23 Οκτωβρίου 2014

Μάνος Χατζιδάκις: Το νησί των συναισθημάτων



Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 23 του Οκτωβρίου του 1925
Όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, για όσο διάστημα θα υπάρχει το ιστολόγιο δεν θα πάψουν να γίνονται αναφορές στο Μάνο Χατζιδάκι. Πράγμα που έχει τηρηθεί ως σήμερα. Έχουν ήδη ανέβει δεκαέξι σχετικά αφιερώματα, τα οποία μπορείτε να τα διαβάσετε στο τέλος της ανάρτησης.


Σήμερα θα μοιραστούμε ένα παραμύθι του Μάνου Χατζιδάκι για μικρούς και μεγάλους, ένα κείμενο για την αγάπη και την αξία της στο χρόνο.

Μάνος Χατζιδάκις, Το Νησί των Συναισθημάτων

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα Συναισθήματα.

Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.

Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.

Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.

Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.

Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.

Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,

«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα»

Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.

«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.

«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.

Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια.

«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου».

«Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.

Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.

Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.

Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή: «Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!».

Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.

Όταν έφτασαν στη στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.

Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση:

«Γνώση, ποιος με βοήθησε»;

«Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.

«Ο Χρόνος;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε o Χρόνος;»

Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με τη βαθιά σοφία της είπε:

«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».




Παλιότερες αναφορές για το Μάνο Χατζιδάκι, αξίζουν την περιήγηση σας :

"Βιογραφικό σημείωμα" Μάνου Χατζιδάκι
κείμενο Μ.Χατζιδάκι, γραμμένο το χειμώνα του '85 προς '86 
Αφιέρωμα από την εκπομπή «Μηχανή του χρόνου»
"Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι"
Το πρόσωπο του τέρατος, Μάνος Χατζιδάκις
To χαμόγελο της Τζοκόντας

16 σχόλια:

Μαρία Έλενα είπε...

Όμορφη ανάρτηση
Φιλάκια ...

ξωτικό είπε...

Άντεεε μπήκα να σε μαλώσω....αλλά σε συγχωρώ τόσο ωραίο που ήταν ;-)

όνειρα γλυκά αγαπημένο !!

Hfaistiwnas είπε...

Τι καλό!!! Η μουσική του με ξεπερνάει..
Καλημέρα σου!

BUTTERFLY είπε...

Κοιτα να δεις... Το παραμυθι το γνωριζα, αλλα δεν ηξερα οτι ηταν του Χατζιδακι...Ποση ευαισθησια αυτος ο ανθρωπος! Καλημερα!

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο. Σ΄ευχαριστώ

Rosa Mund είπε...

Σας το προσφέρω μετά μουσικής, όπως το γνώρισα εγώ τουλάχιστον.

https://www.youtube.com/watch?v=B63I9X6rMlo

Να έχετε μια καλή μέρα. Κάπου μέσα στα σύννεφα πάντα είναι κρυμμένος ο ήλιος. Εν αναμονή του λοιπόν...

MYSTELIOS είπε...

Υπέροχη ανάρτηση για τον ένα μεγάλο Έλληνα δημιουργό, άνθρωπο και καλλιτέχνη που θα μείνει αξέχαστος στις μνήμες μας και στις καρδιές μας όσο χρόνια και αν περάσουν. Η ωραία ανάρτηση, το κείμενο και τα αγαπημένα μας τραγούδια του τα λένε όλα !!!
Καλημέρα και καλή συνέχεια !!!

Άθη είπε...

Ε,εμ...καλημέρα καλή μου...ε, ο Μάνος...πολύυυυυυ αγαπημένος..ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ πραγματικά όμως..ο αγαπημένος μου έλληνας συνθέτης ένας σπάνιος,προικισμένος από τη φύση του,τόοοσο χαρισματικός άνθρωπος...που όμως η γενιά του ΔΕ τον τίμησε?όσο του άξιζε?...μπορεί...γιατί βλέπεις πά-ντα οι σπάνιοι άνθρωποι..αυ τοί σαν τον Μάνο Μ ΑΣ...όπως συνηθίζω να λέω ε γώ...(γιατί Ε Ι ΝΑΙ ο ΜΑ ΝΟ Σ ΜΑ Σ)...ΚΑΙ ΘΑ Ε Ι ΝΑΙ ΕΣΑΕΙ...)..ε,έχουν κι ένα κακό ας το πούμε έτσι ότι μπορεί να μ ην τους δέχεται,η κοινωνία τους όπως τους αξίζει..βέβαια ναί ο Μάνος ευτύχησε να έχει την απεριόριστη,τεράστια αγάπη του κόσμου....(σε πείσμα α υτών που του έριχναν λάσπη)...κι α υτό είναι πο-λύ σημαντικό πιστέυω κα νείς άλλος,άνθρωπος δ εν έχει αγ απη θεί από τον κόσμο,τόσο πολύ όσο ο Μάνος και δικαίως βέβαια..ό,τι και να πεί κανεις γι'αυτόν είναι λίγο...νομίζω μας τιμά πο-λύ που αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε κι έζησε στην Ελλάδα και που ήταν έλληνας,έλληνας όμως όχι με την ε υρεία έννοια του όρου α υτού...αλλά με την έννοια που ήθελε ε κ εί νος....όπως ε κεί νος θεωρούσε τον εαυτό έ λλη να...και μας λείπει πραγματικά η παρουσία του...και ειδικά τώρα στις δύσκολες α υτές εποχές που περνάει η χώρα μας περισσότερο...όπως και πολλών άλλων που έχουν φύγει από κοντά μας...ο Μάνος μας έδειξε μέσα από τη σημαντική δουλειά του,μια άλλη Ε λλάδα...που σήμερα δ εν υπάρχει πια δυστυχώς...και που δυστυχώς δ εν την 'είδαμε' εμείς οι νεότερες γενιές...αλλά χαιρόμαστε επειδή μπορούμε να δούμε,έστω κι ένα μικρό κομμάτι της μέσα από το έργο του...και κάτι που δίνει χαρά επίσης είναι,ότι οι σημερινοί νέοι τ ι μ ούν το Μάνο Χατζιδάκι...ότι ο Μάνος έχει απήχηση ακόμη...και μετά από τόσα χρόνια από την...αναχώρησή του..και κυρίως στους νέους...αυτό είναι πο-λύ σπουδαίο πιστέυω..είδες είπα από την 'αναχώρησή του..κι όχι από το θάνατό του...(ε,εμ...πεθαίνουν οι σπουδαίοι,σπάνιοι άνθρωποι όπως ο Μάνος καλή μου?) ε,δεν νομίζω..μπορεί να πεθαίνει απλώς το σ ώ μα...όμως το πνεύμα τους πο-τέ ο Μάνος μπορεί να έφυγε σ ω μ α τι κά από ε δώ από ε μάς..συνεχίζει όμως να είναι μαζί μας μέσα από κάποια άλλη μορφή τώρα πλέον..και πιστεύω δ εν θα πάψει πο-τέ να είναι μαζί μας....και να μας μιλάει μέσα από το έργο του...να μας φτιάχνει όμορφους παραμυθένιους και ονειρικούς κόσμους όπως μό-νο εκείνος ήξερε να το κάνει α υτό....πο-λύ ωραίο το πόστάκι καλό μου...κι ο καλύτερος τρόπος γιανά τιμήσεις τη μνήμη του...καλημέρες...

ασωτος γιος είπε...

αξεπεραστος

Loustrakos είπε...

Λείπει όλο και περισσότερο....

Ξενικός είπε...

επιμύθιο: και η Αγάπη ΣΚΑΦΟΣ θέλει, όπως και τα άλλα συναισθήματα.
Ξενικός

To love life for what it is είπε...

Ok, θα επισημάνω κάτι (που κι εμένα μου το επεσήμαναν και συμφώνησα) και θα είναι λίγο ξενερωτικό. Η Γνώση, ο Πλούτος και ο Χρόνος δεν είναι συναισθήματα. Και ας πούμε πως η Γνώση, αν το τραβήξουμε αρκετά, μπορεί να σχετιστεί με την ενσυναίσθηση. Και ο Πλούτος με την αλαζονεία. Ο Χρόνος; Να τον πούμε ... νηφαλιότητα;
Καλή συνέχεια. :-)

Roadartist είπε...

@ Μαρία Έλενα : :)



@ ξωτικό : Τι γλίτωσα ωραία. :))))


@ Hfaistiwnas : Ναι!


@ BUTTERFLY : ναι δικό του...

Roadartist είπε...

@ ηλιογράφος : χαίρομαι που σου άρεσε :)




@ Rosa Mund : σε ευχαριστούμε πολύ!

Roadartist είπε...

@ ART-TRAVELLER :


@ Άθη :


@ ασωτος γιος :

@ Loustrakos :


Φοβερός ο Χατζιδάκις, και υπερ αγαπημένος!

Roadartist είπε...

@ Ξενικός : Λακωνικός όπως πάντα. :P



@ love life for what it is : Όντως δεν είναι συναισθήματα, αλλά ευθύνονται για συμπεριφορές και καταστάσεις που γεννούν τα συναισθήματα. Η αγάπη είναι το συναίσθημα που δυναμώνει και γίνεται αληθινό μέσα από το χρόνο.

Related Posts with Thumbnails