επι-στροφή

Τις προηγούμενες μέρες βρέθηκα με αγαπημένους ανθρώπους, διάβασα αρκετά βιβλία, έπαιζα με 5 απίστευτα γατάκια, περιηγήθηκα σε ένα νησί, γεύτηκα λιχουδιές, χάζεψα αχόρταγα το φεγγάρι, τη θάλασσα. Συγκρίσεις, αναζητήσεις. Έγραψα, σκέφτηκα. Θα ήθελα να μοιραστούμε μαζί κάποια από αυτά. Από τις σκέψεις όπως έχετε καταλάβει, καλώς ή κακώς... δε γλυτώνω εύκολα.

Με όσα αλλάζουν πλέον σε παγκόσμιο επίπεδο, δε σας κρύβω ότι προβληματίστηκα για τη συνέχεια αυτού του blog. Τόσα χρόνια εδώ με ορισμένους από εσάς έχουμε έρθει κοντά, κάποιοι είστε φίλοι μου. Από εδώ έχουμε μοιραστεί τόσες λέξεις, σκέψεις, κυρίως αρκετές πολιτιστικές, ιστορικές αναφορές, κοινωνικούς και πολιτικούς προβληματισμούς. Αναρωτιέμαι σε αυτή την ιστορική συγκυρία που καλούμαστε πλέον να ζήσουμε, όπου τόσα καταρρέουν με καταιγιστικό ρυθμό στις ζωές τόσων πολλών ανθρώπων, αν οι πολιτιστικές αναφορές θα έπρεπε να σταματήσουν, είτε να μη συνεχιστούν.  Ή  απεναντίας ειδικά τώρα, υπάρχει ανάγκη για πολιτισμό, γνώση ως μέσο διαφυγής, ως αφύπνιση, ως ταξίδι των ψυχών που θέλουν να μη σταματήσουν να γνωρίζουν και να ονειρεύονται; Ίσως, μπορεί, αυτή να είναι και μια άλλη μορφή αντίδρασης και προς τον ίδιο μας τον εαυτό, μια επι-στροφή προς τη ψυχή...

Ευπρόσδεκτες οι απόψεις σας. Καλώς να τα λέμε και πάλι!

...Σας ευχαριστώ πολύ για τα emails, για τις ευχές και για την παρουσία σας!