Οι μέρες είναι περίεργες. Δε θα πιάσω όμως τις πολιτικές αναλύσεις εδώ.
Αντίθετα θα σας μιλήσω για ένα περίεργο ανθρωπάκι, καμωμένο από καπάκια, που έτυχε να συναντήσω στο δρόμο μου, καθώς περπατούσα στην Πεύκη.
Τράβηξε την προσοχή μου. Είχε και ένα μήνυμα επάνω γραμμένο.
Το έπιασα στα χέρια μου, να το διαβάσω.
"Η διαρκής αισιοδοξία πολλαπλασιάζει τη δύναμη"
Χαμογέλασα λίγο.
Η πίσω μεριά εξηγούσε το εγχείρημα. Πρόκειται για ένα project από τους εκπαιδευτικούς, μαθητές, γονείς του 14ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου. Όπως αναφέρουν η ιδέα ήταν να τοποθετηθούν "ανθρωπάκια στο Νέο Ηράκλειο. Αφού διαβάσετε αυτό το μήνυμα - και θέλετε να μας βοήθησετε- χαμογελάστε (είναι απαραίτητο), πάρτε το, τοποθετήστε αλλού εκτός Νέου Ηρακλείου, φωτογραφίστε το, κάπου όπου να υποδηλώνει το νέο τόπο, στείλτε μας τη φωτογραφία με email και αφήστε το ανθρωπάκι για να το βρει κάποιος άλλος...
Πρόκειται για το σχέδιο δράσης (project) "Αισιοδοξία / S-e-odoxa"
Σχετικά με το project διάβασε εδώ.
Αν και ομολογουμένως άργησα, τελικά αποχωρίστηκα το ανθρωπάκι πριν από λίγες μέρες.
Το απελευθέρωσα και το άφησα στο Ηρώδειο, λίγο δίπλα από την Ακρόπολη.
Συγκεκριμένα σε ένα ταμείο. Ήταν κλειστό, μα μια βραδιά γεμάτη με κόσμο. Θα το βρήκε σίγουρα τα επόμενα λεπτά κάποιος. Δε ξέρω αν ήταν τουρίστας ή κάποιος Έλληνας. Όπως και να έχει, ελπίζω να συνεχίσει το ταξίδι του.
Η ανάρτηση αφιερωμένη στους ανθρώπους του 14ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου.
Αξίζει να μπείτε στο blog τους: http://14irakliou.blogspot.gr/.
Η αισιοδοξία δε ξέρω αν πολλαπλασιάζει τη δύναμη, πάντως σίγουρα θέλει δύναμη να αισιοδοξείς... και με αυτό το project έκαναν μια αρχή. Ωραία κίνηση σε μια εποχή δύσκολη.
