Πρώτη Φεβρουαρίου. Αυτός ήταν ο πρώτος Ιανουάριος, από τότε που ξεκίνησε αυτό το ιστολόγιο, που ανέβασα μονάχα μία ανάρτηση εδώ. Μα όχι μόνο αυτό. Υπήρχαν πολλές μέρες που δεν ήθελα να ανοίξω τον υπολογιστή, δεν έμπαινα στο facebook, γενικότερα αφιέρωνα αρκετό χρόνο σε άλλου είδους πράγματα. Αυτή η απουσία είναι συχνό φαινόμενο σε άλλα blogs, μα όχι στο δικό μου. Προς τον περαστικό αναγνώστη φυσικά αυτό δε θα σημαίνει τίποτα. Για μένα όμως, που η γραφή είναι ανάγκη και που χρησιμοποιώ το blogging με μια ίσως διαφορετική μοιρασιά, σημαίνει κάτι.
Είναι κάποιες εποχές στη ζωή σου, που συμβαίνουν τόσα πολλά και διαφορετικά πράγματα που δε μπορείς να τα χωρέσεις σε ένα 24ωρο. Σκέψεις κατακλύζουν το νου. Συναισθηματικά φορτισμένες καταστάσεις που προτιμάς να τις κρατάς μέσα σου. Δεν θες να τις μοιραστείς. Θες μόνο να τις ζήσεις. Καλές ή κακές. Με όλο σου το είναι. Και βαρυγκωμάς που δε μπορείς να αφιερώσεις πιο πολύ χρόνο. Η ζωή φεύγει γρήγορα. Το βλέπεις στο πώς τρέχουν οι μέρες και οι μήνες. Εκμυστηρεύεσαι σκέψεις στους πιο κοντινούς σου. Και μετά τις σκέφτεσαι, δίχως να μιλάς, στις ατελείωτες διαδρομές σου μέσα στην πόλη.
Τι είναι η ζωή δίχως να τολμάς; Δίχως όνειρα και δίχως στόχους;
Τι θα ήταν η ζωή χωρίς το πόθο να ξεπεράσεις και τον ίδιο τον εαυτό σου;
Πόσο διαφορετική είναι η ζωή σε κάθε ηλικία. Πως βλέπεις εσύ τον ίδιο τον εαυτό σου καθώς ωριμάζεις. Πως βλέπεις τους άλλους δίπλα σου; Πόσο όμορφο είναι να μη σε νοιάζει πως σε βλέπουν εκείνοι, αλλά μόνο οι κάποιοι λίγοι που θες να είναι κοντά σου; Τι όμορφο είναι να σέβεσαι τις επιλογές του διπλανού σου, απλά γιατί ξέρεις ότι αυτό είναι η βάση της ελευθερίας σε κάθε ανθρώπινη σχέση. Πόσοι λίγοι συνειδητοποιούν αυτή την ελευθερία που τους χαρίζεις, πόσοι μπορούν και να την εκτιμήσουν. Τι μοναδικό είναι να μην κρίνεις την όποια αδυναμία του άλλου. Πόσο διαφορετικός είναι ο κόσμος γύρω σου καθώς περνάς τα πρώτα -αντα και αντικρίζεις λίγο διαφορετικά εσένα και τους άλλους.
Πόσο όμορφο είναι όταν ολοκληρώνεται ένας κύκλος, επαναπροσδιορίζεις τον εαυτό σου και ξεκινάς για κάτι καινούργιο. Πάντα νέοι στόχοι θα έρχονται στο προσκήνιο, εσύ όμως θα είσαι ένας διαφορετικός άνθρωπος. Είμαι στη στιγμή που ανυπομονώ να ολοκληρωθεί ένας κύκλος στη ζωή μου. Και να ανοιχτώ στο οτιδήποτε άλλο θα ακολουθήσει.
Καλό μήνα φίλοι μου!
Με δύναμη σε όλους!
18 σχόλια:
Ναι ειναι γμωριμη αυτη η φαση!
Καλο μηνα! Με καινουργιους κυκλους και νεες διαδρομες!
καλό μήνα!!!!!
@ BUTTERFLY : Ακόμη θέλει δουλειά ο συγκεκριμένος "κύκλος" για να πω ότι ολοκληρώθηκε... Πρόκειται όμως για μια τόσο δύσκολη διαδρομή που ανυπομονώ να δω την επόμενη... Σε ευχαριστώ πολύ Χριστινάκι.
@ Τηρίματα: Αφού μου το εύχεσαι εσύ, θα είναι :) Επίσης, καλό σου μήνα!
Τι είναι η ζωή δίχως να τολμάς; Δίχως όνειρα και δίχως στόχους;
Τι θα ήταν η ζωή χωρίς το πόθο να ξεπεράσεις και τον ίδιο τον εαυτό σου;
- Μια ρουτίνα θα ήταν, αγαπητή μου Καλλιτέχνιδα, η ζωή μας...
Καλό μήνα, καλή συνέχεια και οι κύκλοι θα περιμένουν...
Και πόσο σημαντικό είναι να διασχίζεις γεγονότα, εποχές,σχέσεις,ηλικίες,καταστάσεις....
τόσο συνειδητά ,φιλοσοφώντας,εμβαθύνοντας ...κι οχι επιφανειακά να τα προσπερνάς .
Αυτός ο κόπος που σε εξαντλεί σήμερα για να τελειώσει κι αυτός ο κύκλος είναι το υνί που σκάβει και κάνει γόνιμη τη ψυχή για να γευτεί καρπούς που όσοι δεν κόπιασαν έτσι δεν μπορούν ούτε να φανταστούν .
Καλό μήνα με δύναμη και πείσμα ;-)
To σοφό ξωτικό τα είπε όλα!!!!!!!!!
Πόσο χαίρομαι τέτοιους απολογισμούς... που ταυτόχρονα σημαίνουν και νέα ξεκινήματα ;-)
Καλό μήνα, καλή βδομάδα.. όλα καλά :-)
Τι ενθαρρυντικές σκέψεις, για όλους! Η συνταγή του πως να μην πάει κανείς ποτέ σιωπηρά μέσα στην καλή νύχτα. Μερικοί άνθρωποι οδηγούν… άλλοι ακολουθούν… και άλλοι πάλι ακολουθούνται όχι γιατί το ζήτησαν αλλά γιατί έδωσαν το παράδειγμα!
Καλό μήνα και καλή συνέχεια !!!
@ Μηθυμναίος : Ευχαριστώ πολύ φίλε μου Στράτο. Ωραία η ευχή σου.
Άντε να έρθουν για να απολαύσω και το βιβλίο σου :) καληνύχτα σου!!
@ ξωτικό : Ας το δεκτώ :) Μακάρι ξωτικό μου, συνέχισε την "κρυφή" δουλειά εσύ! :) Σε φιλώ!
@ Margo : Ανυπομονώ για τα νέα ξεκινήματα, γιατί ο τωρινός "κύκλος" με έχει εξαντλήσει!!! Περισσότερο από όσο περίμενα. Σε ευχαριστώ!
@ thinks : Μέσα από το σκοτάδι πάντα θα ψάχνεις το φως. Και πάντα όταν κάτι θα τελειώνει, θα ανυπομονείς για την επόμενη στροφή, την επόμενη αρχή. Καλό βράδυ, ευχαριστώ για την (δική σου) ενθάρρυνση! :)
@ ART-TRAVELLER : Καλό μήνα να έχουμε! :)
To internet μας έδειξε άλλους δρόμους
Μας έλαχε να γράψουμε την αρχική του ιστορία.
Κάτι παλιό πεθαίνει και δίνει τη θέση του σε κάτι άλλο που δεν ξέρουμε που θα καταλήξει.
Έχουμε κάνει κατάχρηση του διαδικτύου, αλλά ... ακόμα μαθαίνουμε
Είναι χρήσιμο εργαλείο , όμως το έχουμε υπερεκτιμήσει.
Χρειάζεται που και που μια αποχή, μια αποτοξίνωση.
Ειναι , πια, κι αυτό μέσα στη ζωή μας, αλλά δεν είναι η ζωή μας.
Υ.Γ. Πόσα χρόνια έχω (κι έχεις) να σου αφήσω μήνυμα!
@ solomatzaros: Νομίζω δεν έχει να κάνει με το ίντερνετ, αλλά με όλα όσα συμβαίνουν εκτός αυτού. Άλλωστε εδώ εμείς περιηγούμαστε για όσα ζούμε εκτός του ίντερνετ. Βασικά αυτή την εποχή είναι τόσο υπερβολικά φορτισμένος ο χρόνος μου με πάμπολλα πράγματα που αναγκαστικά στρέφω το βλέμμα αλλού. Ναι συμφωνώ σε όλα τα υπόλοιπα.
ΥΓ πολλά!
- "Α! ο solomatzaros!"
- "A! η roadartist!"
Δεν είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα;
Με πολύ όμορφα λόγια και σκέψεις έκλεισες και άνοιξες τους κύκλους σου.
Οι Κύκλοι: μικροί και μεγάλοι, άλλοτε ομόκεντροι, άλλοτε τεμνόμενοι και άλλοτε τόσο μακρινοί ο ένας από τον άλλο. Και ενώ ως σχήμα ο κύκλος είναι ένας, κανένας δεν είναι ποτέ ίδιος με τον άλλο.
Πολύ ωραίο ποστ, με αποστάγματα ψυχής!
Σε φιλώ πολύ πολύ
@ Άστρια: Ας κλείσει ήρεμα ο τωρινός, να ανοίξει ένας καλύτερος. Ευχή για όλους μας. Να είσαι καλά άστρια. Φιλιά πολλά. :)
Δημοσίευση σχολίου