Στις αρχές του Αυγούστου έλαβα ταχυδρομικώς ένα δέμα από τον αγαπητό συνblogger
Επίκουρο, με 4 ποιητικές συλλογές του Αργύρη Μπαρή.
Τον ποιητή δεν τον γνώριζα.. και ο Βαγγέλης στάθηκε η αφορμή για να ‘συναντηθούμε’..
Μαζί ο Επίκουρος είχε και μια επιστολή, η οποία ξεκινούσε κάπως έτσι: "Όλοι εμείς που κληθήκαμε, από τύχη ή από επιλογή άγνωστης δύναμης, να γίνουμε συνοδοιπόροι του Αργύρη Μπαρή"...
Τελικά και τις 4 ποιητικές συλλογές, τις διάβασα μέσα σε ένα απόγευμα.. Η γραφή του Μπαρή με «
πήρε» όντως μαζί της..
Περαιτέρω συστάσεις σχετικά με τη ζωή του ποιητή μπορείτε να καταλάβετε διαβάζοντας
αυτήν την ανάρτηση του Επίκουρου..
Σήμερα θέλησα να μοιραστώ μαζί σας κάποια αποσπάσματα από τη ποίηση του Αργύρη Μπαρή που ξεχώρισα. Σίγουρα στο μέλλον θα ανατρέξω ξανά σε αυτή.
Από τη συλλογή :
Οράματα στους δρόμους
"Κούρασε η νηνεμία.
Τρέφεται με κίνηση η ζωή
σελώνω την αυγή.
Οι καναπέδες ευλογία του κατεστημένου
ξηλώστε τους."
"
Τα πιο όμορφα ταξίδια μουτα έκανα με τις παιδικές βαρκούλες,
που καλαφάτιζα μικρός,
χωρίς κομπιούτερ,
δείχτες,
προγράμματα,
στόχους.
Μονάχα με παιδική φωτιά."
Από τη συλλογή: Μπροστά στον καθρέφτη
"Η επικοινωνία είναι χρέος.
Θέλω να σταθώ
πιστεύω στον άνθρωπο.
Έλα, τι καρτερείς;
Τα νερά στους καταρράχτες σταμάτησαν στη
μέση της κάθετης πτώσης τους.
Τα πλατάνια κι οι βράχοι γονάτισαν.
Οι πέτρες αναζητούν τις ρίζες τους.
Κι η Γη σύγκορμη κρυώνει
Κρυώνει πολύ."
"Οι Θεοί μου
απλοί άνθρωποι,
με μάτια γεμάτα ουρανούς
και χείλη κεράσια.
Και μετά το Χριστό
και μετά το Μαρξ
παράμειναν
αγρότες
ψαράδες
λατόμοι."
Από τη συλλογή: Αβεβαιότητες στους δρόμους
"Τ’ αποφάσισα
θα γκρεμίσω τον Όλυμπο
κι ένα κομμάτι του Ουρανού.
Γελάτε:
Τα πιο γελοία πράγματα της ζωής είναι τα σοβαρά
Τα πιο αναθεωρήσιμα τα λογικά
Τα πιο άγνωστα τα γνωστά
Τα πιο αιώνια τα αενάως φθαρτά.
Η μάνα μου δίπλα μου μ’ ακούει και ανησυχεί
Κι όλο ψιθυρίζει
‘κοιμήσου παιδί μου κοιμήσου’".
Από τη συλλογή: Ροές
"Οι ρωγμές που είχα μέσα μου
γέμισαν χώμα,
γιασεμιά
και αηδονοφωλιές.
Τα χιονισμένα τοπία
κυκλάμινα,
τραγούδια ρυακιών
και πράσινα θεόρατα δέντρα.
Μου φτάνουν."
«Ο ύπνος είναι απάτη
Τα μάτια σας ολάνοιχτα
Κάτι μας ετοιμάζουν
Κάτι σκοτεινό
Είναι ευγενικοί
Μας νανουρίζουν
Τα μάτια σας ολάνοιχτα!»
Ποίηση με ευγλωττία, άμεση και αυθόρμητη. Γεμάτη δύναμη, ενέργεια..αγάπη για την ομορφιά της φύσης.., για την αλήθεια, ζωσμένη με μια αέναη κίνηση.. Είναι σίγουρο οτι θα ανατρέχω συχνά στα γραπτά του Μπαρή και θα μοιραστώ ξανά στίχους και αποσπάσματα της μαζί σας.
Να ένα ακόμη πολύτιμο "δώρο" που κέρδισα μέσω του blogging...
Ενα μεγάλο ευχαριστώ για τη κίνηση σου Βαγγέλη, το εκτίμησα πραγματικά, να είσαι καλά..
