Είδαμε την παράσταση «Κάτι Σαν Κήπος». Βρεφικό, παιδικό θέατρο από την Artika @ Studio Μαυρομιχάλη

Απόγευμα Σαββάτου στο θέατρο Studio Μαυρομιχάλη στην παράσταση «Κάτι Σαν Κήπος», ένα έργο για βρέφη και νεαρά παιδιά με χορό και ζωντανή μουσική από την θεατρική ομάδα Artika. Σιγά, σιγά το θέατρο γεμίζει, οι γονείς κάθονται στις θέσεις και κρατάνε στην αγκαλιά τους τα μικρά τους. Για τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά, αυτή θα είναι και η πρώτη παράσταση στο θέατρο που θα δούνε στη ζωή τους. 

Οι ηθοποιοί εμφανίζονται στη σκηνή. Η παράσταση ξεκινά μέσα σε έναν κήπο που γεννιέται, ζωντανεύει, μεταμορφώνεται με τη δύναμη της φαντασίας μας. Ένας κήπος μαγικός όπου το σύννεφο θα φέρει τη βροχή, όπου η βροχή θα γίνει ένα μακρύ ποτάμι, το ξύλο θα γίνει ένα καράβι και το φύλλο ένα κανονικό πιάτο! 

Η παράσταση απευθύνεται σε βρέφη και παιδιά έως 5 ετών, δηλαδή στο πιο απαιτητικό και ειλικρινές κοινό. Οι ηθοποιοί Κλεονίκη Καραχάλιου και Βασίλης Καζής -ο οποίος τραγουδά και παίζει μουσική με μια κιθάρα- προκαλούν τα ερεθίσματα και τη φαντασία των νεαρών θεατών. Εκείνοι παρατηρούν κάθε κίνηση τους, καταγράφουν κάθε ήχο, ρουφάνε σαν ένα σφουγγάρι κάθε βλέμμα και νεύμα τους. Είναι εντυπωσιακό ότι όλοι οι λιλιπούτειοι θεατές παρέμειναν ήσυχοι στη θέση τους και παρακολουθούσαν την παράσταση, καθ' όλη τη διάρκεια της, συμμετέχοντας με (παρα)κινήσεις, με λέξεις και ήχους. Από την πρώτη στιγμή η προσοχή τους κρατιέται σε εγρήγορση. Η παράσταση όμως είναι εξίσου ενδιαφέρουσα και για τους ενήλικες, καθώς είναι υπέροχο αφενός να παρατηρείς τους ηθοποιούς και αφετέρου τις αντιδράσεις των παιδιών. Γιατί για τα παιδιά, ο κήπος είναι αληθινός. Η φαντασία τους είναι τόσο οξυμένη που συναισθάνονται και βλέπουνε πράγματα που εμείς οι ενήλικοι πασχίζουμε να αντιληφθούμε. Η αντίδραση ενός παιδιού μπορεί να είναι αυτό που φεύγοντας θα "πάρεις" μαζί σου. 

«Κάτι σαν κήπος», μία παράσταση με ζωντανή μουσική και χορό που μιλάει σε όλες τις αισθήσεις και αντιπροσωπεύει τις φωτεινές στιγμές της ζωής, τις γεμάτες έμπνευση και διάθεση για παιχνίδι, που μιλάει για τα συναισθήματα, τη φιλία, το μοίρασμα και το φόβο.

Η διάρκεια της είναι 35΄, και μετά για περίπου 10’ το φανταστικό συναντάει την πραγματικότητα, με διαδραστικότητα των παιδιών με τους ηθοποιούς, όπου μπορούν να παίξουν με τα μουσικά όργανα και όλα τα αντικείμενα που βρίσκονται πάνω στη σκηνή. Επίσης, οι ηθοποιοί προσφέρουν μανταρίνια και ξηρούς καρπούς στους θεατές, ευχαριστώντας τους για τη βοήθεια τους στην εξερεύνηση τούτου του μαγικού κήπου! 

Ιδανική παράσταση για να επιλέξετε να πάτε τα παιδιά σας!

Η ιδέα και η σκηνοθεσία της παράστασης είναι της Μαριλένας Τριανταφυλλίδου, τα σκηνικά είναι της Νατάσας Ευσταθιάδη, τα κουστούμια της Όλγας Ευαγγελίδου, τον φωτισμό επιμελείται ο Γιώργος Αγιαννίτης.

Στοιχεία παράστασης:
Ιδέα - Σκηνοθεσία: Μαριλένα Τριανταφυλλίδου
Ερμηνεία: Κλεονίκη Καραχάλιου, Βασίλης Καζής
Σκηνικά: Νατάσα Ευσταθιάδη
Κοστούμια: Όλγα Ευαγγελίδου
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Οργάνωση παραγωγής: Artika


Ημέρες και ώρες Παραστάσεων: Κάθε Σάββατο στις 5.30 μ.μ.

Διάρκεια: 35΄ + 10’ μετά την παράσταση όπου το φανταστικό συναντάει την πραγματικότητα.

Τιμή εισιτηρίων: Κανονικό: 10€ – Οικογενειακό (15 άτομα+): 8€ – Ατέλειες / Ανεργίας: 5€

Εκπτωτική κάρτα: προαγορά εισιτηρίων από το ταμείο του θεάτρου και για τις δύο παραστάσεις, στη μειωμένη τιμή των 8 ευρώ.

Για βρέφη από 1 και παιδιά έως 5 ετών
Κάθε Σάββατο στις 17.30 μ.μ. από τις 12 Οκτωβρίου 2019

Πληροφορίες / κρατήσεις για παραστάσεις σε σχολεία και στο χώρο σας: 6908881527

Προπώληση: Ticketservices, Public


Studio Μαυρομιχάλη
Διέυθυνση: Μαυρομιχάλη 134

Τηλέφωνο: 2106453330

Λίγα λόγια για την Artika:

H Artika, αποτελεί μέλος του Small size Network, του Ευρωπαϊκού δικτύου για τη διάδοση και προώθηση των παραστατικών τεχνών για τις πολύ νεαρές ηλικίες (0 έως 6 χρονών), πριν 13 χρόνια, ξεκίνησε να δημιουργεί θεατρικές παραστάσεις, που για πρώτη φορά στην Ελλάδα, έδιναν τη δυνατότητα στο πολύ νεαρό κοινό αυτών των ηλικιών να τις παρακολουθήσει.

Στη διάρκεια αυτών των χρόνων, η ομάδα έχει κληθεί να συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ στο εξωτερικό και έχει παρακολουθήσει παραστάσεις, σεμινάρια και φεστιβάλ αποκλειστικά για παιδιά πολύ νεαρής ηλικίας στην Ιταλία (La Baracca Testoni Ragazzi), την Αυστρία (Toihaus Theater), τη Ρουμανία (Teatrul Ion Creanga), το Ιράν (Isfahan Theater Festival), την Ολλανδία (Brik Festival) και την Ουγγαρία (Kolibri Festival). 

Από τον Δεκέμβριο του 2018, η Artika, αποτελεί ένα από τα 18 μέλη του μεγάλου Ευρωπαϊκού Προγράμματος «Mapping – A map on the aesthetics of performing arts for early years» που στόχο έχει τη δημιουργία θεατρικών παραστάσεων σε συμπαραγωγή με τις άλλες ομάδες-θέατρα του προγράμματος και την έρευνα πάνω στην αισθητική των παραστατικών τεχνών για τις πολύ νεαρές ηλικίες (0 έως 6 χρονών). Το πρόγραμμα θα διαρκέσει 4 χρόνια και υλοποιείται με την υποστήριξη του Creative Europe.


Την περίοδο 2019-2020 η ομάδα επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για το πρόγραμμα «Οι πολύ νεαρές ηλικίες συναντούν την ποίηση», μία δράση που σκοπό έχει να φέρει παιδιά 0 έως 6 χρονών σε επαφή με το μοναδικό και πρωτογενές αυτό είδος έκφρασης. Παράλληλα παρουσιάζει εκτός της παράστασης «Κάτι σαν κήπος», την παράσταση «Πάει έρχεται» για παιδιά από 1 έτους.

Επίσκεψη στο νέο Μουσείο Γουλανδρή στο Παγκράτι

Δυο νέα παιδιά παρατηρούν έναν πίνακα του B.Γκογκ

Το νέο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Γουλανδρή στο Παγκράτι, μια ανάσα από το Καλλιμάρμαρο, άνοιξε πριν λίγες μέρες και άλλαξε καθοριστικά το πολιτιστικό χάρτη της πόλης μας. Πρόκειται για το Μουσείο με την εμβληματική ιδιωτική συλλογή των Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή. 

Οι Αθηναίοι έχουν τώρα τη δυνατότητα να θαυμάσουν μοναδικά έργα τέχνης που δεν είχανε την ευκαιρία στο παρελθόν. Έργα που έχουν δανειστεί και εκτεθεί στα πιο σημαντικά και μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου.   

Μετά από δεκαετίες αναμονής, η συλλογή είναι επιτέλους επισκέψιμη για το κοινό σε έναν χώρο που αρμόζει στη σπουδαιότητά της. Με το που μπαίνεις στο κτήριο αισθάνεσαι ότι εισέρχεσαι σε ένα μουσείο ευρωπαϊκών προδιαγραφών.

 Η πρώτη εντύπωση που αποκομίζει κανείς είναι τόσο αποστομωτική όσο και τα ονόματα που ανήκουν στη συλλογή του. Πίνακες του Βαν Γκογκ, του Πικάσο, του Μονέ, του Ελ Γκρέκο, του Ντε Κίρικο, του Μιρό, Μπονάρ, Μοντιλιάνι, Πόλοκ, Σαγκάλ,Ντεγκά, Μιρό, Μπρακ και πόσων άλλων. 

Μετά από καθυστερήσεις, δυσκολίες, αναποδιές και εμπόδια, το όνειρο του ζεύγους Γουλανδρή έγινε πραγματικότητα. Η απίστευτη και πραγματικά αμύθητης αξίας συλλογή που είχαν δημιουργήσει, έχει πλέον τη μόνιμη βάση της στην πρωτεύουσα της Αθήνας. 

Στο μουσείο, το οποίο έχει συνολική επιφάνεια 7.250 τ.μ., εκτός από τους εκθεσιακούς χώρους, λειτουργούν ένα πωλητήριο και ένα Café – Εστιατόριο, μια βιβλιοθήκη τέχνης με 6.000 τόμους βιβλίων, παιδικό εργαστήριο, καθώς κι ένα σύγχρονων προδιαγραφών αμφιθέατρο, 190 θέσεων.

Κάθε επισκέπτης με την είσοδο του στο Μουσείο, παίρνει στα χέρια του και ένα κοντρόλ, με το οποίο μπορεί να ξεναγηθεί ιδιωτικά πατώντας τον αριθμό του κάθε πίνακα και μαθαίνοντας την ιστορία πίσω από κάθε έργο και για κάθε καλλιτέχνη.

Αριθμός 13, του Τζάκσον Πόλλοκ (1950)

Ο αγαπημένος μου πίνακας είναι αυτός.

Εδώ σε μια λεπτομέρεια.

Υπέροχες φιγούρες του Τζιακομέττι.

Τακτικές ξεναγήσεις πραγματοποιούνται όπου οι επισκέπτες μπορούν να μάθουν περισσότερα για την ιστορία πίσω από τα έργα των Van Gogh, Picasso, Pollock, Monet, Miró, Degas, Παρθένη, Τσαρούχη, Μόραλη κ.ά

Πέρα όμως από τις ξεναγήσεις, αξίζει ο καθένας να αφεθεί και να 

χαθεί με το δικό του τρόπο

στα χρώματα, στους μύθους,

στις δημιουργίες που στέκονται

εκεί μπροστά του και 

προκαλούν ποικιλοτρόπως όλα τα συναισθήματα του.

Είναι εντυπωσιακό ότι αυτά τα έργα 

αποτελούν μόνο το 40 % της συλλογής του. 

Στεγασμένα σε ένα κτήριο στολίδι 

πανέμορφο και επιβλητικό.

Μην παραλείψετε μια στάση στο καφέ του Μουσείου. 

Οι ιδρυτές Βασίλης και Ελίζα Γουλανδρή, ως υπέρμαχοι της ιδέας ότι η Τέχνη αποτελεί κοινωνικό πνευματικό αγαθό, πέραν της σημαντικής προσφοράς τους με την ίδρυση του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην Άνδρο, επιθυμούσαν τη δημιουργία ενός έτερου μουσείου στην Αθήνα, που θα έδινε τη δυνατότητα σε ένα ευρύτερο κοινό να έρθει σε επαφή με τη νεότερη και σύγχρονη τέχνη που αποτέλεσε το κύριο αντικείμενο του ενδιαφέροντός τους και το κατάφεραν! 

Τους ευχαριστούμε!

Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, Ερατοσθένους 13, 
facebook.com/BEGoulandrisFoundation
instagram.com/begoulandrisfoundation, #BEGoulandris 
https://goulandris.gr/el/

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Κυριακή 10.00-18.00, Παρασκευή 10.00-22.00, Δευτέρα κλειστά. Εισιτήρια: Γενική είσοδος  8€, Μειωμένο εισιτήριο  6€. Μειωμένο εισιτήριο δικαιούνται άτομα άνω των 65 ετών, παιδιά και έφηβοι 12-17 ετών, φοιτητές, άνεργοι, υπηρετούντες την στρατιωτική τους θητεία. Ελεύθερη είσοδο δικαιούνται τα Μέλη του Ιδρύματος Β&Ε Γουλανδρή, παιδιά έως 12 ετών, ΑμεΑ και ο συνοδός τους, εκπαιδευτικοί που συνοδεύουν σχολεία, κάτοχοι κάρτας ICOM – ICOMOS, διπλωματούχοι ξεναγοί, δημοσιογράφοι. 

Είδαμε τον «Έναν Εχθρό του Λαού» του Ερρίκου Ίψεν στο Studio Μαυρομιχάλη

Το βράδυ της Δευτέρας βρεθήκαμε στην πρεμιέρα της παράστασης «ΕΝΑΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ» του αριστουργήματος του Ερρίκου Ίψεν, που παρουσιάζεται στο Studio Μαυρομιχάλη για δεύτερη χρονιά, σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή.

Ο ιδεολόγος γιατρός, ο Τόμας Στόκμαν, ανακαλύπτει ότι το ιαματικό νερό των πηγών της πόλης του, όπου καταφεύγουν χιλιάδες τουρίστες για να θεραπευθούν, είναι μολυσμένο από τα εργοστάσια που βρίσκονται κοντά. Μιλά δημόσια για τον κίνδυνο πανδημίας στην πόλη και βρίσκει συσπειρωμένο απέναντί του το σκληρό κατεστημένο των συμφερόντων. Όταν η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία, συμπεριλαμβανομένου και του εκδότη της τοπικής εφημερίδας, αντιλαμβάνονται το κόστος της αποκάλυψης αυτής, αρνούνται να υποστηρίξουν τον γιατρό και αγωνίζονται για να αποσιωπηθεί η αλήθεια.

Ένα αριστουργηματικό έργο, επίκαιρο όσο ποτέ, αν και γραμμένο το 1882 από τον Νορβηγό δραματουργό Ερρίκο Ίψεν. Όταν το εφήμερο κέρδος μπαίνει μπροστά από το συλλογικό συμφέρον και την κοινή λογική. Κατά μια έννοια το κείμενο μιλάει και για την περιβαλλοντολογική κρίση που έχουμε προκαλέσει σημερα, έτσι ακριβώς εθελοτυφλούμε όλοι μπροστά στην καταστροφή του πλανήτη. Ο Ίψεν δεν αμφισβητεί μόνο την ηθική και πνευματική ικανότητα της πλειονότητας του λαού να κρίνει, να επιλέγει και να αποφασίζει ώριμα, αλλά αποδεικνύει και την αντιφατική συμπεριφορά του «μικροαστού». 

Στο «Ένας Εχθρός του Λαού» δεν υπονομεύεται μόνο το πλειοψηφικό σύστημα της δημοκρατίας, αλλά ο Ίψεν στοχάζεται και πάνω στις προϋποθέσεις και τις συνθήκες μέσα από τις οποίες ένας λαός -ή καλύτερα η πλειονότητα του λαού- μπορεί να μορφωθεί και να ωριμάσει πνευματικά, ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά, ώστε με τις επιλογές του να μην διαψεύδει τον ίδιο του τον εαυτό.

Το «Ένας Εχθρός του Λαού» είναι ένα επικίνδυνο έργο, καθώς ο συγγραφέας τοποθετεί ένα καθρέπτη μπροστά στον κάθε θεατή και ανακαλύπτει τόσο τις ατέλειες του, όσο και την αδυναμία του να διαφοροποιηθεί σε ένα άδικο και αναποτελεσματικό σύστημα διακυβέρνησης.

Ο θεατής αναρωτιέται αν τελικά η «Δημοκρατία» -όπως εφαρμόζεται- ως πολίτευμα, μπορεί να αποτελέσει εχέγγυο για μια αξιοκρατική, δίκαιη και ελεύθερη κοινωνία, όταν αυτή -η δημοκρατία- στηρίζεται στην επιπόλαια, απαίδευτη, χειραγωγούμενη και διεφθαρμένη πλέον πλειοψηφία.

Και έκπληκτοι ανακαλύπτουμε ότι τελικά, η περιβόητη «Δημοκρατία» είναι ένα ατελέστατο σύστημα, ανίκανο να διαχειριστεί με κάποια δικαιοσύνη τις πολύπλοκες οικονομικές και κοινωνικές δυνάμεις που διέπουν τη ζωή. Και ο τρόμος γίνεται ακόμα μεγαλύτερος, όταν από κάποια κέντρα που αποφασίζουν για τις ζωές μας, «προτείνεται» μια άλλη πιθανή λύση… Ο φασισμός...

Τολμηρό ανέβασμα με μια σύγχρονη σκηνοθεσία, καυστικό χιούμορ, μουσικές επιλογές ροκ κομματιών, κουστούμια και σκηνικά λιτά, που φέρνουν το έργο στο τώρα. Πολύ καλές ερμηνείες από τους ηθοποιούς, μπόρεσαν να αποδώσουν το κείμενο άψογα επί σκηνής.

Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :

Μετάφραση : Ερρίκος Μπελιές

Δραματουργική επεξεργασία – κείμενο παράστασης : Φώτης Μακρής – Στέλλα Κρούσκα

Σκηνοθεσία : Φώτης Μακρής

Σκηνικά - κοστούμια : Μαρία Μπενάκη

Μουσική επιμέλεια : Στέλλα Κρούσκα

Φωτισμοί : Νίκος Βλασόπουλος

Παίζουν: Φώτης Μακρής, Στέλλα Κρούσκα, Κλεοπάτρα Τολόγκου, Μαριέλα Δουμπού, Γιώργος Κυριαζόπουλος, Άρης Λεοντόπουλος, Νίκος Αργυριάδης, Γιάννης Γαβρίλης 

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ : 

Από 28 Σεπτεμβρίου έως 8 Δεκεμβρίου 2019

Σάββατο στις 21.00 

Κυριακή στις 20:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ : 

Κανονικό : 12 ευρώ

Φοιτητικό, κάτω των 25 ετών και άνω των 65 ετών: 10 ευρώ 

Ατέλειες, Άνεργοι : 8 ευρώ

Studio Μαυρομιχάλη, Μαυρομιχάλη 134, Τηλ. 2106453330

Μουσείο των Παραμυθιών, Λευκωσία

Το Μουσείο των Παραμυθιών είναι σίγουρα το πιο μαγικό μουσείο της Λευκωσίας. 

Πιστεύω κάθε λάτρης των παραμυθιών - ανεξαρτήτως ηλικίας - εδώ θα μαγευτεί. 

Βρίσκεται δίπλα από την Πράσινη Γραμμή που χωρίζει την πόλη στα δυο, στην οδό Γρανικού 22, σ’ ένα υπέροχο νεοκλασικό κτήριο με αυλή.

Αυτό το μαγικό μουσείο υπάρχει σε μια διχοτομημένη πόλη, ακριβώς δίπλα από τα φράγματα. Δημιουργώντας μια πύλη στη μαγεία, στον αόρατο κόσμο που μόνο με τα μάτια της ψυχής μπορείς να αισθανθείς.  

Μόλις μπεις στις αίθουσες του γκρεμίζονται τα τείχη, τα σύνορα, τα μίση που χωρίζουν τους ανθρώπους έξω από αυτό. Εδώ χάνεσαι στις σελίδες και στους παραμυθάδες κάθε εποχής. 

Είναι ένα παράθυρο σε έναν άλλο κόσμο, εκείνο των παραμυθιών, της φαντασίας, της σοφίας. Σε μια μαγική βιβλιοθήκη που σε ταξιδεύει σε όλο τον ανθρώπινο πολιτισμό, σε παραμυθάδες και σε μελετητές τους.

Στο μουσείο οι επισκέπτες μπορούν να μάθουν για την εξέλιξη των παραμυθιών, να φτιάξουν δικές τους ιστορίες, να ανακαλύψουν κρυμμένα περάσματα, να ανοίξουν μυστικά κουτιά και να νιώσουν την μαγεία των παραμυθιών να ζωντανεύει.

Μουσείο με τέτοια θεματολογία, νομίζω ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Εντούτοις, αυτό το υπέροχο μουσείο δεν το γνωρίζουν πολλοί στην Κύπρο.

Αποτελεί προέκταση του Συστημικού Ινστιτούτου Ερευνών Κύπρου, ένα ερευνητικό κέντρο θεωρητικής εξέλιξης και συστημικής εφαρμογής. 

Ίσως ό,τι καλύτερο υπάρχει στη Λευκωσία. 

Νομίζω ότι μπορώ να φανταστώ τα εκπληκτικά εκπαιδευτικά του προγράμματα. 

Αν βρεθείτε στην πόλη, να μην παραλείψετε να το επισκεφτείτε! 

Περιοχή:     Λευκωσία
Διεύθυνση: Γρανικού 32, Παλιά Λευκωσία
Τηλ. Επικοινωνίας: Τηλ.: +357 22 376 522
Περίοδος Λειτουργίας: Όλο τον χρόνο.
Κλειστό κατά τις Δημόσιες Αργίες.
Τιμή Εισόδου: €5,00

Οι ώρες λειτουργίας, καθώς και η τιμή εισόδου υπόκεινται σε αλλαγές χωρίς ειδοποίηση. Συνετό θα ήταν οι επισκέπτες να τα επιβεβαιώνουν πριν την επίσκεψή τους.

"The Thread" , η παράσταση που παρακολουθήσαμε στην Επίδαυρο, έρχεται στο Μέγαρο Μουσικής

''The Thread'' - μια μοναδική παράσταση χορού παρακολουθήσαμε στις 24 Αυγούστου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, μια παραγωγή της Lavris Production, σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών / Megaron - The Athens Concert Hall, μια πρωτογενή παραγωγή χορού με σπουδαίους συντελεστές διεθνούς φήμης και μια ομάδα 18 επιλεγμένων Ελλήνων χορευτών (12 χορευτών σύγχρονου και 6 χορευτών παραδοσιακού χορού).

Το φυσικό σκηνικό της Επιδαύρου, οι σκιές των κορμιών των χορευτών καθώς "χόρευαν" πάνω στα δέντρα στο πίσω μέρος της σκηνής, τα κορμιά τους καθώς πάλλονταν με το ρυθμό, τα μοναδικά κουστούμια της Μαίρης Κατράντζου με ρούχα εμπνευσμένα από τα αρχαία Μινωικά αγγεία - ειδικά οι κοπέλες ένιωσα σαν να αιωρούνταν με τα φορέματα, σαν να μην πατούσαν πάνω στη γη. 

Οι εμπνευσμένες χορογραφίες, η πρωτότυπη για τη συγκεκριμένη παράσταση μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου με έντονο το γνωστό συνθετικό στίγμα του συνθέτη, η οποία πλαισιώθηκε από διακεκριμένους σολίστ παραδοσιακών μουσικών οργάνων (γκάιντες, λύρες, νταούλια κ.λπ.). Από τη μία οι παραδοσιακοί ελληνικοί χοροί και την άλλη ο σύγχρονος χορός. Δύο κόσμοι φαινομενικά αντίθετοι και ξένοι.

Η παράσταση ονομάστηκε «The Thread» από τον μίτο της Αριάδνης. Είναι το νήμα που ενώνει, που οδηγεί, που μπορεί να κατανοήσει ό,τι με πρώτη ματιά φαίνεται ασύνδετο, που μπορεί να μας ταξιδέψει σε κόσμους ασύμβατους φαινομενικά, φωτίζοντας υπόγειες συγγένειες που οι άνθρωποι διστάζουν να αποδεχτούν. Το νήμα που, με εργαλείο τη χορευτική τέχνη, μας υπενθυμίζει τη βάση της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας: Από τα πολλά το ένα και από το ένα τα πολλά.

Ο Ράσσελ Μάλιφαντ μελέτησε βαθιά, με τη βοήθεια δυο Ελλήνων δασκάλων, της Ελένης Σπαθιά και του Τάκη Καραχάλιου, τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς και κατάφερε να εντάξει αυτούσια στην παράσταση την αρχική «χορογραφία».

Ο «χορογράφος του φωτός» Μάικλ Χαλς, δημιούργησε ένα φωτιστικό «σκηνικό» υψηλής αισθητικής.  Tο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου κατάμεστο. 

 

Η τελευταία χορογραφία με την οποία έκλεισε η βραδιά, ήταν μαγική.

* Οι φωτογραφίες προέρχονται από το press kit της παράστασης και χρησιμοποιούνται εδώ με σκοπό να τη "μεταφέρουν" καλύτερα. Εκτός από τις δύο πρώτες και την τελευταία που είναι δικές μου. *

Μετά την τεράστια επιτυχία στην Επίδαυρο και τους 8.000 θεατές που βίωσαν τους ρυθμούς του «The Thread» και μετά τις sold out παραστάσεις στην Αγγλία, την Ιταλία και τη Γερμανία, η παράσταση του φετινού καλοκαιριού έρχεται από τις 20 έως τις 24 Νοεμβρίου στην Aίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. 

Προπώληση εισιτηρίων: www.megaron.gr και το 210 72 82 333

https://webtics.megaron.gr/el/events/?eventid=2354&showid=5087#5087

Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 20 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Πρωτότυπη μουσική | Βαγγέλης Παπαθανασίου

Σκηνοθεσία – χορογραφία | Russell Maliphant 

Κοστούμια | Μαίρη Κατράντζου 

Φωτισμοί | Michael Hulls

Χορευτές

Δημήτρης Δελής, Μαργαρίτα Δημητριάδη, Αναστάσης Καραχανίδης, Ηρώ Κόντη, Μήνα Λέτσου, Ηλίας Μπαγεώργος

Λίνα Ντεμελή, Χρήστος Ξυραφάκης,Δημήτρης Παγανός

Γιώργος Παπαδόπουλος, Μαρία Παπακωνσταντίνου

Θεμιστοκλής Παυλής, Ηώ Σπηλιωτοπούλου, Δάφνη Σταθάτου

Αλέξανδρος Σταυρόπουλος,Μυρτώ Σχοινοπλοκάκη

Μαρία Τσιγγίστρα,Γιώργος Τσώλης.

Μουσικοί

Μιχάλης Καλιοντζίδης (λύρα), Δημήτρης Μπάκης (γκάιντα)

Παντελεήμων Νικολαΐδης (αγγείον ή τουλούμ)

Βαγγέλης Παπαναστασίου (κλαρίνο)

Ιωάννης Σέρβος (τσαμπούνα)

Πολυφωνικό σύνολο

Βαγγέλης Κότσου, Νίκος Μενουδάκης, 

Παναγιώτα Μπαλινάκου, Ρούλα Γρηγορία Ριφούνα 

Αθηνά Σιδέρη, Αλέξανδρος Τσιμέκας.

Συμπαραγωγή 

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών – ΛΑΒΡΥΣ

Κύπρος: γωνιές & στιγμές ενός ιδιαίτερου τόπου

#okosmostiskiprou

Ο τόπος της Κύπρου και ό,τι αυτός "κουβαλάει" είναι ιστορικός. Η Κύπρος δεν είναι απλά ένα ακόμη νησί. Είναι ένας ιδιαίτερος τόπος, διαφορετικός προορισμός. Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφτηκα το νησί, έχοντας διαβάσει βέβαια αρκετά πριν να το περπατήσω. Αν θα είστε τυχεροί να έχετε κάποιον ντόπιο ως ξεναγό, θα βοηθήσει πολύ να δείτε την "αληθινή" Κύπρο.

Ξεκινώντας να γράψω αυτή τη δημοσίευση, αναρωτιόμουν το πόσο εύκολο είναι σε μια ανάρτηση να περιγράψεις ένα τόσο γεμάτο ταξίδι. Θα προσπαθήσω παρακάτω, να μεταφέρω στιγμές. Ελάχιστες μόνο, αν αναλογιστείτε ότι τράβηξα περίπου 2.500 φωτογραφίες. Πάμε λοιπόν! 

Όταν το αεροπλάνο απογειώθηκε και υψώθηκε πάνω από τη θάλασσα, ένιωσα σαν όλο το βάρος να φεύγει από πάνω μου. Σαν να άφησα πίσω όλα όσα με βάραιναν. 

Ο εαυτός των στιγμών που πέρασαν, είναι πλέον ο παλιός μου εαυτός.

Προσγείωση στη Λάρνακα. Μια μεγάλη αγκαλιά με περιμένει. 

Επιβιβαζόμαστε και ξεκινάμε για τη Λευκωσία. 

Τις επόμενες μέρες, θα περπατούσα ασταμάτητα την πόλη. 

Νιώθοντας και γνωρίζοντας τον παλμό της.

Γκράφιτι, μνημεία, δρόμοι, άνθρωποι, εκκλησίες, μουσεία. Μα και ένα πονεμένο, ματωμένο παρελθόν που δε γίνεται να το παραβλέψεις. Είναι εκεί, μπροστά σου.

Λευκωσία. Η τελευταία διχοτομημένη πόλη της Ευρώπης

Όσο και αν αναπτύσσεται, όσο και αν εξελίσσεται, οι πληγές υπάρχουν ακόμη στην πόλη. Όσο και αν οι νέοι δίνουν την αίσθηση ότι έχουν αφήσει πίσω αυτό το κομμάτι της ιστορίας, οι χαμένες πατρίδες είναι εκεί, δίπλα σου, να σου μιλούν για όσα συνέβησαν. 

Βραδινός περίπατος δίπλα από τα οδοφράγματα

Ένας βραδινός περίπατος ακριβώς δίπλα από τον τοίχο που χωρίζει στα δυο την πόλη. Για μένα ήταν κάτι πολύ περίεργο, πολύ παράξενο, για τους Κύπριους είναι η καθημερινότητα, μια συνήθεια. Τα χιλιάδες αμήχανα συναισθήματα αυτού του βραδινού περιπάτου δεν μεταφέρονται με λόγια.

Κατεχόμενη Λευκωσία - οδοιπορικό στην απέναντι πλευρά

Πέρασμα στην απέναντι πλευρά, εντός των τειχών μιας περιφραγμένης πόλης. Μια συγκλονιστική εμπειρία που σου γεννά πολλά συναισθήματα, ερεθίσματα, σκέψεις.

Παρατήρησα τον τόπο του ψευδοκράτους, τους ανθρώπους, εντόπισα πολλές διαφορές... Θα δημιουργήσω γι' αυτό ένα ξεχωριστό αφιέρωμα που θα δημοσιευθεί εδώ τις επόμενες μέρες.

----

Ακολουθεί σύντομη αναφορά σε εκθέσεις μουσείων που παρακολούθησα & άξιζαν.

1940 | Πρόσωπα και Εικόνες Ελλάδα - Κύπρος | Πολιτιστικό Ίδρυμα Τράπεζας Κύπρου

Μια έκθεση για τον πόλεμο του 1940. Μπροστά από τα μάτια σου περνάνε ντοκουμέντα, ζωντανεύει η φρίκη, οι απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό. Μάχη δυνάμεων ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος το "σημείο μηδέν" του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού.

Πλούσιο πρωτογενές υλικό ιστορικής έρευνας που συγκινεί. Επίσης, φιλοξενείται και μια έκθεση φωτογραφίας με Κύπριους μαζί με ηχογραφημένες μαρτυρίες τους. Με συγκλόνισε.  Δεν είναι καθόλου μακρινό το 1940, κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπη με αυτό το κομμάτι της ιστορίας αναρωτιέμαι αν γνωρίζουμε και έχουμε κατανοήσει όλοι το τι συνέβη. Αυτές οι εκθέσεις βοηθάνε στο να κοιτάμε προς τα πίσω και να πατάμε πιο γερά στο σήμερα. Να τη δείτε όσοι είστε στο νησί.

Κυπριακό Μουσείο | Αρχαιολογικό Μουσείο της Κύπρου

Το μουσείο σκιαγραφεί τη μακρά ιστορία του πολιτισμού του νησιού από τους Προϊστορικούς χρόνους έως και την πρώιμη Χριστιανική περίοδο. 

Ωραία εκθέματα, σε ένα μουσείο που όμως χρίζει άμεσης ανακαίνισης. 

Αυτή την εποχή στο αρχαιολογικό μουσείο παρουσιάζεται επίσης, και μια ενδιαφέρουσα περιοδική έκθεση με έργα κεραμικής του Πικάσο. Ο Κύπριος αρχαιοφύλακας είναι πολύ φιλικός, έχει διάθεση για κουβέντα. Μετά από δική του προτροπή επισκέπτομαι το επόμενο μουσείο, που περιγράφω παρακάτω.

Αρχοντικό του Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου

Το σπίτι του δραγουμάνου Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου και της οικογένειας του. Ο δραγουμάνος ήταν ο διερμηνέας μεταξύ του Χριστιανικού πληθυσμού και του Οθωμανού κυβερνήτη και έζησε μεταξύ του 1793 και 1808.  Το αρχοντικό είναι από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα της Κυπριακής αστικής αρχιτεκτονικής του 18ου αιώνα και σήμερα είναι ανοικτό στο κοινό σαν μουσείο.

Ένα μεγάλο διώροφο, πετρόχτιστο σπίτι, στο κέντρο της παλιάς Λευκωσίας. Αξίζει να το επισκεφτείτε, είναι ένα διαμαντάκι, επιβλητικό αρχοντικό που σε ταξιδεύει στο παρελθόν της πόλης.

Μουσείο Παραμυθιού - Λευκωσία - Fairytale Museum 

Αυτό είναι το πιο μαγικό μουσείο της Λευκωσίας. Δε το γνωρίζουν πολλοί. Κάθε λάτρης των παραμυθιών θα μαγευτεί. Δημιουργεί ένα παράθυρο σε έναν άλλο κόσμο, εκείνο των παραμυθιών, της φαντασίας, της σοφίας. Σε μια μαγική βιβλιοθήκη που σε ταξιδεύει σε παραμυθάδες και σε μελετητές τους, σε όλο τον ανθρώπινο πολιτισμό. Μουσείο με τέτοια θεματολογία, νομίζω ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα.

Αυτό το μουσείο υπάρχει σε μια διχοτομημένη πόλη. Δημιουργώντας μια πύλη στη μαγεία, στον αόρατο κόσμο που μόνο με τα μάτια της ψυχής μπορείς να δεις.  Ίσως ό,τι καλύτερο υπάρχει στη Λευκωσία. Νομίζω ότι μπορώ να φανταστώ τα εκπληκτικά εκπαιδευτικά του προγράμματα. 

Λέσχη Βιβλίου "Υφαντουργείο" - BookClub

Αν αγαπάς τα βιβλία, τα καφέ και τις βιβλιοφιλικές συζητήσεις, αλλά όμως και ένα ήσυχο σημείο για να γράψεις, να δουλέψεις ή να πιεις το καφέ σου, τότε να πας εδώ σίγουρα. 

Ο πιο βιβλιοφιλικός χώρος στη Λευκωσία (μάλλον και σε όλη την Κύπρο)!

Τρόοδος, ορεινή Κύπρος

Οι τουρίστες συνήθως μένουν είτε προς παραθαλάσσια, είτε στις πόλεις. Αν όμως είσαι ταξιδιώτης (και έχεις κάποιον ντόπιο μαζί σου -που έχει κουλτούρα ταξιδευτή-), τότε θα σταθείς τυχερός να δεις και την άλλη, πιο "άγνωστη" Κύπρο! Τα χωριά και τα βουνά της! Ανεβαίνουμε στο βουνό Τρόοδος. Δίχως πρόγραμμα, κανένα πλάνο. Κάποια στιγμή, η φύση μας χαρίζει το ωραιότερο και πιο απόκοσμο ηλιοβασίλεμα του καλοκαιριού... 

Ακολουθεί αστροπαρατήρηση με μια παρέα ντόπιων αστροπαρατηρητών μεσάνυχτα στο βουνό! Δυσκολευτήκαμε αλλά τους εντοπίσαμε. Ναι λοιπόν! Στην εποχή του έντονου ανταγωνισμού, υπάρχουν άνθρωποι που πορώνονται με τα αστέρια, διαβάζουν, μελετούν με υπομονή, τα παρατηρούν. Χάρηκα που βρέθηκα ανάμεσα τους. Με ταρακούνησαν αρκετά.

Εξηγούσαν, μας έδειχναν τον καλοκαιρινό ουρανό της Κύπρου! Ο Δίας, ο Κρόνος, η μεγάλη και η μικρή Άρκτος, ο Γαλαξίας μας! Είμαστε μέρος αυτού του θαύματος, μόνο αυτό αρκεί για να υπάρχεις.

Λεμεσός 

Δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Κύπρου και η νοτιότερη της Ευρώπης. Λατρεύω το να περπατώ σε καινούργιες, άγνωστες σε μένα πόλεις! Μετά από ασταμάτητο περπάτημα, πολλές φωτογραφίες και χάζεμα, κάθισα σε ένα καφέ -κάτω από το μεγάλο τέμενος- να πιω μια δροσερή γρανίτα.  Έβγαλα το σημειωματάριο μου και άρχισα να καταγράφω τι είδα, τι μου έκανε εντύπωση. Η Λεμεσός μου άφησε την αίσθηση μιας πόλης με ανάπτυξη, δουλειές, χρήμα... Ακριβά ξενοδοχεία δίπλα στη θάλασσα, μεγάλες λεωφόροι, ουρανοξύστες... μου έφερνε στο νου το Ντουμπάι.

Νέα Βιβλιοθήκη Πανεπιστήμιου Κύπρου

Η πρώτη μέρα του Αυγούστου, ξεκίνησε με επίσκεψη στη νέα Βιβλιοθήκη του ΔΗΜΟΣΙΟΥ Πανεπιστημίου της Κύπρου, η οποία είναι μαγική! Ένιωσα σαν να βρίσκομαι στον παράδεισο! Έτσι θα αισθανθεί αυτό το μέρος όποιος αγαπά τις βιβλιοθήκες! Είναι σαν όνειρο για κάθε λάτρη της γνώσης! Πρόκειται μάλλον για το πιο σημαντικό έργο που σχεδιάστηκε στην Κύπρο και φέρει την υπογραφή του διεθνούς φήμης Γάλλου αρχιτέκτονα Ζαν Νουβέλ.

Η Βιβλιοθήκη είναι ανοικτή τόσο στην πανεπιστημιακή κοινότητα όσο στο ευρύ κοινό.  Εκτείνεται σε 15.700 τετραγωνικά μέτρα, φιλοξενεί 620.000 έντυπους τόμους (με δυναμική το 1 εκατομμύριο), 190.000 συνδρομές σε τίτλους ηλεκτρονικών βιβλίων, διαθέτει 900 θέσεις μελέτης και λειτουργεί όλο το 24ωρο! Αυτό θα πει στροφή στην εξωστρέφεια. Αυτά είναι απίστευτα σημαντικά βήματα.  Οι εικόνες μιλάνε μόνες τους! 

Θάλασσα - Πρωταράς. Αγία Νάπα 

Το πιο ωραίο μπάνιο που κάναμε στο νησί.

Λεύκαρα. Το πιο όμορφο, παραδοσιακό χωριό της Κύπρου!

Υπέροχη αρχιτεκτονική, περιποιημένα σπίτια, λουλούδια που πνίγουν τις αυλές με τα χρώματα και τις μυρωδιές τους. 

Λέγεται ότι αυτό το χωριό της Κύπρου επισκέφτηκε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι όταν πραγματοποίησε ένα μεγάλο ταξίδι προς την Ανατολική Μεσόγειο. 

Ο ζωγράφος αναφέρεται στην Κύπρο στη σημείωση 1.103 των τοπογραφικών του παρατηρήσεών του, ως ο «τόπος της Αφροδίτης».

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι επισκέφθηκε μεταξύ άλλων και τα Λεύκαρα. Λέγεται πως ο μεγάλος ζωγράφος εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την τέχνη των κεντητριών που αγόρασε ένα λευκαρίτικο κέντημα και το δώρισε στον Καθεδρικό ναό του Μιλάνου προκειμένου να αποτελέσει σκέπασμα της Αγίας Τράπεζας. Τα Λεύκαρα έχουν μεγάλη παράδοση στα κεντήματα. Από τα αρχαία χρόνια έως ακόμη και σήμερα βλέπεις στα δρομάκια του γυναίκες καθώς τα δημιουργούν. 

Κάτω Δρυς. Μουσικό Χωριό. 

Στο εναλλακτικό φεστιβάλ Φέγγαρος 2019

Έτυχε τις μέρες που ήμουν στην Κύπρο να "τρέχει" αυτό το φεστιβάλ. Όταν ένα χωριό ζωντανεύει, γεμίζει με νέους, με μουσικές και με δρώμενα. Μέσα στο δάσος κατασκηνωτές, ωραία διοργάνωση.

Όπως καταλαβαίνουμε, σε αυτό το φεστιβάλ υπάρχει και η συμβολή της Ε.Ε.! 

Εύχομαι και άλλα τέτοια φεστιβάλ, πολιτισμό και δράσεις!

Ας σταματήσουμε εδώ. Οι υπόλοιπες περισσότερες φωτογραφίες θα μείνουν προσωπικές.

Νομίζω πήρατε μια καλή εικόνα αυτής της ιδιαίτερης γωνιάς του χάρτη (μας)!

* Μεγάλο ευχαριστώ (και από εδώ) στο σπίτι που με φιλοξένησε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πλούτος από τους ανθρώπους που σου ανοίγουν την αγκαλιά και την καρδιά τους... Υπενθυμίζουν ευτυχώς την ομορφιά και την καλή πλευρά της ζωής.*