Cart Postal από το Κάστρο Νάξου, από τα πιο αγαπημένα μου μέρη σε αυτή τη χώρα...

Ναι πλέον είμαι σίγουρη. Το Κάστρο της Νάξου είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου σημεία σε αυτή τη χώρα. Ξέρεις πόσο αγαπώ την Πλάκα..., για κάποιο περίεργο λόγο κάπως παρόμοια νιώθω όποτε βρίσκομαι και εκεί.

Και όμως από ότι έχω παρατηρήσει λίγοι είναι οι Έλληνες που θα το περπατήσουν σε κάποια επίσκεψη τους στο νησί. Πραγματικά παράδοξο. Κάποιοι δε το γνωρίζουν καν, παρ' όλο που βρίσκεται στο πιο κεντρικό σημείο, στο λιμάνι, στην παλιά πόλη της Νάξου... Παρ' ότι εκεί γίνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις... Φυσικά ευτυχώς δεν ισχύει για όλους...

Βέβαια προσωπικά πάντα συνδυάζω τα ταξίδια, τις επισκέψεις σε τόπους με την ιστορία, τον πολιτισμό, τα σημάδια που αφέθηκαν εκεί...

  

Το Κάστρο λοιπόν της Νάξου είναι ένα μαγικό μνημείο... που συνδέεται με την μακρόχρονη ενετική κυριαρχία στο νησί (1204-1537). Βρίσκεται στο λόφο που αποτελεί την φυσική ακρόπολη της χώρας. Έχει τη μορφή μεσαιωνικής πόλης με τους εξωτερικούς τοίχους των σπιτιών να σχηματίζουν τα τείχη του... 

Λίγο θέλει η φαντασία σου εδώ για να οργιάσει και να πλάσει ιστορίες, πράγμα που η δική μου επιχειρεί ασταμάτητα κάθε φορά... 

Η ομορφιά δε χορταίνεται. 

Πόσο λείπει αυτή η αρχιτεκτονική αισθητική από την καθημερινότητα μας... 

 

Οι γάτες βέβαια γνωρίζουν να επιλέγουν τα σημεία που αράζουν...

διαισθάνονται την καλή ενέργεια των τόπων...

Μαγικά κρησφύγετα στην Ελλάδα... Λατρεμένα μονοπάτια...

Και αυτά τα μπλε φωτεινά παραθύρια...

...όπως κάτι τέτοιες "λεπτομέρειες"...

Αυτό το σπίτι, μέσα στο κάστρο της Νάξου, το ζήλεψα.

Νομίζω πως είναι ότι πιο ονειρεμένο έχω δει...

Ίσως σου φανεί περίεργο, μα όποτε περπατώ σε αυτά τα σοκάκια του νησιού, νιώθω έντονη την παρουσία του Νίκου Καζαντζάκη και του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Αυτή είναι η γενέτειρά του Καμπανέλλη... και εδώ σε αυτό το Κάστρο πήγε σχολείο ο Καζαντζάκης. Και οι δυο τους έχουν μιλήσει μέσα μου με έναν ιδιαίτερο τρόπο.

Σαν σκηνικό της "Αυλής των Θαυμάτων" του Καμπανέλλη...

Περιδιαβαίνοντας το Κάστρο, είδα πουλιά να κάνουν έναν απόκοσμο ήχο στα κλαδιά των δέντρων. Σκέφτηκα πως θα είναι οι ψυχές όσων έζησαν εκεί..., ανάμεσα τους και των αγαπημένων μου συγγραφέων.  Ίσως παρατηρούν το Κάστρο από ψηλά. 

Φυσικά την τελευταία μέρα μας στη Νάξο επέλεξα να περπατήσω στο Κάστρο και να δω από εκεί ψηλά το ηλιοβασίλεμα. Φεύγοντας ένιωσα ότι θα επιστρέψω ξανά...
Ο ήλιος καθώς χάνεται στο βάθος του ορίζοντα... Κάποτε κοιτούσαν προς τα εκεί μη τυχόν έρθουν κάποιοι κατακτητές... 

14 φετινές card postals από το Κάστρο... να ταξιδεύουν στα κύματα του διαδικτύου!

Παλαιότερη αφιερωμένη ανάρτηση για το : Κάστρο της Νάξου (1/7/2012)

Αν θες διάβασε την, έχει αρκετές πληροφορίες για το χώρο. 

Μέσα στο Κάστρο στεγάζεται και το Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάξου, στο οποίο έχει αφιερωθεί σχετική ανάρτηση : μπορείτε να τη διαβάσετε, κλικάρωντας εδώ

Δημήτρης Γκιώνης, Ένας κι ένας..., 46+1 άνθρωποι της τέχνης από κοντά...

"Είναι μερικοί άνθρωποι, που ενεργούν πάνω μου σαν ήλιοι. Φέρνουν μια άνοιξη μέσα μου."  Με αυτά τα λόγια του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου (1867-1911) προλογίζει το βιβλίο του ο Δημήτρης Γκιώνης, συντάκτης και υπεύθυνος καλλιτεχνικών σελίδων, ο επί σειρά ετών αρχισυντάκτης του πολιτιστικού της "Ελευθεροτυπίας".

Πρόκειται για το βιβλίο του "Ένας κι ένας", το οποίο έχει αφιερώσει σε Έλληνες ανθρώπους της τέχνης που γνώρισε και πλέον δεν βρίσκονται στη ζωή -με μοναδική εξαίρεση τον Μίκη Θεοδωράκη, σε μια προσπάθεια, παράλληλα με το έργο τους, να σκιαγραφήσει την ανθρώπινη πλευρά και τα "πιστεύω" τους. 

47 σπουδαίες προσωπικότητες των τεχνών παρουσιάζονται στο βιβλίο, με τις προσωπικές του εντυπώσεις από τη γνωριμία τους. Με αποσπάσματα συνεντεύξεων, πληροφορίες για τη ζωή και για το έργο τους. Μα το σημαντικότερο είναι ότι διαβάζοντας το βιβλίο, νιώθεις έντονα ότι μια άλλη εποχή, εντελώς διαφορετική από τη σημερινή, ξεδιπλώνεται μπροστά σου. Τότε που το επάγγελμα του δημοσιογράφου είχε αφοσίωση, πάθος, σεβασμό προς τον αναγνώστη και δεν ήταν ταυτισμένο με το lifestyle, αλλά με τη γνώση, την έρευνα και τη σκληρή δουλειά. Κάτι που δυστυχώς έχει διαφοροποιηθεί τα τελευταία χρόνια. 

Ο Δημήτρης Γκιώνης στάθηκε τυχερός να ζήσει κάποιες από τις μεγαλύτερες στιγμές της πολιτιστικής ζωής του τόπου μας.  Οι αναφορές που με άγγιξαν περισσότερο ήταν για την Έλλη Αλεξίου, την Μελίνα Μερκούρη, τον Ζυλ Ντασσέν, τον Γιάννη Σκαρίμπα, τον Νίκο Καρούζο, τον Μάνο Λοίζο, τον Δημήτρη Λάγιο... Ενώ υπέροχα συγκινητικές ήταν οι αναφορές του για την Κατερίνα Γώγου και την Λουκία Ρικάκη. Όταν διαβάζω κάποια αναφορά για την Ρικάκη συγκινούμαι, καθώς έφυγε τόσο πρόωρα και τύχαινε να ήταν τακτική αναγνώστρια του ιστολογίου.  

Άλλα πρόσωπα είναι οι Κώστας Βάρναλης, η αγαπημένη Λιλή Ζωγράφου, η προσωπική του εμπειρία από τις συνεργασίες του με τον Μάνο Χατζιδάκι, Στέλιο Καζαντζίδη, Άκη Πάνο, Βασίλη Τσιτσάνη, Ηλία Πετρόπουλο, Γρηγόρη Μπιθικώτση, Μποστ, Δανάη, Ρέα Χατζηδάκη, Δημήτρη Χατζή, Θέμο Κορνάρο, Νικηφόρο Βρεττάκο, Δημήτρη Χριστοδούλου, Γιάννη Νεγρεπόντη, Μέμο Μακρή, Α. Τάσσο, Μάρκο Αυγέρη, Κώστα Κλουβάτο, Γιάννη Παπαϊωάννου, Λιλίκα Νάκου, Μαρία Ιορδανίδου, Μπαγιαντέρα, Γιάννη Κυριαζή, Σίμων Καρά, Δημήτρη Φωτιάδη, Βασίλη Ρώτα, Μάνο Κατράκη, Τζένη Καρέζη, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Μίκη Θεοδωράκη... Πρόσωπα που με την απώλειά τους "συρρικνώνεται απελπιστικά μια λαμπρή γενιά, που με την εκθαμβωτική παρουσία και το έργο της έδινε κύρος και υπόσταση σ' αυτό τον τόπο, έδινε συνέχεια σε ό,τι έχει απομείνει από αυτό που λέμε ελληνικό πολιτιστικό θαύμα". 

Σε όλες τις αναφορές κρατάει μια διακριτική και ακριβοδίκαια στάση. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν μερικές σελίδες με φωτογραφίες του δίπλα σε κάποια από τα πρόσωπα "ως... ετερόφωτου". 

Ένα βιβλίο ενός ανθρώπου που τιμά το επάγγελμα του καλλιτεχνικού συντάκτη και που σίγουρα αξίζει να υπάρχει στη βιβλιοθήκη σας! 

Δημήτρης Γκιώνης, Ένας κι ένας... 46+1 άνθρωποι της τέχνης από κοντά, εκδόσεις Άγκυρα, 2014

Harvest time in Greece!

Όταν η μέρα σου ξεκινά με μια τέτοια ανατολή ηλίου,

 μόνο γεμάτη ενέργεια μπορεί να συνεχιστεί...

Όπως κάθε χρόνο έτσι και εφέτος...

στον τρύγο για τον οίνο της φετινής χρονιάς...

Αρκετή κούραση... μα και ικανοποίηση που γεννιέται μέσα από μυρωδιές, 

αρώματα και σκέψεις για το χυμό κάθε τσαμπιού, το χυμό της ίδιας της ζωής...

Από δίπλα τα γατόνια. Ακόμη και σε αυτή την "εργασία"

με την παρέα τους...

να παίρνουν την κούραση, 

να σου χαρίζουν χαμόγελα, 

και με το συνεχή χαβά τους για χάδια. :)

Και του χρόνου να είμαστε καλά...

Λίγες φετινές φωτογραφίες από τον τρύγο,

έτσι για να σας φέρω σε επαφή με την (λαογραφική) παράδοση και τη φύση... :)

Ρίξτε μια ματιά και σε προηγούμενες σχετικές αναφορές... : 

Πριν ένα χρόνο τέτοιες "μέρες τρύγου", 

"καλά κρασιά" Σεπτέμβρης 2012,

Απείρανθος, ορεινή Νάξος - 17 card postals από το αγαπημένο, παραδοσιακό χωριό των Κυκλάδων...

Αν η Νάξος είναι όμορφο νησί... Η Απείρανθος της είναι ένα από τα ομορφότερα παραδοσιακά χωριά της Ελλάδας...

Έχουμε αναφερθεί ξανά στην Απείρανθο, με μεγάλη αναλυτική ανάρτηση, την οποία μπορείτε να θυμηθείτε πατώντας εδώ : Απείρανθος Νάξου .

Στη φετινή ανάρτηση κυρίως εικόνες... 17 ξεχωριστές card postals που νομίζω μιλάνε με το δικό τους τρόπο... 

  

 

Στο τέλος της ανάρτησης, ένα βιντεάκι που μου είχε αφήσει ο αγαπητός μου Τσαλαπετεινός, σε μια φωτογραφία που είχα ανεβάσει στο facebook από το κινητό μου, όταν ήμουν στο νησί. 

Είχε γράψει... "Ποστ για την Απειρανθο, χωρίς κοτσάκια; Μα αν ειναι δυνατόν!"

Ε, ας επανορθώσουμε λοιπόν... :)

43ο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο

Το 43ο Φεστιβάλ Βιβλίου, ένας ιδιαίτερα καταξιωμένος και αγαπητός θεσμός της Αθήνας, εφέτος θα πραγματοποιηθεί στον υπαίθριο χώρο του Ζαππείου από σήμερα, Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου (ώρα 18:00) έως την Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014.

Το 43ο Φεστιβάλ Βιβλίου, που συνδιοργανώνουν ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.) και ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.) σε συνεργασία με την Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF, είναι αφιερωμένο στο λογοτεχνικό και εικαστικό έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή Νάνου Βαλαωρίτη. Σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο θα λειτουργήσει έκθεση εικαστικών έργων του ποιητή και θα γίνει παρουσίαση του πολυσήμαντου συγγραφικού έργου του με ελεύθερη είσοδο για το κοινό καθόλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ.

Επίσης, εφέτος εγκαινιάζεται η συνεργασία του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου με το Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Δίκτυο σε μια προσπάθεια ανανέωσης και μετεξέλιξης του Φεστιβάλ Βιβλίου σε Φεστιβάλ Πολιτισμού και φόρουμ ανοιχτού διαλόγου για όλες τις τέχνες.

Το καθιερωμένο μουσικό φεστιβάλ «Athens Gardens Festival», που διοργανώνεται από το Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Δίκτυο, θα πραγματοποιηθεί στον υπαίθριο χώρο εκδηλώσεων του 43ου Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο από την Παρασκευή 12 έως την Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου στις 21:00, πλημμυρίζοντας τον κήπο με τη μουσική των πόλεων που θα παρασύρουν σε ζευγαρωτούς χορούς.

Οι λάτρεις του βιβλίου και της μουσικής ―και όχι μόνον― καλούνται στο Ζάππειο για να γνωριστούν, να ανταλλάξουν απόψεις και να «χορέψουν με ένα βιβλίο στο χέρι».

Οι εκδοτικοί οίκοι, που συμμετέχουν στο 43ο Φεστιβάλ Βιβλίου παρουσιάζοντας το μεταλύτερο μέρος της ελληνικής σύγχρονης βιβλιοπαραγωγής, είναι: ANUBIS/ BELL/ LIBRERIA ESPANOLA ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ/ OPERA/ PARSEC/ PRINTA-ΡΟΕΣ/ SΕΛΙΝΙ/ SUSAETA ΕΚΔΟΤΙΚΗ/ ΑΓΓΕΛΑΚΗ/ ΑΓΡΑ/ ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΜΑΝΗ [Λακωνία- Μεσσηνία]/ ΑΙΟΛΟΣ/ ΑΛΔΕ/ ΑΝΕΛΙΞΗ/ ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ/ ΑΙΣΩΠΟΣ/ ΑΡΣΕΝΙΔΗ/ ΑΡΧΕΤΥΠΟ/ ΑΤΛΑΝΤΙΣ/ ΑΦΟΙ ΒΛΑΣΣΗ/ ΒΙΒΛΙΑ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ/ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ / Ι.Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΥ & ΣΙΑ Α.Ε./ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ - ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ/ ΓΡΑΜΜΑΤΑ/ ΔΙΟΝ - ΒΙΒΛΙΑ ΨΑΡΑΣ/ ΔΙΟΠΤΡΑ/ ΕΡΓΑΝΗ/ ΖΗΤΡΟΣ/ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΒΑΝΗ/ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΙΣ – EUROBOOKS/ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ – ΕΝΤΡΟΠΙΑ/ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ/ ΕΝΤΟΣ/ ΗΡΙΔΑΝΟΣ/ Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ - NOVEL BOOKS/ ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ/ KAZANTZAKH/ ΚΑΪΣΣΑ/ ΚΑΛΕΝΤΗ/ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ/ ΚΑΤΟΠΤΡΟ/ ΚΕΝΤΙΚΕΛΕΝΗ/ ΚΟΥΚΙΔΑ/ ΛΥΧΝΑΡΙ/ ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ/ ΚΑΡΑΚΩΤΣΟΓΛΟΥ/ ΚΑΣΤΑΛΙΑ/ ΚΕΔΡΟΣ/ ΚΟΥΛΕΔΑΚΗΣ/ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ/ ΜΑΚΡΗ/ ΜΑΜΟΥΘ ΚΟΜΙΞ/ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ/ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ/ ΜΙΝΩΑΣ/ ΜΟΤΙΒΟ-ΤΟΠΟΣ/ ΜΠΙΛΙΕΤΟ – ΟΚΤΑΣΕΛΙΔΟ/ ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ/ ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ/ ΝΕΣΤΟΡΑΣ/ ΝΙΚΑΣ/ Ο ΣΩΤΗΡ/ ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ/ ΟΣΕΛΟΤΟΣ/ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΡΗΤΗΣ/ ΠΑΤΑΚΗ/ ΠΕΛΑΣΓΟΣ/ ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΘΗΝΩΝ "ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΦΩΣ"/ ΠΟΛΙΣ/ ΠΡΟΠΟΜΠΟΣ/ ΡΟΕΣ/ Σ. Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ/ ΣΜΙΛΗ/ ΤΖΙΑΜΠΙΡΗΣ – ΠΥΡΑΜΙΔΑ/ ΤΟΥΡΙΚΗΣ/ ΤΡΑΥΛΟΣ/ ΥΨΙΛΟΝ – ΒΙΒΛΙΑ/ ΧΑΤΖΗΛΑΚΟΣ/ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΗ-ΒΑΣΔΕΚΗ/ ΨΥΧΑΛΟΥ/ ΨΥΧΟΓΙΟΣ/ ΩΚΕΑΝΙΔΑ.

Παράλληλα, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο του Φεστιβάλ, θα πραγματοποιηθεί πληθώρα εκδηλώσεων όπως, αφιερώματα, θεατρικά αναλόγια, θεατρικό παιχνίδι για παιδιά, βιβλιοπαρουσιάσεις κ.ά., το πλήρες πρόγραμμα των οποίων θα ανακοινωθεί σύντομα.

43ο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο

Από 6 έως 21 Σεπτεμβρίου 2014

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Σάββατο: 18:00 - 23:00, 

Κυριακή ανοιχτά όλη την ημέρα, 10:30 -23:00 

Αυτό τον Σεπτέμβριο η καρδιά του Πολιτισμού χτυπάει στο Ζάππειο!

Διοργάνωση: Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου - Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.)
Συνεργασία: Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF
Υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού

Καρτ ποστάλ από την Νάξο...

«Χαρά στον άνθρωπο, συλλογίζουμαι, που αξιώθηκε, προτού πεθάνει, ν’ αρμενίσει το Αιγαίο. Πολλές χαρές έχει ο κόσμος ετούτος [...] μα νά ’ναι χινόπωρο τρυφερό και να σκίζεις το πέλαο ετούτο, μουρμουρίζοντας τ’ όνομα του κάθε νησιού, θαρρώ δεν υπάρχει χαρά που να βυθίζει περισσότερο την καρδιά του ανθρώπου στην Παράδεισο».

(Νίκος Καζαντζάκης, Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, 1981: 27)

Είχα ξεχάσει πόσο επιδρά η αύρα των Κυκλάδων στη ψυχή, αληθινός εξαγνισμός...

Λατρεύω να διασχίζω το Αιγαίο και να βρίσκομαι στις Κυκλάδες,

σε αυτό το μαγικό σύμπλεγμα νησιών...

Αυτή είναι η τρίτη φορά που βρέθηκα στη Νάξο. 

Κάθε φορά αυτό το νησί έχει και κάτι το διαφορετικό να μου δώσει. 

Όμορφο σε έναν τόπο να μπορείς να χαρείς ακόμη και τη σιωπή σε αυτόν.

Κάτι που στην Αθήνα το έχουμε μάλλον λησμονήσει...

Να ανοίγεις το παράθυρο σου και να αντικρίζεις καθημερινά αυτή την εικόνα.

Αλήθεια, πες μου, με πόσα πράγματα μπορεί να συγκριθεί αυτή η ευτυχία;

Κάθε χειμώνα ματώνεις και κάθε καλοκαίρι αγαπάς αφοπλιστικά τούτο τον τόπο όλο και περισσότερο. Αναρωτιέσαι... πόση μαγεία μπορεί να κρατά ακόμη φυλαγμένη μέσα στα σπλάγχνα του και πως έχουμε καταφέρει να μην τη ζούμε; Πως έχουμε καταφέρει να την καταστρέφουμε...

Για μένα ταξίδι σημαίνει και εξερεύνηση. 

Έναν τόπο τον χαίρεσαι όταν τον μαθαίνεις, όταν λουστείς στα νερά του

 και όταν περπατήσεις στα χώματα του...

Όταν διαβάσεις για την ιστορία του,

όταν νιώσεις να γίνεσαι στιγμιαία μέρος και εσύ.

Παναγία η Δροσιανή. 

Πρώιμη χριστιανική εκκλησία με 3 αψίδες και ένα τρούλο, 

από τις αρχαιότερες των Βαλκανίων (4ος ή 6ος αιώνας). 

Όταν η αρχιτεκτονική σε αγκαλιάζει,

όταν η δροσιά των λουλουδιών σε αγαλλιάζει...

"There is no elevator to reach the peak

you have to take the stairs" (Chora, Naxos)

Στις Μέλανες, όπου λειτούργησαν οι πρώτες σχολές γλυπτικής, βρίσκεται αυτός ο Κούρος.  Έχει μήκος 6,5 μέτρα και χρονολογείται από το 7ο αιώνα.

Έχει την ονομασία "Έλληνας" γιατί το μέγεθος και η δύναμη του ταυτίζονται ...με του Έλληνα. Ε, καταλαβαίνεις πόσο έχουν αλλάξει οι αναλογίες από τότε... :)

Η θάλασσα, οι λέξεις, ο ήλιος του Αιγαίου...

Μια αυλή, την οποία αλήθεια ζήλεψα.

Στο πανέμορφο κεφαλοχώρι Χαλκί...

Στο καράβι στην επιστροφή προς Αθήνα. 

Με συγκίνησε πολύ η φετινή διαμονή στο νησί. Αν το 2011 είχα ενθουσιαστεί με τη Νάξο, εφέτος σαν να την αγάπησα - τι λέξη, ισχυρή - μα ένιωσα στεναχώρια καθώς την χάζευα από το κατάστρωμα, αργά να ξεμακραίνει. 
Μια "ξένη" λοιπόν, από την Αθήνα, γέμισε εικόνες, και αισθάνθηκε τη χώρα της τόσο αληθινά μαγική...

* Και ποιο είναι το θετικό των ιστολογίων σε σχέση με την παρουσία στα υπόλοιπα social media; Μα κυρίως ότι εδώ ποτέ τίποτα δε χάνεται! Παρουσιάζεται πιο ολοκληρωμένο και έχει συνέχεια. Ό,τι θες θα το βρεις, αρχειοθετημένο. Σαν ένα ηλεκτρονικό βιβλίο σε συνέχειες. Έτσι, όταν θέλω να θυμηθώ κάποια ταξίδια μου, πλέον πηγαίνω στις ταξιδιωτικές αναρτήσεις που έχω μοιραστεί κατά καιρούς μαζί σας... και όλα με περιμένουν... Μαζί με τις στιγμές που μοιραστήκαμε και τα σχόλια σας.

Ακολουθούν επιλογές από προηγούμενες αναφορές στη Νάξο, όπως έχουν παρουσιαστεί πιο παλιά στο blog. Βόλταρετε και σε αυτές, να γεμίσετε εικόνες, να διαβάσετε σκέψεις και εντυπώσεις που δεν έχουν αλλάξει καθόλου από τότε, αντίθετα λειτουργούν συμπληρωματικά :

Νάξος, 2011 στίγμες 
Νάξος 2012

Συνεχίζεται...

Πρώτη Σεπτεμβρίου...

Πρώτη Σεπτεμβρίου. Ειλικρινά δεν κατάλαβα πότε πέρασε αυτό το καλοκαίρι. Μετά από ένα δύσκολο χειμώνα, ήρθε το φετινό καλοκαίρι που μου χαμογέλασε από την αρχή έως το τέλος. Ζώντας μέσα σε αυτή την εποχή, βιώνοντας τις αδικίες που όλοι έχουμε υποστεί στη χώρα μας, αισθάνομαι ευγνώμων και έτσι ακριβώς θα κρατήσω και την πιο μικρή, όμορφη στιγμή του μέσα μου. 

Το ιστολόγιο κατέβασε ρολά για μια θερινή διακοπή στις 18 Ιουλίου, συγκεκριμένα συνολικά για 44 μέρες. Αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά. Για όσους παρακολουθούν χρόνια το ιστολόγιο, αυτή είναι μια συνήθεια που προσπαθώ να κρατώ από την αρχή της λειτουργίας του. Ήδη από το 2007, πριν από την έφοδο των social media στη σημερινή τους μορφή, επέλεγα πάντα να κλείνω το ιστολόγιο για ένα χρονικό διάστημα. Έχει ανάγκη και αυτό να ανασάνει, όπως βέβαια και εγώ μαζί του. Πιστεύω ότι χρειάζεται να κρατάς μια απόσταση από κάτι που αγαπάς, να μη "γίνει σα μια ξένη φορτική", κάτι το καταναγκαστικό, ρουτινιάρικο, να μη χάσεις το μεράκι σου για αυτό.  

Ο λογαριασμός του ιστολογίου στο facebook έχει μόλις 1,5 χρόνο ζωής. Όλα τα προηγούμενα χρόνια η διαδικτυακή μου "αποτοξίνωση" ήταν πλήρης. Πλέον με τα κινητά είναι εύκολο να ανεβάσεις κάποιο νέο status από όπου βρίσκεσαι. Όσοι λοιπόν παρακολουθείτε το blog και στο facebook, έχετε μια ιδέα κάποιων καλοκαιρινών στιγμών, οι υπόλοιποι θα τις διαβάσετε πιο ολοκληρωμένες στις αναρτήσεις που θα ακολουθήσουν. 

Το φετινό καλοκαίρι είχε στιγμές στη φύση, στη θάλασσα του Αιγαίου και του Ιονίου, ένα roadtrip που θα μείνει αξέχαστο, αναγνώσεις πολλών βιβλίων, μουσικές, μια ξεχωριστή αρχαιολογική επίσκεψη, δραστηριότητες σε ένα μυθικό ποτάμι, διάβασμα στην αγαπημένη μου γωνιά στην αιώρα στον ίσκιο μουριάς, κρασιά, αμπελοφιλοσοφίες, πανσελήνους με βραδινά μπάνια, στιγμές με φίλους, εντέλει ίσως ήταν σαν ένα κλείσιμο του ματιού για μικρά θαύματα.  Η μετάδοση του θεατρικού, βοήθησε σημαντικά στο να υλοποιηθούν κάποιες από τις παραπάνω στιγμές, όμως οι φίλοι & άνθρωποι μου υπήρξαν ο σημαντικότερος παράγοντας. Θα μοιραστούμε στιγμές σε επόμενες αναρτήσεις. 

Καλό μήνα, καλό φθινόπωρο. 
"Καλή αρχή", όπως ευχήθηκε μια φίλη προχτές, καθώς τσουγκρίζαμε τα ποτήρια μας. Ακριβώς επειδή η εποχή είναι δύσκολη, τόσο περισσότερο πρέπει να εκτιμάς και ν' αναγνωρίζεις την αξία της κάθε ομορφιάς όποτε σου χαρίζεται. Ευχές για καλές αρχές!