Ενόψει της αυριανής εκλογής…

Δεν ξέρω για εσάς ..
Προσωπικά έχω σιχαθεί τόσο τους πολιτικούς, που έχω πάψει να παρακολουθώ τις ειδήσεις! Αυτή η απίστευτη διπροσωπία, η ψευτιά… Το πως τρώγονται μεταξύ τους…, ξεχνάνε στη στιγμή ότι είπανε πριν από λίγο, σου υπόσχονται μεγάλα ΘΑ και προσπαθούν να σε πείσουν ότι την επόμενη φορά θα τα καταφέρουν καλύτερα. Ζητάνε μια ευκαιρία ακόμη, λες και σε εμάς έδωσε ποτέ κανείς τους έστω ΜΙΑ ευκαιρία…

Υποσχέσεις μέχρι την αμέσως επόμενη των εκλογών, που όλα μένουν ίδια......
Η σύγχρονη ελληνική πολιτική πραγματικότητα με βρίσκει παγερά αδιάφορη.
Νιώθω ότι δεν υπάρχουν πρότυπα..
Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ αξιόπιστος που να μπορείς να βασιστείς, να σε κάνει να τον πιστέψεις, να έχει κάποιο όραμα, ειλικρινείς προθέσεις.
Αντίθετα, στα αυτιά μου οι υποσχέσεις τους φτάνουν ως απεγνωσμένες απόπειρες να μην χάσουν την καρέκλα τους.
Αύριο δεν θα παρακολουθήσω καθόλου στατιστικά και αποτελέσματα. Ήδη έχω πάθει ένα overdose από τις πρόσφατες εκλογές..
Εύχομαι να αξιωθεί αυτή η χώρα κάποια στιγμή να κυβερνηθεί από ανθρώπους με μεράκι και πραγματική αγάπη προς αυτή.

Μακρινή Θάλασσα.

Μακρινή θάλασσα.

Στην άκρη της ένας μοναχικός φάρος.

Φέγγει σιωπηλά. Προσπαθεί να αντισταθεί στο απέραντο σκοτάδι και στην αλμύρα.
Μέσα του ένας φτωχός αλλά ονειροπόλος φύλακας….
Η δουλειά του ιερή.
Η συντήρηση του φωτός του φάρου.
Σηματοδότης – φωτοδότης

Φέτος ο καιρός έχει τρελαθεί.
Δεν ξέρεις αν θα έχει μπουνάτσα ή θύελλα.
Αλλάζει στα ξαφνικά.

Στην ηρεμία τα πάντα στέκουν γαλανά μα μέσα σε ένα δευτερόλεπτο όλα αγριεύουν.

Τα πάντα σκοτεινιάζουν, η θάλασσα αγριεύει, η αφροί πολλαπλασιάζονται και όλοι κρύβονται μέσα στα σπίτια τους.
Ο φρουρός του φάρου στέκει πίσω από το τζάμι και αγναντεύει τη θάλασσα μπροστά του.
Ξέρει ότι δεν υπάρχει καλύτερη θέση!
Έχει την πιο προνομιακή θέα.
Έξω ο αέρας μανιακός κλέφτης, τα πάντα τα σκορπά.

Οι βάρκες παλεύουν, οι ναυτικοί θα σταυροκοπιούνται και κρυφά θα ονειρεύονται το πλησιέστερο λιμάνι.
Ο φρουρός του φάρου αγρυπνά.
Δεν θα πάει πουθενά. Κοιτά το φως που αναβοσβήνει και αναπολεί τα χρόνια και τις στιγμές που πέρασε.
Περίεργα παιχνίδια μας παίζει η ζωή. Στα παλιά του ‘εγώ’, ίσως να σκεφτόταν άλλες ημέρες. Ίσως να μην φαντάζονταν την ηδονή που θα του χάριζε η ζωή στο φάρο.
Ίσως να ζήλευε τους πολυταξιδεμένους.
Τώρα όμως το ξέρει!..
Μέσα από το φάρο του, από τα έργα της finos film, από το απέραντο γαλάζιο του ουρανού, με το στοργικά κρυμμένο Θεό του, τα άπειρα βράδια ξενυχτιού και σκόπιμης απομόνωσης από τον κόσμο, τη μελέτη των αστεριών και τη γεμάτη άδεια φωλιά του….
Το ξέρει, από όλους πιο πολλά έχει ζήσει. Και ας πορεύτηκε στους πέντε τοίχους και ας έμεινε μήνες αποκομμένος και από τους ανθρώπους μοναχός!
Ταξίδεψε η ψυχή ..
…… και αυτό του φτάνει…

«Ποτέ μη πεις δεν έζησες
αφού μακριά δεν πήγες,
μες την αυλή σου αν θα ζεις,
όλους τους κόσμους είδες.»

με αληθινά ένστικτα,
με ανοικτά μάτια,
μια ορεξάτη και μια εγκάρδια ζωή!

Ξεσπάστε ελεύθερα!!!

Δευτέρα πρωί..

Μετά από το χθεσινό κυριακάτικο πρωινό.. με τη χαλαρότητα και την μοναδικότητα του .. όπως αναλυτικά την περιγράψαμε.. ήρθε το σημερινό πρωινό της ΔΕΥΤΕΡΑΣ… να μας αποδείξει οτι τίποτα δεν διαρκεί για πάντα..

Δευτέρα!

Μέρα μισητή για πολλούς..
Πόσοι ξυπνήσαμε εύκολα σήμερα? Πόσοι παρακαλάγαμε για λίγα λεπτά ύπνου παραπάνω?..
Ελάτε μια Δευτέρα είναι και θα περάσει!!!

Σας προτείνω μια καταπληκτική διέξοδο στο άγχος σας..

Μπείτε στο παρακάτω link και σπάστε τα ΟΛΑ!

http://www.eyegas.com/cubiclefreakout/cubicleFreakout.swf

Yes!!!! Τώρα σας εύχομαι Καλή Εβδομάδα :))

Kυριακάτικο πρωινό..

Μια από τις μεγαλύτερες ευτυχίες στη ζωή είναι να μπορείς να σκέφτεσαι και να νιώθεις!

Να μπορείς να ζεις τη στιγμή..
Πάντα πίστευα ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο ακριβό από το δωρεάν!!
Όλα όσα πραγματικά αξίζουν στην ζωή είναι απλούστατα. Αρκεί να απλώσεις το χέρι και να τα πιάσεις..
Τι μεγαλύτερη ευτυχία από το να ξυπνάς το πρωί της Κυριακής, να φτιάχνεις καφεδάκι – και να μπορείς να το απολαύσεις χωρίς βιασύνη – να ακούς την αγαπημένη σου μουσική, να διαβάζεις ένα ωραίο βιβλίο, ή μια κυριακάτικη εφημερίδα, και να κοιτάς έξω από το παράθυρο τη βροχή!
Θεωρώ τη βροχή ευλογία!..
Χαίρομαι όποτε βρέχει και δεν χρειάζεται να βγω, αλλά μπορώ να κάτσω σπίτι να τη χαζέψω.. ίσως επειδή σπανίζουν πλέον στην Αθήνα τέτοια φθινοπωρινά πρωινά όπως το σημερινό!!

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα..

...θα ξαναέβαφα ΓΑΛΑΖΙΑ τη θάλασσα..



Is it a sign of the times? Is man an intelligent beast trained to commit legitimate crimes?
I go through history's pages and see how profit was guirding empires to slay places.
Years of fire, strife and sorrow while the so-called benefactors were snatching lands. From the crusaders to the conquistodores, disrespectful conquerors treating natives like whores.

Today I hear Lebanese babies cry, i see imperialistic minds crossing the line.
Smart bombs, stolen moments they chew other countries riches as if they were rodents.
mankind is in an open war with nature we intervene without respecting the structure.
People! They're cutting down Amazons trees and mother earth still counts her casualties if I could change something in the world I would turn the sea blue again and feed the poor.

Το σύστημα νοσεί....εμείς όχι!!

Σουρεαλιστική .. πραγματικότητα!!
Μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω το σημερινό πρωινό μου. Βρέθηκα σε ένα δημόσιο νοσοκομείο. Απλά: χάος. Να τα ξανάλεμε? Αγένεια, αλαλούμ, κομφούζιο, -----..
Περίμενα περίπου 1,5 ώρα μέχρι να έρθει η σειρά στο ταμείο για να με καθοδηγήσουν στο αντίστοιχο γραφείο. Αφού λοιπόν έχασα σχεδόν δύο ώρες περιμένοντας, ανάμεσα σε νευρικούς και αλλόφρονες συμπολίτες .., ήρθε η θεϊκή στιγμή να πάω στην υπάλληλο… Ώρα 10 π.μ.
- «Καλημέρα σας! Για μια αιμοληψία»
- «Ελάτε αύριο. Σήμερα τελειώσαμε..»
- «Παρακαλώ?»
- «Φύγετε δεσποινίς μου! Ελάτε αύριο είπαμε. Δεν κάνουμε άλλες αιμοληψίες σήμερα.»
- «Μα περίμενα τόση ώρα! Έχω πάρει 2 νούμερα προτεραιότητας!»
- «Ε, τι μου το λέτε? Συζήτηση θα πιάσουμε τώρα? Ελάτε έχουμε και άλλες δουλειές, μας καθυστερείτε!»

Εκείνη τη στιγμή όταν κάθε νωχελική που έτυχε να γίνει δημόσιος υπάλληλος και να νιώθει ότι έχει ….. γίνει ....ο πάπας ο ίδιος – πραγματικά τι κάνεις? Την καταγγέλλεις? Την βρίζεις?

Προσωπικά κράτησα τη ψυχραιμία μου.. μία γιατρός από άλλο τμήμα βλέποντας με μου είπε: «Δεσποινίς, όλες αυτές στο συγκεκριμένο τμήμα είναι ιδιότροπες, έτσι λειτουργούν.. μέχρι τις 10.. Απλά την επόμενη φορά πήγαινε σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο, εδώ μέσα είμαστε μπάχαλο..»

Αυτό που με τρομάζει στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα είναι ότι χάνεται η ανθρωπιά, η χαρά του να εξυπηρετείς και να είσαι ευγενής. Με τρομάζει η αγένεια! Ας είναι, αύριο το πρωί και πάλι εκεί θα είμαι.. Θα αντισταθώ, μπορεί και να της χαμογελάσω! Δεν πρόκειται να κάνω τη χάρη σε κανένα να με 'ρίξει', δεν πρόκειται να δώσω αξία σε κανένα ουρλιάζοντας.. Θα αντισταθώ μέχρι να κάνω τη δουλειά μου και εννοείται με το τρόπο μου θα προσέχω για να έχω!...