14 Μαΐου 2019

Summer Camp Μορφές Έκφρασης 2019 | 6o Καλοκαιρινό Καλλιτεχνικό Camp



Από τις 17 Ιουνίου μέχρι τις 19 Ιουλίου

και από τις 26 Αυγούστου μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου

Βοτανικός Κήπος Διομήδους – Χαϊδάρι

Μια όαση χαράς και δημιουργίας για παιδιά 5-14 ετών


Ένα ξεχωριστό, ιδιαίτερο Summer Camp διοργανώνεται για 6η συνεχόμενη χρονιά από τον Θωμά Κινδύνη και την ομάδα του. Τα παιδιά καλούνται να απολαύσουν τις πρώτες τους καλοκαιρινές τους διακοπές με πολύ τέχνη και παιχνίδι! Το Θέατρο, η Μουσική, ο Χορός και οι Εικαστικές τέχνες θα γίνουν αφορμή για δημιουργία και παιχνίδι για παιδιά από 5 έως 14 ετών!

Πέντε πενθήμερα τον Ιούνιο και τον Ιούλιο (17-21/06, 24-28/06, 1-5/07, 8-12/07, 15-19/07) και δυο πενθήμερα τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο (26-30/08, 2-6/09) κάνουν το καλοκαίρι μοναδικό για τους μικρούς μας φίλους.


Κάθε εβδομάδα και μια ολοκληρωμένη ενότητα θα επιτρέψει στην φαντασία τους να ανακαλύψει αλλά και να βιώσει σημαντικά θέματα για τη ζωή και τον κόσμο: Επικοινωνία και Έκφραση, Αρχαίοι Μύθοι, Πολιτισμοί του κόσμου, Θεραπευτικά Βότανα, Αξίες και Αρετές, Παραμύθια από την αρχή, Εξερευνητές της γνώσης. 



Το φετινό Καλοκαιρινό Camp των Μορφών Έκφρασης θα γίνει στον Βοτανικό κήπο Διομήδους στο Χαϊδάρι. Οι καλλιτέχνες – παιδαγωγοί (ηθοποιοί, μουσικοί, εικαστικοί, ζογκλέρ, σκηνοθέτες, χορευτές κ.α.) δημιουργούν με τα παιδιά μια κοινή ζωή και μοιράζονται κάθε στιγμή της ημέρας: στο φαγητό, στον περίπατο, στα εργαστήρια, στο παιχνίδι και την ανάπαυση. Η έννοια της συνύπαρξης με τους άλλους, η φιλία και η ελευθερία της ζωής στη φύση χαρίζουν στα παιδιά μια ξεχωριστή εμπειρία και μια πολύ ενδιαφέρουσα καθημερινή περιπέτεια!

Λίγα λόγια από το Θωμά Κινδύνη, ιδρυτή των Μορφών Έκφρασης

Η ιδανική «Παιδεία» καλλιεργείται μέσα από τις Τέχνες

Η κρίση αξιών που βιώνει η σύγχρονη εποχή μας, πιστεύω πως είναι μια κρίση παιδείας και προσωπικού πολιτισμού. Πρωτοβουλίες άξιων ανθρώπων κατά καιρούς, προσπαθούν να μειώσουν αυτό το χάσμα. Εμείς στις Μορφές Έκφρασης, εδώ και 26 χρόνια πορευόμαστε προς αυτόν το δρόμο, δίνοντας σε παιδιά και εφήβους, μέθοδο, χώρο και χρόνο έτσι ώστε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για γνώση και χαρά. Έχουμε ασχοληθεί με τα παιδιά εδώ και μια δεκαπενταετία και η εμπειρία μας πλέον αλλά και τα πολύ θετικά αποτελέσματα είναι τα πιο σημαντικά μας κίνητρα για να συνεχίσουμε αυτή την προσπάθεια.

Η Ιδέα του Καλοκαιρινού Καλλιτεχνικού camp

Με γνώμονα πως με το κλείσιμο των σχολείων, οι γονείς που εργάζονται δεν έχουν πολλές λύσεις για το πώς να γεμίσουν δημιουργικά το χρόνο των παιδιών τους και τα παιδιά καταλήγουν να αναλώνονται με ηλεκτρονικά παιχνίδια, τηλεόραση ή άσκοπες μετακινήσεις, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα καλοκαιρινό καλλιτεχνικό camp. Μια καλοκαιρινή απασχόληση με αισθητική, συνεργασία και γνώση μέσα από τις Τέχνες (μουσική, κίνηση, θεατρικό παιχνίδι), που γεμίζει τα παιδιά με χαρά και δημιουργικότητα, μαθαίνοντάς τα παράλληλα αξίες όπως η συνεργασία και η αλληλεγγύη.



Ο Βοτανικός Κήπος Διομήδους

Πρόκειται για ένα καταπληκτικό κήπο, μια σκέτη πρόκληση για παιχνίδι και εξερεύνηση. Είναι ο τρίτος χρόνος που το camp μας θα φιλοξενηθεί στο Βοτανικό κήπο και οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ιθύνοντες που υποστηρίζουν αυτή τη δημιουργική μας προσπάθεια, όχι μόνο σε επίπεδο φιλοξενίας αλλά και με την ενεργή συμμετοχή τους, διαθέτοντας εξειδικευμένο προσωπικό για τη ξενάγηση των παιδιών στο υπέροχο δάσος, με τα διάφορα ζώα και πτηνά που κυκλοφορούν. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία τα παιδιά να ζήσουν λίγο στη φύση και μάλιστα όχι μακριά από το κέντρο της Αθήνας, ξεφεύγοντας από την ζεστή και άχαρη τσιμεντούπολη.

Τρόπος λειτουργίας του καλλιτεχνικού camp

Η προσέλευση των παιδιών γίνεται από τις 8:00 π.μ. και ολοκληρώνεται το αργότερο στις 8:55 π.μ. Στο διάστημα αυτό τα παιδιά χωρίζονται στις ομάδες τους. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ξεκινάει στις 9:00 π.μ. και ολοκληρώνεται στη 1:00 μ.μ. Μετά τη 1:00 μ.μ. όσοι γονείς το επιθυμούν μπορούν να παραλαμβάνουν τα παιδιά τους, ανά 1 ώρα. Όσα παιδιά παραμένουν μετά τη 1:00 μ.μ. θα φάνε το μεσημεριανό τους και στη συνέχεια ακολουθούν το πρόγραμμα φύλαξης μέχρι το αργότερο στις 4.00 μ.μ (ελεύθερο παιχνίδι, οργανωμένα παιχνίδια από τους εμψυχωτές, επιτραπέζια παιχνίδια, ανάγνωση βιβλίων και παραμυθιών, ελεύθερη ζωγραφική κ.α.).

*Τα παιδιά παραλαμβάνονται καθημερινά από την είσοδο του Βοτανικού κήπου Διομήδους από τον υπεύθυνο του camp και στη συνέχεια τα παραλαμβάνει ο υπεύθυνος της ομάδας τους για να ξεκινήσει το ψυχαγωγικό και εκπαιδευτικό πρόγραμμα!



Το πρόγραμμα του 6ου Καλλιτεχνικού camp των Μορφών Έκφρασης

Το καλλιτεχνικό camp ανοίγει τις πόρτες του για να υποδεχθεί τα παιδιά από τις 8:00 π.μ. έως τις 8:50 π.μ. και στις 9:00 το πρωί ξεκινάει καθημερινά το πρόγραμμα του, με τα λεγόμενα «παιχνίδια καλημέρας!». Όλα τα παιδιά συμμετέχουν για να γνωριστούν, να γίνουν ομάδα, να προσανατολιστούν στον χώρο και φυσικά να αυξήσουμε την διάθεση μας και το κέφι!!! Θα ακολουθήσουν τα εργαστήρια, τα παιδιά ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα που ανήκουν θα παρακολουθούν μέσα στην ημέρα 3 καλλιτεχνικά εργαστήρια, ενώ κάθε Τετάρτη το πρόγραμμα αλλάζει αφού είναι η ημέρα περιπάτου και παρατήρησης, έχουν σχεδιαστεί όμορφες δράσεις μέσα στον κήπο, όπου θα ζωγραφίσουμε στη φύση, θα φυτέψουμε, θα γνωρίσουμε πουλιά κ.α. 

Ενώ τις Παρασκευές στις 2:00 μ.μ. είστε οι επίσημοι προσκεκλημένοι μας στις παρουσιάσεις που θα κάνουμε (μικρές παραστάσεις, εκθέσεις κ.α.) με τα έργα των παιδιών. Καθημερινά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ολοκληρώνεται στη 1:00 όπου και αποχωρούν και όσα παιδιά δεν μένουν στην φύλαξη. Τα παιδιά που θα παραμείνουν θα φάνε και στην συνέχεια θα απασχοληθούν με διάφορες δραστηριότητες δημιουργικής απασχόλησης αλλά και με ελεύθερο παιχνίδι έως τις 4:00 μ.μ.

Τα εργαστήρια που θα παρακολουθήσουν τα παιδιά είναι:

Θέατρο, Μουσική με βάση το σύστημα Orff, Κίνηση, Χορός, Ακροβατικά, Τραγούδι, Ζωγραφική, Κατασκευές μουσικών οργάνων, Κατασκευή μάσκας, Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός, Γλυπτική, κ.α.

Το 6ο καλοκαιρινό καλλιτεχνικό camp θα λειτουργήσει τις εξής περιόδους*:

Το κάθε παιδί μπορεί να παρακολουθήσει κατ’ επιλογή 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 εβδομάδες.

1η περίοδος: 17 – 21 Ιουνίου 2019

2η περίοδος: 24 – 28 Ιουνίου 2018

3η περίοδος: 1 – 5 Ιουλίου 2019

4η περίοδος: 8 – 12 Ιουλίου 2019

5η περίοδος: 15 – 19 Ιουλίου 2019

6η περίοδος: 26 Αυγούστου – 30 Αυγούστου 2019

7η περίοδος: 2 Σεπτεμβρίου – 6 Σεπτεμβρίου 2019

Χρήση Πούλμαν:

Τα παιδιά μπορούν να έρχονται με Πούλμαν στο camp, εφόσον υπάρξουν αρκετοί ενδιαφερόμενοι.

*Καθημερινά υποδοχή των παιδιών από τις 8:00 π.μ.-8:50 π.μ./ Έναρξη εκπαιδευτικού προγράμματος : στις 9:00 π.μ. έως τη 1:μ.μ. Δυνατότητα φύλαξης έως τις 4:00 μ.μ.

Εγγραφές:
Οι εγγραφές ξεκίνησαν, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Ημερομηνίες:

Από 17/06/2019 έως 19/07/2019

και από 26/08/2019 έως 6/09/2019

Από τις 8.00 το πρωί ως τις 16.00 το απόγευμα

Τοποθεσία: Βοτανικός Κήπος Διομήδους, Χαϊδάρι

Κόστος: 92 € ανά εβδομάδα. Εκπτώσεις για συμμετοχές για πάνω από μια εβδομάδα, αδέλφια, ομαδικές κρατήσεις και συμμετέχοντες προηγούμενων ετών στο camp.

Για περισσότερες πληροφορίες, δηλώσεις συμμετοχής & για αποστολή ενημερωτικού υλικού:

Μορφές Έκφρασης, Αλκμήνης 13, Κ. Πετράλωνα
210 3464903, 210 3464002

morfesekfrasiscamps@gmail.com
www.morfesekfrasis.gr

1 Μαΐου 2019

Άγριος σπόρος, στο θέατρο "Επί Κολωνώ"



«Άγριος Σπόρος»
του Γιάννη Τσίρου, από την Ομάδα Νάμα
Παράταση έως την Κυριακή 19 Μαΐου 2019


Ο «Άγριος Σπόρος» του Γιάννη Τσίρου, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, παρουσιάζεται στην κεντρική σκηνή του θέατρου Επί Κολωνώ. Το έργο, όχι μόνο συνεχίζεται για 4η χρονιά, αλλά πήρε και νέα παράταση για μετά το Πάσχα έως τις 19 Μαΐου 2019. Ενώ όπως μαθαίνουμε θα συνεχιστεί και για 5η συνεχή χρονιά. Και αυτό το αξίζει. 

Πρόκειται για ένα σύγχρονο κοινωνικό δράμα με πικρό χιούμορ που εξελίσσεται στο παρακμιακό πλαίσιο της ελληνικής επαρχίας. Το κείμενο ουσιαστικά υψώνει έναν καθρέπτη μπροστά από τα μάτια των θεατών. Μια ρεαλιστική σκιαγράφιση παρακμιακών φιγούρων, οικείων σε όλους μας.  Η ιστορία ξεκινά με ένα βίντεο όπου ο Σταύρος, ο πρωταγωνιστής, περιγράφει τον τρόπο σφαγής γουρουνιών. Ένας τρόπος εισαγωγής στην ωμότητα και στην κωμικοτραγικότητα της ελληνικής επαρχιακής πραγματικότητας. 


Ο Σταύρος έχει ανοίξει μια παράνομη καντίνα σε μια απομακρυσμένη παραλία ενός νησιού. Κάθε καλοκαίρι πουλάει σουβλάκια και μπύρες στους τουρίστες και έτσι βιοπορίζεται με την κόρη του.  Η ξαφνική εξαφάνιση ενός νεαρού γερμανού τουρίστα θα αναστατώσει την τοπική κοινωνία. Ένας τύπος που σφάζει γουρούνια, που διατηρεί μια καντίνα χωρίς άδεια, που παρανομεί με πολλούς τρόπους συστηματικά εις βάρος του κράτους, που είναι αθυρόστομος και οξύθυμος, έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν αμέσως ένοχο. Δεν υπακούει σε νόμους, δεν πληρώνει τους φόρους, ενώ το χοιροστάσιο του δεν ακολουθεί τους κανόνες υγιεινής, βρωμάει, αλλοιώνοντας το φυσικό τοπίο. Ακόμα και η ίδια η εμφάνιση, νοοτροπία του, τον ενοχοποιούν. Οι υποψίες τόσο των συγχωριανών του, πρώην φίλων και σταθερά επωφελούμενων του, όσο και των ξένων θα στραφούν πάνω του. 

Όταν οι ξένοι εμπειρογνώμονες θα φτάσουν στην παραλία, θα την σκάψουν και θα τη ψάξουν σπιθαμή προς σπιθαμή αναζητώντας στοιχεία. Τελικά, όλες οι υποψίες θα μείνουν μετέωρες δίχως αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του. Πλέον όμως τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. -

Ένας τόπος όπου η ανυπακοή σε διατάξεις και νόμους αποτελεί μια καθημερινή πρακτική επιβίωσης, όπου οι τυχόν κατηγορούμενοι δεν κατανοούν ποτέ επακριβώς τους λόγους για τους οποίους κατηγορούνται, αλλά και που οι προκαταλήψεις, όπως όλων μας, μετατρέπουν μισές αλήθειες σε ακράδαντα κατηγορητήρια.



Τον Σταύρο, τον καντινιέρη βιοπαλαιστή, ερμηνεύει εξαιρετικά ο Στάθης Σταμουλακάτος. Η σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη απογειώνει την παράσταση. Η Χριστίνα Μαριάνου είναι επίσης εξαιρετική στο ρόλο της κόρης. O Ηλίας Βαλάσης είναι απόλυτα πειστικός στο ρόλο του αστυνομικού της επαρχίας. 

Ο συγγραφέας Γιάννης Τσίρος, μας χαρίζει ένα αιχμηρό, ρεαλιστικό, κωμικοτραγικό κείμενο, καταφέρνοντας να μεταφέρει επί σκηνής, όλα εκείνα τα ελαττώματα του τυπικού μέσου νεοέλληνα, που προσπαθούμε να ξεπεράσουμε. Την ίδια στιγμή όμως προστατεύει τον κεντρικό του χαρακτήρα, παρουσιάζοντας και θετικά χαρακτηριστικά, διατηρώντας τη συμπάθεια του θεατή προς το πρόσωπό του ως το τέλος. 


«Έφυγε! Τους σιχάθηκε όλους και έφυγε! Και τα σχολεία σιχάθηκε και το σπίτι του και τους γονείς του και την Ευρώπη ολόκληρη! Και τα χαλυβουργεία του πατέρα του σιχάθηκε! Αλλά αυτή είναι έννοια δύσκολη για να την αποδεχτούνε κάποιοι! Για αυτούς είναι αδιανόητο να παρατήσει κάποιος την πρώτη θέση και να ταξιδέψει στην τρίτη!»  


Τελικά, μαζί με την κατεδάφιση της παράνομης καντίνας, θα κατεδαφιστεί η ζωή του Σταύρου; Μάλλον εκείνος θα συνεχίσει να πορεύεται με τις ίδιες επιλογές. Και θα βρει άλλη παραλία, όπου θα ανοίξει άλλη καντίνα. Και αν του την κλείσουν ξανά; Θα ανοίξει άλλη, και άλλη, και μετά άλλη. Θα συνεχίσει καταπατώντας κανόνες και κλέβοντας το κράτος, όπως τον κλέβει και εκεινο με τη σειρά του, πιστεύοντας ότι οι άλλοι ευθύνονται για τα προβλήματα του και ποτέ ο ίδιος με τις επιλογές του. 

Το έργο με ταρακούνησε, βγήκα από το θέατρο μουδιασμένη με πολλές σκέψεις.  Ιδιαίτερα τα λόγια στο τέλος του έργου που ξεστομίζει εξοργισμένος ο κεντρικός του ήρωας: 


«Μέρος του τοπίου είμαι… Υπάρχω… Τίποτα δεν τελείωσε, τίποτα δεν πάει… γιατί άγριος σπόρος φύτρωσε σ’ ακρογιαλιά, σε βράχο, και μετά αλλού…Αντέχουμε. Αντέχουμε. Μια ακρογιαλιά είναι όλη η χώρα. Παντού φυτρώνουμε και μετά αλλού, αλλού, αλλού».

Δεν είναι καθόλου τυχαία η επιτυχία του «Άγριου Σπόρου» του Γιάννη Τσίρου. Καίριο κείμενο, εξαιρετική σκηνοθεσία, εύστοχες ερμηνείες.  Αξίζει να το δείτε.


Συντελεστές
Παραγωγή: Ομάδα Νάμα
Κείμενο:       Γιάννης Τσίρος
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη
Σκηνικά, Κοστούμια, Δ/νση Παραγ.: Γιώργος Χατζηνικολάου
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Μουσική & Επιμέλεια ήχου: Στέλιος Γιαννουλάκης
Φωτογραφίες: Δημήτρης Στουπάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Περίκλεια Χονδροπούλου, Κωνσταντίνος Κεσσίδης
Δημόσιες σχέσεις, Βοηθός παραγωγής: Μαρία Αναματερού

Διανομή
Σταύρος:  Στάθης Σταμουλακάτος
Χαρούλα: Χριστίνα Μαριάνου
Αστυνομικός: Ηλίας Βαλάσης

16 Απριλίου 2019

3 διπλές προσκλήσεις για το "ΒΟΥΤΣΕΚ" στο Θέατρο Σημείο



Το Θέατρο Σημείο προσφέρει 3 διπλές προσκλήσεις στους αναγνώστες του "Roadartist" για να απολαυσετε την εξαιρετική παράσταση "ΒΟΥΤΣΕΚ" την Παρασκευή 19 Απριλίου!

Δηλώστε συμμετοχή κάνοντας like στη σελίδα του blog στο facebook
(αν θέλετε κάντε και ένα share), 
είτε στο λογαριασμό του στο twitter
 είτε αφήνοντας ένα σχόλιο σε αυτή την ανάρτηση στο blog! 
Οι τρόποι πολλοί, οι νικητές πέντε από εσάς με τους φίλους τους! 

Συμμετοχές μέχρι και το μεσημέρι της Παρασκευής 19/4 στις 14.00. 
Αμέσως μετά οι νικητές θα ενημερωθούν με μήνυμα!

Καλή επιτυχία!


Τελευταίες παραστάσεις 19/4, 20/4, 21/4!

Η παράσταση είναι εξαιρετική και αξίζει να μη τη χάσετε. Σκηνοθετικά, κινησιολογικά, από άποψη ερμηνείων και προσέγγισης. Ένα εμβληματικό και δύσκολο έργο, παρουσιάζεται με ένα τρόπο που σε κερδίζει από τα πρώτα λεπτά έως και το τέλος. Συγχαρητήρια στους συντελεστές. Καλή απόλαυση σε όσους θα τη δείτε. 



Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες θεατρικές παραστάσεις της χρονιάς, το αινιγματικό αριστούργημα «Βόυτσεκ» του Γκέοργκ Μπύχνερ, σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου στην κεντρική σκηνή του Θεάτρου Σημείο. 

Ο σκηνοθέτης και η σταθερή ομάδα ηθοποιών και συνεργατών που μας έδωσαν τις υπέροχες παραστάσεις δραματοποιημένης λογοτεχνίας «Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως» του Γ. Βιζυηνού, «Μαζώχτρα» του Αργ. Εφταλιώτη και «Χαλασοχώρηδες» του Αλ. Παπαδιαμάντη, προτείνουν τη δική τους, νέα εκδοχή πάνω στο έργο που άλλαξε την παγκόσμια θεατρική δραματουργία. Για την παράσταση έγινε νέα μετάφραση από τον ποιητή Αλέξη Μάινα, ο οποίος επιμελήθηκε και τη νέα δραματουργική πρόταση της ομάδας για το ανέβασμα του έργου.

Παραγωγή Ξανθίας Α.Μ.Κ.Ε.

Υπόθεση

Ο φτωχός στρατιώτης Βόυτσεκ μοιάζει διαρκώς κυνηγημένος, ξυρίζει το λοχαγό του, εκτελεί την υπηρεσία του και συμπληρώνει τον ελάχιστο μισθό του συμμετέχοντας στο πείραμα μονοφαγίας του γιατρού, τρώγοντας για μήνες μόνο μπιζέλια. Έχει ένα παιδί εκτός γάμου με τη Μαρία. Η Μαρία είναι ό,τι έχει. Ως αποτέλεσμα του πειράματος αρχίζει να χάνει σταδιακά την υγεία σώματος και μυαλού. Όταν η Μαρία τον απατά με άλλον άντρα, τη σκοτώνει.


«Η μαϊμού έγινε στρατιώτης, δεν είναι δα και τίποτα σπουδαίο, η κατώτατη βαθμίδα του ανθρωπίνου γένους».




Το έργο
Το άτιτλο τελευταίο έργο του Μπύχνερ (1836/37) έγινε γνωστό ως Βόυτσεκ. Πρόκειται για τέσσερα ημιτελή και μισοσβησμένα χειρόγραφα με διαφορετικές σειρές σύντομων σκηνών, ένα έργο γρίφος. Εκδότες και δραματουργοί καλούνται να συνθέσουν κάθε φορά από την αρχή δράση και προβληματική βάζοντας σε σειρά τις πολυεπίπεδες μικροσκηνές. Ο Μπύχνερ εισάγει για πρώτη φορά στο παγκόσμιο θέατρο τον εξαθλιωμένο αντιήρωα, για να φωτίσει τις σκιές του σύγχρονου κόσμου. Βόυτσεκ και Μαρία εκπροσωπούν τη συστημική φτωχοποίηση και τις συνέπειες της ανθρώπινης απαξίωσης.

«Όλα είναι δουλειά κάτω απ’ τον ήλιο, και στον ύπνο ακόμα ιδρώτας».

Ο Συγγραφέας (Μπύχνερ)
Ο Γκέοργκ Μπύχνερ (1813-1837) φεύγει από τη ζωή μόλις 23 ετών. Στον σύντομο βίο του προλαβαίνει παράλληλα με τις σπουδές του στην ιατρική, να αναπτύξει έντονη επαναστατική και πολιτική δράση και να αφήσει σημαντικό λογοτεχνικό έργο. Η ανατρεπτικότητα των έργων του μένει αρχικά αφανής, μέχρι την έκδοση του Βόυτσεκ μισό αιώνα αργότερα. Σταδιακά αναγνωρίζεται ως πρόδρομος του ενός λογοτεχνικού κινήματος μετά το άλλο: Νατουραλισμού, Εξπρεσιονισμού, Σουρεαλισμού, έως και του επικού θεάτρου του Μπρεχτ. Το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο του γερμανόφωνου χώρου φέρει το όνομά του.

Λίγα λόγια από τον σκηνοθέτη
Η παράσταση ξεκινά με την ανακοίνωση του τέλους του ιστορικού Βόυτσεκ, η υπόθεση του οποίου ενέπνευσε τον Μπύχνερ να γράψει το έργο.
«Το 1824 ο στρατιώτης Βόυτσεκ αποκεφαλίζεται στην κεντρική πλατεία της πόλης για τον φόνο της ερωμένης του.» 
Έτσι, όλοι οι θεατές ξέρουν απ’ την αρχή την κατάληξη του Φραντς Βόυτσεκ και της Μαρίας. Ξέρουμε το τέλος και παρακολουθούμε το πώς θα οδηγηθούμε εκεί.Το έγκλημα έχει προαναγγελθεί και παρατηρούμε όλα όσα συμβάλλουν σε αυτό. 
Ο Μπύχνερ χρησιμοποιεί για πρώτη φορά ως κεντρικά πρόσωπα αντιήρωες.
Εμείς, παρουσιάζουμε και τη Μαρία ως κεντρική ηρωίδα σε ένα έργο που θα μπορούσε να λέγεται «Φραντς και Μαρία».

Κ.Π.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση - Δραματουργική επιμέλεια: Αλέξιος Μάινας
Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου
Βοηθός σκηνοθέτη: Χαρά Δημητριάδη
Σκηνογραφία - Ενδυματολογία: Βίκυ Πάντζιου
Πρωτότυπη μουσική - Στίχοι τραγουδιών: Βασίλης Κουτσιλιέρης
Κινησιολογία: Κατερίνα Γεβετζή
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Φωτογραφίες: Νίκος Βαρδακαστάνης
Εικαστικό - Σχεδιασμός εντύπων: Μανόλης Αλμπάνης
Κατασκευή σκηνικού: Αντώνης Χαλυβίδης

Παραγωγή: Ξανθίας Α.Μ.Κ.Ε.

Παίζουν: Ελισσαίος Βλάχος, Αγγελική Μαρίνου, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός, Κώστας Παπακωνσταντίνου, Βασιλική Σουρρή, Φοίβος Συμεωνίδης.

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠ.ΠΟ.Α.
Τελευταίες παραστάσεις: Παρ., Σάβ. 9 μ.μ., Κυρ. 8 μ.μ 
Μέχρι : 21/4

Διάρκεια: 1 ώρα και 15’
Θέατρο Σημείο, Χαριλάου Τρικούπη 4, Καλλιθέα
πίσω από το Πάντειο Πανεπιστήμιο

Τηλ.: 2109229579

10 Απριλίου 2019

«Η κυρία με το σκυλάκι», Άντον Τσέχωφ




«Είχε τώρα δυο ζωές: μια φανερή, που την έβλεπαν και τη γνώριζαν όλοι όσοι έπρεπε να τη γνωρίζουν, γεμάτη από συμβατική αλήθεια και συμβατικά ψέματα, ίδια με τις ζωές των γνωστών και φίλων του. Και μια άλλη, που κυλούσε μυστικά. Και από κάποια περίεργη συγκυρία, ίσως και τυχαία, όλα όσα ήταν σημαντικά, ενδιαφέροντα και απαραίτητα γι' αυτόν, όλα εκείνα για τα οποία ήταν ειλικρινής και δεν έλεγε ψέματα στον εαυτό του, όλα όσα αποτελούσαν την πεμπτουσία της ζωής του, όλα, γίνονταν κρυφά από τους άλλους. Και τα υπόλοιπα, τα ψεύδη, το κατασκεύασμα πίσω από το οποίο κρυβόταν για να μην αποκαλύψει την αλήθεια, όπως για παράδειγμα η υπηρεσία του στην τράπεζα, οι συζητήσεις στη λέσχη, η "κατώτερη ράτσα" του, οι εμφανίσεις με τη γυναίκα του στις επετείους -όλα αυτά ήταν φανερά. Και έκρινε και τους άλλους με γνώμονα τη δική του ζωή: δεν πίστευε αυτό που έβλεπε, και πάντα υποψιαζόταν ότι ο καθένας κάτω από το μυστικό πέπλο, κάτω από το πέπλο της νύχτας, έκρυβε την αληθινή του, την πιο ενδιαφέρουσα ζωή. Κάθε ύπαρξη συνδέεται με κάτι μυστικό, και, ίσως, εν μέρει γι' αυτό κάθε πολιτισμένος άνθρωπος αγωνιά να διασφαλίσει τα προσωπικά του μυστικά.»

«Η κυρία με το σκυλάκι», Άντον Τσέχωφ, 1899


7 Απριλίου 2019

O Δύτης, Μίνως Ευσταθιάδης, Ίκαρος



Ο Δύτης του Μίνωα Ευσταθιάδη είναι ένα βιβλίο καλογραμμένο, γεμάτο έμπνευση με ένα δυνατό, συνταρακτικό τέλος.  Το τέλος του, με "ξέκανε" κανονικά. Δηλαδή ο συγγραφέας πετυχαίνει αυτό που επιδιώκει· να ταράξει, να κρατήσει σε αγωνία και να φοβίσει τον αναγνώστη. Πρόκειται για ένα δυνατό θρίλερ. Οι λάτρεις της καλής ποιοτικής αστυνομικής λογοτεχνίας δε θα πρέπει να αφήσουν αυτό το βιβλίο να τους ξεφύγει.  Λίγα λόγια και καλά: Αν ψάχνετε ένα καλό αστυνομικό βιβλίο, ένα άγριο νουάρ, αξίζει να αναζητήσετε το Δύτη και να βυθιστείτε αναγνωστικά στο σκοτεινό σύμπαν των ηρωών του Μίνωα Ευσταθιάδη. 

"Η είσοδος στην Αθήνα διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά του γλιστρήματος σε εφιάλτη. Παρανοικοί οδηγοί ξεφυτρώνουν από παντού. Μεταλλικά ζώα, που εξωτερικά μοιάζουν με αυτοκίνητα, ζητούν εκδίκηση και κανένα τους δεν παραχωρεί λίγα εκατοστά ιερού, ασφαλτοστρωμένου εδαφους. Πρώτη φορά βλέπω τόση οργή να ρέει στον δρόμο." 


Ο Μίνως Ευσταθιάδης (γεν. 1967) σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Αννόβερο. Έχουν εκδοθεί τα μυθιστορήματά του "Έξοδος" (Ανατολικός, 2001) και "Χωρίς γλώσσα" (Καστανιώτης, 2004). Το θεατρικό έργο του "Το Γεύμα" (Ευρασία, 2012) μεταφράστηκε στα αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά και ουγγρικά. Το μυθιστόρημά του "Το δεύτερο μέρος της νύχτας" (Ωκεανίδα, 2014) εκδόθηκε στη Γερμανία (Acabus, 2014). Το μυθιστόρημά του "Ο Δύτης" (Ίκαρος, 2018) θα κυκλοφορήσει στα γαλλικά (Actes Sud). Ζει κοντά στη θάλασσα.

Προηγούμενες αναφορές σε έργα και γραπτά του Μ. Ευσταθιάδη, ίσως σε ενδιαφέρουν και αυτά: 

«Το Γεύμα», Μίνως Ευσταθιάδης & Κάτριν Λίγκμαν
"Έλα να δεις", Μίνως Ευσταθιάδης

2 Απριλίου 2019

5 διπλές προσκλήσεις για το "Φαρενάιτ 451" στο Θέατρο Πόρτα


Το Θέατρο Πόρτα προσφέρει 5 διπλές προσκλήσεις στους αναγνώστες του "Roadartist" για να απολαυσετε την εξαιρετική παράσταση "Φαρενάιτ 451" την Παρασκευή 5 Απριλίου.

Δηλώστε συμμετοχή κάνοντας like στη σελίδα του blog στο facebook
(αν θέλετε κάντε και ένα share), 
είτε στο λογαριασμό του στο twitter
 είτε αφήνοντας ένα σχόλιο σε αυτή την ανάρτηση στο blog! 
Οι τρόποι πολλοί, οι νικητές πέντε από εσάς με τους φίλους τους! 

Συμμετοχές μέχρι και το μεσημέρι της Παρασκευής 5/4 στις 14.00. 
Αμέσως μετά οι νικητές θα ενημερωθούν με μήνυμα!

Καλή επιτυχία!



Το Φαρενάιτ 451, το συγκλονιστικό έργο του Ραίη Μπράντμπερυ, παρουσιάζεται στο θέατρο Πόρτα σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου έως τις 21 Απριλίου.  Σ’ ένα μελλοντικό, ολοκληρωτικό καθεστώς, η ανάγνωση βιβλίων απαγορεύεται και τα βιβλία καταστρέφονται. Ο πρωταγωνιστής του έργου, αρχικά φανατικός διώκτης των αντιφρονούντων, αλλάζει και ο ίδιος, όταν έρχεται σ’ επαφή με το μυστικό και μαγικό κόσμο των βιβλίων.  

Περισσότερα για την παράσταση μπορείτε να διαβάσετε σε


Μέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή - Σάββατο στις 21:15 και Κυριακή στις 19:30
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό 15€, Φοιτητικό, ΑΜΕΑ, άνω των 65, ομαδικό (άνω των 10 ατόμων) 12€, Ανέργων 8€
Προπώληση: https://bit.ly/2MK4p6s
Έως 21 Απριλίου 2019

Μεσογείων 59
115 26, Αθήνα
τηλ.: 210 77 11 333
www.porta-theatre.gr

27 Μαρτίου 2019

Μήνυμα Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου 2019 από τον Carlos Celdrán




Το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου τιμά κάθε χρόνο την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου καλώντας μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου για να γράψει το μήνυμα. Tο φετινό έγραψε ο Κουβανός σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας, θεατροπαιδαγωγός και καθηγητής Carlos Celdrán. Το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου είθισται να διαβάζεται σε κάθε θέατρο πριν από την παράσταση της 27ης Μαρτίου.


«Πριν την αφύπνισή μου στο θέατρο, οι δάσκαλοί μου ήταν ήδη εκεί. Είχαν χτίσει τα σπίτια τους και την ποιητική προσέγγισή τους πάνω στα ερείπια της δικής τους ζωής. Πολλοί από αυτούς είναι άγνωστοι ή ελάχιστα τους θυμόμαστε: εργάζονταν σιωπηρά, στην ταπεινότητα των δωματίων πρόβας τους και στις γεμάτες από θεατές θεατρικές αίθουσες τους και σιγά-σιγά, μετά από χρόνια δουλειάς και εξαιρετικών επιτευγμάτων, αποσύρθηκαν σταδιακά από αυτά τα μέρη και εξαφανίστηκαν. Όταν κατάλαβα ότι το προσωπικό μου πεπρωμένο ήταν να ακολουθήσω τα βήματά τους, κατάλαβα επίσης ότι είχα κληρονομήσει αυτή την καθηλωτική, μοναδική παράδοση που ζούσε στο παρόν χωρίς καμία προσδοκία, πέρα από την επίτευξη της διαφάνειας μιας μη επαναλαμβανόμενης στιγμής· μιας στιγμής συνάντησης με κάποιον άλλο στο σκοτάδι ενός θεάτρου, χωρίς καμία άλλη προστασία πέρα από την αλήθεια μιας χειρονομίας, μιας αποκαλυπτικής λέξης.

Η θεατρική μου πατρίδα βρίσκεται σε εκείνες τις στιγμές της συνάντησης με τους θεατές που έρχονται κάθε βράδυ στο θέατρό μας, από τις πιο διαφορετικές γωνιές της πόλης μου, για να ενωθούν μαζί μας και να μοιραστούμε μερικές ώρες, μερικά λεπτά. Η ζωή μου είναι φτιαγμένη από αυτές τις μοναδικές στιγμές όταν παύω να είμαι ο εαυτός μου, όταν παύω να υποφέρω για τον εαυτό μου και ξαναγεννιέμαι και κατανοώ το νόημα του θεατρικού επαγγέλματος: το να ζούμε στιγμές αγνής εφήμερης αλήθειας, όπου γνωρίζουμε ότι αυτό που λέμε και κάνουμε, εκεί κάτω από τα φώτα σκηνής, είναι αλήθεια και αντανακλά το πιο βαθύ, το πιο προσωπικό, μέρος των εαυτών μας. Η θεατρική μου χώρα, η δική μου και αυτή των ηθοποιών μου, είναι μια χώρα που υφαίνεται από τέτοιες στιγμές, όπου αφήνουμε πίσω μας τις μάσκες, τη ρητορική, το φόβο του να είμαστε αυτοί που είμαστε και ενώνουμε τα χέρια στο σκοτάδι.

Η θεατρική παράδοση είναι οριζόντια. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να επιβεβαιώσει ότι το θέατρο βρίσκεται σε οποιοδήποτε κέντρο του κόσμου, σε οποιαδήποτε πόλη ή προνομιούχο κτίριο. Το θέατρο, όπως το έχω λάβει, εξαπλώνεται μέσα από μια αόρατη γεωγραφία που συνδυάζει τις ζωές εκείνων που το υπηρετούν με την ίδια τη θεατρική τέχνη σε μια χειρονομία ενοποίησης. Όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι του θεάτρου πεθαίνουν μαζί με τις στιγμές τους, στιγμές ανεπανάληπτης διαύγειας και ομορφιάς· όλοι ξεθωριάζουν με τον ίδιο τρόπο, χωρίς καμία άλλη υπέρβαση για να τους προστατεύσει και να τους καταστήσει ενδόξους. Οι θεατρικοί δάσκαλοι το γνωρίζουν, καμία αναγνώριση δεν είναι έγκυρη όταν αντιμετωπίζεται με αυτή τη σιγουριά, η οποία είναι η ρίζα του έργου μας: η δημιουργία στιγμών αλήθειας, ασάφειας, δύναμης, ελευθερίας εν μέσω μεγάλης αβεβαιότητας. Τίποτα από αυτά δεν επιβιώνει, εκτός από τα δεδομένα ή τα αρχεία της δουλειάς τους σε βίντεο και φωτογραφίες που θα αποτυπώσουν μόνο μια ωχρή ιδέα για το τι έπραξαν. Ωστόσο, αυτό που θα λείπει πάντα από αυτά τα αρχεία είναι η σιωπηλή ανταπόκριση από το κοινό που καταλαβαίνει σε μια στιγμή ότι αυτό που συμβαίνει δεν μπορεί να μεταφραστεί ή να βρεθεί έξω, ότι στην αλήθεια που μοιράζεται εκεί υπάρχει μια εμπειρία ζωής, για λίγα δευτερόλεπτα, πιο διάφανη ακόμη και από την ίδια τη ζωή.

Όταν συνειδητοποίησα ότι το θέατρο ήταν μια χώρα από μόνο του, μια μεγάλη περιοχή που καλύπτει ολόκληρο τον κόσμο, μια αποφασιστικότητα γεννήθηκε μέσα μου, η οποία ήταν και η συνειδητοποίηση μίας ελευθερίας: δεν χρειάζεται να πας μακριά ή να φύγεις από όπου και αν βρίσκεσαι, δεν χρειάζεται να τρέξεις ή να μετακινηθείς. Το κοινό είναι οπουδήποτε υπάρχεις. Έχεις τους συναδέλφους που χρειάζεσαι στο πλευρό σου. Εκεί, έξω από το σπίτι σου, έχεις όλη την αδιαφανή, αδιαπέραστη καθημερινή πραγματικότητα. Έπειτα, δουλεύεις από αυτή τη φαινομενική ακινησία για να σχεδιάσεις το μεγαλύτερο ταξίδι απ’ όλα, να επαναλάβεις την Οδύσσεια, το ταξίδι των Αργοναυτών: είσαι ένας ακίνητος ταξιδιώτης που δεν παύει να επιταχύνει την πυκνότητα και την ακαμψία του πραγματικού του κόσμου. Το ταξίδι σου είναι προς το στιγμιαίο, προς το παρόν, προς την άνευ προηγουμένου συνάντηση μεταξύ των ομοίων σου. Το ταξίδι σου είναι προς αυτούς, προς την καρδιά τους, προς την υποκειμενικότητά τους. Ταξιδεύεις μέσα τους, στα συναισθήματά τους, στις αναμνήσεις τους που εσύ ξυπνάς και κινητοποιείς. Το ταξίδι σου είναι ιλιγγιώδες, και κανείς δεν μπορεί να το μετρήσει ή να το αποσιωπήσει. Ούτε κανείς μπορεί να το αναγνωρίσει στο σωστό βαθμό, είναι ένα ταξίδι μέσα από τη φαντασία του λαού σου, ένας σπόρος που σπέρνεται στα πιο απομακρυσμένα εδάφη: την πολιτική, ηθική και ανθρώπινη συνείδηση των θεατών σου. Επομένως, δεν κινούμαι, θα παραμείνω στο σπίτι, ανάμεσα στους πιο κοντινούς μου ανθρώπους, σε φαινομενική ακινησία, μέρα και νύχτα να εργάζομαι, επειδή κατέχω το μυστικό της ταχύτητας»

Ποιος είναι ο Carlos Celdran
Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αβάνα της Κούβας, ο Carlos Celdran θεωρείται από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του θεάτρου στη χώρα του και παγκοσμίως, έχοντας βραβευτεί πολλάκις για τις σκηνοθεσίες του και διατελώντας καθηγητής και θεατροπαιδαγωγός σε σημαντικά ιδρύματα της Κούβας, της Νότιας Αμερικής και της Ευρώπης για περισσότερα από 20 χρόνια. Παράλληλα, με την θεατρική του ομάδα «Θέατρο Άργος» έχει ανεβάσει έργα σπουδαίων συγγραφέων όπως είναι ο  Χένρικ Ίψεν και ο Σάμουελ Μπέκετ, ενώ μια από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις του είναι το «Δέκα Εκατομμύρια», σε κείμενο και σκηνοθεσία δική του.


21 Μαρτίου 2019

...η αύρα των αρχαίων λόφων της Αθήνας...










Δες! Δες ομορφιά! Ναι όσο και να σου φαίνεται απίστευτο είναι εικόνες από το κέντρο της Αθήνας. Πιο κέντρο μάλιστα δε γίνεται. Στο λόφο του Φιλοπάππου, το μεσημέρι της προηγούμενης Κυριακής, σε περίπατο αναψυχής. Υπάρχουν κάποιοι χώροι μαγικοί. Που πρέπει να προστατευτούν όσο λίγοι σε αυτή τη χώρα. Γιατί αν καταστραφούν, τότε θα χάσει όλη η χώρα -όχι μόνο η Αθήνα- την υπόσταση της...

Να προφυλαχτούν ώστε να μπορούν οι Αθηναίοι και οι τουρίστες να τους χαίρονται και να απολαμβάνουν εκεί το περίπατο τους... Να φυλακτεί τόσο το πράσινο, όσο και να υπάρχει η αίσθηση της ασφάλειας. Με φύλαξη και πραγματική αίσθηση της γαλήνης του τοπίου. 

Λίγα τέτοια παρόμοια σημεία υπάρχουν -ακριβώς γιατί αυτά έχουν διαποτιστεί με ιστορίες, μύθους, απίστευτη θέα προς όλη την πόλη και την Ακρόπολη, το Ηρώδειο, πανοραμικά μπροστά σου όλη η Αθήνα! Και με έντονη την αύρα των αρχαίων περιπατητών!

Αθήνα μου! Γεμάτη φως, γεμάτη πληγές και όμως πώς ακτινοβολείς. Μας θαμπώνεις με τις ποικίλλες αντιθέσεις σου. Και εμείς, σαν μέλισσες, πάμε από φύλλο σε φύλλο σου, ρουφώντας το νέκταρ και ζητώντας λίγη από την ενέργεια σου. Δες, αναγνώστη μου. Δες ομορφιά.

"Η άνοιξη είναι ο τρόπος του θεού να πει: «πάμε άλλη μια φορά»!" Και εσύ να απαντήσεις, δίχως σκέψη, «πάμε»!  Εαρινή Ισημερία σήμερα. Καλή άνοιξη!
Related Posts with Thumbnails