100 years old
Σμύρνη 1900 - Αθήνα 2013
graffiti στους τοίχους
artists on streets
διαφοροποιούν κάποιες γωνιές
think
σκέψου, πριν κρίνεις κάποιον
σκέψου: δεν είναι παράνομο...ακόμη...
Πέρασα με το ποδήλατο
και στάθηκα για μια στιγμή εδώ.
Κοίταξα αυτά τα ερμητικά κλειστά παράθυρα...
Διάβασα τα συνθήματα στους τοίχους αυτής της γειτονιάς...
"...είτε με τη eurovision, είτε και χωρίς
τρώτε τα σκουπίδια σας, και νιώθετε ευτυχείς"
Υπόγεια φιλοξενούν κάποιες ψυχές...
Φωτογραφίζω, δεν είχα καταλάβει πως με κοιτούσε κάποιος,
κατεβάζω αμήχανα την κάμερα, συνεχίζω παρακάτω.
Δεν έχεις το δικαίωμα να είσαι ρατσιστής.
Δεν είσαι τίποτα παραπάνω, από τον οποιοδήποτε άλλο.
Περνάω με το ποδήλατο απέναντι, κοιτάζω από μακρυά
μια ελληνική σημαία σε ένα μπαλκόνι.
Πόσες προσφυγικές ιστορίες θα υπάρχουν σε
κάθε ένα από αυτά τα σπίτια...
Φεύγω, με το μυαλό γεμάτο σκέψεις
γεμάτο εικόνες
που οι περισσότεροι περιφρονούν να κοιτάξουν
να αφιερώσουν λίγο χρόνο
να συναισθανθούν, να σκεφτούν
Στρέφω το βλέμμα προς τον ουρανό
στα σύννεφα έχει σχηματιστεί μια καρδιά,
φεύγω από εκεί, χαμογελώντας...
Περνούσα με το ποδήλατο από αυτή τη γειτονιά με τις προσφυγικές κατοικίες καθώς τη διέσχιζα τράβηξα κάποιες ενδεικτικές φωτογραφίες, νομίζω μιλούν από μόνες τους. Σκέφτηκα να τις μοιραστώ μαζί σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σκ σε όλους!
Bravo!!
ΑπάντησηΔιαγραφήGia pollous logous!!
πολύ ουσιαστική ανάρτηση, όπως όλες σου, οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΤΗ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΙΣΤΕΥΤΟ;
και ποιός σας είπε ότι δεν είναι παράνομο; ο Βολταίρος;
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό παρασκευοσαββατοκύριακο :)
Τι καλά που μου θύμισες την παλιά μου γειτονιά. Όσο περνάει ο καιρός γίνεται ομορφότερη θαρρώ. Πολύ ωραίες φωτογραφίες και ο ουρανός υπέρχος. Εύχομαι πάντα εκεί που οι άλλοι βλέπουν σύννεφα εσύ να βλέπεις καρδιές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέρχονη ανάρτηση!
Keep walking!
Εξαιρετική η ανάρτηση σου, αφυπνίζει και προβληματίζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καρδιά στον ουρανό με... συγκίνησε! Αναρωτιέμαι, κάποιες συμπτώσεις είναι εντελώς τυχαίες ή μήπως όχι;;
Να έχεις ένα πολύ όμορφο ΣΚ.
Σε φιλώ!
Από τα καλύτερα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο
Καλή συνέχεια
Που βρίσκεται αυτή η γειτονιά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίες οι φωτό.. μελαγχολικές..
Καλό ΣΚ!
Πολύ ωραίο θέμα και πολύ ωραίες φωτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά οι πρώτες και οι τελευταίες!!
Open your mind
ΑπάντησηΔιαγραφήthinnnnnnnnnnnnkkkkkkkkkkkkk...
O tropos pou vlepoume ta pragmata, "leei" polla gia to ti antrhwpoi eimaste. K esy eisai poli omorfos antrwpos.
Se filw, agapi :)
Arco
Eίναι κάτι στιγμές που μένεις άναυδος ,σαν να σου μίλησε ο ουρανός !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈδωσε όλες τις απαντήσεις !!
Όποιος δεν έχει τσιμεντώσει την καρδιά του με..... σκουπίδια ξέρει......γιατί για να "δείς" την αλήθεια χρειάζεται καρδιά !!
(έχει σταθεί πολλές φορές η ματιά μου στο μπαλκονάκι με το δορυφορικό πιάτο ειδικά....)
ΥΓ.Πόσοι να είδαν άραγε την ουράνια καρδιά;;
υγ.Πικρή αντίφαση η "κλωτσιά" στους ρατσιστές...το γαϊτανάκι της βίας όταν ξεκινήσει άντε να το σταματήσεις.....
Κι εγώ, φίλη μου, ήταν αρχές του καλοκαιριού, πέρναγα από τα «Προσφυγικά» και μου έκαναν, θυμάμαι μεγάλη εντύπωση, και πριν αφήσω κι εγώ, όπως κι εσύ, τα συναισθήματά μου «να συναισθανθούν και να σκεφτούν», τα φωτογράφησα για μια ανάρτηση στο άλλο blog μου, τις Φωτοχυσίες. (http://enfoqueyclick.blogspot.gr/2012/06/blog-post_15.html)
ΑπάντησηΔιαγραφήKαταπληκτικο, θα μπορουσες ανετα να το εβαζες ως θεμα σε φωτογραφικη εκθεση. ΑΠΛΑ Εξαιρετικο.
ΑπάντησηΔιαγραφήRoad,εξαιρετικό θέμα και υπέροχη η βολτούλα στα προσφυγικά μέσα από τις εικόνες σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σ/Κ-φιλιά!
Ωραίο! Έμενε μια φίλη μου εκεί πριν χρόνια. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο όμορφα κι ευρύχωρα είναι από μέσα... Φιλιά πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα μάτια σου η μιζέρια, η φτώχεια, η εγκατάλειψη,η ασχήμια ,έγινε Τέχνη που θα ζήλευε και ο ουρανός ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχή μου roadartist και όχι μόνο.
«Το να μιλάς σήμερα στην Ελλάδα για τους μετανάστες είναι σαν να μιλάς στη Γερμανία της δεκαετίας του '30 για τους εβραίους»
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό αυτό το άρθρο :
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=334595
Εύγε roadartist.
@ treno fantasma : καλο σκ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Silena : σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου :)
@ ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ : είδες :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Coco : Χα! Έλα μου ντε! Σε λίγο θα μας πηγαίνουν μέσα αλυσοδεμένους! Απλώς όσοι ήδη δε σκέφτονται - και είναι τόσοι πολλοί, πλειοψηφούν - ακόμη δε το αισθάνονται, δε το έχουν συνειδητοποιήσει. Γίνονται και πράγματα τόσο απαράδεκτα αυτό πλέον που φαίνεται ξεκάθαρα.
@ librarian : Τι όμορφο σχόλιο. Χαίρομαι που την έχεις κρατήσεις με τέτοια "ζεστασιά" και αγάπη μέσα σου. Οι περισσότεροι θα τη σνόμπαραν. Μου αρέσει που είδες ομορφιά, ευχαριστώ για τις ευχές σου, συνεχίζουμε. Φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Mariela : Ίσως να είναι τυχαίο, ίσως και όχι. Ποτέ δε θα μάθουμε. Το μόνο σίγουρο είναι πως εκπλήξεις υπάρχουν δίπλα μας, ακόμη και στα σύννεφα, αρκεί να μπορούμε όταν τις αντικρίσουμε και να τις δούμε. Σε ευχαριστώ. :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Sailor : Να είσαι καλά, καλό μας σκ, φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Hfaistiwnas : στον Νέο Κόσμο. Μελαγχολικές και γεμάτες με φορτισμένες αναμνήσεις, αλλά και πονεμένη ιστορία.
@ H.Constantinos : Δεν ένιωθα καλά όταν φωτογράφιζα τις μεσαίες... Ένιωθα σαν να "εισερχόμουν" σε έναν ιδιωτικό χώρο... και τις τράβηξα με κάποια αμηχανία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν είδα ότι με κοιτούσε κάποιος μάλιστα, τόσο μεγάλωσε αυτό το συναίσθημα, είναι και η εποχή πλέον περίεργη, οπότε οι άνθρωποι είναι καχύποπτοι, και όχι άδικα.
@ arcobaleno : σε φιλώ :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ξωτικό : Ήταν μια τέτοια στιγμή, στα αλήθεια χαμογέλασα όταν είδα την εικόνα στον ουρανό. Και στη μέση τα περιστέρια, λες και ήταν πραγματικά "παραγγελία" για να μου φτιάξει το τέλος της βόλτας. Ήταν η στιγμή που ανέβηκα στο ποδήλατο, πριν κλείσω τη φωτογραφική μηχανή και τη βάλω στη τσάντα για να συνεχίσω στην επιστροφή.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Όποιος δεν έχει τσιμεντώσει την καρδιά του με..... σκουπίδια ξέρει......γιατί για να "δείς" την αλήθεια χρειάζεται καρδιά !!"
Πόσο δίκιο έχεις.
Σωστά και τα δυο σου Υ.Γ.,
όσων αφορά την ερώτηση σου, στο πρώτο υστερόγραφο, μόλις συνειδητοποιώ ότι όντως ίσως μόνο εγώ να πρόσεξα αυτό το σχήμα στον ουρανό. Το λες και ξαφνικό "δώρο".
Σε ευχαριστώ.
@ Μηθυμναίος : Είδα την ανάρτηση, πολύ καλή... Μπράβο σου Στράτο, φιλιά!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανώνυμε : ευχαριστώ, καλό σκ!
@ Τηρίματα : Αλήθεια; Ομολογώ αυτό δεν το ήξερα. Περίμενα ότι μέσα θα έχει στενότητα χώρου. Φιλιά πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ λυγερη : Το πιο όμορφο σχόλιο. Ευχαριστώ πολύ Λυγερή. Να είσαι πάντα καλά, καλό σκ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ city addict : έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο, άραγε; Μπορεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο άρθρο, σε ευχαριστώ!
κάποτε εδώ υπήρχε τζάμι... κι η γιαγιά ατένιζε στο δρόμο τους περαστικούς μετρώντας με τα βήματά τους τα χρόνια της... ύστερα έσπασε και δεν το επισκευάσαμε... κι επόμενοι δεν το πείραξαν...
ΑπάντησηΔιαγραφήπίσω από τα ερμητικά κλειστά παράθυρα, αποκλείουν ψυχές τον έξω κόσμο... κρύβουν ενοχικά κάποιοι ότι πολύτιμο έχουν... μόνοι... σταδιακά αποσαθρώνονται με το κτίσμα... αυτές οι πόρτες έχουν χρόνια ν' ανοίξουν... οι πρώτοι ένοικοι έφυγαν... ξέφυγαν ίσως θα ήταν το σωστότερο... νέοι πρόσφυγες της ζωής συνωθούνται εδώ...
αυτή η πόρτα με το νούμερο 6... πόσες καρδιές εφηβικές δεν σκίρτησαν διαβαίνοντάς τις με ένα ίσως ένοχο βλέμμα... πόσοι άνθρωποι δεν κόλλησαν εκεί αποκλεισμένοι κι απέλπιδοι από όνειρα? κι ύστερα το θυμοσοφικό "καλά είμαστε και εδώ" να τους επαναφέρει στην πραγματικότητα του μεγέθους τους...
τα πουλιά στιβάζονται στα σύρματα... ατενίζουν για άλλην μια μέρα αφ'υψηλού εκείνα που εμείς καμαρώνουμε... τα έργα μας... τσιμεντένια, περιοριστικά μικρόσχημα...
κι η καρδιά που σχηματίζεται στον ουρανό, μέσα από τα σύννεφα, πεισμώνει τα όνειρά μας... ναι ενίοτε γίνονται και θαύματα... να είμαστε μόνο προετοιμασμένοι να τα βρούμε...
@ Nikiplos : Τι φοβερός άνθρωπος πρέπει να είσαι Νικιπλε. Υπέροχες, γεμάτες ευαισθησία σκέψεις. Ένα ευχαριστώ σου στέλνω και μια μεγάλη αγκαλιά. Κρατώ τις σκέψεις σου, σε ευχαριστώ. Καλό βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφες φωτος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Εξαιρετικό φωτορεπορτάζ Road...Κτίσματα, παλιά, μισογκρεμισμένα κρύβουν μέσα τους την ιστορία αυτής της χώρας...Τους πόνους, τις σκέψεις, τις στιγμές, τις χαρές των ανθρώπων που ήρθαν σε έναν τόπο που αλλιώς τον περίμενα και τον φανταζόντουσαν και αλλιως τον βρήκαν...Και τα συνθήματα να υπνεθυμίζουν πως όλα τα ίδια αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν...Καλό βράδυ...
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό τα αγαπημένα μου σημεία τα συγκεκριμένα προσφυγικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήκι αυτό ο πειρατής... (http://kayadesigner.blogspot.gr/2012/03/blog-post_23.html)
αυτό που διαβάζεις τα σύννεφα... μεγάλο προσόν. να ξέρεις. :)
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερές οι φωτογραφίες [που δείχνουν την ποιότητα της φωτογράφου :)].
Τέτοιες συνοικίες είναι ασφυκτικά γεμάτες από ιστορία, ιδέες, ζωή... Έχουν τόσα πολλά να πουν. Χαίρομαι που την ανακάλυψες αυτή τη γειτονιά και μοιράστηκες μαζί μας τις σκέψεις σου.
ax.. να μπορούσαν να μιλήσουν τα ντουβάρια.. να μας πουνε ιστορίες.. μας λένε τουλάχιστον σκέψεις.. παράνομες σκέψεις.. μα από του σωκράτη τα χρόνια δεν ήταν παράνομο μήπως;.. :) :)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα αγαπημένο roadartistaki :) :)
@ Μαρία Έλενα : σε ευχαριστώ, καλό ξημέρωμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Makis Del : ακριβώς έτσι Μάκη, και πόσα χρωστάει η Ελλάδα σε αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί εκείνοι οι άνθρωποι όταν ήρθαν στην Ελλάδα ήταν μορφωμένοι... και έδωσαν πράγματα σε αυτή... Μακάρι να είχαμε τη διάθεση να μάθουμε από τον οποιοδήποτε άλλο. Καλό βράδυ!
@ k : Είχα διαβάσει αυτή την ανάρτηση σου, την θυμώμουν! Αν προσέξεις σου έχω αφήσει και σχόλιο! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για αυτό : "αυτό που διαβάζεις τα σύννεφα... μεγάλο προσόν. να ξέρεις." Σε ευχαριστώ...
Είναι όμορφο να κοιτάς τον ουρανό, πόσο μάλλον να τον διαβάζεις, φιλιά.
:)
@ Σεβάχ ο Θαλασσινός : Θέλω να την ανακαλύψω περισσότερο. Θα ήθελα να ταξιδέψω μέσα από αυτές τις ιστορίες, θέλω να μαθαίνω όσα περισσότερα. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν μια μέρα καθώς περνούσα με το ποδήλατο. Πάντα όποτε περνώ από εκεί, κρυφοκοιτάζω αυτά τα σπίτια και οι συνειρμοί που κάνω τότε δεν έχουν σταματημό... :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ koulpa : εγώ πάντως αν μιλούσαν, με χαρά θα τα άκουγα. :)) Σωστά έχεις δίκιο, ο άνθρωπος δεν αλλάζει, πόσο μάλλον σε καταστάσεις σαν τις σημερινές, θα βγάλει τον κακό του εαυτό.,. και τώρα θα δούμε τον πόλεμο στην "σκέψη" όσο ποτέ άλλοτε. Φιλιά!
αρτιστακι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήμερικες φορες χαζευω κι εγω σε μια γειτονια σχετικα κοντα σε μενα, τις εργατικες κατοικιες. Μικρα μπαλκονακια, στριμωγμενα παραθυρα, μα παντα κατι μου λεει οτι εκει μεσα ισως να κρυβονται μεγαλυτερες ευτυχιες απο τα μεγαλα σαλονια.
Στη φωτογραφια που γραφει στον τοιχο think, εχει κι ενα BIG απο κατω. Οχι απλα σκεψου, αλλά , σκεψου μεγαλοπνοα :)
Η τελευταια φωτογραφια με την καρδια στα συννεφα ειναι υπεροχη!!!
Καλημερα αρτιστακι μου!!
@ Dee dee : Αν σου πω ότι δεν είχα προσέξει αυτό το BIG στο Think?? Απίστευτο έτσι? Ούτε όταν τράβηξα την φωτογραφία, ούτε όταν την ανάρτησα εδώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο για την παρατηρητικότητα και για την σύνδεση με τη σκέψη σου.
Πολύ σωστά,
σε ευχαριστώ για τις όμορφες σκέψεις.
ΦΙΛΙΑ, καληνύχτα!
Κάπου εδω γεννήθηκα λίγο πιο πάνω, στα προσφυγικά του Άη Σώστη. Οι συγκεκριμένες εργατικές πολυκατοικίες, είναι τρύπιες από το εγγλέζικο πυροβολικό και τους Χίτες, από Σύνταγμα και Θησείο αντίστοιχα, στα Δεκεμβριανά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένω τα zoom σας, υπέροχο και πάλι..όπως πάντα.
Νίκος Κυριακίδης