Και το καράβι...
...για τη Φολέγανδρο είχε σαλπάρει...
Διαβάζεται πιο ιδανικά με αυτό παράλληλα:
Πρώτη ανατολή στη Φολέγανδρο
Να ξεκινούσε κάθε μέρα κάπως έτσι :)
Ας αρχίσει η εξερεύνηση
Αύγουστος 2016.
Ξημερώματα. Φυγή. Οι ώρες περνάνε σαν νερό.
Άφιξη στην Φολέγανδρο. Οι πόρτες του καραβιού ανοίγουν. Καραβοστάσης.
Υπέροχη θέα. Η ανατολή σε αποζημιώνει.
Πουντάκι. Αγκάλη. Κάτεργο. Λιβάδι. Βάρδια. Γύρος του νησιού με καΐκι.
Φεγγάρι το βράδυ. Το δωμάτιο με πίνακες του Chagall και με βιβλία.
Ξεφύλλισα μονάχα ένα και το έβαλα ξανά στη θέση του.
Εξερευνήσεις με τη μηχανή. Βόλτα στη χώρα. Παγωτό.
Κάστρο σαν κάρτ ποστάλ.
Γάτες και παιδιά στα σοκάκια του. Το ίδιο αλήτικα ανέμελα.
Γιασεμί. Ανέβασμα στην Παναγιά. Ζιγκ Ζαγκ ως πάνω.
9ημερα. Άρτος. Ηλιοβασίλεμα μπροστά στις πύλες του Παραδείσου.
Άρτεμις και Απόλλωνας. Ερείπια αρχαίου ναού.
Κατάλευκες εκκλησίες. Άγγιγμα ψυχής.
Η πιάτσα. Ο παπάς στο γάιδαρο.
Ακούραστοι περιπατητές. Η παύση του χρόνου.
Σπίτια πάνω στο γκρεμό. Προστασία από αλλοτινούς πειρατές.
Στην Άνω Μεριά. Ελαιοτριβείο "Η δικαιοσύνη", ιδρυθέν ενέτει 1924.
Ηλιοβασίλεμα από ψηλά. Ανεμόμυλοι. Κατσίκες. Γαϊδούρια.
Η κυρά Ειρήνη. Ματσάτα.
Ρακόμελα. Η Λοτζια. Χώρα: θεατρικό σκηνικό.
Σιωπές. Μιλιές.
Μια παρέα όλοι. Ένα αλλόκοτο μαζί.
Σιωπή. Εσύ και εγώ.