55, Σταμάτης Κραουνάκης

..Στη μουσικοθεατρική παράσταση με τίτλο "55", στη σκηνή της Αθηναΐδας, ο Σταμάτης Κραουνάκης αρκετά ευδιάθετος, επί 2,5 ώρες πάνω στη σκηνή, μας ταξίδεψε με ένα πλούσιο πρόγραμμα, με μερικά από τα πιο γνωστά, αγαπημένα τραγούδια του.. 

Δεν έλειψαν οι συχνές σατιρικές αναφορές στην οικονομική κρίση, που έχει εισβάλει με διάφορους τρόπους στη ζωή του καθένα από εμάς, αλλά και κάποιες "ιδιαίτερες" προτροπές για το πως θα γλυτώσουμε όλοι...το ψυχίατρο, με αυτή την δεδομένη κατάσταση!   Όμως για αυτό ακριβώς το λόγο, θα έπρεπε το εισιτήριο να ήταν πιο προσιτό..

Στη μέση της σκηνής είναι τοποθετημένο ένα πιάνο, γεμάτο με κρυφά συρταράκια από όπου κάτι, κάθε τόσο μπορούσε να φανεί.. Όπως έγινε με την παρακάτω χάρτινη τούρτα, για τα γενέθλια του μουσικοσυνθέτη.. 

Φωτογραφία τραβηγμένη με το κινητό, για αυτό και η τόσο χαμηλή ποιότητα..

Εξού και ο τίτλος της παράστασης "55", όση η ηλικία του.. Μάλιστα, όπως δήλωσε σαρκαστικά ο Κραουνάκης, έχει σκοπό να βγει ..."στην περαίωση".., καθώς δεν επιθυμεί να γεράσει πάνω στη σκηνή.

Μερικά από τα κομμάτια που τραγουδήσαμε, ήταν τα: "Το πάτωμα", "Αυτή η νύχτα μένει", "Πήρα κόκκινα γυαλιά", "Ανθρώπων έργα", "Η σωτηρία της ψυχής", "Πάμε στον Άδωνη για καφέ", "Τα καντήλια", "Το ροκ", αλλά και πιο καινούργια τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη, όπως τα: "Πόσο σ' αγαπώ", "Τα Οπωροφόρα της Αθήνας" (από την ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου), "Το Φιλί" της Κικής Δημουλά, κ.α.


Ιδιαίτερες οι παρουσίες του Χρήστου Μουστάκα, της ταλαντούχας Αργυρώς Καπαρού και του Γιώργου Στιβανάκη.. Αξίζει ξεχωριστή αναφορά στη σάτιρα του Χρήστου Μουστάκα, ο οποίος έδωσε μια εύθυμη νότα στην παράσταση με ορισμένα ξεκαρδιστικά σκερτσάκια.. 

Η έκπληξη όμως συντελείται στο τέλος κάθε βραδιάς, όταν δημιουργείται ένα νέο τραγούδι μπροστά στους θεατές.

Έπαιξαν, ενορχήστρωσαν (μαζί με τον Σ.Κραουνάκη)
οι μουσικοί:
Άρης Βλάχος – μουσική διεύθυνση, πιάνο
Κώστας Μπαλταζάνης-ηλεκτρική και κλασσική κιθάρα
Άννα Λάκη – ακορντεόν
Σοφία Κακουλίδου- κρουστά

..Πεδίο του Άρεως..

..μια πρόσφατη βόλτα στο αναμορφωμένο Πεδίο του Άρεως..

Ομολογώ πως δεν έχω παιδικές αναμνήσεις από εδώ..,

...όπως έχω από τον Εθνικό κήπο..

...μου έκανε τρομερή εντύπωση η έκταση του πάρκου..

...αλλά και το πράσινο...

..έχει κάποιες πανέμορφες γωνιές..

..Το Πεδίο του Άρεως είναι
ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια πάρκα της Αθήνας...

σχεδιάστηκε το 1934 με σκοπό να τιμηθούν οι Ήρωες της Επανάστασης του 1821,  γι΄αυτό και είναι διακοσμημένο με τις μαρμάρινες προτομές των 21 ηρώων κατά μήκος της οδού Αγωνιστών του 21..

Το πάρκο έχει έκταση 277 στρεμμάτων..

..Το έργο της ανάπλασης καλύπτει περίπου 250 στρέμματα...

Στο πάρκο φυτεύτηκαν 1.200 δέντρα, 50 χιλιάδες ανθόφυτα, 

7,5 χιλιάδες θάμνοι, 2,5 χιλιάδες τριανταφυλλιές,

..Ξηλώθηκαν 22.650 τμ ασφάλτου στις παλιές διαδρομές και
στη θέση της μπήκε χώμα...

..ιδανικό μέρος για τρέξιμο,

..για ηρεμία..

για ποδήλατο..

..με όμορφες γωνιές για να καθίσεις..

..να περπατήσεις..

..σαν να μην βρίσκεσαι....
..στο κέντρο της πόλης..

με σημαντικά μνημεία..

..και γλυπτά..

..ένας μοναδικός πνεύμονας πρασίνου..

ανοικτός για όλους τους πολίτες..
ελπίζω να το προσέξουν..
και να το χαρούν..

..στο twitter..

..με το facebook δεν ασχολήθηκα.., εξ' αρχής το έβρισκα ανιαρό.. 

Στο twitter διακρίνω τελευταία μια διαδραστικότητα και αισθάνθηκα την επιθυμία να συμμετάσχω.. Παρακολουθώντας το για λίγο, ένιωσα πως δίνει ώθηση στο διάλογο.. μπορείς να ανταλλάξεις απόψεις για διάφορα θέματα, είτε να ενημερωθείς για όσα σε ενδιαφέρουν μέσα σε δευτερόλεπτα.. κάτι που μάλλον είναι θετικό.. 

Επίσης, υπάρχουν πράγματα που επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σας, αλλά το να ανεβάζω πάνω από μια ανάρτηση τη μέρα (ή συχνότερα) είναι κάτι που θέλω να αποφεύγω σε αυτό το blog.. Νομίζω το twitter προσφέρεται για διάφορες ανταλλαγές απόψεων.. Όλα βέβαια θα φανούν στην πορεία..
και αν δε θα το βαρεθώ..

Η επικοινωνία μας συνεχίζει κανονικά με τους ίδιους γνωστούς μας ρυθμούς εδώ.. Αλλά όποιος θέλει θα μπορούμε πλέον να τα λέμε και μέσω twitter!

Ο Κυνοδοντας Υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας!

Υποψήφιος για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας είναι ο Κυνόδοντας του Γιώργου Λάνθιμου. Η τελετή απονομής θα γίνει στις 27 Φεβρουαρίου. Οπωσδήποτε μια σπουδαία στιγμή για τον ελληνικό κινηματόγραφο.. Ίσως αυτό που χαρακτηρίζει αυτή την ταινία, είναι ότι δεν θυμίζει καθόλου...τις υπόλοιπες ελληνικές ταινίες..Όσες τουλάχιστον συνηθίσαμε να βλέπουμε τα τελευταία χρόνια!

Ο Κυνόδοντας και ο Γιώργος Λάνθιμος κατάφεραν κάτι μοναδικό εδώ και 34 χρόνια! Ανεξαρτήτως αποτελέσματος φυσικά, του αξίζουν πολλά μπράβο!!!!

Best foreign language film of the year

Biutiful Mexico

Dogtooth Greece

In a Better World Denmark

Incendies Canada

Outside the Law (Hors-la-loi) Algeria

Modigliani

Ο Αμεντέο Κλεμέντε Μοντιλιάνι (Amedeo Clemente Modigliani),
Ιταλός μποέμ ζωγράφος και γλύπτης, έφυγε από τη ζωή
σαν σήμερα στις 24 Ιανουαρίου 1920, σε ηλικία 35 ετών.

Η ζωή και ο θάνατος του αποτελούν ένα πρώτης τάξεως υλικό για μυθιστόρημα.
Ο «Μόντι», όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι του παραπέμποντας στη γαλλική λέξη maudit (καταραμένος), έζησε γεμάτος πάθος για δημιουργία, έντονη ερωτική ζωή, εθισμό στο αλκοόλ, στο όπιο, στο χασίς, με εμφανές ταλέντο..

Έζησε με φτώχεια, έκανε μια και μοναδική ατομική έκθεση στη ζωή του.. Συχνά έφτανε στα άκρα όσον αφορά τους εθισμούς και τις καταχρήσεις... Είχε πολλά προβλήματα υγείας από την παιδική του ηλικία και ο θάνατος από φυματίωση τον βρήκε στα 35 του χρόνια..

Ο πρώτος σοβαρός δεσμός του ήταν με την Ρωσίδα ποιήτρια Άννα Αχμάτοβα, το 1911, όταν εκείνος ήταν 26 ετών κι εκείνη 21. Παρ' όλο που δεν τη ζωγράφισε ποτέ, σχεδίασε τη φιγούρα της καμιά εικοσαριά φορές. Όταν ο γάμος της κατέρρευσε, έφτιαξαν έναν σύντομο δεσμό. Κι όταν χάλασε κι αυτός, η Αχμάτοβα επέστρεψε στη Ρωσία για να πέσει πάνω στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Τα ποιήματά της απαγορεύτηκαν από τον Στάλιν, οι δύο άνδρες της και ο γιος της στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα βιβλία της πολτοποιήθηκαν κι εκείνη καταδικάστηκε για δεκαετίες στη σιωπή. Οι ερωτικές επιστολές που αντήλλασσε με τον Μόντι καταστράφηκαν στην πολιορκία του Λένιγκραντ. Κουρασμένη από τις πολύχρονες διώξεις, η ποιήτρια πέθανε το 1966.

Ο επόμενος μεγάλος έρωτας του ζωγράφου ήταν με τη συγγραφέα Μπέατρις Χάστινγκς. Λένε ότι ένα βράδυ εμφανίστηκε ολόγυμνη σε μια δεξίωση, αλλά δεν το πρόσεξε κανείς: ο Μοντιλιάνι είχε ζωγραφίσει στο σώμα της ένα φόρεμα. H σχέση τους ήταν βίαιη και θυελλώδης. Το 1915, η Χάστινγκς τον άφησε, ξεκίνησε μια σειρά αποτυχημένων σχέσεων, έμεινε μόνη, έπαθε καρκίνο και σε ηλικία 64 ετών αυτοκτόνησε σαν τη Σύλβια Πλαθ, βάζοντας το κεφάλι της στον φούρνο.

Ο ζωγράφος είχε ήδη αρχίσει να αρρωσταίνει και είχε ήδη αρχίσει να ζωγραφίζει γυμνές γυναίκες. Αλλά η έκθεση που οργάνωσε το 1917 δεν πήγε καλά: έξαλλα πλήθη συγκεντρώθηκαν απ' έξω, αναγκάζοντας την αστυνομία να την κλείσει.

Τρία χρόνια αργότερα, ο Μοντιλιάνι προσβλήθηκε από φυματική μηνιγγίτιδα. Αλλά η τελευταία του μούσα, η Ζαν Εμπυτέρν, αντί να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο, τον κράτησε στο παγωμένο διαμέρισμά τους και τον τάιζε σαρδέλες.

Στις 24 Ιανουαρίου του 1920, ο ζωγράφος υπέκυψε. Στην κηδεία του ήταν όλοι, από τον Πικάσο μέχρι τον Κονσταντίν Μπρανκούζι. Μια μέρα μετά το θάνατο του καλλιτέχνη, η σύντροφός του, Ζαν, αυτοκτόνησε πέφτοντας από το παράθυρο του διαμερίσματός τους, μην αντέχοντας τον θάνατό του, όντας εννέα μηνών έγκυος..

Τον Ιούνιο του 2005 το έργο του το Πορτρέτο της Ζαν Εμπιτέρν (ακριβώς πάνω) πουλήθηκε έναντι 3,25 εκατομμυρίων λιρών Αγγλίας..

Λίγοι στίχοι του Νίκου Καββαδία ("Θεσσαλονίκη")
με αναφορά στον Μοντιλιάνι..:

«Ξέχασες κείνο το σκοπό που λέγαν οι Χιλιάνοι

άγιε Νικόλα φύλαγε κι αγιά θαλασσινή

τυφλό κορίτσι σ' οδηγάει παιδί του Μοντιλιάνι

που τ' αγαπούσε ο δόκιμος κι οι δυο Μαρμαρινοί».

Πηγές: wikipedia, διαστάσεις
Περισσότερες πληροφορίες: modigliani-amedeo.com

Το όνομά μου είναι Ρέιτσελ Κόρρι

Κατεβαίνοντας στο υπόγειο "Κάτω Χώρο" του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, για να δω το έργο Το όνομά μου είναι Rachel Corrie, δεν ήμουν απόλυτα υποψιασμένη για το ότι θα παρακολουθούσα μια τόσο δυνατή και πολιτική παράσταση.

Ένα έργο, βασισμένο στα ημερολόγια και στα emails της Αμερικανίδας ακτιβίστριας, σε σκηνοθεσία της Μάνιας Παπαδημητρίου και με μια καθηλωτική ερμηνεία από την ταλαντούχα Δήμητρα Σύρου στο ρόλο της Ρέιτσελ.

Η παράσταση ξεκινά με τη Ρέιτσελ στο νεανικό της δωμάτιο. Ένας χώρος γεμάτος αφίσες, βιβλία, cds, φωτογραφίες από ταξίδια της, έργα τέχνης και αγαπημένους της καλλιτέχνες. Στο πάτωμα σκορπισμένα ρούχα και χαρτιά…Μια κοπέλα φαινομενικά σαν όλες τις άλλες συνομίληκές της, μα τελικά ολότελα, ουσιαστικά διαφορετική…  

Παρακολουθούμε το κορίτσι να διαβάζει βιβλία, να απαγγέλει ποίηση, να ακούει μουσική, να ερωτεύεται, να χορεύει, να γράφει, να γελάει, να σπουδάζει..

Βλέπουμε μια κοπέλα γεμάτη όνειρα, να μας μιλά «για τα χιλιάδες πράγματα που ήθελε να γίνει»..

Μια μέρα ο φίλος της ο Κρις, της στέλνει ένα email, όπου την καλεί στη Γάζα.  Δίχως σκέψη, η Ρέιτσελ αποφασίζει να εγκαταλείψει την ευημερία και την εφησυχασμό της αμερικάνικης κοινωνίας και πηγαίνει σε ένα από τα πιο «καυτά» σημεία του πλανήτη, με σκοπό να βοηθήσει τους Παλαιστινίους.  Επικοινωνεί με τους γονείς και με τους φίλους της μέσω emails, όπου τους περιγράφει τις πρωτοφανείς, τραγικές συνθήκες που αντικρίζει εκεί!  Εξοργίζεται από την αδιαλλαξία των Ισραηλινών, από την αμέτοχη διπλωματία των κρατών που επιτρέπουν να διαιωνίζεται επί τόσες δεκαετίες ένα φρικτό έγκλημα στη Λωρίδα της Γάζας και αφήνουν τους πραγματικούς ένοχους να μένουν ατιμώρητοι!

Παραμένει πεισματικά στο πλευρό των Παλαιστινίων, προσφέροντας καθημερινά την εθελοντική βοήθεια της. Αντικρίζει μια φρικιαστική πραγματικότητα. Παντού ανθρώπους τρομοκρατημένους, μικρά παιδιά βασανισμένα, μια γη λεηλατημένη, μια καθημερινότητα δίχως λογική συνοχή, ένα έγκλημα που δύσκολα μπορεί κάποιος να το φανταστεί αν δε το βιώσει, αν δε το αντικρίσει με τα ίδια του τα μάτια.. Πρόκειται, όπως αναφέρει εμφατικά η πρωταγωνίστρια, για έναν ουσιαστικά άοπλο λαό απέναντι στην τέταρτη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη παγκοσμίως..

Μετά από αυτή την εμπειρία, η ματιά της για τον κόσμο αλλάζει.  Αρχίζει να αισθάνεται τύψεις για τα «προνόμια» της ζωής της..  Παράλληλα εκπλήσσεται από την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια των Παλαιστινίων, τους οποίους προσπαθεί να βοηθήσει με οποιοδήποτε τρόπο. Δημιουργεί ανθρώπινες αλυσίδες γύρω από τα σπίτια τους, εμποδίζοντας με αυτό τον τρόπο την κατεδάφιση τους..

Αυτό ακριβώς κάνει το Μάρτιο του 2003.. Στέκεται μπροστά από μια μπουλντόζα, υπερασπιζόμενη με το ίδιο της το σώμα την κατοικία μιας παλαιστινιακής οικογένειας.  Ο ισραηλινός στρατιώτης, δε σταματά, τη διαπερνά με το όχημα και τη σκοτώνει ακαριαία. Η 23χρονη Ρέιτσελ μένει νεκρή, διαμελισμένη στο έδαφος, αποδεικνύοντας πως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με αληθινά ιδανικά, που μάχονται για τις αξίες τους..  Σε αντίθεση με τη σκληρότητα της ισραηλινής αρχής, η οποία δεν γνωρίζει όρια, φανερώνοντας συνεχώς τη νοσηρότητα της!

Η παράσταση τελειώνει με την προβολή ενός βίντεο, όπου αντικρίζουμε την Ρέιτσελ σε μια εκδήλωση του σχολείου της, όταν ήταν μόλις στην Ε’ Δημοτικού.. Ένα μικρό κορίτσι, με ένα φωτεινό πρόσωπο. Μιλά δυνατά και παθιασμένα για το πρόβλημα της φτώχειας και της πείνας που κατακλύζει τον κόσμο.  Υπόσχεται πως θα αφιερώσει τη ζωή της για να την εξαλείψει και να την πολεμήσει.. Είναι συγκλονιστικό αν σκεφτείς πως αυτό ακριβώς έκανε!.. Συνήθως οι άνθρωποι καθώς μεγαλώνουμε, χάνουμε τη δύναμη να πολεμήσουμε για τις πεποιθήσεις μας, συνήθως παραδινόμαστε στις ευκολίες.. Η Ρέιτσελ δεν το έκανε!

Η φτώχεια μπορεί να μην εξαλείφθηκε – και ίσως αυτό να μην γίνει ποτέ – αλλά η Ρέιτσελ πραγματικά αφιέρωσε τη ζωή της για τα οράματα της.. Η μπουλντόζα μπορεί να αφαίρεσε τη ζωή της, δε μπόρεσε όμως να σιωπήσει τη φωνή της.. Τα μηνύματα, οι καταγγελίες, οι αγωνίες, οι σκέψεις, όλα όσα είδε και βίωσε, έφτασαν στα πέρατα του κόσμου… Το όραμα της όχι μόνο δεν πέθανε, μα αντίθετα δε πρόκειται να σβήσει ποτέ! Μια πολύ δυνατή παράσταση, για μια αληθινή ιστορία, που αξίζει να δείτε!

Μετάφραση

Νάνση Τρικαλίτη

Σκηνοθεσία

Μάνια Παπαδημητρίου

Σκηνικά-Κοστούμια

Άρτεμις Θεοδωρίδη

Σχεδιασμός φωτισμών

Αλέκος Αναστασίου

Μουσική επιμέλεια

Μάνια Παπαδημητρίου

Επιμέλεια κίνησης

Πάρης Μαντόπουλος

Παίζουν οι ηθοποιοί

Δήμητρα Σύρου

Μάρω Αγρίτη

Στο Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου

2011 - ΑΘΗΝΑ

Θέατρο του Νέου Κόσμου

Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα

2011 - ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ

Ηράκλειο, Πρέβεζα, Αγρίνιο, Κέρκυρα, 

Γιάννενα, Πάρος, Μυτιλήνη, Θεσ/νίκη, 

Λάρισα, Καβάλα, Χανιά, Ρέθυμνο...

κυνηγώντας τα παραμύθια

"..ασφαλώς οι ποιητές βρήκαν περισσότερο ψωμί στα παραμύθια τους, απ' ό,τι πολλοί πλούσιοι στους θησαυρούς τους.. 

Κι ακόμα, πόσοι ποιητές, κυνηγώντας τα παραμύθια τους, έφτασαν στην ακμή της ηλικίας τους, ενώ, αντίθετα, πολλοί που επιζητούσαν ν' αποκτήσουν περισσότερο ψωμί απ' όσο χρειάζονταν, βρήκαν πρόωρο θάνατο!"

Ένα απόσπασμα από το Δεκαήμερον, έργο γραμμένο σύμφωνα με τους ιστορικούς μεταξύ του 1349 και 1353..
Συγγραφέας του o Βοκκάκιος  (Giovanni Boccaccio) (1313-1375)..

Λίγες λέξεις..
μα με βαθύ νόημα έως σήμερα..
Γιατί υπάρχουν μερικές σταθερές σε αυτή τη ζωή, που όσοι αιώνες και αν θα περάσουν, όσα 'δεδομένα' και αν θα ανατραπούν, όσο και αν οι κοινωνίες θα αλλάζουν, κάποια πράγματα δε μεταβάλλονται, δε διαφοροποιούνται... 

Η αξία της εμβάθυνσης, της γνώσης, της σκέψης.., της ουσίας των συναισθημάτων και των ενδιαφερόντων, η ματαιότητα του πλούτου.., το σίγουρο τέλος του θανάτου.. Αυτού που όλα τα κάθε είδους πρόσκαιρα εκμηδενίζει..

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων ΚΑΤΑ του ΧΥΤΑ Κερατέας...

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΥΤΑ ΚΕΡΑΤΕΑΣ

Αθήνα, 17/01/2011

Αρ.Πρωτοκόλλου: 28

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Για τον ΧΥΤΑ ΚΕΡΑΤΕΑΣ

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων εκφράζει την έντονη αντίθεσή του στην επαπειλούμενη κατασκευή του ΧΥΤΑ Κερατέας σε απόσταση αναπνοής από τον αρχαιολογικό χώρο του Οβριόκαστρου.

Ο λόφος του Οβριοκάστρου βρίσκεται εντός των ορίων της κηρύξεως της Λαυρεωτικής ως «αρχαιολογικού χώρου, Ιστορικού Τόπου και Τοπίου ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους» (ΦΕΚ 852Β/3-9-1980). Στην κορυφή του λόφου εκτείνεται οχυρό, η λειτουργία του οποίου έχει, κατά μια άποψη, συνδεθεί με την ιστορία των μεταλλείων του Λαυρίου. Για την αποτελεσματικότερη προστασία των αρχαιοτήτων του Οβριοκάστρου έχει θεσμοθετηθεί ζώνη Α’ αδόμητη απολύτου προστασίας (ΦΕΚ 1070/29-12-1995).

Ο υπό κατασκευή ΧΥΤΑ χωροθετήθηκε και προγραμματίζεται να λειτουργήσει μόλις 300 μέτρα από τα όρια της θεσμοθετημένης αδόμητης ζώνης (ΦΕΚ 1070/29-12-1995) και σε άμεση οπτική με τον αρχαιολογικό χώρο, αντιβαίνοντας τις διατάξεις του Αρχαιολογικού Νόμου (Ν3028/02). Η χωροθέτηση του ΧΥΤΑ Κερατέας δεν θα επιφέρει μόνο πλήγμα στη μνημειακή κληρονομιά του τόπου μας αλλά και γενικότερα στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, η προστασία του οποίου αποτελεί συνταγματική υποχρέωση του Κράτους (άρθρο 24 του Συντάγματος).

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων καλεί τους αρμόδιους φορείς να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και, έστω την ύστατη στιγμή, να αποτρέψουν την κατασκευή του ΧΥΤΑ στη συγκεκριμένη θέση, ώστε να αποφευχθεί η αλλοίωση της φυσιογνωμίας του ιστορικού και αρχαιολογικού τοπίου της Λαυρεωτικής.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ

 antixyta blogspot  

- - - 

Σήμερα 37η μέρα αγώνα αντίστασης κατά της εγκατάστασης XYTA στο αρχαιολογικό χώρο του Οβριοκάστρου Κερατέας...

Μεθοδικές κινήσεις να πραγματοποιηθεί ένα έργο, δίχως οργάνωση και σχεδιασμό, με μοναδικό κίνητρο το πρόσκαιρο κέρδος.

Συνεχή ενημέρωση από το:

Οβριόκαστρο Κερατέας - antixyta.blogspot.com

.. 

Παρακάτω μπορείτε να κατεβάσετε βιβλίο για 

τον αρχαιολογικό χώρο του Οβριοκάστρου Κερατέας.. 

Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΕΡΑΤΕΑΣ download 

Ακούει κανείς εκεί στο Υπουργείο Πολιτισμού;;;;;;  

Παζάρι Βιβλίου 2011

photo

Το Παζάρι Βιβλίου 2011

στην Πλατεία Κλαυθμώνος

από τις 21 Ιανουαρίου

έως 9 Φεβρουαρίου 2011

θα λειτουργεί καθημερινά

από τις 10:00 το πρωί

μέχρι τις 21:45 το βράδυ.

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, ξεκινά στην Πλατεία Κλαυθμώνος
το Παζάρι Βιβλίου, 

για να μην «σκοτώνονται» τα βιβλία, όταν «γεράσουν», 

με διάρκεια από τις 21 Ιανουαρίου έως 9 Φεβρουαρίου 2011.

Μία συνδιοργάνωση του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.) και του Επαγγελματικού Σωματείου Εκδοτών Βιβλιοπωλών Ελλάδος (Ε.Σ.Ε.Β.Ε.).

Οι τιμές των βιβλίων θα ξεκινούν μόλις από 1 ευρώ.  Ουσιαστικά, οι εκπτώσεις είναι από 70% και πάνω. Όλα τα βιβλία πωλούνται στο 30% της αρχικής τους αξίας - ένα βιβλίο που πωλείται 10 ευρώ, στο Παζάρι πωλείται 3 ευρώ..

Κάθε χρόνο μιλάμε εδώ στο blog για την αξία αυτής της πρωτοβουλίας..

Ιδιαίτερα σημαντική, ειδικά σε τέτοιες εποχές!

Το συγκεκριμένο Παζάρι Βιβλίου αφορά βιβλία που έχουν εκδοθεί μέχρι και το 2005.

Aπό τις 21 Ιανουαρίου έως 9 Φεβρουαρίου 2011 στην Πλατεία Κλαυθμώνος..

Παρίσι 1900, Αρ Νουβώ και Μοντερνισμός. Θησαυροί από το Petit Palais στην Εθνική Πινακοθήκη

Εχτές βρέθηκα στην Εθνική Πινακοθήκη, όπου η διευθύντρια Μαρίνα Λαμπράκη- Πλάκα ξενάγησε το κοινό στην έκθεση "Παρίσι 1900, Aρτ Νουβώ και Μοντερνισμός. Θησαυροί από το Petit Palais"..

Ένα αλλιώτικο ταξίδι στις εποχές και στην ιστορία.. Σαν να μπαίνεις σε μια μηχανή του χρόνου..και μέσω των έργων να αισθάνεσαι, να βιώνεις, να αντιλαμβάνεσαι τον παλμό  του Παρισιού στις αρχές του 1900, μιας χρονολογίας σταθμό.

Η Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού, η πέμπτη και τελευταία του 19ου αιώνα (οι υπόλοιπες είχαν οργανωθεί τα έτη 1855, 1867, 1878 και 1889), προσέφερε μια συμβολική πανοραμική εικόνα της μετάβασης από τον 19ο στον 20ό αιώνα.

Πρόκειται για την εποχή των μοναδικών κατακτήσεων της λήγουσας εκατονταετίας στους τομείς της οικονομίας, της βιομηχανίας, της τεχνολογίας, της επιστήμης και του πολιτισμού, ενώ ταυτόχρονα προοιωνιζόταν μια νέα εποχή ειρήνης, ευημερίας, προόδου και συνεργασίας ανάμεσα στους λαούς για τον ανατέλλοντα αιώνα. 

Μία εποχή, όπου οι άνθρωποι χαίρονταν, έχοντας την πεποίθηση πως "είχανε τελειώσει" με τους πολέμους.. Δίχως να φαντάζονται πως λίγα χρόνια αργότερα το 1914, θα ξεσπούσε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος έμελλε να διαψεύσει οριστικά αυτό το ευημεριστικό όνειρο.

Ένα ταξίδι στην καρδιά της Μπελ Επόκ... Στην εποχή της ευζωίας, ραθυμίας και ευημερίας.  Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε η κυρία Λαμπράκη-Πλάκα, "μια εντελώς διαφορετική εποχή, από την εποχή του Μνημονίου, που βιώνουμε εμείς σήμερα.. Μα εμείς πρέπει να αντιστρατευτούμε. Η τέχνη είναι μια ωραία φυγή.."
Θα πρόσθετα ..πως είναι παράλληλα και διδαχή..

Η Παγκόσμια Έκθεση του 1900 συνόψιζε όλα αυτά τα αντιφατικά χαρακτηριστικά της εποχής. Ο Συμβολισμός, η αναζήτηση του πνευματικού στοιχείου στη φύση και στην τέχνη, ένα πανευρωπαϊκό ρεύμα που αναπτύσσεται, στο τέλος του 19ου αιώνα, σε αντίθεση προς το Θετικισμό και το Ρεαλισμό, και η ομόλογη τάση της Αρ Νουβώ, με την  διακοσμητική υπερβολή της, συνυπάρχουν και συγκρούονται με τις αυστηρές μεταϊμπρεσιονιστικές αναζητήσεις καλλιτεχνών όπως ο Cézanne, που έμελλε σύντομα να αναδειχθεί σε πρόδρομο του Κυβισμού.

Το Grand και το Petit Palais, που χτίστηκαν ειδικά για την Παγκόσμια Έκθεση του 1900, χαρακτηρίζονται για τα περίτεχνα στολίδια τους, λαξευμένα στην πέτρα και στο μάρμαρο, ενώ ο επιβλητικός Πύργος του Άιφελ, ένας ύμνος γραμμένος στο χάλυβα, που δέσποζε στην Έκθεση του 1900 και επέτρεπε στους επισκέπτες της να αγκαλιάσουν τον ευρύτατο ορίζοντά της, ήταν κληροδότημα από την προηγούμενη Έκθεση του 1889.

Το σημερινό εκκλησάκι του Αγίου Σώστη στη Λεωφόρο Συγγρού ήταν τότε το ελληνικό περίπτερο στην μεγάλη διεθνή έκθεση του Παρισιού του 1900. Μία σιδηροκατασκευή του Γάλλου Αρχιτέκτονα Lucien Magne που βρισκόταν ανάμεσα στα περίπτερα της Σερβίας και της Σουηδίας.

Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες της εμβληματικής έκθεσης με το σημερινό Αγιο Σώστη να επιτελεί το έργο του «εκπροσώπου» της Ελλάδας είναι οι πρώτες εικόνες της έκθεσης «Paris 1900» της Εθνικής Πινακοθήκης.  Η εκκλησία, που μεταφέρθηκε μετά το τέλος της έκθεσης και συναρμολογήθηκε στην Αθήνα, αφιερώθηκε στον Άγιο Σώστη, ως τάμα για τη σωτηρία του βασιλέως Γεωργίου Α΄, που είχε πρόσφατα διασωθεί από δολοφονική απόπειρα.

 "Αθηναϊκή Βραδιά", Ιάκωβος Ρίζος

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η παράλληλη παρουσίαση με πίνακες της ελληνικής ζωγραφικής όπως η "Αθηναϊκή Βραδιά" του Ιάκωβου Ρίζου, ο "Γαλατάς σε ώρα Ανάπαυσης" του Νικηφόρου Λύτρα, η "Κυρία με το Σκυλάκι" του Παύλου Μαθιόπουλου...

  "Παιδική Συναυλία", Ιακωβίδης

...η "Παιδική Συναυλία" του Ιακωβίδη, αλλά και η "Εαρινή Συμφωνία" του Νικόλαου Γύζη, που βρισκόταν στο γερμανικό περίπτερο.

Το κεφάλαιο του Μοντερνισμού συμπληρώνεται από σχέδια, χαρακτικά και αφίσες εποχής, που προέρχονται από τις πλούσιες και αφανείς συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης, με έργα των Picasso , Bonnard , Toulouse-Lautrec κ.ά...

...Το απαύγασμα αυτής της εποχής αποτυπώνεται με πίνακες, γλυπτά, σχέδια, φωτογραφίες, αφίσες, έπιπλα, κοσμήματα... Ένας συνδυασμός που εκτός από το διαχρονικό υλικό περιέχει και το εφήμερο, που συντάσσεται στις έντεκα θεματικές ενότητες της έκθεσης...

...μια μοναδική μαρτυρία για την εποχή..
..το αστικό και το λαϊκό Παρίσι των ετών 1880-1914..

Η έκθεση, η οποία περιλαμβάνει συνολικά περίπου 200 εκθέματα, μας ήρθε δοκιμασμένη απ’ το κοινό του Παρισιού που πέρσι την υποδέχτηκε διθυραμβικά. Και προσφέρθηκε ως «ανταπόδοση», της έκθεσης «Θησαυροί του αγίου Όρους» που το 2009 σύστησε στο Παρίσι τα ανεκτίμητα κειμήλια της χερσονήσου της Ορθοδοξίας.

Ξεναγήσεις θα πραγματοποιούνται σε εβδομαδιαία βάση όλο τον επόμενο μήνα..

Οι ημερομηνίες θα ανακοινωθουν στο site της Εθνικής Πινακοθήκης και στον τύπο.

Η Εθνική Πινακοθήκη παρουσιάζει την έκθεση «Παρίσι 1900: Αρ Νουβώ και Μοντερνισμός. Θησαυροί από το Petit Palais» μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2011.

Εθνική Πινακοθήκη, Βασιλέως Κωνσταντίνου 50

Ώρες λειτουργίας του μουσείου: Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο: 09.00 - 15.00, Τρίτη: κλειστά, Κυριακή: 10.00 - 14.00 

Πληροφορίες Τηλ.: 210.72.35.937