν θέλει ούτε μπορεί να μετακομίσει σε μια πιο «ήσυχη» περιοχή με τη γυναίκα του και τα παιδιά του, τα οποία δεν έχει ούτε διαφαίνεται στον ορίζοντα ότι θα αποκτήσει. Αυτή είναι η ζωή μου και, παρόλο που δεν με ξετρελαίνει, σε γενικές γραμμές είναι οκέι – και το οκέι δεν είναι λίγο, όπως απαντώ από μέσα μου κάθε φορά που περνάω τη Ζωοδόχου Πηγής στο δρόμο για τα δικαστήρια και, όπως τώρα, αντικρίζω το ερώτημα που θέτει ο ανώνυμος φιλόσοφος στον τοίχο δίπλα από το ψιλικατζίδικο: Ναι, αλλά με τον εαυτό σου τι γίνεται;» (σ. 42)

Αυτό που μου άρεσε ιδιαίτερα στο βιβλίο είναι ότι ξεχειλίζει από μια καλά καλυμμένη ευαισθησία, εκείνη που μου αρέσει να διαβάζω. Αποπνέει ηττοπάθεια και απενοχοποίηση. Έχει μια βαθιά ειρωνική ματιά πάνω στα γεγονότα και ένα πικρό χιούμορ. Ο συγγραφέας θίγει τη δυσκολία των σχέσεων, την αδυναμία σχεδιασμού ενός μέλλοντος και ρίχνει μια πονηρή κριτική ματιά πάνω στις ζωές μας. «Ήμουν απλώς ένας θεατής, κι ίσως ποτέ στη ζωή μου να μη ζήτησα τίποτα περισσότερο – ίσως η ευθύνη να κάνω κάποιον άλλο ευτυχισμένο να πέφτει πολλή για τους δικούς μου ώμους». (σ.75)

Αντιπροσωπευτικό για τη ματαιότητα μιας εξουθενωμένης γενιάς που βρίσκει κουραστικό ακόμα και να ερωτευτεί: «Αυτή η γυναίκα που ίσως κάποτε ερωτευτώ και παντρευτώ βρίσκεται ήδη κάπου εκεί έξω, σήμερα νιώθω εξουθενωμένος και μόνο στη σκέψη πως θα πρέπει να τη γνωρίσω και να της εξηγήσω ποιος είμαι, να καταλάβω ποια είναι αυτή και να τα κάνω πάλι όλα απ’ την αρχή. Μου φαίνεται πως αντιπαθώ λίγο αυτή τη γυναίκα.» (σ. 172)

Το βιβλίο έχει μια αβίαστη ροή, αφηγηματική άνεση και απλότητα. Ο Κυθρεώτης δεν ψάχνει να βρει δύσκολες, εντυπωσιακές λέξεις για να τραβήξει το ενδιαφέρον και την προσοχή του αναγνώστη. Αντίθετα γράφει απλά και πραγματικά αληθινά. Και αυτό σε αγγίζει. Αναμφισβήτητα πρόκειται για ένα καλά δουλεμένο και ενδιαφέρον βιβλίο που αξίζει να αναζητήσετε και να διαβάσετε.

«Εκεί που ζούμε», Χρίστος Κυθρέωτης, εκδόσεις Πατάκη, 2019, σ. 440