Αισθάνομαι σαν να παίζουμε συνεχώς το παραπάνω παιχνίδι. Κλείνουμε τα μάτια στην αλήθεια και ακολουθούμε τυφλά αμαθείς, επικίνδυνους, ξεπεσμένους πολιτικούς. Δυστυχώς ως προς τους πολιτικούς, όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα. Το να συνεχίζεις όμως να κάνεις τα ίδια λάθη σε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή.
Κάνε την αρχή. Αυτή τη φορά ξεκίνα διαφορετικά.
Σκέψου, προβληματίσου, διώξε κάθε φόβο που σε έχουνε γεμίσει, δώσε υπόσχεση στον ευατό σου πως θα αγωνιστείς πραγματικά για τις ιδέες σου. Επέλεξε αυτό που πιστεύεις, αν σε προδώσει (/πρόδωσε) τότε να το στείλεις στην ανυπαρξία.
Δεν έχεις ανάγκη από άλλα ψέματα και αυταπάτες. Είναι καιρός να κρίνουμε αυστηρά τον εαυτό μας, τις επιλογές μας και όλα όσα μας περικλείουν.
Τόσα χρόνια παριστάναμε τους τυφλούς. Μα ειδικά τώρα η αλήθεια είναι μπροστά στα μάτια μας περισσότερο από ποτέ.
Βγάλε το μαντήλι από τα μάτια. Ήδη χάσαμε πάρα πολλά. Η αλήθεια αποκαλύπτεται, όταν έχουμε φτάσει στο πάτο. Πολιτικοί και πολίτες εγκλημάτησαν με κάθε τρόπο πάνω στη χώρα. Μα το παιχνίδι τελείωσε. Πρώτα πρέπει να αλλάξουμε όλοι εμείς. Χρειάζεται ριζική αλλαγή νοοτροπίας. Αυτή δεν πρόκειται να έρθει από λερωμένα, διεφθαρμένα χέρια, από άδεια μυαλά και συνειδήσεις.
Τράβηξε το μαντήλι από τα μάτια. Βγες από αυτό το στημένο παιχνίδι. Δεν έχεις άλλη ανάγκη από αυταπάτες. Δεν έχεις τη δικαιολογία της άγνοιας. Πλέον γνωρίζεις.
Επέλεξε εκείνο που ταιριάζει στη δική σου ιδιοσυγκρασία, εμπειρία ζωής και κουλτούρας.
Ψάξε τι σε εκφράζει πραγματικά και όχι για προσωπικά οφέλη. Ψάξε βαθιά στη ψυχή για ότι πιο ακέραιο και καθαρό. Έλα σε ρήξη με οτιδήποτε σε κρατά καθηλωμένο στη γη, αντί να σε ωθεί να πετάξεις.
Θες να προσφέρεις, θες να μπορέσεις να δεις αυτό τον τόπο να αλλάζει αληθινά;
Κουράστηκες από τα ξύλινα, ψεύτικα λόγια; Τα ίδια πρόσωπα, αυτά τα διεφθαρμένα, με τα λερωμένα χέρια, μυαλά και άδειες συνειδήσεις;
Ψάξε για το λόγο που θα συνοδευτεί με πράξεις ντομπροσύνης και αλήθειας. Με πάθος για την επόμενη μέρα. Η γη σου ασφυκτιά. Μαζί της και εσύ. Πρέπει να ξαναγίνει ένα φιλόξενο μέρος, να μη διώχνει τα παιδιά της, τα έχει ανάγκη κοντά. Γιατί τι θα μπορέσει να είναι μια χώρα δίχως τα παιδιά της; Ρητορικό το ερώτημα και η απάντηση πονάει πραγματικά.
Αυτός ο συνεχής, αργός θάνατος της χώρας και των ανθρώπων, δίχως απαραίτητες θεσμικές αλλαγές, θα έχει ως αποτέλεσμα μια Ελλάδα δίχως καμία ουσιαστική αλλαγή, ολόιδια με το παρελθόν μα όμως εντελώς χρεοκοπημένη και φτωχότερη. Όταν δεν υπάρχει δικαιοσύνη, όταν "πατάς" τους ασθενέστερους, όταν αφήνεις ατιμώρητους να συνεχίζουν να λεηλατούν τη χώρα όσοι την έφτασαν ως εδώ, όταν δε δίνεις ευκαιρίες στους νέους αλλά επενδύεις στην ...ανεργία, τότε σίγουρα διαλύεις, ξεθεμελιώνεις τη χώρα και καταστρέφεις την ήδη αρκετά λαβωμένη δημοκρατία της. Η μόνη ελπίδα είναι να δημιουργηθούν ομάδες, που θα έχουν στόχο τη δημιουργία μιας νέας Ελλάδας και θα έρθουν σε πλήρη ρήξη με ότι την κρατά βαθιά ριζωμένη στη διαφθορά και την αδυναμία οράματος. Αυτό δεν μπορούν να το καταφέρουν τα σημερινά κόμματα, ούτε καν να το επιδιώξουν.
48 σχόλια:
Ektos apo tis pragmatika makran jexwristes apopheis sou,
bazeis kai tous pio eustoxous titlous sta posts, arthra sou.
Apli paratirisi.
Katalla ...duskola.
...ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ
ΠΟΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΛΙΓΟΙ ΕΝΣΤΕΡΝΙΖΟΜΑΙ :(
Η θέληση για κάτι το καινούργιο είναι σαν το νερό που πάντα βρίσκει δρόμο και ξεπερνά ή διαπερνά τα πάντα, όταν η ώρα μιας ιδέας έχει έρθει. Ίσως τώρα ψάχνουμε το νερό, αν υπάρχει. Είναι δυνατόν να έχει στερέψει; Και η ξηρασία αυτή να είναι πιθανώς ο λόγος για τον οποίο και το χρειαζόμαστε; Που είναι όμως; Από πού θα πηγάσει;
Δεν αντεχουμε αλλη φορολογια.
Νιωθω πως ζω εναν απιστευτο πολεμο.
Παντα ημουν τιμιος, ποτε δε χρωστουσα, μα με αυτα τα μετρα νιωθω συνεχεια να με πνιγουν.
Ποση υπομονη να κανουμε;
Δεν αντεχει αλλο ο κοσμος πλεον, τοσο καιρο με αξιοπρεπεια δεχεται ολα οσα εγραψες, και το αποτελεσμα ολων αυτων θα ειναι περα απο τη φαντασια τους.
Αν δε σεβαστουν επιτελους τον κοσμο, πως να μη φτασει στα ακρα.
Καλημέρα,
μ'αρέσεις, λόγος προς κοιμησμένους..
Ας δοκιμάσω να γράψω κι' εγώ κάτι, εστιάζοντας στο "Αυτός ο συνεχής, αργός θάνατος της χώρας και των ανθρώπων, δίχως απαραίτητες θεσμικές αλλαγές".
Απαραίτητες-θεσμικές-αλλαγές. Τρείς λέξεις με διαφορετικό για τον καθ' ένα μας περιεχόμενο.
Αν ανεβούμε όμως πιο ψηλά, αν πετάξουν τα μυαλά και οι ψυχές μας πιο πέρα από αυτά τα κλισέ-κλισέ που μας πασάρει αιώνες η εκάστοτε εξουσία, τότε μόνο μπορεί κάτι να γίνει.
Και αυτό το κάτι είμαστε εμείς, ενοχικά ανίδεοι για το δέον γενέσθαι, περιμένοντας στη στάση "θεσμικές αλλαγές".
Καλημέρα σας.
Για να δούμε αν θα βγει το μαντήλι... οι περισσότεροι δυστυχώς ακόμη προτιμούν το παιχνίδι αυτό, ας ελπίζουμε τουλάχιστον
Αν υπήρχε η δυνατότητα θα ήθελα να βάλω κι εγώ την υπογραφή μου κάτω από το κείμενο και τις σκέψεις σου.
Δε φταίνε ποτέ οι άλλοι, αυτό έχω μάθει, το φταίξιμο πάντα ξεκινάει από εμάς τους ίδιους, από εμένα που φοράω το μαντήλι και πάω όπου με πάνε.
Μπράβο για το συλλογισμό σου, μακάρι όλο και περισσότεροι άνθρωποι να σκέφτονται όπως εσύ.
Την καλημέρα μου.
Καλημέρα
Χρειάζεται προβληματισμός για την επόμενη ημέρα και εμείς από προβληματισμούς ΔΕΝ
Πάντως δεν πάει άλλο, είμαστε με το ένα πόδι στην ανακοίνωση της χρεοκοπίας.....
Καλή συνέχεια
Καλημέρα roadartist. Αυτό που λες με τις ομάδες
Η μόνη ελπίδα είναι να δημιουργηθούν ομάδες, που θα έχουν στόχο τη δημιουργία μιας νέας Ελλάδας και θα έρθουν σε πλήρη ρήξη με ότι την κρατά βαθιά ριζωμένη στη διαφθορά και την αδυναμία οράματος.
πώς ακριβώς το σκέφτεσαι; Μπορείς να το αναλύσεις λίγο περισσότερο; Είναι κάτι σαν κι αυτό: http://www.teleiakaipavla.gr/ ;
@ treno fantasma : να είσαι καλά, σε ευχαριστώ για την ανάγνωση, καλή μέρα να έχουμε!
@ ΤΑΣΟΣ : στην πράξη ελάχιστοι!
@ thinks : Δε γίνεται να έχει στερέψει, ακόμη η ίδια η φύση αναγεννιέται από τις στάχτες της. Ζούμε το τέλος μιας εποχής, φοβάμαι πως λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει τι σημαίνει όμως αυτό το 'τέλος'. Δε ξέρω αν έχουν πραγματικά νόημα και αυτές οι σκέψεις που μοιράζομαι μαζί σας. Προσωπικά δε σταματώ να προβληματίζομαι, να σκέφτομαι, να προσπαθώ να βρω αυτή τη πηγή και λύσεις. Βλέπω πως κινούμαστε σε ένα αδιέξοδο, και δε βλέπω δυστυχώς καμία οδό που να μας βγάζει από αυτή. Όποιος πιστεύει το αντίθετο, φοβάμαι πως μάλλον εθελοτυφλεί. Οι σκέψεις μου πολλές, συνεχής προβληματισμός, μήπως μπορέσω να καταλήξω στη πηγή και στην αρχή μιας αληθινής αντίστασης. Καταλήγω πως έτσι όπως οδεύουν τα πράγματα, δυστυχώς η όποια αντίσταση θα είναι ατομική... ή συντροφική...
@ kostas : Είναι όντως σαν πόλεμος, όλο περισσότεροι φίλοι, συγγενείς, δεν αντέχουνε αυτή τη φορολογία. Είναι τραγικό και τρελό, εύχομαι να υπάρξει κάποια αλλαγή στην πολιτική, γιατί δυστυχώς αν συνεχίσει έτσι να περιμένουμε τα χειρότερα, και στην πολιτική κατάσταση και εννοείται στην οικονομική.
@ Hfaistiwnas : Σε ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά Ηφαιστίωνα. Νομίζω πως κάπως έτσι είναι πλέον.
@ e-Apenanti : Μακάρι να είναι κλισέ, μακάρι να μας τα "πλασάρει η εξουσία", δυστυχώς όμως εννοώ το ακριβώς αντίθετο. Εννοώ θεσμικές αλλαγές που να ελαφρύνουν τους πολίτες και να αλλάζουν ακριβώς το τρόπο που λειτουργεί η εξουσία. Και δυστυχώς δεν είναι κάτι που μου έχει πλασάρει κανείς, είναι κάτι που βιώνω στην καθημερινότητα μου, στην επαφή μου με απλές δημόσιες υπηρεσίες. Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ είναι παντού, δεν μπορείς να προχωρήσεις ως χώρα, αν δεν πατήσεις τη διαφθορά, μη πας μακρυά δες μόνο τι γίνεται στα Πανεπιστήμια.
Από την παιδεία ξεκινάνε όλα, πλέον αντί να την εξυγιάνουμε, την διαλύουμε.
Χρειάζεται και η αυτοκριτική, χρειάζονται ριζικές αλλαγές και αυτό έπρεπε να ήταν το πρώτο αίτημα στις διαδηλώσεις, γιατί το σύστημα είναι βρώμικο και διεφθαρμένο σε κάθε πλέον παρακλάδι του. Αν δεν υπάρξουν ριζικές ουσιαστικές αλλαγές, τότε δυστυχώς δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα ποτέ.
@ BLUEPRINTS : δε βγαίνει το μαντήλι γιατί δυστυχώς κάποιοι έχουνε όφελος από όλα όσα συμβαίνουν. Δε μας νοιάζει το καλό της συνολικής κοινωνίας, μόνο του εαυτού μας.
@ teleytaios : Για να φτιάξουμε την κοινωνία ίσως να πρέπει να φτιάξουμε τους εαυτούς μας πρώτα. Το πιστεύω αυτό. Σε ευχαριστώ πολύ Κώστα, καλησπέρα σου!
@ Sailor : Τώρα πια αισθάνομαι σαν να μας τελείωσαν και οι προβληματισμοί. Ή όχι; Πάντα εύκολες λύσεις, εύκολες διαπιστώσεις, για αυτό και καμία ουσιαστική αντιμετώπιση. Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου!
Α γειά σου !!!!!
Ομολογώ πως την πάτησα (αρκετά :-)
Κατεβαίνοντας την σελίδα περίμενα να δώ ποιός....."σοφός" τα έγραψε αυτά επιτέλους !!!!!!!!!!!
Μεγάλη χαρά μου'δωσες !!!!
άντε σιγά σιγά (τρέχοντας δηλαδή) μήπως να κωδικοποιήσουμε και δυό τρία βασικά αιτήματα και ν'αρχίσουμε να τα διαλλαλούμε στην μπλογκόσφαιρα (τουλάχιστον).
Επαναλβάνω δημοσίως λοιπόν ένα :
"Καταργείστε τις υπεράκτιες (κοινώς offshore) ΤΩΡΑ" !!
.........................
όσα γέλια κι αν ακουστούν εγώ δεν θα πάψω να ονειρεύομαι διαδηλώσεις (και διαδυκτιακές) με σαφή ,πρακτικά και ξεκάθαρα αιτήματα .
Σε φιλώ με πολύ χαρά
(και θαυμασμό για το κείμενο) !!
Να συμπληρώσω δυο πρακτικά θεματάκια :
1.Ζητάμε απο παντού αδιαπραγμάτευτα αποδείξεις .
2.Ζητάμε το όνομα του υπαλλήλου που μας εξυπηρετεί (και τηλεφωνικά)
(είναι απίστευτο το πώς και πόσο λειτουργεί πολλές φορές....)
Eπανέρχομαι για να προλάβω τα πολλά...γέλια :
"Απαγόρευση των Υπεράκτιων Εταιρειών στο Μπουένος Άιρες .
Μετά την πυρκαγιά του 2004 στο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης República Cromagnon στο Μπουένος Άιρες στην Αργεντινή, διαπιστώθηκε ότι ο σύλλογος ανήκε στην εταιρεία «shell corporations». Ο Γενικός Επιθεωρητής του Υπουργείου Δικαιοσύνης για το Μπουένος Άιρες, Ricardo Nissen, πάγωσε στη συνέχεια 20 εκατομμύρια δολάρια, και κατόπιν απαγόρευσε τις υπεράκτιες εταιρείες που δεν μπορούν να αποδείξουν ότι έχουν πραγματική οικονομική δραστηριότητα στις χώρες στα μητρώα των οποίων είναι εγγεγραμένες. Μια τέτοια απαγόρευση είναι η πρώτη που εφαρμόστηκε σε παγκόσμια κλίμακα.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A5%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AC%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%B1_%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1#.CE.91.CF.80.CE.B1.CE.B3.CF.8C.CF.81.CE.B5.CF.85.CF.83.CE.B7_.CF.84.CF.89.CE.BD_.CE.A5.CF.80.CE.B5.CF.81.CE.AC.CE.BA.CF.84.CE.B9.CF.89.CE.BD_.CE.95.CF.84.CE.B1.CE.B9.CF.81.CE.B5.CE.B9.CF.8E.CE.BD_.CF.83.CF.84.CE.BF_.CE.9C.CF.80.CE.BF.CF.85.CE.AD.CE.BD.CE.BF.CF.82_.CE.86.CE.B9.CF.81.CE.B5.CF.82
Προσυπογράφω όλα όσα έγραψες!
και θα συμμετέχω όπου μπορώ, όπως μπορώ.
Το πραγματικό πρόβλημα νομίζω roadartist μου ότι δεν έγκειται μόνο στο να πετάξουμε το μαντήλι, πολλοί το έχουν βγάλει και το έχουν πετάξει από καιρό.
Το πρόβλημα είναι όταν ανοίγοντας τα μάτια βλέπει κανείς ότι είναι εγκλωβισμένος σε ένα στενό διάδρομο και μπροστά του υφώνεται ένας τοίχος! Μακάρι να μπορούσε να τον σπάσει αυτόν τον τοίχο.. κι αν δεν μπορεί, ας είναι μια μικρή τρύπα στην αρχή, ένα μικρό τούβλο να αφαιρεί ο καθένας από αυτόν, αλλά όλοι μαζί, ώσπου να γκρεμιστεί και να φανεί πίσω του το φως.
σε φιλώ πολύ
υγ. και δεν γελώ καθόλου με όσα ονειρεύεται το ξωτικό!!
Γεια σου, roadartist,
Την ξέρεις τη στριμάρα μου. Εγώ λέω πως ακόμα κι αν δεν κάνουμε ομάδες, ή καλύτερα, μέχρι να τις κάνουμε, ακόμα και μόνοι μας, σαν τους παλαβούς, να κάνουμε. Κάτι. Ό,τι. Ο καθένας στο πόστο του, στη δουλειά του, στη γειτονιά του, όπου. Αλλά να κάνουμε. Φαντάσου ένα μπλογκ, π.χ, όπου εκεί ο καθένας δε θα κατέθετε τόσο τις απόψεις του για τα γύρω προβλήματα, αλλά θα εξιστορούσε ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ, αυτό που θα είχε βάλει σε εφαρμογή.
Δεν μπορεί οι πιο υγιείς (ή "άρρωστοι", θα μου πεις, μπορούμε να το πάρουμε όπως θέλουμε), δεν μπορεί να μένουμε στα λόγια, ούτε και να περιμένουμε να φύγει όλη αυτή η σαπίλα και να αλλάξουν οι θεσμοί, για να γίνει κάτι. Συμμετέχοντας στο κοινό όραμα της αλλαγής των κοινωνικών συνθηκών, στο μεταξύ ας ενεργούμε. Ακόμα και ατομικά. Ακόμα και ελάχιστα.
Αλυτο το πρόβλημα... Ισως και επειδή υπάρχουν διάφορες και διαμετρικά αντίθετες απόψεις γιά το ποιοί έφερα την χώρα ως εδώ...
Roadartist έκανες την αρχή, το κάλεσμα δηλαδή.. το ξωτικό ήδη έκανε τις πρώτες προτάσεις. Δεν ξέρω αν έχουμε οποιαδήποτε πιθανότητα να εισακουστούμε ή να κινηθούμε ως ομάδα για το καλό της χώρας άρα και το δικό μας, αλλά δεν μπορούμε να καθόμαστε και με σταυρωμένα τα χέρια. Άλλωστε είναι όλα τόσο ρευστά.. μέσα στη ρευστότητα γίνονται οι μεγάλες αλλαγές.
Σε καληνυχτίζω, ελπίζοντας για το φως (όπως έγραψε η Άστρια) που θα αρχίζει να φαίνεται σιγά σιγά.
Σε φιλώ!
Μονο τυφλομυγα; Αμπαριζα, κρυφτο, κυνηγητο, κλεφτες κι αστυνομοι, ακομα και το γιατρο παιζουμε, εφιαλτικες εκδοχες των παιδικων μας αθωων παιχνιδιων με εμας παντα να τρωμε στο τελος τη σφαιρα!
Καλησπέρα σε όλους, συγνώμη για τις αργοπορημένες απαντήσεις από χτες το βράδυ, ήμουν εκτός του σπιτιού.
@ Panos Konstantinidis : αυτό δεν είναι εύκολο να απαντηθεί σε ένα σχόλιο. Άλλωστε ακόμη δεν έχω ζυμωθεί μια απόλυτη απάντηση μέσα μου. Δε ήξερα αυτή τη σελίδα που μου άφησες, και δε ξέρω αν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ήταν λύση, κάτι άλλο τέτοιου στυλ είναι και αυτό εδώ : http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231215036
Στην ιστοσελίδα www.edosafakelaki.org, οι πολίτες μπορούν να αναφέρουν τη φύση, τον αριθμό, τον τρόπο, τον τύπο, το χώρο, τη συχνότητα και τις αξίες πράξεων διαφθοράς. Οι καταγγελίες γίνονται ανώνυμα.
Αυτές οι κινήσεις αποδεικνύουν περίτρανα και την πλήρη απουσία του κράτους, τη διάλυση του. Δε ξέρω τι αποτέλεσμα έχουν φέρει, δεν τις έχω παρακολουθήσει, εσύ;
Θα επανέλθω.
@ ξωτικό : Σε ευχαριστώ πολύ Ξωτικό μου. Για τα λόγια και την εκτίμηση. Το ότι κανένα κόμμα δεν θίγει αυτά τα ζητήματα ουσιαστικά και όχι απλώς για να 'ακουστεί' κάτι με σοβαρότητα στη Βουλή προφανώς κάτι σημαίνει.
Χρειάζονται σκέψη όλα όσα έγραψες. Πάντως σίγουρα νομίζω πως και μόνο αυτά που μου έγραψες και μόνο ο ενθουσιασμός και η συμμετοχή σου, φανερώνουν πως έχουμε κάνει ένα βήμα παρακάτω. Δε ξέρω βέβαια τη δύναμη της μέσα σε ένα τέτοιο χαλασμό... Ούτε και το μέγεθος της, προφανώς ελάχιστοι - έστω αμυδρά συνειδητοποιούν τι εννοούμε - , μα τουλάχιστον με τον προβληματισμό ίσως και να προχωρήσει κάτι. Αισιόδοξη δεν μπορώ να είμαι, αλλά σίγουρα είμαι "καθαρή" προς τους άλλους και τον εαυτό μου.
Είναι τόσο κωμικοτραγικά όλα όσα συμβαίνουν που λες 'να κλάψω ή να γελάσω' τελικά. Και τα δυο μπορείς να τα κάνεις παρόμοια. Όπως και να χλευάσεις φυσικά μπορείς.
Σε ευχαριστώ για τις αληθινά ευαισθητοποιημένες ματιές και την ξεχωριστή σου πρόθεση. Η μοιρασιά απόψεων πάντα κάτι δημιουργεί.
@ Άστρια :
"Το πραγματικό πρόβλημα νομίζω roadartist μου ότι δεν έγκειται μόνο στο να πετάξουμε το μαντήλι, πολλοί το έχουν βγάλει και το έχουν πετάξει από καιρό.
Το πρόβλημα είναι όταν ανοίγοντας τα μάτια βλέπει κανείς ότι είναι εγκλωβισμένος σε ένα στενό διάδρομο και μπροστά του υφώνεται ένας τοίχος! Μακάρι να μπορούσε να τον σπάσει αυτόν τον τοίχο.. κι αν δεν μπορεί, ας είναι μια μικρή τρύπα στην αρχή, ένα μικρό τούβλο να αφαιρεί ο καθένας από αυτόν, αλλά όλοι μαζί, ώσπου να γκρεμιστεί και να φανεί πίσω του το φως"
Εμ, αυτό προσπαθώ να πω από την αρχή της ένταξης της χώρας σε αυτό το μηχανισμό της...στήριξης!
Κατά πόσο μπορούσε αυτή η χώρα να αντέξει αυτά τα μέτρα, πόσο θα άλλαζε, αν θα μπορούσε να αλλάξει με αυτούς τους ίδιους ανθρώπους... Νόμιζα αυτονόητα, μα ΔΕΝ...
Το θέμα είναι πως πέφτει αυτό το τοίχος και τι κάνεις όταν το βλέπεις,
υπάρχει έστω ένα κόμμα που να μπορεί να προσφέρει λύσεις; Την απάντηση την ξέρω, δε ξέρω αν μπορούν πλέον να την απαντήσουν κ οι υπόλοιποι.
@ Διονύσης Μάνεσης : Καλησπέρα Διονύση. Νομίζεις πως θα είχε νόημα μια τέτοια κίνηση; Ένα ιστολόγιο που να γράφει ο καθένας τι καλό έκανε; Υπάρχουν αρκετές κινήσεις αλληλεγγύης από απλούς ανθρώπους, πιστεύεις πως έχει επηρεάσει το γενικότερο κοινωνικό σύνολο προς το καλύτερο; Δε ξέρω. Εννοείται πως συμφωνώ στο να κάνει ο καθένας μας το παραμικρό, ότι μπορεί στην καθημερινότητα του, από το πιο μικρό χαμηλό πόστο, από τη παρέα του και τους συνανθρώπους του
-- κάτι που εσύ ΗΔΗ το κάνεις εδώ και χρόνια και διαδικτυακά και το βλέπουμε όλοι αυτό όσοι σε γνωρίζουμε, πόσο μάλλον όσοι είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε και προσωπικά (όπως η αφεντιά μου) --
συμφωνώ αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο
προβληματίζομαι για το κάτι παραπέρα, για το πιο συλλογικό, κοινωνικό,
που θα άλλαζε και αυτά τα βάναυσα μέτρα κατά των ΑΜΕΑ, των ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΩΝ, των ΝΕΦΡΟΠΑΘΩΝ, των ΑΝΕΡΓΩΝ, χαμηλοσυνταξιούχων, της ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΥΓΕΙΑΣ ΚΛΠ...
Την καλησπέρα μου.
@ H.Constantinos : Το διαπιστώνω πλέον καθημερινά αυτό! Ποτέ μα ποτέ δε θα μπορέσει ο "κολλημένος" "οπαδός"
του κάθε κόμματος να συνειδητοποιήσει πώς και γιατί το δικό "του" "κόμμα" έφταιξε. Και εκεί να τραβήξει την τελική διαχωριστική γραμμή. Και να κάνει κινήσεις για άλλα καλύτερα οράματα.
Διαφθορά και ξεροκεφαλιά πάντα.
Πάντα φταίει ο άλλος, πάντα "ευατούληδες", για αυτό και η άνοδος τώρα των ΧΑγων. Δεν τρέφω αυταπάτες, αντιθέτως ωριμάζω, αναθεωρώ ή συνειδητοποιώ τάσεις, καταστάσεις.
@ Margo : Ούτε εγώ το γνωρίζω αυτό, για την περίπτωση του να εισακουστείς, αλλά πλέον είμαι βέβαιη ότι κουράστηκα από τη συνεχή μουρμούρα συγκεκριμένων ιστολογίων, που το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να αναμεταδίδουν μονάχα ασχήμια, πίκρα, μιζέρια, κακία, σαν να έχουν ανάγκη να την μεταδώσουν στους υπόλοιπους.
Αλληλοκατηγορίες, φυσικά καμία ιδέα, καμία αυτοκριτική, καμία ενθάρρυνση, έμπνευση, μόνο μόνιμη δυστοκία,
τόσο που σκέφτομαι αν κάποιος άτυχος ταλαιπωρημένος συνάνθρωπος "πέσει" κατά λάθος στα blogs τους και τους διαβάσει τότε...την κατάθλιψη και την ...αυτοκτονική διάθεση την έχει σίγουρη, δεν την γλυτώνει.
Ντροπή τέτοια συμπεριφορά, εδώ τέτοιου είδους posts δε θα δεις φίλη margo, όσο δύσκολα και αν γίνουν τα πράγματα.
Το φως έτσι όπως πάμε, αργεί.
Σε ιδέες είμαι ανοικτή. Σε όραμα και έμπνευση. Φυσικά ισχύει όπως πάντα.
@ BUTTERFLY : όπως και ντόμινο, και jenga... Και καμία προφύλαξη όμως για τη σφαίρα προς τους αδύναμους, αθώους, έντιμους... Καλό απόγευμα να έχεις.
Όσο διάβαζα την ανάρτησή σου στο μυαλό μου ήρθε μια φράση απο το Dracula: take me away from this death...
Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό θυμήθηκα...
Φιλώ σε κορίτσακι μου
@ Μικρές ανάσες : Πως να υποστηρίξω το αντίθετο, δυστυχώς κάπως έτσι βαδίζουμε και λίγοι ακόμη εναπομείναντες "τρελοί" προσπαθούμε να πούμε τα πλέον αυτονόητα, "take me away from this death..." ναι κατάλαβα απόλυτα γιατί το σκέφτηκες...
Αυτές οι κινήσεις αποδεικνύουν περίτρανα και την πλήρη απουσία του κράτους, τη διάλυση του. Δε ξέρω τι αποτέλεσμα έχουν φέρει, δεν τις έχω παρακολουθήσει, εσύ;
Ούτε εγώ τις έχω παρακολουθήσει, δυστυχώς. Απλώς τα τελευταία χρόνια σκέφτομαι κι εγώ ότι η μόνη λύση (αν υπάρξει ποτέ) θα είναι να αρχίσουμε σιγά σιγά να οργανωνόμαστε σε μικρές ομάδες και να κάνουμε κάτι συλλογικό. Είναι πολύ πιο εύκολο να διεκδικήσεις αν είσαι ομάδα παρά μόνος σου. Απλώς κολλάω κι εγώ στο πως θα αρχίσει η οργάνωση, η εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών, το μοίρασμα των εξόδων (αν χρειαστούν δικαστικά έξοδα κλπ) και η διεκδίκηση των δικαιωμάτων.
Νομίζω πάντως ότι διαδικτυακοί τόποι όπως το edosafakelaki (δεν το ήξερα αυτό) και το teleiakaipavla είναι μια καλή αρχή προς τη σωστή πορεία*. Το μόνο που μένει είναι να δώσουμε χρόνο να ωριμάσουν και να συμμετέχουμε κι εμείς όσο μπορούμε.
* Αν και νομίζω ότι το ακόμα πιο σωστό θα ήτανε ο καθένας από εμάς να είναι κύριος, ο καθένας από μόνος του ας πούμε να μην πετάει σκουπίδια κάτω, να μη δίνει φακελάκι, να μη χτίζει αυθαίρετα κλπ. Να κάνει δηλαδή τα αυτονόητα. Αλλά δυστυχώς ελέγχεις μόνο τον εαυτό σου και όχι τους άλλους, άρα θα πρέπει να βρεις έναν τρόπο να τους πείσεις, εξ ου και προσπάθειες όπως το edosafakelaki ή το teleiakaipavla.
ΕΝΑ ΕΥΓΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΝΗ, ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΛΛΟΥ ΚΟΙΤΑΖΟΥΝ...
Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ...
4 ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ...
ΥΠΑΡΧΟΥΝ 'ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ' ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ!
Καλά τα λες, "ούτε καν να το επιδιώξουν". Παιχνιδιών περίοδος, να δούμε τι εξέλιξη θα 'χουμε.... Είναι πραγματικά ανησυχητικό (το λιγότερο).
Καλό βράδυ,
ξι.
αυτονόητα, που ομως, πολλοι ξεχνούν την ημέρα εκλογων...
οι πρόγονοί μας, θα ειχαν αυτοκτονήσει..αν ήξεραν, πώς θα καταντούσαν οι νεοΕλληνες, τη χώρα.
καλο σαβ/κο Αρτίστα! :)
@ Panos Konstantinidis : Και είμαστε στο σημείο που χρειάζεται να ζητάμε από το κράτος τα αυτονόητα να κάνει τη δουλειά του. Εύχομαι να υπάρξουν και άλλες πρωτοβουλίες πλην αυτών. Σκέφτομαι... Καλό μας σκ!
"Ζωγράφισες" την απόγνωση που νοιώθουμε όλοι μας.Ερωτήματα απεγνωσμένα, ίσως γιατί κανείς δεν ξέρει ακόμα την απάντηση.Οσο κι' αν το παλεύω, ελπίδα δεν μπορώ να ζωντανέψω μέσα μου για να καταφέρω και να τη μεταδώσω..
Γιατί;
Γιατί απλά, συνειδητοποιώ πόσο φαύλος είναι ο φαύλος κύκλος μέσα στον οποίο έχουμε εγκλωβιστεί.
Για ν'αλλάξουμε ένα απόλυτα σάπιο και ιδιοτελές πολιτικό σύστημα, πρέπει να πάψουμε ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ να συντηρούμε αυτό το πολιτικό σύστημα.
Για να πάψει να συντηρείται και να πεθάνει απο ασιτία αυτό το βρώμικο και ιδιοτελές πολιτικό σύστημα, πρέπει ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ ν' απαλλαχτούμε απο τη δική μας ιδιοτέλεια. Να "φυτευτεί" στο μυαλό και του τελευταίου πολίτη που προσπαθεί να εξασφαλίσει δουλειά στο παιδί του, ή δάνειο στην επιχείρηση του, ή "μαϊμού" σύνταξη για τα γεράματα του, πως σε μιά δικαιότερη κοινωνία, με ικανά και ανιδιοτελή κέντρα εξουσίας και όχι τενεκέδες ξεγάνωτους, θα μπορούσε να ζεί με αξιοπρέπεια χωρίς να σφεταιρίζεται τα δικαιώματα του διπλανού του.
Πόσο εύκολο είναι αυτό;
Αυτό το σάπιο και ιδιοτελές πολιτικό σύστημα και η εξουσία που απορρέει απ' αυτό έχει μηχανισμούς που χρησιμοποιεί σαν όπλο καταστολής και φοβίας απέναντι στον πολίτη. Πόσοι άνθρωποι γύρω μας κοιμούνται και ξυπνούν με τον τρόμο της Εφορίας; Με τον τρόμο της Τράπεζας; Με τον τρόμο της Φυλακής;
Ομως...
Η Εφορία είναι άνθρωποι.
Η Τράπεζα είναι άνθρωποι.
Η Φυλακή διοικείται απο ανθρώπους.
Είναι κομάτι απο ΕΜΑΣ.
Αν ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ αυτοί οι άνθρωποι, που εργάζονται σ' αυτούς τους κρατικούς μηχανισμούς, που υπηρετούν αυτούς τους μηχανισμούς, το ίδιο απεγνωσμένοι όπως όλοι μας, αρνιόντουσαν να υπηρετήσουν αυτό το Κράτος, αρνιόντουσαν να στείλουν κατασχετήρια σε οφειλέτες των 500 ευρώ, αρνιόντουσαν να επιβάλλουν και να εισπράξουν αιμοβόρες και άδικες φορολογίες σε μεροκαματιάρηδες και άνεργους πολίτες, αρνιόντουσαν να φυλακίσουν ανθρώπους που αποδεδειγμένα δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν κερατιάτικα σ΄αυτό το βρώμικο και ιδιοτελές Κράτος, πώς θα συντηρόταν τότε αυτό το βρώμικο και ιδιοτελές Κράτος;
Ποιός όμως μπορεί να "φυτέψει στο μυαλό του κάθε εφοριακού, του κάθε τραπεζικού, του κάθε σωφρονιστικού υπαλλήλου, που τρέμει πως θα χάσει τη δουλειά του, που τρέμει πως θα βρεθεί στο δρόμο αυτός και η οικογένεια του, πως χωρίς ΑΥΤΟ το βρώμικο και ιδιοτελές Κράτος ως εργοδότη, θα είχε μιά ποιότητα ζωής , αν όχι, ακόμα καλύτερα, θα είχε ΖΩΗ;
Μ' άλλα λόγια..
Για ν' απαλλαγούμε απ' ΑΥΤΟΥΣ και να μην πέσουμε σε ΑΛΛΟΥΣ παρόμοιους, πρέπει ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ, ν'απαλλαγούμε απο αυτή την άρρωστη εξάρτηση που μας κρατάει πιστάγκωνα δεμένους, τροφή στο άθλιο, σάπιο και ιδιοτελές πολιτικό μας σύστημα.
Μέχρι τώρα αργοπεθαίνουμε.
Καιρός και να ματώσουμε!
Εύκολο;
Οχι! Δυστυχώς ίσως και αδύνατο...
(Αυτό το ΟΛΟΙ είναι που θα κάνει τη διαφορά. ΟΛΟΙ εκτός απ΄αυτούς! Μα ΟΛΟΙ!)
@ ΡΟΙΔΗΣ : κάθε μέρα και άλλη αυτοκτονία (πολλές), μα τα μόνα μέτρα που δεν έχουν πάρει ακόμη είναι εκείνα για την ...κάσα αρκετών ανθρώπων. Ντροπή!
@ ξι : συμφωνώ, η πολιτική έχει χάσει την αξία της, οπότε μάλλον περιμένουμε τα χειρότερα. Καλό σκ.
@ iLiAs : όχι δε θα είχανε αυτοκτονήσει, ούτε εμείς πρέπει να αυτοκτονήσουμε, ξέρω τι εννοείς για τη ντροπή, μακάρι να στηρίξει ο ένας τον άλλο, όπως και ήδη γίνεται, μακάρι να αλλάξει αυτή η πολιτική και να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας... πριν μας σπρώξουν σε ένα νέο εμφύλιο. Καλημέρα Ηλία μου.
@ βιολιστης στη στεγη : καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς και όλα όσα κατέγραψες, ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά ήθελα να περάσω, αυτά ένιωσα και νιώθω. Για αυτό και πιστεύω πως τελικώς είναι αρκετά δύσκολο να αλλάξει ένα σύστημα, όταν "προστατεύει" προκλητικά μια μερίδα πολιτών, η οποία και το συντηρεί ευλαβικά, όταν δεν έχει σκοπό να "χαλάσει" καρδιές και πελατείες. Τα πάντα έτσι αλληλοσυντηρούν την αδικία και την παρακμή. Οπότε και καταλήγουμε πως ουσιαστικά αποτελέσματα θα έχει όποιος στραφεί σε λίγους καλούς συντρόφους και προσπαθήσει να ζήσει τίμια και διαφοροποιηθεί όσο μπορεί, δίχως να περιμένει από άλλους τίποτα. Εννοώ πως έτσι όπως είναι τα πράγματα, δεν βλέπω συνολική αλλαγή στην κοινωνία. Εκτός κ αν έχουμε μια έκρηξη ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Για αυτό και όλη αυτή η πορεία των τελευταίων ετών ήταν άχρηστη.
Σ' ένα μόνο θα διαφωνήσω:
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ!
Αν όχι εμείς, αυτή η πολυπόθητη ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ κινήσεων, ελπίζω πως μπορεί να πραγματωθεί στις επόμενες γενιές...
Τούβλο-τούβλο χτίζεται ένας τοίχος...
Κι' ένας τοίχος φτιαγμένος απο αγανάκτηση και αηδία, κάποια στιγμή, κάποτε, θα πέσει...
Είθε, να τον γκρεμίζαμε εμείς...
@ βιολιστης στη στεγη : Σε ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου. Και για τον εύστοχο, αληθινό σχολιασμό σου, για τις απόψεις και για την εμψύχωση. Τίποτα.
Δημοσίευση σχολίου