Νέο Μουσείο της Ακρόπολης

Στο προηγούμενο post συζητήσαμε για την Διονυσίου Αρεοπαγίτου και την Ακρόπολη, σκέφτηκα σήμερα να αναφερθώ στο πολυαναμενόμενο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης..

Το τελευταίο καιρό, αν έχετε περπατήσει βράδυ στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχουν κερδίσει το βλέμμα σας, οι μεγάλες γυάλινες επιφάνειές του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, πάνω στις οποίες αντικατοπτρίζεται ο ναός!

Επίσης, σίγουρα θα έχετε δει τους τρεις γερανούς που μεταφέρουν γλυπτά και μέρη από τις μετόπες και τις ζωφόρους, από το προαύλιο του παλαιού μουσείου στο χώρο κοντά στο Θέατρο του Διονύσου και έπειτα στο νέο μουσείο της Ακρόπολης.
Έχει αρχίσει η μεταφορά όχι μόνο των 250 εκθεμάτων που βρίσκονταν στο παλαιό μουσείο, αλλά και 80 ακόμα μεγάλων αντικειμένων, τα οποία παρέμειναν στις αποθήκες και θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά σε κοινό, αναδεικνύοντας τη διαχρονική ιστορία της Ακρόπολης από την προϊστορία έως και την ύστερη αρχαιότητα.

Προσωπικά, δεν μπορώ να πω οτι με τρελαίνει αυτό το μεγαθήριο...αλλά ανυπομονώ να το δω όταν θα είναι έτοιμο. Τόσο καιρό απο παράταση σε παράταση .. μας πάνε!

Έως τότε μπορείτε να παρακολουθείτε την εξέλιξη της διαδικασίας, με βίντεο και εικόνες στο http://www.newacropolismuseum.gr/.

Στο παρακάτω βίντεο, δείτε μια εικονική περιήγηση στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης.. πως θα είναι οι χώροι, που θα είναι τα κάθε λογής εκθέματα.. κλπ

Στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου..

Υπάρχουν αρκετά πράγματα που αγαπάω στην Αθήνα…
Ένα από αυτά είναι σίγουρα .. ένας περίπατος στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου..

Δεν ξέρω αν ισχύει.. αλλά λέγεται ότι οι αρχαίοι έλληνες έχτιζαν τους ναούς σε χώρους όπου υπήρχε μια ιδιαίτερη ενέργεια. Λένε ότι δεν ήταν ποτέ τυχαία η επιλογή της τοποθεσίας ενός ναού. Ίσως όλα αυτά να είναι απλά μυθολογίες. Όπως και αν έχει όμως, ακόμη και τίποτα από αυτά να μην ισχύει, το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα μέρη της πόλης, που αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου… ένας τόπος που ενεργειακά μου κολλάει πολύ.
Έχω περάσει πολλές στιγμές της ζωής μου, περπατώντας και ακούγοντας μουσική σε αυτό το δρόμο.. Στιγμές ευτυχίες, αλλά και στιγμές όταν αισθανόμουν βυθισμένη στην αποτυχία..
Η αύρα του χώρου είναι απίστευτη. Για την ακρίβεια..με μαγεύει..

Όμορφα είναι το καλοκαίρι με τις παραστάσεις του Ηρωδείου και τις μυριάδες των ανθρώπων που ξεχύνονται στο δρόμο..

Όμορφα είναι τη περίοδο της έκθεσης του βιβλίου, όπου η περιοχή γεμίζει με κόσμο, βιβλία, εκδηλώσεις…

Όμορφα είναι και το χειμώνα, με τους διάφορους καλλιτέχνες στο δρόμο δεξιά και αριστερά να προσπαθούν να κερδίσουν την προσοχή του κάθε περαστικού.

Οποιαδήποτε όμως περίοδο του χρόνου και αν πας, τη ματιά σου θα την κεντρίσει ο βράχος της ακρόπολης. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για την επιβλητικότητα του μνημείου. Ίσως όμως αξίζει μια σύντομη αναφορά στην ιστορία της Ακρόπολης.

Ο λόφος της ακρόπολης κατοικήθηκε για πρώτη φορά περίπου το 3500-3000 π.Χ.
Τον 5ο αιώνα π.Χ. αρχίζει ουσιαστικά η πραγματοποίηση του φιλόδοξου οικοδομικού προγράμματος του Περικλή.
Τον 6ο αιώνα μ.Χ. τα μνημεία του λόφου της Ακρόπολης μετατρέπονται σε χριστιανικές εκκλησίες. Ενώ τα Προπύλαια χρησιμοποιούνται ως ανάκτορα των Φράγκων ηγεμόνων της πόλης (1204).
Το 1456 η Ακρόπολη γίνεται οθωμανικό φρούριο.
Το 1687 η Ακρόπολη πολιορκείται από τον Μοροζίνι, ενώ στις 26 Σεπτεμβρίου βομβαρδίζεται από τους Ενετούς. Ο Παρθενώνας ανατινάζετε, ενώ είχε μετατραπεί σε πυριτιδαποθήκη. Μέχρι τότε το μνημείο είχε διατηρηθεί αμετάβλητο.
Το 1801-1082 ο λόρδος Έλγιν αφαιρεί με απίστευτη βαρβαρότητα γλυπτά από τον Παρθενώνα, από το ναό της Αθηνάς Νίκης και το Ερεχθείο, καταστρέφοντας ανεπανόρθωτα τα μνημεία.
Το 1822 η Ακρόπολη έρχεται στην κυριαρχία των Ελλήνων, με πρώτο της φρούραρχο τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Από το 1835 αρχίζουν οι πρώτες ανασκαφές στο βράχο.
Από το 1885 έως και το 1890 συντελείται οργανωμένη ανασκαφή από τον Παναγιώτη Καββαδία.
Στις αρχές του 20ου αιώνα έχουμε τις πρώτες εκτενείς αναστηλωτικές εργασίες από τον Ν. Μπαλάνο.΄

Η μοναδικότητα του Παρθενώνα έγκειται στις τέλεια αρμονικές αναλογίες του μέχρι την παραμικρή του λεπτομέρεια· μολονότι ο ναός αυτός ήταν μεγαλύτερος από τους άλλους δωρικούς ναούς της εποχής του (με 8x17 κίονες, αντί για 6x13 που συνηθίζονταν τον 5ο αι. π.Χ.), οι αναλογίες του ήταν τόσο αρμονικές, ώστε να του προσδίδουν εκπληκτική ομοιογένεια μορφής, μνημειώδη μεγαλοπρέπεια και πρωτοφανή χάρη σε σύγκριση με τους πιο βαρείς δωρικούς προκατόχους του.

Η αρχιτεκτονική του με τις εκλεπτύνσεις, τις δυσδιάκριτες αποκλίσεις από την κατακόρυφο και την οριζόντια κατεύθυνση και με τις αρμονικές αναλογίες.

Ο στυλοβάτης παρουσίαζε ελαφρά τυμπανοειδή καμπύλωση, οι κίονες απέκλιναν από την κατακόρυφο προς το κέντρο του ναού και η συνολική σχεδίαση ήταν πυραμιδοειδής. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχανόταν μία κίνηση προς τα μέσα και προς τα πάνω που μετέτρεπε τον Παρθενώνα σε ένα παλλόμενο οργανικό σύνολο.

Ένα αμυδρό «φούσκωμα» στο μεσαίο τμήμα των κιόνων, απέδιδε οπτικά το γεγονός ότι οι κίονες σήκωναν μεγάλο βάρος. Οι αναρίθμητες αυτές λεπτότητες σχεδιάστηκαν με μεγαλοφυή τρόπο και εκτελέστηκαν με απαράμιλλη μαθηματική ακρίβεια.

Όσοι επιθυμείτε μια εικονική περιήγηση στον Παρθενώνα, επισκεφτείτε το παρακάτω link:
http://www.vgreece.com/index.php?category=1110#vt3

Ο Παρθενώνας .. και η .. Διονυσίου Αρεοπαγίτου πολλά χρόνια πριν.. Εμείς προφανώς δεν υπήρχαμε.. πάντως τίποτα δεν της έλειπε και τότε..

Ενόψει της αυριανής εκλογής…

Δεν ξέρω για εσάς ..
Προσωπικά έχω σιχαθεί τόσο τους πολιτικούς, που έχω πάψει να παρακολουθώ τις ειδήσεις! Αυτή η απίστευτη διπροσωπία, η ψευτιά… Το πως τρώγονται μεταξύ τους…, ξεχνάνε στη στιγμή ότι είπανε πριν από λίγο, σου υπόσχονται μεγάλα ΘΑ και προσπαθούν να σε πείσουν ότι την επόμενη φορά θα τα καταφέρουν καλύτερα. Ζητάνε μια ευκαιρία ακόμη, λες και σε εμάς έδωσε ποτέ κανείς τους έστω ΜΙΑ ευκαιρία…

Υποσχέσεις μέχρι την αμέσως επόμενη των εκλογών, που όλα μένουν ίδια......
Η σύγχρονη ελληνική πολιτική πραγματικότητα με βρίσκει παγερά αδιάφορη.
Νιώθω ότι δεν υπάρχουν πρότυπα..
Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ αξιόπιστος που να μπορείς να βασιστείς, να σε κάνει να τον πιστέψεις, να έχει κάποιο όραμα, ειλικρινείς προθέσεις.
Αντίθετα, στα αυτιά μου οι υποσχέσεις τους φτάνουν ως απεγνωσμένες απόπειρες να μην χάσουν την καρέκλα τους.
Αύριο δεν θα παρακολουθήσω καθόλου στατιστικά και αποτελέσματα. Ήδη έχω πάθει ένα overdose από τις πρόσφατες εκλογές..
Εύχομαι να αξιωθεί αυτή η χώρα κάποια στιγμή να κυβερνηθεί από ανθρώπους με μεράκι και πραγματική αγάπη προς αυτή.

Μακρινή Θάλασσα.

Μακρινή θάλασσα.

Στην άκρη της ένας μοναχικός φάρος.

Φέγγει σιωπηλά. Προσπαθεί να αντισταθεί στο απέραντο σκοτάδι και στην αλμύρα.
Μέσα του ένας φτωχός αλλά ονειροπόλος φύλακας….
Η δουλειά του ιερή.
Η συντήρηση του φωτός του φάρου.
Σηματοδότης – φωτοδότης

Φέτος ο καιρός έχει τρελαθεί.
Δεν ξέρεις αν θα έχει μπουνάτσα ή θύελλα.
Αλλάζει στα ξαφνικά.

Στην ηρεμία τα πάντα στέκουν γαλανά μα μέσα σε ένα δευτερόλεπτο όλα αγριεύουν.

Τα πάντα σκοτεινιάζουν, η θάλασσα αγριεύει, η αφροί πολλαπλασιάζονται και όλοι κρύβονται μέσα στα σπίτια τους.
Ο φρουρός του φάρου στέκει πίσω από το τζάμι και αγναντεύει τη θάλασσα μπροστά του.
Ξέρει ότι δεν υπάρχει καλύτερη θέση!
Έχει την πιο προνομιακή θέα.
Έξω ο αέρας μανιακός κλέφτης, τα πάντα τα σκορπά.

Οι βάρκες παλεύουν, οι ναυτικοί θα σταυροκοπιούνται και κρυφά θα ονειρεύονται το πλησιέστερο λιμάνι.
Ο φρουρός του φάρου αγρυπνά.
Δεν θα πάει πουθενά. Κοιτά το φως που αναβοσβήνει και αναπολεί τα χρόνια και τις στιγμές που πέρασε.
Περίεργα παιχνίδια μας παίζει η ζωή. Στα παλιά του ‘εγώ’, ίσως να σκεφτόταν άλλες ημέρες. Ίσως να μην φαντάζονταν την ηδονή που θα του χάριζε η ζωή στο φάρο.
Ίσως να ζήλευε τους πολυταξιδεμένους.
Τώρα όμως το ξέρει!..
Μέσα από το φάρο του, από τα έργα της finos film, από το απέραντο γαλάζιο του ουρανού, με το στοργικά κρυμμένο Θεό του, τα άπειρα βράδια ξενυχτιού και σκόπιμης απομόνωσης από τον κόσμο, τη μελέτη των αστεριών και τη γεμάτη άδεια φωλιά του….
Το ξέρει, από όλους πιο πολλά έχει ζήσει. Και ας πορεύτηκε στους πέντε τοίχους και ας έμεινε μήνες αποκομμένος και από τους ανθρώπους μοναχός!
Ταξίδεψε η ψυχή ..
…… και αυτό του φτάνει…

«Ποτέ μη πεις δεν έζησες
αφού μακριά δεν πήγες,
μες την αυλή σου αν θα ζεις,
όλους τους κόσμους είδες.»

με αληθινά ένστικτα,
με ανοικτά μάτια,
μια ορεξάτη και μια εγκάρδια ζωή!

Ξεσπάστε ελεύθερα!!!

Δευτέρα πρωί..

Μετά από το χθεσινό κυριακάτικο πρωινό.. με τη χαλαρότητα και την μοναδικότητα του .. όπως αναλυτικά την περιγράψαμε.. ήρθε το σημερινό πρωινό της ΔΕΥΤΕΡΑΣ… να μας αποδείξει οτι τίποτα δεν διαρκεί για πάντα..

Δευτέρα!

Μέρα μισητή για πολλούς..
Πόσοι ξυπνήσαμε εύκολα σήμερα? Πόσοι παρακαλάγαμε για λίγα λεπτά ύπνου παραπάνω?..
Ελάτε μια Δευτέρα είναι και θα περάσει!!!

Σας προτείνω μια καταπληκτική διέξοδο στο άγχος σας..

Μπείτε στο παρακάτω link και σπάστε τα ΟΛΑ!

http://www.eyegas.com/cubiclefreakout/cubicleFreakout.swf

Yes!!!! Τώρα σας εύχομαι Καλή Εβδομάδα :))

Kυριακάτικο πρωινό..

Μια από τις μεγαλύτερες ευτυχίες στη ζωή είναι να μπορείς να σκέφτεσαι και να νιώθεις!

Να μπορείς να ζεις τη στιγμή..
Πάντα πίστευα ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο ακριβό από το δωρεάν!!
Όλα όσα πραγματικά αξίζουν στην ζωή είναι απλούστατα. Αρκεί να απλώσεις το χέρι και να τα πιάσεις..
Τι μεγαλύτερη ευτυχία από το να ξυπνάς το πρωί της Κυριακής, να φτιάχνεις καφεδάκι – και να μπορείς να το απολαύσεις χωρίς βιασύνη – να ακούς την αγαπημένη σου μουσική, να διαβάζεις ένα ωραίο βιβλίο, ή μια κυριακάτικη εφημερίδα, και να κοιτάς έξω από το παράθυρο τη βροχή!
Θεωρώ τη βροχή ευλογία!..
Χαίρομαι όποτε βρέχει και δεν χρειάζεται να βγω, αλλά μπορώ να κάτσω σπίτι να τη χαζέψω.. ίσως επειδή σπανίζουν πλέον στην Αθήνα τέτοια φθινοπωρινά πρωινά όπως το σημερινό!!

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα..

...θα ξαναέβαφα ΓΑΛΑΖΙΑ τη θάλασσα..



Is it a sign of the times? Is man an intelligent beast trained to commit legitimate crimes?
I go through history's pages and see how profit was guirding empires to slay places.
Years of fire, strife and sorrow while the so-called benefactors were snatching lands. From the crusaders to the conquistodores, disrespectful conquerors treating natives like whores.

Today I hear Lebanese babies cry, i see imperialistic minds crossing the line.
Smart bombs, stolen moments they chew other countries riches as if they were rodents.
mankind is in an open war with nature we intervene without respecting the structure.
People! They're cutting down Amazons trees and mother earth still counts her casualties if I could change something in the world I would turn the sea blue again and feed the poor.

Το σύστημα νοσεί....εμείς όχι!!

Σουρεαλιστική .. πραγματικότητα!!
Μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω το σημερινό πρωινό μου. Βρέθηκα σε ένα δημόσιο νοσοκομείο. Απλά: χάος. Να τα ξανάλεμε? Αγένεια, αλαλούμ, κομφούζιο, -----..
Περίμενα περίπου 1,5 ώρα μέχρι να έρθει η σειρά στο ταμείο για να με καθοδηγήσουν στο αντίστοιχο γραφείο. Αφού λοιπόν έχασα σχεδόν δύο ώρες περιμένοντας, ανάμεσα σε νευρικούς και αλλόφρονες συμπολίτες .., ήρθε η θεϊκή στιγμή να πάω στην υπάλληλο… Ώρα 10 π.μ.
- «Καλημέρα σας! Για μια αιμοληψία»
- «Ελάτε αύριο. Σήμερα τελειώσαμε..»
- «Παρακαλώ?»
- «Φύγετε δεσποινίς μου! Ελάτε αύριο είπαμε. Δεν κάνουμε άλλες αιμοληψίες σήμερα.»
- «Μα περίμενα τόση ώρα! Έχω πάρει 2 νούμερα προτεραιότητας!»
- «Ε, τι μου το λέτε? Συζήτηση θα πιάσουμε τώρα? Ελάτε έχουμε και άλλες δουλειές, μας καθυστερείτε!»

Εκείνη τη στιγμή όταν κάθε νωχελική που έτυχε να γίνει δημόσιος υπάλληλος και να νιώθει ότι έχει ….. γίνει ....ο πάπας ο ίδιος – πραγματικά τι κάνεις? Την καταγγέλλεις? Την βρίζεις?

Προσωπικά κράτησα τη ψυχραιμία μου.. μία γιατρός από άλλο τμήμα βλέποντας με μου είπε: «Δεσποινίς, όλες αυτές στο συγκεκριμένο τμήμα είναι ιδιότροπες, έτσι λειτουργούν.. μέχρι τις 10.. Απλά την επόμενη φορά πήγαινε σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο, εδώ μέσα είμαστε μπάχαλο..»

Αυτό που με τρομάζει στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα είναι ότι χάνεται η ανθρωπιά, η χαρά του να εξυπηρετείς και να είσαι ευγενής. Με τρομάζει η αγένεια! Ας είναι, αύριο το πρωί και πάλι εκεί θα είμαι.. Θα αντισταθώ, μπορεί και να της χαμογελάσω! Δεν πρόκειται να κάνω τη χάρη σε κανένα να με 'ρίξει', δεν πρόκειται να δώσω αξία σε κανένα ουρλιάζοντας.. Θα αντισταθώ μέχρι να κάνω τη δουλειά μου και εννοείται με το τρόπο μου θα προσέχω για να έχω!...