νάξος

Πρώτη φορά βρέθηκα στη Νάξο, το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων. 

Ένα νησί, σαν πολλά μαζί! Γι' αυτό είναι δύσκολο τούτος ο τόπος να απογοητεύσει τον επισκέπτη.  Πλούσια η ιστορία του, η πολιτιστική του κληρονομιά, πανέμορφες παραλίες με κρυστάλλινα νερά, ορεινά γραφικά χωριά, πανέμορφη χώρα με ένα καταπληκτικό κάστρο, φιλόξενοι άνθρωποι..

Η "Πορτάρα" της Νάξου

Το μνημείο όμως που κάνει εντύπωση στον επισκέπτη και θεωρείται το «έμβλημα» του νησιού, είναι η Πορτάρα, στο νησάκι του Βάκχου, ακριβώς στην άκρη του λιμανιού. «Πορτάρα» τη λένε από παλιά οι ντόπιοι, για το μεγάλο της μέγεθος.

Σήμερα το νησάκι που τη φιλοξενεί λέγεται «Παλάτια». Οι χριστιανοί έκτισαν εκκλησία πάνω στα ερείπια του αρχαίου ναού, κατά τη συνήθεια της εποχής...ενώ γύρω από την εκκλησία αναπτύχθηκε σημαντικός οικισμός.

Αυτό το μνημείο που ξέχασε εδώ ο χρόνος, είναι μια γιγαντιαία, μαρμάρινη πύλη ναού, αφιερωμένου στον Απόλλωνα. Ο ναός κτίστηκε τον 6ο π.Χ. αιώνα, την εποχή του τύραννου Λύγδαμι, όταν η Νάξος ήταν μεγάλο ναυτικό, εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο.

 

Την περίοδο της ενετοκρατίας πολλά κομμάτια του ναού χρησιμοποιήθηκαν για το κτίσιμο του Κάστρου. Έστω στιγμιαία είναι αδύνατο να μην αφεθείς στο ταξίδι της μυθολογίας και της ιστορίας...

Εδώ, σύμφωνα με την παράδοση, κάτω από τα «Παλάτια», ο Θησέας εγκατέλειψε την Αριάδνη και από εδώ την απήγαγε ο Διόνυσος με την ακολουθία του. Στον χώρο αυτό σύμφωνα με την παράδοση γιορτάστηκαν τα πρώτα «Διονύσια»...

Αρκεί κανείς να αναλογιστεί πως τα μάρμαρα έχουν περισσότερο από έξι μέτρα μάκρος το καθένα και βάρος 20 τόνους. Κι όμως αυτή η τεράστια κατασκευή μοιάζει να ισορροπεί με τον πιο ανάλαφρο τρόπο μεταξύ της θάλασσας και του ουρανού.

Ο μύθος της αρπαγής της Αριάδνης από τον Διόνυσο στην ακρογιαλιά των «Παλατιών» ενέπνευσε μουσικούς, γλύπτες και ζωγράφους που με τις δημιουργίες τους, έκαναν γνωστή τη Νάξο σε όλο τον κόσμο.

Η θέα ενός ηλιοβασιλέματος από την Πορτάρα αποτελεί ανεπανάληπτη εμπειρία και σίγουρα είναι κάτι που αξίζει να θαυμάσει όποιος βρεθεί στην Νάξο...

 

...η θέα και προς το λιμάνι είναι επιβλητική...

Τη Νάξο θα την αγαπήσετε όμως κυρίως και για τις παραλίες της, με τα πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά τα οποία εναλλάσσονται σε κυανό, βαθύ γαλάζιο, γαλαζοπράσινο χρώμα.

Εμείς προτιμήσαμε να κολυμπήσουμε κυρίως στην παραλία του "Αγίου Προκόπη", θεωρείται η 3η καλύτερη στην Ελλάδα και ανάμεσα στις 10 πρώτες της Ευρώπης.

...μα γενικώς οι παραλίες της είναι τόσες πολλές και όμορφες, 

που κάθε επισκέπτης μπορεί να βρει ότι επιθυμεί..

...με τον ήλιο να 'παίζει' συνεχώς, 

ασταμάτητα με τα νερά του Αιγαίου...

«Γλύκα μεγάλη είχε το νησί ετούτο, ησυχία πολλή, αγαθά τα πρόσωπα των ανθρώπων, σωροί τα πεπόνια, τα ροδάκινα, τα σύκα και η θάλασσα ήρεμη. Κοίταζα τους ανθρώπους – ποτέ οι άνθρωποι τούτοι δεν τρόμαξαν από σεισμό ή από Τούρκο, και τα μάτια τους δεν καίγουνταν. Εδώ η λευτεριά είχε σβήσει τη λαχτάρα για τη λεφτεριά, κι η ζωή απλώνουνταν ευτυχισμένο κοιμάμενο νερό. Κι αν κάποτε ταράζουνταν, ποτέ δεν σήκωνε τρικυμία. Ασφάλεια ήταν το πρώτο δώρο του νησιού που ένιωσα περιδιαβάζοντας στη Νάξο...» Αναφορά στον Γκρέκο, Νίκος Καζαντζάκης