Δεν τελειώνει ποτέ η επιθυμία στον άνθρωπο. Η τάση προς τα άνω. Ποτέ. Ανεξαρτήτως ηλικίας, μορφωτικού επιπέδου και κοινωνικού στάτους. Πάντα θα μαγεύεται, θα νοσταλγεί και θα παλεύει. Θα θέλει να ζήσει το καλύτερο - εκείνο που τα παιδικά του μάτια κάποτε πίστεψαν, κάποτε ονειρεύτηκαν. Που και μόνο η σκέψη του, τον κατακλύζει με συγκίνηση.
Χαζεύω ατέρμονα το δρόμο. Τόσα αμάξια στις 4 π.μ, ημέρας καθημερινής. Κάποιοι με ποδήλατο. Άλλοι περπατάνε. Ταξί. Ξημερώματα στην πόλη. Αυτή είναι η Αθήνα. Ακόμα και από εδώ μέσα, δε χορταίνω να την κοιτάζω. Πόλη εν κινήσει. Κάθε αμάξι, σαν μια σκέψη φευγαλέα.
Η συννεφιασμένη και βροχερή μέρα ένα πράγμα σαν να μας φωνάζει. Ζήστε, αγαπήστε. Μη χάνετε ούτε λεπτό. Κάθε στιγμή που λιγοψυχάς, να έχεις στο νου σου όσους είναι στο κρεββάτι ενός νοσοκομείου. Να ζεις και για αυτούς. Να τιμάς τη ζωή. Να αγαπάς τη ζωή. -
Δίπλα σε αυτούς που αγαπάς. Δίπλα αυτοί που αγαπάς.
15 σχόλια:
Να ζεις την καθε στιγμη με ολο σου το ειναι.. Να δινεσαι στη ζωη με το 100% σου..τι κριμα που δεν το καταλαβαινουμε λιγο νωριτερα αυτο..αλλα και ποτε δεν ειναι αργα σωστα; οσο για τους ανθρωπους στα νοσοκομεια ειναι κατι που το εχω ζησει με ολο μου το ειναι τον τελευταιο καιρο και ολη μερα προσπαθω να κανω το καλυτερο για την χαρα μου και την χαρα των δικων μου..κι ας μου ειναι δυσκολο εγω θα επιμενω μεχρι να το καταφερω
Καλο βραδυ να εχεις ;)
Ποτέ δεν είναι αργά. Αρκεί και να μη το ξεχνάμε, όταν θα το καταλάβουμε. Εύχομαι ολόψυχα όλα να πάνε καλά με το θέμα υγείας των αγαπημένων σου. Ναι, είναι μεγάλη δοκιμασία. Εκεί βλέπεις τα πράγματα τελείως διαφορετικά, σαν ένα ισχυρό χαστούκι. Ευχή γρήγορα να πάνε όλα καλά. Είναι δύσκολο, αλλά ας επιμένουμε. Πρέπει, πρώτα για εκείνους. Σε ευχαριστώ πολύ, επίσης καλό βράδυ.
Όχι ποτέ δεν είναι αργά!
Όταν έρχεται κανείς κοντά σε μία δοκιμασί το νοιώθει και το κατανοεί.
Στέλνω απο καρδιάς ευχή και αγάπη για κάθε αγαπημένο.
Σε φιλώ γλυκά.
@ astria: Θα σου απαντήσω εκτενέστερα στο εμαιλ. Ναι έχεις δίκιο. Δεν είναι αργά, και δεν πρέπει να αφεθούμε για να ξεχαστούμε, και με δύναμη να παλέψουμε για να έρθουν πιο όμορφες μέρες. Ευχαριστώ από καρδιάς, φιλιά.
Είναι που δυστυχώς αυτές οι σταλαγματιές σοφίας έρχονται πάντα μέσα απο δύσκολες στιγμές....
Όμως όσο πιο συχνά τις έχεις ακούσει τόσο πιο γρήγορα συνειδητοποιείς.
Γι αυτό και κάθε τέτοιο μοίρασμα είναι πολύτιμο ,θα βοηθήσει κάποιον άλλον που αύριο θα είναι εκεί ,να φιλοσοφήσει να αντιμετωπίσει αλλιώς την δυσκολία ξεφεύγοντας απ'τη φυλακή του εγώ και του τώρα ή άλλον πριν βρεθεί εκεί ν'αγκαλιάσει όλα τα κομμάτια της ζωής ,ν'αρχίσει να μην προσπερνάει τις μικρές καθημερινές ομορφιές σαν δεδομένες κι ασήμαντες,να τιμά την ζωή είναι το πιο μαγικό μυστικό .
Όλα τα ξωτικά της γής τα έχω στρώσει στη δουλειά ;-)
Να αγαπάς τη ζωή, να τιμάς τη ζωή...τα είπες όλα πιστεύω!!
Καλό Σαββατοκύριακο!!!
Πολυ ομορφη αναρτηση Αρτιστακι μου!!!
@ ξωτικό: Υπόσχεση να κρατήσω αυτές τις σκέψεις όχι μόνο για τούτες τις μέρες αλλά συνεχώς μέσα μου. Υπόσχεση να χαίρομαι τις μικρές στιγμές της ζωής και να τη ζω στο έπακρο. Άντε να δούμε ναι. Χωρίς τα ξωτικά αυτά τι θα είχα κάνει!!!
@ Me (maria) : Έγραψα ότι ένιωσα... επίσης καλό σκ! :)
@ butterfly: Ευχαριστώ πεταλουδίτσα μου. :) <3
'Δεν τελειώνει ποτέ η επιθυμία στον άνθρωπο. Η τάση προς τα άνω. Ποτέ' Φτάνει να μην μπερδέψει τον δρόμο και αντί να ανηφορίζει να κατηφορίζει και να χαίρεται κι από πάνω. Γι αυτό τέτοια μοιράσματα είναι πολύτιμα. Γιατί μπορεί εκείνος που πήρε την κατηφόρα μπορεί κάτι να θυμηθεί...
Όλα τα γήινα ξωτικά δουλειά λοιπόν ;-)
@ Margo : Την καλησπέρα μου margo, σε ευχαριστώ πολύ από καρδιάς... :)
Αγαπητή καλλιτέχνιδα καλησπέρα!
Ο Βενιζέλος είναι στη φωτογραφία? Τότε είσαι γειτόνισσα! :)
Την προηγούμενη εβδομάδα που είχε καλύτερο καιρό έκανα την καλύτερη βόλτα. Βόλτα στο παρελθόν (δικό μου) αλλά και το παρόν (δικό μου και της πόλης) της Αθήνας. Διαδρομές παλιές που με έβγαλαν, με παρέκκλιναν σε μονοπάτια... Βουρνάζου, Σπευσίππου, Δεξαμενή, Σύνταγμα, Μοναστηράκι, Πλάκα, Αναφιώτικα, Στήλες, Καλλιμάρμαρο, Ωδείο Αθηνών, Μαβίλη, επιστροφή... Τόσες αναμνήσεις, τόσοι άνθρωποι απόντες, τόσα βλέματα... Μα οι εικόνες μοναδικές... Πέρασα κι από το παγκάκι και μου ήρθε στο νου "Ο Μάρκος και η Άννα"... μου κόλλησε το άσμα και δεν μπορούσα για μέρες να το ξεκολλήσω. Μα η διαδρομή μοναδική... Τόσο δική μου καμία άλλη δεν λογίζω...
την καλησπέρα μου!
@ nikiplos: Η φωτογραφία είναι από το Πάρκο Ελευθερίας. Οι διαδρομές που περιέγραψες είναι αυτές που έχουν καθορίσει και τη δική μου ζωή σε αυτή την πόλη. Σίγουρα. Καλή χρονιά να έχουμε.
Διπλα σε αυτους που αγαπας. Διπλα αυτοι που αγαπας. Τα ειπες ολα! Σε δυο μονο προτασεις!
Δημοσίευση σχολίου