Πριν λίγες μέρες, καθώς πήγαμε για καφέ με ένα ξωτικό.., μου έφερε ένα βιβλίο λεύκωμα με φωτογραφίες του Ανδρέα Εμπειρίκου, να το δω και να μου το δανείσει...
Έκτοτε πέρασα αρκετές στιγμές, ξεφυλλίζοντας το. "Φωτοφράκτης", ένα λεύκωμα των Εκδόσεων Άγρα, που επιμελήθηκε ο Γιάννης Σταθάτος, κυκλοφόρησε με την ευκαιρία μιας Έκθεσης των φωτογραφιών του Ανδρέα Εμπειρίκου στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στο πλαίσιο ευρύτερης έκθεσης για τον ποιητή, πεζογράφο, ψυχαναλυτή και φωτογράφο.
Το πλούσιο αυτό βιβλίο περιλαμβάνει εκτενή Εισαγωγή του Γιάννη Σταθάτου για το φωτογράφο Ανδρέα Εμπειρίκο και το φωτογραφικό του αρχείο και Επίμετρο με ένα κείμενο της Μαρίνας Καραγάτση και εργοβιογραφία του ποιητή από τον Ιάκωβο Βούρτση.
Ταξίδεψα με τις φωτογραφίες του... Μπόρεσε το μυαλό να πετάξει από τη δυσωδία, την τελμάτωση, τούτες τις ανούσιες, ανέλπιδες ημέρες που ζούμε...
Λίγο πριν της το επιστρέψω σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες από τις φωτογραφίες του ποιητή. Συγχωρέστε μόνο την "κακή" ποιότητα, δεν είναι σκαναρισμένες...
Λίγο πριν της το επιστρέψω σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες από τις φωτογραφίες του ποιητή. Συγχωρέστε μόνο την "κακή" ποιότητα, δεν είναι σκαναρισμένες...
To λεύκωμα περιλαμβάνει 221 φωτογραφίες του ποιητή που χωρίζονται σε οκτώ θεματικές ενότητες : Προπολεμικές φωτογραφίες, Ταξίδια [1952-1962], Ελλάδα [1953-1963], Γλυπτά [1953-1955], Γυναίκες [1952-1962], Πορτραίτα [1953-1972], Παιδίκες [1952-1956], Ο Λεωνίδας [1958-1972]
Άνδρος, 1955 (Οδυσσέας Ελύτης)
Το λεύκωμα διανθίζεται από πολλές φωτογραφίες, ανέκδοτες και γνωστότερες, πορτραίτα του ποιητή και στιγμιότυπα τραβηγμένα από τον ίδιο ή από οικείους του. Προσωπικά με κέρδισαν περισσότερο τα πορτραίτα. Η φωτογραφική ματιά του είναι οπωσδήποτε μια προέκταση της ποιητικής του ματιάς.
Μαρούσι, 1972 (Γιάννης Τσαρούχης)
Αθήνα, Φεβρ. 1972 (Γιάννης Τσαρούχης)
Όπως ο Λιούις Kάρολ, ο συγγραφέας της θρυλικής Aλίκης στη Xώρα των Θαυμάτων, που ήταν μανιώδης φωτογράφος μικρών κοριτσιών, και πολύ πριν τον David Hamilton, ο Aνδρέας Eμπειρίκος φωτογραφίζει επίσης μετά μανίας παιδίσκες.
Πάρος, 1954
«Aπό τον Iούλιο του 1954, στην Πάρο», γράφει ο Eλύτης, «κει που προχωρούσαμε το καταμεσήμερο μες στα στενά, είδαμε να μας έρχεται απ’ αντίκρυ μ’ ελάχιστο ρούχο μια ξανθή παιδούλα θα ’λεγες μόλις βγαλμένη από τον Όμηρο, μια σωστή “Ίρις Aγγελέουσα”, που τσακίστηκες να την φωτογραφήσεις αλλά σου ξέφυγε. “Eίναι σαν την έμπνευση” μου είπες. “Δεν την προλαβαίνεις δυστυχώς πάντοτε”».
Μπατσί (Άνδρος), Μάιος 1954
Tο 1960, στο ποίημα του Aνδρέα Eμπειρίκου «O Φωτοφράκτης», από τη συλλογή Oκτάνα, εμφανίζεται ένας φακός με απίστευτο φωτοφράκτη που αρπάζει την πιο γρήγορη στιγμή και «την απλώνει στην επιφάνεια μιας πλάκας λείας, ευαισθησίας εξαισίας».
«Mία φωτογραφία ζει, έχει ολόκληρη δική της δράση, συνυφασμένη με τη ζωή του θεατή, όπως ένα φλουρί, ένα κρύσταλλο, ή ένα γάντι»
(Ανδρ. Εμπειρίκος)
fotoart.gr
46 σχόλια:
ekseteriko afieroma
merikes fores h photographia exo tin aisthisi oti aggizei ton kinimatografo..
sorry gia greeklish de xero giati exo xasei ta ellinika mou :):):)
Tι πολύτιμο άλμπουμ!
Να ευχαριστήσω εσένα πρώτα που το μοιράστηκες μαζί μας και μετά εκείνο το
"άτιμο" ξωτικό που φυλά θησαυρούς στο σεντούκι του....:))
Deixe mou tous filous sou na sou pw poios eisai!!! ;) Kai poso mallon otan autes oi "sintrofies" exoune kai toso omorfes proektaseis! Poli omorfo to leukwma, teleia aformi gia post!
Υπέροχη ματιά σε όμορφα πρόσωπα, σε εξαίσια μέρη της Ελλάδας. Μια φωτογραφία, ένα ταξίδι στο χωροχρόνο...;))
χαααχαχα !!μου την έσκασες ωραιότατα !!!!
έπιασε τόπο το βιβλίο επιτέλους!!!!!!!!
Ναι αλλά δεν μαρτύρησες οτι σε αντάλλαγμα μου χάρισες μια ολόοοοκληρη βιβλιοθήκη !!!!!
(και δεν έχω ξεχάσει οτι χρωστάω και λουκουμάδες!!!)
Φιλάκια γλυκύταταταταταααα !!!!!
Φωτογραφίες άλλης εποχής..
Καλή εβδομάδα!
όμορφη ανάρτηση , την καλημέρα μου
Εξαιρετική -άλλη μια φορά- παρουσίαση, Ρόουντ! καλόν Δεκέμβρη και από εδώ ;-))))
Εκπληκτικό! Να ομολογήσω ότι ιδέα δεν είχα ότι ο Εμπειρίκος, εκτός των άλλων, ήταν και τόσο σπουδαίος φωτογράφος!
Να λοιπόν που υπάρχουν κάποια (και δεν είναι λίγα) που μπορούν να βοηθήσουν "το μυαλό να πετάξει από τη δυσωδία, την τελμάτωση, τούτες τις ανούσιες, ανέλπιδες ημέρες που ζούμε...".
Έχεις δίκιο, Αρτίστα μου!
Η γενιά του 30 ήταν πάντα γεμάτη εκπλήξεις! Ποίηση, λογοτεχνία, ψυχανάλυση, φωτογραφία...
Άλλες εποχές!
Πάντα όμως οι παρέες οδηγούσαν!:))
Φιλάκια από τον Νοτιά!
ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΤΥΧΗ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑ!
Eξαιρετικό,Road!
Μια πολύ καλή ιδέα για δώρο,δυστυχώς δε θα το εκτιμούσαν.
Φιλιά!
Πολύ ενδιαφέρον.
Ε, είναι ψαγμένο φωτογραφικώς το Ξωτικό, πώς να το κάνουμε!
Zilepha ton Empeiriko! Polipragmwn!
Ήταν εξαιρετικός φωτογράφος (αφήνω το κουσούρι με τις παιδίσκες ασχολίαστο...)
@ ❤ : Και εγώ έχω την ίδια αίσθηση.. Τι είναι ο κινηματογράφος, από μια σειρά ενωμένων φωτογραφιών σε κίνηση;
ΥΓ Δεν μας ενοχλούν καθόλου τα greeklish :)
Καλή εβδομάδα :)
@ kariatida62 : Από θησαυρούς το Ξωτικό άλλο τίποτα! Αν "βρω" και τίποτα άλλο τόσο πολύτιμο στο σεντούκι του, να είσαι σίγουρη πως θα το μοιραστώ ξανά μαζί σας :)
@ treno fantasma : και όμως τίποτα σημαντικότερο, σπουδαιότερο, αληθινότερο, από αυτές τις συντροφιές στη ζωή! Νασαι καλά!
@ kovo voltes... : Λατρεύω την φωτογραφία... Μπορεί να με ταξιδέψει από την Ελλάδα, στην Γαλλία, έπειτα στην Ρωσία, μετά στην Κίνα.. μετά στις ψυχές άλλων ανθρώπων και άλλων εποχών...
@ ξωτικό : Έτσι δεν πρέπει να είναι τα πράγματα στη ζωή; Ο ένας να δίνει στον άλλο, η εκτίμηση, η χαρά της δοτικότητας.. αν έρχεται μόνο από τη μια πλευρά τότε δεν έχει κανένα νόημα. Όσο μπορούμε ο ένας να δίνει στον άλλο. Και κάτι μικρό, για τον άλλο μπορεί να φαντάζει τεράστιο. Προσωπικά τα βιβλία με κάνουν και χαίρομαι απίστευτα! Όταν ένα βιβλίο συνδιάζει ποίηση, φωτογραφία (συν ταξίδι) τότε το καλύτερο μου!!
Εννοείται ότι περιμένω λουκουμάδες χα χα χα χα :):)
@ Hfaistiwnas : Ας αποτυπώνουμε και εμείς, με τη σειρά μας, φωτογραφίες της δικής μας εποχής.. και ας τις μοιραζόμαστε.. :)
@ ασωτος γιος : Καλώς όρισες στην παρέα, σε ευχαριστώ, καλησπέρες πολλές :)
@ irinivergopoulou : καλό μήνα να έχουμε Ειρήνη μου, σε ευχαριστώ, πολλά φιλάκια :-)
@ Μηθυμναίος : Όπως και ο Σεφέρης (για τον οποίο έχει γίνει σχετική ανάρτηση παλιότερα στο μπλογκ, αυτή: http://roadartist.blogspot.com/2008/09/blog-post_20.html)
Από εδώ και στο εξής φίλε μου Μηθυμναίε θα πρέπει να στραφούμε περισσότερο από ποτέ σε αυτά τα σημαντικά, ουσιώδη που θα μας κρατήσουμε και θα μας δώσουνε την δύναμη για να αντέξουμε τη δυσωδία!
@ Αγγελικη Ν : Σε αντίθεση με τη δική μας γενιά... Έχεις όμως απόλυτο δίκιο, "πάντα οι παρέες οδηγούσαν", αυτή είναι η διαφυγή και η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο:) Φιλιά πολλά, ανταποδίδω :)
@ ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ : και μένα μου άρεσε πολύ!
@ eleni : Δεν έχεις άδικο. Οι "πολλοί" δε θα το εκτιμούσαν. Για αυτό προσωπικά νιώθω χαρά όταν συναντώ εκείνους που εκτιμούν και ξέρουν να ξεχωρίζουν το περιττό και σαχλό, από το ξεχωριστό, ουσιώδες... Κάπως έτσι έχουμε εδώ συγκεντρωθεί και παρόμοιοι άνθρωποι..
@ H.Constantinos : χα χα χα χα καλά το ξωτικό θέλω να δω χαμόγελο που θα ρίξει μόλις διαβάσει το σχόλιο σου Κωνσταντίνε! Ε, ναι είναι!
@ Artion : Και εγώ... Μέσα από τέτοιους ανθρώπους, πέρνουμε και εμείς παράδειγμα για ζωή με άλλες διαστάσεις... πόσο σημαντικό είναι αυτό που λες!
@ fvasileiou : Φώτη! Όντως μπορεί κάπως να σε παραξενεύσει. Περίμενα να δω αν κάποιος θα το σχολιάσει.. Με τον υπέροχο τρόπο σου, έμμεσα το έκανες! :)
Θαυμάσιο λεύκωμα!!!
Με σπουδαίες προσωπικότητες!!!
Το ξωτικάκι εξαφανίστηκε...
Πολλά φιλάκια και στις δυο σας!
καλή μου φίλη
και οι καταξιωμένοι της τέχνης πρέπει να αμφισβητούνται όταν χρειάζεται
από τότε που είδα στο Βήμα νομίζω πριν από κάποια χρόνια φωτογραφίες του Εμπειρίκου-σε συνεργασία με τον Ελύτη-με θέμα τα μικρά κοριτσάκια-γινόταν μια έκθεση στο Γκάζι-έψαξα το θέμα και η ματιά μου πια είναι διαφορετική
ξέρω ότι είσαι ερευνήτρια
ψάξε το γλυκιά μου...
σε φιλώ
@ magda : Καλησπέρα Μάγδα! Όντως το ξωτικούλι πρέπει να επανέλθει με αναρτήσεις! Αλλά την έχουν απορροφήσει τα βιβλία :) :) Οπότε δικαιολογείται :)
@ ANAZHTHΣH : Καλησπέρα σου, όχι μόνο οι "καταξιωμένοι της τέχνης", μα όλοι, εννοείται πως είμαστε πάντα αμφισβητήσιμοι και ανοικτοί σε κριτική. Τι εννοείς όμως ότι το έψαξες παραπάνω, ουσιαστικά αφήνεις να εννοηθεί πως εντόπισες κάπου στοιχεία για τον Εμπειρίκο (ή...τον Ελύτη) σχετικά με παιδεραστία; Γιατί άλλο πράγμα το να φωτογραφίζει κάποιος κορίτσια και εντελώς άλλο να τον κατηγορήσουμε για παιδεραστία ή να αφήσουμε υπόνοιες για κάτι παρόμοιο. Χιλιάδες φωτογράφοι το έχουν κάνει αυτό και εκατοντάδες ζωγράφοι επίσης. Είναι τεράστια διαφορά, αν έχεις στοιχεία θα ήθελα να μου στείλεις τις σελίδες που εντόπισες στο email μου.
Σχόλιο = μια φωτογραφία του νου;
Φιλιά, πάντα όμορφα πράγματα εδώ, ένα καταφύγιο:-)
Κι εκεί που πριν από λίγο έγραφα στου ξωτικού πως έχει καιρό να κάνει ανάρτηση, το βλέπω εδώ σε ανάρτηση:)) Το ποιοτικό γούστο του βέβαια είναι γνωστό αλλά και η έγνοια του για τους άλλους.
Για τον "φωτογράφο" Εμπειρίκο, είχα δει φωτογραφίες του με τον Ελύτη, όμως όχι σε τόση έκταση και πράγματι τα παιδικά πρόσωπα στις φωτογραφίες της ανάρτησης είναι εκφραστικότατα.
φιλιά πολλά, καλή εβδομάδα roadartist μου.
δεν ξέρω αν στόχω ξαναπεί,αλλά οι αναρτήσεις σου νοιώθω να καλλιεργούν όχι το μυαλό,αλλά την ψυχή μου.σ'ευχαριστώ πάρα πολύ,νάσαι πάντα καλά.eviv
Skeftomai poso simantikes einai autes oi kiniseis sou. Kai poso exeis proselkisei edw anthrwpous me idia endiaferonta, bravo.
Πραγματικά, και τι δεν ήταν αυτός ο Εμπειρίκος...
ξι.
@ Διονύσης Μάνεσης : Γιεπ! Ένα σχόλιο, σαν μια φωτογραφία! Ένα καταφύγιο είναι όμορφο αν έχει πολλούς φίλους... :)
@ Άστρια : Το ξωτικούλι έχει πολύ καιρό όντως....αλλά τη δικαιολογούμε γιατί έχει ξεκινήσει το διάβασμα :) χιχιχιιχι :) Συμφωνώ για το ποιοτικό της γούστο, αλλά και για την έγνοια της για τους άλλους. Φιλάκια, καλό βράδυ!
@ eviv : τώρα τι να πω; Μεγάλο, πολύ μεγάλο ευχαριστώ για τα λόγια σου. Πραγματικά σε ευχαριστώ.
@ theatre : Μακάρι να διατηρηθεί σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που όλοι θα το έχουμε ακόμη περισσότερο ανάγκη, μακάρι να πάει ακόμη παραπέρα...
@ ξι : έλα ντε! πολυπράγμων!
Σε ευχαριστώ γι' αυτό το κείμενο. Καταπιάστηκες με τον αγαπημένο μου έλληνα ποιητή - πεζογράφο, γενικά με τον αγαπημένο μου.
Ένα πολύτιμο δώρο που δέχτηκα κάποτε ήταν ένα cd με τίτλο "Ο Εμπειρίκος διαβάζει Εμπειρίκο".
Καταλαβαίνω απόλυτα τη χαρά και την αξία τέτοιων δώρων.
@ Borrachera : Τώρα είδα το σχόλιο σου, πραγματικά χαίρομαι να συναντώ ανθρώπους που αγαπάνε την ποίηση! Ο αγαπημένος δικός μου ποιητής είναι ο Ελύτης, μετά ακολουθεί ο Καβάφης και πάει λέγοντας. :) Καλό ξημέρωμα!
Δημοσίευση σχολίου