Μεσημέρι Κυριακής πεζοπορία στο αισθητικό δάσος της Καισαριανής...
ξάφνου αρχαίοι κίονες μπροστά...
Και αυτή η μοναδικά μαγική αίσθηση
μέσα στο δάσος να μπερδεύεις τα βήματα σου σε κτίσματα αρχαίων ναών...
Δρασκελίζεις μέσα και χαζεύεις τον ουρανό από τις σχισμές τους...
Γιατί ας μη το κρύβουμε
Και η ιστορία πάλι σαν να σου κρυφογελά. Ανάμεσα στα λείψανα της παλαιοχριστιανικής βασιλικής του 5ου-6ου αιώνα, όπου και κτίσθηκε τον 10ο αιώνα ναός αφιερωμένος στους Ταξιάρχες. Νότια κτίσθηκε στα χρόνια της Φραγκοκρατίας η καθολική εκκλησία του Αγίου Μάρκου, απ’ όπου και η ονομασία Φραγκομονάστηρο.
Βρισκόμαστε εδώ, στο Λόφο των Ταξιαρχών
και από εδώ έχουμε πανοραμική θέα
κυκλάμινο στον Υμηττό
από τη μια το φως παίζει με τα κλαδιά, τα φύλλα και τις σταγόνες της υγρασίας
από την άλλη αγγίζει την αττική γη που απλώνεται μοναδικά μπροστά σου...
Ξάφνου θυμάσαι το απόσπασμα που διάβασες πρόσφατα & ταυτίζεσαι απόλυτα μαζί του... :
«Σήμερα – τι όμορφα που ήταν σήμερα – στη μικρή στρογγυλή βυζαντινή εκκλησία στους πρόποδες του Υμηττού. Γιατί δεν μπορούμε να ζήσουμε για πάντα έτσι; Αναρωτήθηκα – όχι πως ο καιρός είχε ζεστάνει αρκετά, αλλά η βροχή και ο αέρας είχανε σταματήσει. Κι η ζωή έμοιαζε τόσο ελεύθερη, γεμάτη απ’ όλα τα καλά – φύση άγρια, θυμάρι, κυπαρίσσια…»
(Βιρτζίνια Γουλφ, Κυριακή 24 Απριλίου 1932 // Από το ημερολόγιο της, "Μάης και Ελλάδα μαζί")
Βυζαντινά μνημεία Αττικής : www.eie.gr/byzantineattica
Καλημέρα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει τέτοιο πράγμα στον Υμηττό;
Νομίζω κυκλάμινο είναι..
@ Hfaistiwnas : Καλημέρα! Αχ πως φαίνεται το 'παιδί' της πόλης Ηφ! Το διόρθωσα... :) Ναι κατ' άλλα είναι πανέμορφα στον Υμηττό, το καλύτερο είναι ότι ελάχιστοι Αθηναίοι τον επισκέπτονται, προφανώς λόγω βαρεμάρας, οπότε είναι πολύ καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι καλά που τον επισκέπτονται λίγοι, θα κρατηθεί σε καλύτερη κατάσταση.. δεν είναι όλοι φυσιολάτρες και αρχαιολάτρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Roadartist !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα υπέροχο οδοιπορικό, ευχαριστούμε πολύ !!!
Καλημέρα, Μαίρη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανταστικό οδοιπορικό!
Να΄σαι πάντα καλά,
keep on wandering around :)
Πρέπει να διαβάσω Βιρτζίνια Γούλφ! Τον Υμμητό τον είχα φάει με το κουταλάκι προ αμνημονεύτων χρόνων, τότε δυστυχώς δεν φωτογράφιζα μιλούσα με τ΄αγρίμια του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν πας παραπάνω κοντά στις κεραίες η θέα είναι υπέροχη αλλά τα βράδια κάνει πολύ κρύο ακόμη και το καλοκαίρι.
Εντάξει, βρήκα και εγώ το βιβλίο που θα μου δανείσεις! Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
@ Hfaistiwnas : οι κάτοικοι αυτής της πόλης δεν είναι καθόλου φυσιολάτρες, αυτό διαπιστώνω πλέον... θα έλεγα ούτε και αρχαιολάτρες, αν σκεφτείς ότι βαριούνται ακόμη και στην Ακρόπολη να πάνε...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ART-TRAVELLER : Χαίρομαι που σου άρεσε ταξιδευτή της τέχνης, καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Σεβάχ ο Θαλασσινός : Μοναδικός ο Υμηττός, σε ευχαριστώ πολύ θαλασσινέ :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ηλιογράφος : Οπωσδήποτε πρέπει να διαβάσεις Β.Γουλφ! Λατρεμένη απλά. Όσο για το Δάσος της Καισαριανής μου φαίνεται θα το καθιερώσω να πηγαίνω πιο συχνά... Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ librarian : Χαχα σωστή, θα στο φέρω την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε! Το είχα πάρει μαζί μου στο ταξίδι στο Πήλιο και το διάβαζα εκεί ;) Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα να μην είμαι λίγο πιο κοντά στο κέντρο να κάνω τέτοιες βόλτες συχνότερα. Καλή σου μέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήη μη βιασμένη Αττική πάντα σε αποζημιώνει για τους κόπους μιας ανάβασης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενικός
Να είσαι καλά που με έκανες να ταξιδέψω λίγο από το γραφείο μου :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε εγώ ήξερα ότι υπάρχει αυτό το κτίσμα στην Καισαριανή (Υπέροχο!). Έχω να πάω από τότε που ήμουνα Λυκόπουλο. Αλλά, κυκλάμινα μάζευα πάντα για την μητέρα μου που τα λάτρευε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια, αν είναι του δεκάτου αιώνα (900-999) δεν είναι Ρωμαιοκαθολικό μιά που τότε η Εκκλησία ήταν ακόμα μία ως το 1054. Η έκφραση "Φράγκοι" ξεκίνησε μεν τον τρίτο αιώνα αναφερόμενη σε συνομοσπονδία Γερμανικών φυλών που αργότερα επεκτάθηκε νότια, αλλά, σαν έκφραση στην Μεσόγειο, αναφερόταν μετά τον ενδέκατο αιώνα, μέσω των σταυροφοριών, σε πολλούς λαούς αλλά κυρίως Γάλλους, Ιταλούς και Άγγλους, και μερικούς Γερμανούς.
Δεν έχει γίνει κάποια περιποίηση και συντήρηση του χώρου; Είναι αφημένος στον χρόνο;
Ωραιότατη διαδρομή, φίλη μου, οποιαδήποτε εποχή… είτε με κυκλάμινα, είτε μα παπαρούνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην προτείνω στους φίλους μας.
Να ‘σαι καλά!
έχω χρόνια να την κάνω αυτή την βόλτα να είσαι καλά που μας την θύμισες... καλά που έχουν διατηρηθεί κι αυτοί οι μικροί παράδεισοι περιμετρικά της πόλης
ΑπάντησηΔιαγραφή@ mahler76 : Ναι αξίζει σίγουρα για βόλτες. Μήπως είσαι πιο κοντά στο Κτήμα Συγγρού; Δεν έχω πάει ποτέ και το σκέφτομαι. Αν ναι, γράψε τίποτα σχετικό, φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ξενικός : Θα πηγαίνω πιο συχνά σίγουρα... Ο καλύτερος διαλογισμός εκεί πάνω τελικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμη / ε : Χαρά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ thinks : Όλο το βουνό είναι αρκετά περιποιημένο, αν κρίνω από τα είδη βοτάνων, φυτών κλπ σίγουρα υπάρχει συστηματική περιποίηση και προστασία... Τώρα για το συγκεκριμένο ναό, πρόκειται για λείψανα, λίγα απομεινάρια, τα οποία είναι διάσπαρτα στο χώρο. Δε γνωρίζω κάτι παραπάνω. (Περισσότερα για τα χρονολογικά στο link που παραθέτω στο τέλος της ανάρτησης, από όπου πληροφορήθηκα για τις χρονολογίες, νομίζω αναφέρεται σε δυο διαφορετικούς ναούς.)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Μηθυμναίος : Όντως Μηθυμναίε, νιώθεις ότι δεν είσαι στην Αττική... Αξίζει να πάνε όλοι σίγουρα, προσφέρει αναψυχή.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Blueprints : Να πας και να κάτσεις στους ξύλινους πάγκους της Καλοπούλας στο αναψυκτήριο για μια μπύρα ή για έναν καφέ... Μετά να περπατήσεις μέσα από το "βοτανικό" μονοπάτι και να βρεθείς πάνω από την Μονή Καισαριανής και μέσα από το δάσος να καταλήξετε ψηλά από την πόλη. Αξίζει αρκετά. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι ωραίο πόστ αγαπητή...πο-λύ ωραίο...ε,εμ..'εκεί ψηλά στον Υμηττό υπά-υπάρχει κάποιο μυστικό' που'λεγε κάποτε κι ο πολύ-αγαπημένος Μάνος...χοοοχοοχοοοχοοχοοχοοοχοοοχο! ε,εμ...δεν ξέρω το για τί...αλλά πάντα μου άρεσε η βόλτα ανάμεσα στα αρχαία...έτσι νιώθω (όσο κι αν α υτό σου ακούγεται χαζό)..ότι 'εκπέμπουν'μια περίεργη αύρα μια ενέργεια...που ίσως να έχει παρά-μείνει εκεί από αυτούς που τα έφτιαξαν κάποτε πρίν από χιλιάαααδες χρόνια...γιανά μείνουν ανεκτίμητης αξίας (γιατί εί ναι αν εκτί μη της αξίας) θυσαυροί γιανά τους θαυμάζουμε εμ είς στην εποχή μας που ΔΕΝ νομίζω,να μπορέσουμε πο-τέ να φτιάξουμε,τέτοια πράγματα! ο δικός μας πολιτισμός δυστυχώς φτιάχνει άσχημα,και κακόγουστα πράματα ίσως?...δεν αγαπάμε και δ εν αποθεώνουμε την ομορφια και ό,τι όμορφο και το κάλλος (σωματικό,και γενικότερο κάλλος) την ομορφιά...όπως την αγαπούσαν εκείνοι..και την τιμούσαν από τα ρούχα τους μέχρι τα σπίτια τους,μέχρι και στους τάφους τους ακόμη κι εκεί...προσπαθούσαν να τους φτιάξουν όσο πιο όμορφους γίνεται...!!...ακόμη κι εκεί συνέχιζαν να από-θεώνουν την ομορφιά......έτσι ήταν εκείνοι....πάντως πο-λύ ωραίο το ποστ σου...καλημέρες καλή Κυριακή....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένο βουνό ο Υμηττός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένη βόλτα πάντα, αν κι έχω καιρό να πάω. Οι πανοραμικές σου πολύ όμορφες, αλήθεια πόσο ήρεμη, καθαρή και ήσυχη φαίνεται η πολύβουη πόλη από ψηλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τη Βιρτζίνια Γουλφ, να πω ότι δεν είναι όλες οι στιγμές που μ' αρέσει να τη διαβάζω. Θέλει κάποιες προϋποθέσεις, όπως και ορισμένα άλλα βιβλία.
Σε φιλώ πολύ πολύ
Καλή εβδομάδα!
Όμορφες φωτος
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
@ Aθη: Καλά έλεγε ο Μάνος και πολύ σωστά τον μνημόνευσες :) Καθόλου χαζό δεν μου φαίνεται Αθανασία, καθώς και εγώ την ίδια αγάπη έχω προς τα αρχαία και σίγουρα πιστεύω ότι υπάρχει μια ξεχωριστή αύρα σε αυτά τα μέρη... Νομίζω ότι όπου έχτιζαν αρχαίους ναούς υπάρχει μια ιδιαίτερη αύρα... Και προσπαθώ να βρίσκομαι σε αυτά, καθώς νιώθω ότι γαληνεύω, για έναν παράξενα περίεργο λόγο. Καλό βράδυ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Γιώργος - Hengeo : Ναι πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Άστρια : Μου είπανε ότι αρκετοί κάνουν γιόγκα εκεί πάνω, αντικρίζοντας όλη την Αθήνα από ψηλά, το βρίσκω ιδανικό σημείο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ για την Γουλφ, όμως μου μιλά τόσο ιδιαίτερα μέσα μου, από τις πιο αγαπημένες μου συγγραφείς... Φοβερή!
Καλό βραδάκι! Πολλά φιλιά!
@ Μαρία Έλενα : Να είσαι καλά, φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφή