"σπάσιμο" νεύρων..

ο ουρανος σημερα το πρωι..

Οι προηγούμενες μέρες ήταν εντελώς διαφορετικές, καθώς μέχρι σήμερα νοσηλευόμουν στο Ασκληπιείο της Βούλας. Το μεσημέρι του Σαββάτου, γλίστρησα και έσπασα το χέρι μου.

Είναι πραγματικά να μη βρεθείς σε ανάγκη περίθαλψης σε αυτή τη χώρα. Μεσημέρι Σαββάτου στα επείγοντα του Ασκληπιείου της Βούλας. Η κατάσταση εκεί χαοτική.. Χαρτί προτεραιότητας. Αναμονή σε σειρά με ανθρώπους με σπασμένα πόδια, χέρια, κλπ..

Φτάνει η στιγμή να σε δει ο γιατρός. Συμπλήρωμα ονόματος, ηλικίας και σημείο ατυχήματος. Έπειτα άλλη αναμονή, ουρά στη γραμματεία. Σφραγίδα και συμπλήρωμα των υπολοίπων στοιχείων.

Άλλη αναμονή στο ταμείο. Έπειτα άλλο χαρτί προτεραιότητας και αναμονή για ακτινογραφία. Ξανά αναμονή για αποτελέσματα. Ήδη για αυτά είχανε περάσει σχεδόν 4 ώρες, σε περιπτώσεις για ανάγκη άμεσης ιατρικής περίθαλψης. Αναμονή ξανά στην ουρά για να σε εξετάσει επιτέλους γιατρός. Απλά μια επίσκεψη σε δημόσιο νοσοκομείο σε φέρνει αντιμέτωπο με τον πλήρη σουρεαλισμό αυτής της χώρας.

το κρεββατι μου τις προηγ. μερες..

Σπάσιμο χεριού και δυστυχώς ανάγκη χειρουργείου.
Το οποίο έγινε την Τρίτη, πρωί.
Όπως καταλαβαίνετε, κάποια πράγματα, για όσο διάστημα θα χρειαστεί μέχρι να αναρρώσω πλήρως, θα ανατραπούν στην καθημερινότητα μου.

..ενα λουλουδι που μου φερε ενας κυριος λιγο
πριν μπω στο χειρουργειο..

Σίγουρα κ στο blogging. Είχα ιδέες, ήθελα να ανεβάσω posts με αφιερώματα, πράγματα που παρακολούθησα, αλλά τώρα αυτό γίνεται δύσκολο.

Δε θα μπορώ να απαντώ σε σχόλια – γιατί ο πόνος είναι αρκετός.
Δε θα χαθούμε, θα διαβάζω αναρτήσεις σας, σχόλια και ότι αισθάνομαι θα το αναρτώ.

Ακούγεται τετριμμένο, μα πραγματικά όσα βλέπεις, συναντάς σε νοσοκομεία, αν έχεις τη ματιά κ την καρδιά ανοικτή, μπορούν να σου ανατρέψουν νοοτροπίες.. Ιστορίες ανθρώπινες, πόνο, περίεργα παιχνίδια, ανθρώπινο μεγαλείο από κάποιες συμπεριφορές.

..και οι στιγμές που ξεχωρίζουν οι φίλοι, οι άνθρωποι και συγκίνηση αισθάνεσαι όταν βρίσκονται δίπλα και σε επισκέπτονται.. Δύναμη νιώθεις να σου δίνουν σαν τη χάνεις..

Να είστε όλοι καλά!

Υγ Ο Μάνος Ξυδούς με τις δημιουργίες του, συντρόφευσε την εφηβεία μου. Δεν έχανα συναυλίες των ΠΥΞ ΛΑΞ.. Μάνο ευχαριστούμε, καλό σου ταξίδι..