Τρεις μέρες, μια ζωή / Πιερ Λεμετρ, Μίνωας

Ο έφηβος Αντουάν, ένα μοναχικό αγόρι, κλονίζεται ψυχικά από το θάνατο του Οδυσσέα, του αγαπημένου του σκύλου. Γεμίζει με οργή και θυμό. Αναζητά αντίποινα και εκδίκηση. Στα πλαίσια ενός παιχνιδιού σκοτώνει τον εξάχρονο Ρεμί. Μέσα σε πανικό προσπαθεί να σκεφτεί τρόπους για να κρύψει το πτώμα του. Περπατάει πάνω κάτω δίπλα στο πτώμα που δεν θέλει πια να βλέπει, του προκαλεί πανικό, δεν τον αφήνει να σκεφτεί. Η έκταση της καταστροφής τον έχει καταρρακώσει. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα η ζωή του έχει αλλάξει πορεία. Είναι ένας δολοφόνος. Αποφασίζει να κρύψει το πτώμα. Από εκείνη τη στιγμή η ζωή του αλλάζει ακαριαία, μαζί με την επιφανειακά ήρεμη ζωή της επαρχιακής πόλης. Μια περιοχή που καλύπτεται από πυκνά δάση και από ράθυμους αργούς ρυθμούς. Η ξαφνική εξαφάνιση του μικρού παιδιού ανατρέπει τη ζωή των κατοίκων και θεωρείται ως ο προάγγελος επερχόμενων καταστροφών.

Οι κάτοικοι τρομαγμένοι ζουν υπό το άγχος των συνεχόμενων ερευνών. Ανακρίσεις, αστυνομία, δημοσιογράφοι, μάρτυρες, υποψίες, φήμες, παράξενες θεωρίες, κρυμμένα μυστικά. Καθώς ο κλοιός σφίγγει γύρω από τον πιθανό δράστη συμβαίνουν απρόβλεπτα γεγονότα, που συνεχώς αναδιαμορφώνουν τα δεδομένα...  

Ο βραβευμένος με Goncourt συγγραφέας Πιερ Λεμέτρ στέκεται με μια ειρωνική ματιά πάνω από τις συμπεριφορές των ανθρώπων, υποδεικνύοντας μια καταπληκτική αφηγηματική ικανότητα. Πρόκειται για ένα βιβλίο με απίστευτα δουλεμένη εξιστόρηση και καυστική ματιά για την κοινωνική υποκρισία και το χρηστικό κανόνα της θρησκείας. 

«Η θρησκευτική δραστηριότητα είχε επιπλέον έναν κάπως εποχιακό χαρακτήρα. Οι περισσότεροι από τους πιστούς ξαναπήγαιναν να λειτουργηθούν όταν υπήρχαν προβλήματα στις καλλιέργειες, όταν η τιμή του μοσχαρίσιου κρέατος έπεφτε ή όταν τα εργοστάσια της περιοχής σχεδίαζαν απολύσεις. Η εκκλησία πρόσφερε κάποιες παροχές και οι άνθρωποι συμπεριφέρονταν σαν καταναλωτές.» (σ. 95)

Η υπόθεση της δολοφονίας επιστρέφει συνεχώς και πάλι στο σημείο εκκίνησης, καθώς όλα φαντάζουν εντελώς έωλα. Ο συγγραφέας σκιαγραφεί καταπληκτικά τη ψυχολογία και τα συναισθήματα του κεντρικού του ήρωα, καθώς το έδαφος υποχωρεί κάτω από τα πόδια του.

«Αφού το μυστήριο της εξαφάνισης του Ρεμί Ντεσμέ δεν είχε ποτέ εξιχνιαστεί, η θράκα σιγόκαιγε και η φωτιά μπορούσε να αναζωπυρωθεί με οποιοδήποτε φύσημα» (σ. 200)

Αν μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι υπάρχουν "κατάλληλες" εποχές για να διαβαστεί ένα βιβλίο, νομίζω ότι ο χειμώνας είναι ίσως η ιδανική για το συγκεκριμένο. Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με εξαιρετική δομή, που καθιερώνει τον Πιερ Λεμέτρ ως έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς της σύγχρονης λογοτεχνίας. Θα το πρότεινα σε κάποιον να το διαβάσει; Ναι ανεπιφύλακτα! 

Πιερ Λεμετρ, Τρεις μέρες, μια ζωή, Μινωας, 2016, σ.288.