Το Μουσείο Ακρόπολης ξεκίνησε από φέτος μια σειρά εκθέσεων με σημαντικά έργα του αρχαίου κόσμου από σπουδαίους τόπους της ελληνικής περιφέρειας. Στόχος του είναι να παρουσιάσει ασυνήθιστα θέματα που θα ενδιέφεραν το σύγχρονο επισκέπτη και παράλληλα να διεγείρει το ενδιαφέρον του να επισκεφθεί τους τόπους προέλευσης των εκθεμάτων.
Δε θα μπορούσε να επέλεγε καλύτερη αρχή από μια έκθεση για τα μυστήρια της Σαμοθράκης...
Βλέπετε όταν δε μπορείς να πας στη Σαμοθράκη, είσαι τυχερός να έρχονται ολόκληρα τα μυστήρια των Μεγάλων Θεών της στη γειτονιά σου.
Μόλις μπαίνεις στη διαμορφωμένη αίθουσα του Μουσείου Ακρόπολης, αντικρίζεις σε μια τεράστια οθόνη τα φυσικά κάλλη αυτού του ξεχωριστού νησιού, με τα νερά του τεράστιου καταρράκτη που καταλήγουν στο πέλαγο. Κλείνεις τα μάτια, ακούς το νερό καθώς πέφτει ορμητικά στη θάλασσα και εύχεσαι να ήσουν εκεί...
Έπειτα μεθάς με την ιστορία και τα μυστήρια του τόπου.
Βέβαια τίποτα δε μπορεί να συγκριθεί με την αίσθηση του να περπατάς ο ίδιος σε αυτά τα χώματα, είναι σίγουρο ότι ενισχύεται η δίψα να επισκεφτείς το νησί.
Να μυηθείς στα μυστικά και στην αύρα του.
Η επίσημη σχέση των αρχαίων Ελλήνων με τους θεούς είχε δημόσιο χαρακτήρα. Παράλληλα όμως από νωρίς άρχισαν να γεννιούνται μυστηριακές λατρείες προσιτές μόνο σε εκείνους που είχαν γίνει αποδεκτοί στις τελετουργίες μετά από συγκεκριμένες δοκιμασίες.
Η αυστηρή επιταγή προς τους μυημένους να τηρήσουν απόλυτη μυστικότητα για το περιεχόμενο των μυστηρίων δεν άφησε περιθώριο για αποκάλυψη πολλών πληροφοριών για αυτά τα αρχαία μυστήρια. Οι ανασκαφές όμως στο ιερό της Σαμοθράκης έφεραν στο φως τελετουργικά κτήρια και σκεύη που μας επιτρέπουν να σχηματίσουμε μια καλή εικόνα.
Συνολικά 252 εκθέματα (αρχιτεκτονικά μέλη, γλυπτά, αγγεία, ειδώλια, επιγραφές, μικροτεχνία), συγκροτήθηκαν σε ομάδες με κριτήριο τη σχέση τους με τα κτίσματα του ιερού.
Τα ίδια τα αντικείμενα, κατασκευασμένα τόσους αιώνες πριν,
είναι σαν να μεταδίδουν ακόμη ζωή.
Ο έρωτας...
από τότε έως σήμερα.
Τμήμα ανάγλυφης ζωφόρου με αρχαϊστικές χορεύτριες από το Κτήριο του Τελετουργικού Χορού.
Αντικείμενα γεμάτα με πλούτο, όχι μόνο υλικό μα και συμβολικό.
Όταν η Τέχνη αναγεννά και μεθά τη ζωή.
Η έκθεση έχει οργανωθεί εξαιρετικά από το Μουσείο Ακρόπολης σε συνεργασία με τις εφορείες αρχαιοτήτων Ροδόπης και Έβρου. Στην πραγματοποίησή της συνέβαλε ουσιαστικά η μακρόχρονη εμπειρία του Δημήτρη Μάτσα, ο οποίος αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της αρχαιολογικής του σταδιοδρομίας στη Σαμοθράκη.
Διάρκεια έκθεσης: έως 10 Ιανουαρίου 2016 (στην Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων, ισόγειο Μουσείου Ακρόπολης)
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα: 8:00 π.μ. - 4:00 μ.μ. / Τρίτη έως Κυριακή: 8:00 π.μ. - 8:00 μ.μ. / Παρασκευή: 8:00 π.μ - 10:00 μ.μ.
Η είσοδος στην περιοδική έκθεση είναι ελεύθερη. Μη τη χάσετε.
4 σχόλια:
Είναι υπέροχο να μπαίνεις στο Λούβρο και να βλέπεις την Νίκη της Σαμοθράκης να δεσπόζει στην σκάλα της εισόδου. Ακούγεται στην ανάρτησή σου πολύ όμορφη η παρουσίαση στο Μουσείο της Ακρόπολης. Είμαστε οι φύλακες των αποδείξεων ενός σημαντικού αρχαίου πολιτισμού, εδώ, στο παλιό σταυροδρόμι της ανθρωπότητας...
@ Thinks: Σε γεμίζει ένα μεγαλείο, εκεί που το πνεύμα σιωπά από την πραγματική μέθεξη. Νομίζω ότι πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα έργα τέχνης. Θα είχε ενδιαφέρον να ξέραμε πόσοι από τους επισκέπτες του Λούβρου, θαυμάζοντας τη "Νίκη", καταλαβαίνουν την προέλευση και αν γνωρίζουν τη "Σαμοθράκη" ως τόπο. Φαντάζομαι ελάχιστοι.
Πρόκειται για μια εκπληκτική έκθεση, πολύ καλά οργανωμένη. Πολύ καλή και η ιδέα, ίσως φέρει μια αύξηση του πολιτιστικού τουρισμού και στην επαρχεία. Το Μουσείο Ακρόπολης προσελκύει τουρισμό καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, είναι πολύ θετικό το να γνωρίσουν οι επισκέπτες μέσω περιοδικών εκθέσεων τα εκθέματα περιφερειακών μουσείων. Μάλιστα είναι και με δωρεάν είσοδο προς όλους. Σου γεννά την επιθυμία να επισκεφτείς το νησί. Που δυστυχώς δεν έχω πάει ακόμη. Πρέπει να είναι γεμάτο με μυστήριο. Πολύ όμορφα έκλεισες το σχόλιο σου...
Κι εμένα σαν τον thinks ανακλήθηκε αμέσως η έντονη μνήμη απ'το Λούβρο
αλλά και σαν κι εσένα μου αναζωπυρώθηκε η λαχτάρα να πάω κάποτε .
Θλίψη που μοιάζουν πολύ ψιλά γράμματα στις μέρες μας αυτές οι δράσεις του μουσείου και πολύς θυμός για την ελάχιστη προβολή και παρότρυνση του κόσμου .
Και μόνο που συμβαίνει πάντως (και ευτυχώς που μας το δείχνεις) είναι μια παρηγοριά !!
@ ξωτικό : Εγώ λαχταρώ να πάω (και) στη Σαμοθράκη. Αυτό το νησί από το λύκειο ακόμη, το είχα μέσα μου συνδυάσει με τους αρχαίους μύθους. Πρέπει οι αρχαιολογικοί του τόποι να αναδύουν πραγματικά ένα μυστήριο, και σήμερα. Δεν είναι τυχαίο νησί. Να δούμε πότε, πως, αν - θα πάω σε όλα όσα επιθυμώ. :)
Θλίψη με γεμίζει η εποχή μας, κλείνει ορίζοντες, δυσκολεύει τα πάντα, πράγματα που θα ήταν αυτονόητα πριν λίγα χρόνια, ας σταματήσει η κατρακύλα εδώ. Σίγουρα είναι παρηγοριά που συμβαίνει, ΑΛΛΆ πρέπει τα μουσεία και όλοι οι πολιτιστικοί οργανισμοί να γίνουν καλύτεροι, υπάρχει το δυναμικό, οπωσδήποτε πρέπει να αλλάξουν κ' άλλο.
Δημοσίευση σχολίου