Και του χρόνου.. :)

Οι τελευταίες ημέρες κάθε έτους μοιάζουν σαν να περνούν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς…
Τέτοιες ημέρες υπάρχει μια τάση απολογισμού του έτους που φεύγει..
Προσωπικά έχω μια συνήθεια να «κρατάω» στο μυαλό μου κυρίως τα θετικά κάθε έτους. Για όλα τα υπόλοιπα, σαν να έχει ο εγκέφαλος δημιουργήσει ένα «σύστημα» εκμηδένισης τους. Μένει κυρίως μόνο η γεύση. Οι κακές στιγμές, οι απογοητεύσεις, οι αποτυχίες που φυσικά υπήρξαν, με τον καιρό σαν να χάνονται και να απομένει μονάχα η αίσθηση τους..
Το πιο δυσάρεστο γεγονός του έτους που σε λίγες ώρες θα αποτελεί παρελθόν… σίγουρα οι πυρκαγιές του καλοκαιριού. Κάθε δέντρο καμένο και μια ουλή, μια χαρακιά, μια ανεξίτηλη κραυγή μέσα μου… Ας ελπίσουμε να μη ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές.

Από την άλλη, κρατώ κυρίως τις ευχάριστες στιγμές..
Κάποιες όμορφες συναυλίες, βραδιές σε μουσικές σκηνές της πόλης μου που τελικά την αγαπώ με ένα ανεξήγητο τρόπο.. ξεχωριστές στιγμές στη θάλασσα, γλυκείες καλοκαιρινές βραδιές να χαζεύουμε με καλή παρέα τ’ αστέρια και να «συναγωνιζόμαστε» ποιος είδε τα πιο πολλά να πέφτουν… βουτιές στο γαλάζιο, αγγίγματα, καρδιές που νιώθουν, αγαπημένες μορφές ανθρώπων… επισκέψεις σε μουσεία (τα οποία πάντα επιδρούν απίστευτα ευεργετικά πάνω μου), αμέτρητες βόλτες σε βιβλιοπωλεία, προσμονή για φωτεινές ανατολές, ξέγνοιαστες βόλτες στη πόλη, το χάζεμα των άλλων ανθρώπων, Κυριακές σε κάποιο κεντρικό καφέ, το πρωινό διάβασμα μιας εφημερίδας…

Τελικά, λίγο πριν το τέλος και αυτού του έτους, συνειδητοποιώ ότι τα πιο όμορφα συναισθήματα της χρονιάς ήταν τα προσιτά και απλά..

Έχουνε μείνει αρκετά ανεκπλήρωτα όνειρα, ταξίδια που περιμένουν να τα ζήσω.. και που ακόμη μια φορά δεν πραγματοποιήθηκαν..
Στόχοι άπιαστοι, επιθυμίες και πόθοι που περιμένουνε την ανάσα μου…
Είναι όμως και αυτό τόσο όμορφο..
Αν το καλοσκεφτείς είναι τόσο ωραίο να μην είσαι κορεσμένος!
Τελικά είναι καλό να έχεις να περιμένεις πράγματα, να διψάς για καταστάσεις, να έχεις ακόμη τη φλόγα της προσμονής.
Μου αρέσει που υπάρχουν πράγματα που ανυπομονώ για να τα ζήσω το νέο έτος!!

Η δημιουργία αυτού του blog πριν δυο μήνες… στάθηκε η αφορμή για την αρχή μιας όμορφης επικοινωνίας με κάποιους ιδιαίτερους ανθρώπους.
Σας ευχαριστώ όλους για την αποδοχή και την αγάπη σας..
Δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα υπάρχει αυτό το ιστολόγιο, μάλλον θα διαρκέσει όσο δίνει ευχαρίστηση.. και υπάρχει η ανάγκη για αυτού του είδους την επικοινωνία.

Αφιερώνω σε όλους σας το παρακάτω αγαπημένο τραγούδι, με την ευχή να ακολουθήσει ο καθένας μας τις συμβουλές του, να ακολουθεί ό,τι θέλει η καρδιά του.

Μόνο με κριτήριο τα γούστα και την αγάπη.

Τα φιλιά μου.



Αφιερωμένο και το παρακάτω τραγουδάκι του Δεληβοριά απλά:

Γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει
Γιατί ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι
Και κανείς δε γνωρίζει η ζωή που θα βγάλει
Κι όλο αυτό είναι μια μεγάλη γιορτή..



Ευχές για ένα νέο έτος με υγεία, δημιουργία, αγάπη.. Το 2008 ας είναι ένα έτος όπου κάποια από τα όνειρα μας θα γίνουνε πράξη :)

Καλλιτέχνες του Δρόμου

Στις πολυσύχναστες γωνιές της πόλης θα έχετε δει καλλιτέχνες του δρόμου να δίνουν όλο τους τον εαυτό και να χαρίζουν άφθονα χαμόγελα γύρω τους..
Αν τους συναντήσετε αυτές τις γιορτινές ημέρες σταθείτε λίγο να τους θαυμάσετε..

Το σίγουρο είναι ότι θα σας παρασύρουν στο κόσμο τους, θα σας βοηθήσουν να ονειρευτείτε και να γίνετε για λίγο πάλι παιδιά...
Δώστε τους λίγη, ακόμα και τη πιο μικρή επιβράβευση σας…
Σε αυτό το blog θα υπάρξουν πολλές σχετικές αναρτήσεις, οι οποίες θα αφιερώνονται σε όλους αυτούς, τους αληθινά ταλαντούχους καλλιτέχνες, οι οποίοι ίσως λόγω μη γνωριμιών ή λόγω διαφόρων συγκυριών δεν αξιώθηκαν κάποιας ιδιαίτερης καριέρας…
Παρόλα αυτά όμως δεν άφησαν το όνειρο τους να σβήσει, αλλά συνεχίζουν να το ζουν και να το κυνηγούν πεισματικά… όπως μπορούν...

Καλές γιορτινές βόλτες σε όλους σας :)

Ευτυχισμένα Χριστούγεννα..

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ..

So this is Christmas
And what have you done
Another year over
And a new one just begun
And so this is Christmas
I hope you have fun
The near and the dear one
The old and the young

A very merry Christmas
And a happy New Year
Let's hope it's a good one
Without any fear
And so this is Christmas
For weak and for strong
For rich and the poor ones
The world is so wrong
And so happy Christmas
For black and for white
For yellow and red ones
Let's stop all the fight

Let's hope it's a good one
Without any fear
War is over over
If you want it
War is over
Now...



Καλές γιορτές σε όλους.. Ευτυχισμένα Χριστούγεννα..
..γεμάτα από το αληθινό πνεύμα αυτών των ημερών..
Ας φωτιστούνε οι ψυχές όλων μας με αγάπη και ας τη κρατήσουμε μέσα μας για όλες τις μέρες του χρόνου, όχι μόνο αύριο και μεθαύριο.. Τα φιλιά μου σε όλους σας!

Έλλη Πασπαλά - Ευανθία Ρεμπούτσικα

Χρωστούσα στον εαυτό μου το αποψινό βράδυ!
Χρόνια ακούω την Έλλη Πασπαλά, όμως ποτέ ως τώρα δεν την είχα δει σε live. Απόψε την απόλαυσα στο ΠOLIS THEATER με την Ευανθία Ρεμπούτσικα.

Τι να πει κανείς για την Έλλη Πασπαλά.. απερίγραπτη! Αυτή η γυναίκα έχει ένα μοναδικό, ξεχωριστό τρόπο να ερμηνεύει τα τραγούδια! Έχει μια μοναδική ποιότητα στη φωνή της, μια εξαιρετική αισθητική και σπάνια εκφραστικότητα! Πάντα με καθηλώνει και με συγκινεί με την ερμηνεία της στα τραγούδια από την εποχή του Μάνου Χατζιδάκι μέχρι και σήμερα.

Δεν υπάρχουν λόγια, απλά μοναδική!

Η Ευανθία Ρεμπούτσικα παρουσίασε αρκετές συνθέσεις της! Όλες όμορφες, αλλά ξεχώρισα τη μουσική από τη «πολίτικη κουζίνα», που όσες φορές και να την ακούσω με ταξιδεύει..
Όμως είχα τη τύχη να δω και την εκπληκτική Badi Assad από τη Βραζιλία. Ευχάριστη έκπληξη, καθώς η Badi Assad είναι σήμερα μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες στην παγκόσμια σύγχρονη μουσική σκηνή!! Μια ταλαντούχα κοπέλα, η οποία εμπλουτίζει τη βραζιλιάνικη παράδοση με ρυθμούς από όλο το κόσμο, μπαίνοντας στον χώρο της σύγχρονης τζαζ και της ποπ. Εχει ανακηρυχθεί Καλύτερη Κιθαρίστρια της Βραζιλίας στο Διεθνές Φεστιβάλ του Villa Lobos και Καλύτερη Ακουστική Δεξιοτέχνης Κιθαρίστρια από τους συντάκτες του περιοδικού Guitar Player! Εξαιρετική η ικανότητα της να παίζει κρουστά με το στόμα και το σώμα της. Μια ορχήστρα μόνη της!!

Εξαιρετικοί & οι μουσικοί της παράστασης! Μια μεγάλη παρέα, όλοι ένας και ένας!!

Οι στιγμές που ξεχώρισα...αρκετές. Απο τα τραγούδια που άκουσα, δεν ξέρω ποιο να ξεχωρίσω να σας παραθέσω..

Προτιμώ να σας αφήσω με ένα κομμάτι που τραγούδησε μοναδικά η Έλλη και κατάφερε να με ταξιδέψει .. μέχρι τη Πράγα..

Ενόψει καταναλωτισμού…

Λίγες μέρες μας χωρίζουν από τις ‘χαρμόσυνες’ ημέρες των Χριστουγέννων..
Οι δρόμοι έχουνε φωταγωγηθεί, έχουμε και το μικρό στολισμένο δεντράκι στο Σύνταγμα, με τους Άγιους Βασίληδες, τα αλογάκια του…
Χριστούγεννα! Η γιορτή της μέθης του καταναλωτισμού, η γιορτή των αγορών, των δώρων, των εκκλησιών..
Της διπλής χρέωσης (λόγω των εορτών),
του ενός ακόμα δάνειου (λόγω των εορτών),
των νέων πιστωτικών και χρεωστικών καρτών (λόγω των εορτών),
της παράλογης σπατάλης (λόγω των εορτών),
της χαράς των εμπορικών μαγαζιών (λόγω των εορτών),
των συνωστισμένων τραπεζιών στις πίστες της Ιεράς Οδούς (λόγω των εορτών),
της αδημονίας του 13ου μισθού (..που τελειώνει πριν την άφιξη των εορτών)..
Τα πάντα κινούνται και ζουν γύρω από αυτό.

Όλοι πρέπει να αγοράσουν,

πρέπει να είναι χαρούμενοι,

πρέπει να αγαπιούνται,

πρέπει να ξοδεύουν,

πρέπει να στολίζουν,

πρέπει να περνούν τέλεια...
Ξαφνικά όλοι θυμούνται όσους ανθρώπους γύρω μας υποφέρουν, ενώ τους έχουνε εντελώς ξεγραμμένους όλο το χρόνο..
Το αληθινό νόημα των ημερών?.. Μήπως μας ξεφεύγει?
Αλήθεια υπάρχει πραγματικό νόημα?
Γιατί χαιρόμαστε? Γιατί καταναλώνουμε? Γιατί στολίζουμε?

Το ξέρεις. Όσο κ αν καταναλώσεις, δεν θα αλλάξει τίποτα.
Το κενό δεν θα καλυφθεί, αντίθετα θα δημιουργηθούν κ άλλες υλικές ανάγκες, που δεν θα μπορέσεις να τις ικανοποιήσεις και τότε η θλίψη θα σε ξεκάνει.
Οι διαφημίσεις συνεχώς θα κατακλύζουν με ιδέες αγοράς, με in προτάσεις..
Χωρίς να το συνειδητοποιείς προσπαθείς να πιάσεις την ευτυχία κάνοντας ακριβώς τα αντίθετα από όσα χρειάζονται.
Δεν χρειάζεται βιασύνη η ευτυχία.
Δεν χρειάζεται πανικό και αγοραφοβία.
Δεν χρειάζεται πιστωτικές και άγχος.
Οσο περισσότερο καταναλώνεις, τόσο πιο πολλά θα θες.
Εσύ πόσα φωτάκια μέτρησες σήμερα?

«Η κύρια πηγή της μελαγχολίας μας είναι ο κορεσμός.» (William James)

Ας καταφέρουμε να ζούμε τη κάθε μέρα σαν να είναι ‘Χριστούγεννα’, ως μια μοναδική ευκαιρία για να κοιτάξει ο καθένας μέσα στην καρδιά του.
Να προσεγγίσει την πραγματική ευτυχία και να τη κρατήσει μέσα του.

Οφθαλμαπάτες..

Σε συνέχεια του χτεσινού μου post και με την άδεια της UTOPIAS σας παραθέτω ένα παλιότερο post της, σχετικό και πάλι με τις εικόνες οφθαλμαπάτης, το οποίο βρήκα εκπληκτικό ..

Άν δείτε τις παρακάτω εικόνες από τη θέση του υπολογιστή σας, ο κ.Θυμωμένος είναι στα αριστερά και η κ. Ήρεμη στα δεξιά. Σηκωθείτε από τη θέση σας και κάντε πίσω γύρω στα 5 βήματα (σχετικά μεγάλα) και δείτε!! Αλλάζουν μεριές!! Αυτή η παραίσθηση δημιουργήθηκε από τους Phillippe G.Schyns και Aude Oliva του πανεπιστημίου της Γλασκώβης.

Ομολογώ οτι όλες αυτές οι εικόνες, με παρακινούν σε σκέψεις.

Έχετε αναλογιστεί οτι ίσως να μη βλέπουμε πάντα αυτό που πραγματικά υπάρχει?

Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί οτι υπάρχουν χιλιάδες πράγματα γύρω μας για τα οποία ακομα δεν έχουμε ακριβείς ενδείξεις.. δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχουν άλλες κρυμμένες διαστάσεις..

Έχετε ποτέ σκεφτεί οτι τα "μάτια" μας δεν είναι και τόσο ικανά τελικά για να "δουν" τα πάντα? Ότι ίσως δεν είμαστε τίποτα περισσότερο απο θύματα ενός Μάτριξ που υπαγορεύει τον κόσμο που βλέπουμε στις αισθήσεις μας?..

Η γύρω μας πραγματικότητα μπορεί και να μην είναι αρκετή...

Παρακάτω κάποιες φράσεις απο τη ταινία "the Matrix":
Morpheus: "Είναι αυτή η αίσθηση που είχες όλη σου τη ζωή ότι κάτι ήταν λάθος με τον κόσμο. Δεν ξέρεις τι είναι, αλλά βρίσκεται εκεί, σαν μια αγκίθα στο μυαλό σου που σε τρελαίνει [...] Ο Matrix βρίσκεται παντού, είναι γύρω μας, ακόμα και σ' αυτό εδώ το δωμάτιο [...] Είναι ο κόσμος που σου σκεπάζει τα μάτια για να σε κάνει τυφλό στην αλήθεια".

Neo: "Ποιά αλήθεια;" .

Morpheus: "΄Οτι είσαι ένας σκλάβος, Νέο. Ότι κι εσύ, όπως και όλοι οι άλλοι, γεννήθηκες δούλος... κρατούμενος σε μια φυλακή που δεν μπορείς να μυρίσεις, να γευθείς ή να αγγίξεις. Μια φυλακή του νου σου".