Το Μέγαρο Υπατία είναι ένα από τα πιο επιβλητικά κτίρια της Αθήνας...
Ξεναγηθήκαμε στο πλαίσιο του Open House Athens, ελάτε να σας ταξιδέψω στο εσωτερικό ενός ιστορικού κτιρίου που με την νεομπαρόκ μορφή του, εκπροσωπεί επάξια την Αθήνα του 20ού αι.
Το Μέγαρο Υπατία κατασκευάστηκε το 1909, όταν ο Αλέξανδρος Νικολούδης ολοκλήρωσε την ωδή του στο γαλλικό νεομπαρόκ και το αποτέλεσμα, ένα κτίριο-στολίδι συνολικής επιφάνειας 1.240 τ.μ., σε τρία διαφορετικά επίπεδα, απείχε από την κυρίαρχη μορφολογία των αστικών κατοικιών του αθηναϊκού νεοκλασικισμού.
Με τον πομπώδη χαρακτήρα του παριζιάνικου προτύπου και τα σχήματα της αρ νουβό, η αστική μονοκατοικία, η οποία τους καλούς καιρούς περιβαλλόταν από άμαξες που κατέφθαναν για τα πάρτι της υψηλής κοινωνίας, έμελλε να είναι το πρώτο και να μείνει στην Ιστορία ως το σημαντικότερο έργο του ενός εκ των ιδρυτών της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Σύμφωνα με το βιβλίο της Αμαλίας Κωστάκη για τον Αλέξανδρο Νικολούδη, ο αρχιτέκτονας ακολούθησε την τριμερή κατανομή, που θέλει τους δημόσιους χώρους να τοποθετούνται στο ισόγειο, τους ιδιωτικούς στον όροφο και τους χώρους του προσωπικού στο ημιυπόγειο.
Μπαίνοντας από το επιβλητικό θύρωμα εισόδου στην οδό Ηπείρου και περνώντας στο υπερυψωμένο ισόγειο, ο επισκέπτης συναντά το σαλόνι, το καθιστικό και την τραπεζαρία, που πλαισιώνεται από τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες με τα γραμμικά σύμβολα, οι οποίες, μάλιστα, αποκαταστάθηκαν πρόσφατα από μια ομάδα φοιτητών της Σχολής Καλών Τεχνών.
Το γραφείο και η βιβλιοθήκη δεσπόζουν επίσης στο ισόγειο, όπως και το καπνιστήριο - επίσης με τοιχογραφίες - που έχει τις ρίζες του στις αγγλικές λέσχες και είναι το «αρχαιότερο» της Αθήνας.
Η εικόνα των ανδρών που αποσύρονταν εδώ μετά το δείπνο για να καπνίσουν το πούρο τους συνοδεία κονιάκ κατακλύζουν τη φαντασία.
Ανεβαίνοντας τη σκάλα που οδηγεί στην αίθουσα μπιλιάρδου, το βλέμμα στέκεται στο εντυπωσιακό βιτρό, επάνω από το ενδιάμεσο πλατύσκαλο, λίγο προτού στραφεί αναπόφευκτα στον θόλο. Ο όροφος αυτός φιλοξενεί τα υπνοδωμάτια, με εκείνο της οικοδέσποινας να ξεχωρίζει καθώς είναι το μεγαλύτερο και διαθέτει και μπουντουάρ.
Σύμφωνα με το βιβλίο της Αμαλίας Κωστάκη, η τραπεζαρία - κόσμημα του ορόφου - αντανακλά «τη βαρύτητα που δόθηκε στον σχεδιασμό της, αφού είναι ο πιο περίτεχνα διακοσμημένος χώρος υποδοχής, με ξυλεπενδύσεις στους τοίχους».
Σήμερα, το στολίδι της αθηναϊκής αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα στέκει απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει φιλοξενήσει και διάφορες εκδηλώσεις - ανάμεσά τους εκθέσεις της UNESCO.
Το κτίριο, που χαρακτηρίζεται κλασικό στο είδος του, έχει περάσει στα χέρια του Κωνσταντίνου Ρουτζούνη.
Χαρακτηριστική προσθήκη, το άγαλμα της Υπατίας στην είσοδο, από ιταλό γλύπτη του 17ου αιώνα, το οποίο ο ιδιοκτήτης με τη σύζυγό του απέκτησαν ύστερα από μεγάλη προσπάθεια. Αυτό είναι και το άγαλμα που χάρισε στο μεγαλοπρεπές κτίριο το νέο όνομά του, με το οποίο συνεχίζει να γράφει ιστορία.
Οι φωτογραφίες δικές μου.
Στοιχεία του κειμένου από εδώ
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
