Το ταπεινό αυτό ιστολόγιο, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, κηρύσσει τη θερινή του ραστώνη. Μπορεί εφέτος οι αναρτήσεις να ήταν αισθητά λιγότερες από τις προηγούμενες χρονιές, μα επιβάλλεται και πάλι η ανάγκη για μια διαδικτυακή αποτοξίνωση. Φυσικά η ανάγκη για έκφραση μέσω της γραφής δεν πρόκειται να σταματήσει. Απλά θα εκτονώνεται για τους υπόλοιπους μήνες στα σημειωματάρια μου, τα οποία έτσι και αλλιώς ποτέ δεν παύουν να με συντροφεύουν παντού.
Ο φετινός χειμώνας ήταν αρκετά δύσκολος, μα παράλληλα και διδακτικός. Τα μαθήματα συνεχίζονται να έρχονται και στη μέση της καρδιάς του καλοκαιριού. Είναι και αυτή η αίσθηση ότι ο καιρός περνάει πια αρκετά γρήγορα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κάθε έναν σας, για τα περάσματα και τις αναγνώσεις. Είναι σπουδαίο να μοιράζεσαι πράγματα που αγαπάς, απόψεις, με άλλους που μπορούν να τα συμμερισθούν και έτσι να υπάρχει γόνιμη "κοινωνία" απόψεων.
Εις το επανιδείν, κατά τις πρώτες φθινοπωρινές μέρες.
Ως τότε, μαζεύουμε εικόνες, αναγνώσεις, δυνάμεις... Εννοείται θα τα λέμε σποραδικά από τους λογαριασμούς του blog στο facebook, instagram, ενίοτε και από το twitter.
Να έχετε όλοι ένα ξεκούραστο υπόλοιπο καλοκαιριού.
