...έξω από κεντρική τράπεζα..
..καθημερινές εικόνες..
..που προσπερνάμε..
..για μερικές απλά....δεν χρειάζονται λόγια..
..ποτέ μην κρίνεις κανέναν....χωρίς να γνωρίζεις την ιστορία της ζωής του..
..ο καθένας, μια άλλη διαφορετική ιστορία....καθένας μας μια ζωή..που δεν την έζησες..
126 σχόλια:
Κάθε φορά που αντικρίζω τέτοιες εικόνες νιώθω ανάμεικτα συναισθήματα.
Θυμώνω με εκείνους που τους έφεραν σε αυτήν την κατασταση, με εκείνους που τους αφήνουν να ζουν έτσι.Λυπάμαι που δεν μπορώ να κάνω κάτι και ίσως και τα χρήματα που έδωσα με την ελπίδα να βοηθήσουν τελικά να τους κάνει χειρότερα....
Θα ψηφίσω την πρώτη και τις δύο γιαγιάδες, από το εξαιρετικό σου φωτορεπορτάζ... :-)
@Σταλαγματιά: Όχι, χειρότερα δεν θα τους κάνει να αισθανθούν - μπορεί όμως να μην αρκούν...
Ναι, ποτέ...
> .ποτέ μην κρίνεις κανέναν..
..χωρίς να γνωρίζεις την ιστορία της ζωής του..
Αυτό ξαναπέστο γιατί είναι πολύ σοφή ρήση.
Κι ύστερα καθόμαστε και λέμε έξυπνα, πιασάρικα λόγια για το πως είναι η ζωή.
Γνώμη μου είναι να μην κρίνουμε ακόμα κι αν την ξέρουμε την ιστορία της ζωής του άλλου. Νιώθω πως δεν έχω τέτοιο δικαίωμα να κρίνω.
Ψυχοπλακωθηκα τωρα...κατι τετοιες εικονες μου θυμιζουν τι εχουμε καταντησει...
Αδιαφοροι περαστικοι...
Ευκολοι κριτες...
Που δειχνουν την φιλανθρωπια τους στελνοντας ενα μηνυμα απο το κινητο σε τηλεμαραθωνιους...
Καλη μας νυχτα...
Αυτό το βασανίζομαι στο τέλος τα λέει όλα!
Οι άνθρωποι πολύ εύκολα βγάζουμε συμπεράσματα για τους άλλους και μάλιστα τα υποστηρίζουμε με πάθος σαν να ξέρουμε από πρώτο χέρι. Μα πίσω από αυτή τη κακή συνήθεια κρύβεται στην πραγματικότητα η αδυναμία να δούμε πρώτα μέσα μας και μετά γύρω μας...
Tha pesei polu ftwxia.. polu peina.. hdh yparxei polu.. alla elaxistoi noiazontai..gia to diplano tous.. perpatane me ta kinita sta xeria, den noiazontai oute KAN na gurisoun na koitaxoun dipla tous..
Oi anthrwpoi exoune ginei skliroi.. Kai nai h zvh den ta fernei se olous eukola.. X
Xerete posoi xanoun tis douleies kai meta ta spitia tous kai posoi menoun stous dromous?
Xerete poso tha auxithoun oi astegoi? Oxi mono stin Ellada, se oli tin eurwpi..
Exete dei ti ginete sto metro tis gallias? Distixws i zwi tou kathe anthrwpou einai ontws mia megali istoria..
@iano: De peirazei re File as phixoplakwthoume.. Kai ti egine diladi.. I zwi den einai mono xara kai gelio..makari na itan etsi..
Ο καθένας κουβαλάει τον δικό του σταυρό.
Αλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο βαρύς!
Οποιον μπορούμε να ανακουφίσουμε και να τον βοηθήσουμε να σηκώσει τον σταυρό του, καλό είναι!
Άσχημες εικόνες, όχι γιατί μου χαλάν την αισθητική μου, αλλά γιατί μου θυμίζουν προς τα που πηγαίνουμε...
Καλό βράδυ φιλενάδα!
είναι απλά ανεπίτρεπτο να υπάρχουν άστεγοι. και δεν μιλάμε για τις όποιες ευθύνες των δήμων. μα για αυτό που υποτίθεται ότι η εκκλησία έχει σαν προορισμό. απλά ανεπίτρεπτο και σκανδαλώδες. τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.
καλημέρα σου!
Σωστά..
Δεν τις μπορώ τέτοιες εικόνες αλήθεια..
είναι και οι μέρες που είναι γιορτινές...
Καλημέρα!
"Σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καυμοί του κόσμου..."
Oι μέρες αυτές πάντα μου φέρνουν την μελαγχολία της εγκατάλειψης που βλέπω δίπλα μου!
και να κρίνουμε.. και να κατακρίνουμε.. την κοινωνία μας για τα αποτελέσματά της.. αν μπορούσαμε να κάνουμε και κάτι ακόμα καλήτερα.. αλλά είμαστε μάλον μέρος του προβλήματος παρά της λύσης.. κι όσο το μέσω επίπεδο πέφτει τόσο επιδινόνεται το πρόβλημα.. είναι και το άλλο αδιανόητο.. η συτηματική εκμετάλευση της επαιτίας.. μου θυμίζει το "ο ανθρωπος που γελά"..
την καλημέρα μου :):)
Μου άρεσε πάρα πολύ ο τίτλος που έβαλες σε σχέση με το θέμα σου και τις εικόνες. Πραγματικά τα λέει όλα...
Να είσαι καλά Ροντούλα μου, φιλιά πολλά!
....και οι σκηνές αυτές γίνονται ακόμα πιο τρταγικές τις γιορτινές μέρες που περνάμε.
Μπορεί αυτοί οι άμοιροι άνθρωποι να τα είχαν κάποτε όλα στη ζωή και άθελά τους να κατάντησαν στη σημερινή τους κατάσταση, έτσι αβοήθητοι στους δρόμους.
Καλημέρα αρτιστάκι μου.
Κάποτε ήμασταν ευαίσθητοι. Κάποτε είχαμε αντοχή να αισθανόμαστε για όσα βλέπουμε.
Αγαπάγαμε και προστατεύαμε τον αδύνατο.
Υποστηρίζαμε τον αγώνα των μειονοτήτων.
Θυμάμαι ακόμα να πουλάνε το περιοδικό οι Κούρδοι στο φανάρι στην Καλλιρόης και ο κόσμος να αγοράζει.
Θυμάμαι ακόμα να γεμίζουν τα παζάρια των Ελληνορώσων τα Σάββατα στις γειτονιές.
Θυμάμαι ακόμα να βοηθάμε τους μετανάστες.
Θυμάμαι ακόμα να αφήνουμε λεφτά στους ζητιάνους.
Αυτό όμως το εκμεταλλεύτηκαν.
Την ευαισθησία μας την πήραν για χαζομάρα. Και μας εξαπάτησαν.
Την ανοχή μας για αδυναμία. Και μας επιτέθηκαν.
Την φιλοξενία μας για παράδοση. Και μας κατέλαβαν.
Και τώρα πια δεν πάει άλλο.
Και μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά...
Οι φωτογραφίες σου είναι τόσο εύγλωττες, ειδικά η πρώτη με το ζητιάνο στο πεζούλι του ναού του χρήματος και της ευμάρειας.
Κρατώ την τελευταία σου φράση "...καθένας τους και μια ζωή που δεν έζησες". Αυτή η έλλειψη ενσυναίσθησης που μας διακατέχει είναι μια ψηφίδα στην ασχήμια του κόσμου μας.
Καλή σου μέρα!
Ποτέ... μα κάθε μέρα...συμβαίνει!
Πολύ καλό και διδακτικό το φωτορεπορτάζ σου, καλή μου Roadartist.
Kαλή σου μέρα!
Ναι αυτες ειναι οι εικονες που συνανταμε καθημερινα στους δρομους και με τη μνημη του χρυσοψαρου τις εξαφανιζουμε αμεσως.Βεβαια το σωστο ειναι ενα κρατος προνοιας να φροντισει αυτους τους ανθρωπους,με ιδρυματα και προσφορα αληθινης βοηθειας αλλα που ειναι αυτο.Μεχρι τοτε ας βοηθησουμε οσο μπορουμε κι εμεις.
Καλημέρα
Πράγματι καθημερινές εικόνες στην
μεγάλη πόλη μας, τις βλέπω πάντα
στα φωτογραφικά μου οδοιπορικά
κάποπια φορά θα κάνω αφιέρωμα
φωτογραφικό σ αυτή την ζωή το
έχω στα σκαριά.....
Καλό πρωινό
Καλή συνέχεια στη ζωή εύχομαι
από καρδιάς
Αυτές οι ζωές μου δίνουν κουράγιο
για ζωή.....
Μεγάλο το κουράγιο αυτής της ζωής
Καλή συνέχεια.....
αντικρίζοντας αυτούς τους ανθρώπους νοιώθω κι εγώ ένοχος, σα να σκοντάψανε σε μια πέτρα που προσπεράσαμε όλοι με αδιαφορία, όπως είπε και ο Γκιμπράν
ας το ελπίσουμε. ΠΟΤΕ
..ο καθένας, μια άλλη διαφορετική ιστορία..
..καθένας μας μια ζωή..που δεν την έζησες..
Ακριβως αυτο Αρτιστακι μου! Κι ειναι τοσο ευκολο να κρινεις εκ του ασφαλους, οταν εσυ εχεις τοσα και τα θεωρεις αυτονοητα...
Εικόνες που εδώ και κάτι χρόνια που της βλέπω καθημερινά,έχουν περάσει στην καθημερινότητα μου της βλέπω και όταν περνάω απέναντι εξοργίζομαι.
Τι να κρίνεις και είμαστε εμείς άξιοι να κρίνουμε,το καλύτερο θα ήταν να αναπτύξουμε περισσότερο το αίσθημα της προσφοράς!
Την Καλημέρα μου!
Η άλλη όψη...
Κάποιοι από μας την έχουν εντός τους...
Την καλημέρα μου
O kathenas kai mia alli istoria..kai poso eukola oloi ma oloi krinoume o enas ton allon, panta ek tou asfalous..
Kaneis den exei to dikaiwma na krinei..kalimera road..filakia
Καλημέρα.. Δεν είναι ο σκοπός μου να σας ρίξω ψυχολογικά.. Είναι αυτές οι εικόνες που όχι μόνο απλά υπάρχουν, αλλά συναντούμε συνέχεια κάθε μέρα στο δρόμο..
Και αν μη τι άλλο αποτελούν μέρος της ζωής μας.. Εφόσον ζούμε σε μια κοινωνία, δεν πρέπει κανείς να υπάρχει κάτω από άθλιες συνθήκες..
Πριν λίγες μέρες περπατώντας στο κέντρο της Αθήνας, έτυχε να δω ένα άστεγο - όχι μεγάλο σε ηλικία - να ζητάει λεφτά, έτσι σαν τους εικονιζόμενους..
Εκείνη την στιγμή περνάνε δίπλα του δυο γυναίκες (περίπου στην ηλικία των γυναικών στις φωτο) και αρχίζουν να τον κατακρίνουν.. "Ψάξε βρες μια δουλειά, εσείς φταίτε έτσι που καταντάτε. Ότι αξίζει πέρνει ο καθένας στη ζωή"..
Εξοργίστηκα.. Κατάλλα σε λίγες μέρες έρχονται Χριστούγεννα, και παντού θα σκορπίζει 'αγάπη'..
Τέλοσπαντων, απλά το νόημα που ήθελα να περάσω από το post, είναι ποτέ να μην κρίνουμε κανέναν, ειδικά αν δεν ξέρουμε τις συνθήκες της ζωής του..
Η ζωή είναι ένα πολύ περίεργο παιχνίδι..και εντελώς διαφορετικά έρχονται οι καταστάσεις στον κάθε άνθρωπο.. Ποτέ δεν ξέρεις τι έχει περάσει ο καθένας, ποτέ δεν γνωρίζεις την ιστορία που κρύβει από πίσω του.. Την επόμενη φορά που θα συναντήσουμε κάποιον, απλά να το αναλογιστούμε αυτό.
Αυτά, με συγχωρείτε αν σας "στεναχώρησα". Καλημέρα.
και ποιός "πληρώνει" χρόνο για τα βάσανα των άλλων του δίπλα?
έτσι όπως τρέχουμε βιαστικοί, δεν έχουμε χρόνο, δεν προλαβαίνουμε, δεν σκεφτόμαστε κανέναν... μόνο τον εαυτό μας και όσους γύρω μας μας δίνουν και κερδίζουμε... εκείνους που βαστιούνται από εμάς, κρατώνται από πάνω μας σύντομα τους εγκαταλείπουμε...
Εμείς μόνοι μας με το εγώ μας, έχουμε το Θεό μας να μας συγχωρήσει τα όποια λάθη μας, απευθυνόμαστε στον ουρανό σε ανθρώπους που δεν είναι δίπλα μας, ενώ όσο ζούσαν ποτέ δεν τους είπαμε ότι τους αγαπούσαμε κι ότι τους σκεφτόμασταν... βλέπεις δεν είχαμε χρόνο τότε...
Στις ΗΠΑ το compassion πωλείται έναντι αδρής αμοιβής και μάλιστα οι εταιρίες που παρέχουν τέτοιες υπηρεσίες, πάνε πολύ καλά, κι έμειναν ανεπηρέαστες από την κρίση... Όταν κάποτε σάρκασα πικρά το γεγονός αυτό, ένας συνάδελφος συντηρητικός Αμερικανός, μου έδειξε με νόημα απέναντι μια εκκλησία χρυσοποίκιλτη... respect μου είπε... και μου έκλεισε το μάτι...
Ξέχασα να πω, πως οι ασπρόμαυρες φωτό με κέρδισαν...
Συνηθισμένες εικόνες, όλοι τους έχουμε συναντήσει. Νομίζω ότι τους βλέπω και στον ύπνο μου ακόμη.
Δεν μπορώ να μην σχολιάσω όμως ότι οι φωτο σου είναι πολύ πολύ καλές.
Την πρωτη φορά που βρέθηκα στο εξωτερικό (Παρίσι), ήταν το φθινόπωρο του 1974 αμέσως μετά την πτώση της χούντας (και το τέλος του λυκείου).
Κάποιο βράδυ πήγαμε με τον κολλητό μου να φάμε ένα γλυκό σε κάποιο ζαχαροπλαστείο.
Πριν μας έρθει η παραγγελία, παρατηρησα από τη τζαμαρία, έξω, ένα ρακένδυτο άνθρωπο, ο οποίος έψαχνε στα σκουπίδια... Το θέαμα μου ήταν πρωτόγνωρο!
Όταν μας έφεραν τα γλυκά, ο ανθρωπάκος πλησίασε και κόλλησε το πρόσωπό του στο τζάμι...
Μας κοιτούσε με τα μάτια ορθάνοιχτα, περιμένοντας...
Επαθα σοκ! Μου ήταν αδύνατον να ακουμπήσω το γλυκό. Το πήρα σε μια χαρτοπετσέτα, βγήκα στο δρόμο και του το πρόσφερα.
Εχουν περάσει τόσα χρόνια και ακόμη θυμάμαι την ευγνωμοσύνη του στα μάτια του...
Όταν επέστρεψα μετά λίγες μέρες στο σπίτι μου, οι δικοί μου με ρώτησαν πώς πέρασα και τι εντυπώσεις μου άφησε το Παρίσι.
Τους είπα διάφορα...καταλήγοντας ότι μπορεί στη χώρα μας να έχουμε πολλές ελλείψεις αλλά άνθρωποι που να ψάχνουν για τροφή στα σκουπίδια, δεν υπάρχουν!
Λίγα χρόνια αργότερα, η εικόνα του ρακένδυτου clochard άρχισε δειλά δειλά να προβάλλει και στη χώρα μας, για να φτάσουμε στη σημερινή κατάντια, που αποτελεί και το θέμα της τόσο ευαίσθητης ανάρτησής σου, καλή μου φίλη...
Έχεις δίκιο!
Έχουμε αφήσει τους ξερόλες και τους "παντογνώστες" να πλημμυρίσουν τον κόσμο!
Κρίνουν με ευκολία, η γνώμη τους είναι πάντα έγκυρη και σωστή, αλλά πάντα θα κατηγορήσουν με μεγάλη ευκολία!
Όχι!
Θα είμαστε εκεί για να τους βάζουμε στη θέση τους!
Επίσης όχι στον ψυχολογικό βιασμό που δεχόμαστε καθημερινά ιδίως τις γιορτές από επαγγελματίες "ζητιάνους"!
Η αλήθεια είναι μακριά από όλα αυτά!
Είναισ τους άστεγους που δεν θα τους βρεις στις γιορτινές γωνιές "πόστα", δεν θα μπουν σε τραίνα και λεοφωρεία...
Δεν θα τους βοηθήσει καμία εκκλησία κανένα κέντρο αστέφων του Δήμου. Βρίσκονται πίσω από τις κάμερες και δεν θα παρακολουθήσεις το θέαμα στις ειδήσεις...
Δυστυχώς...
Καλημέρα αρτιστάκι!
Είμαι μουσικός.. Στους δρόμους της Αθήνας αρκετές φορές περπατώντας διακρίνω εξαιρετικούς καλλιτέχνες.. να παίζουν εξαιρετική μουσική.. και οι περαστικοί ούτε καν να τους κοιτάνε..
..Είναι η άλλη πλευρά του ποστ.. μια άλλη διάσταση που πάντα με αγγίζει..
Ναι έχεις δίκιο. Η ζωή δεν είναι δίκαιη..και ενίοτε είναι σκληρή.. Πρέπει να είμαστε εμείς τουλάχιστον επιεικείς απέναντι σε συνανθρωπους μας, που δυστυχώς η ζωή δεν ήταν μαζί τους..
'κ' ουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλλει...'
όμορφα και απλά το λες, και έτσι είναι: "..καθένας μας μια ζωή..που δεν την έζησες.."
Χαμινάκι αισθαντικό, κι εγώ με την Ευαισθησία - κι ας πληγώνει
υ/γ. φυσάω ακόμα τα σύννεφα! έγινε κάτι;... ;)
@ Σταλαγματιά : Όποτε αντικρίζω τέτοιες εικόνες, καλώς ή κακώς στρέφω κάτω το βλέμμα από ντροπή, και αισθάνομαι συνένοχη. Ντρέπομαι.
@ Prokopis Doukas : Να είσαι καλά Προκόπη. Σίγουρα δε τους αρκούν.. Τώρα που έρχονται και μέρες χριστουγέννων φαντάζομαι τι πικρό θα είναι να βλέπουν ανθρώπους με τσάντες όλο δώρα και γέλια.. Δύσκολες καταστάσεις..
@ H.Constantinos : Ποτέ δεν έχουμε το δικαιώμα!
@ Panos Konstantinidis : ..η ζωή έχει το πιο ευφάνταστο σενάριο. Δεν πρέπει να λέμε ποτέ τίποτα ούτε για εμάς ούτε για τους άλλους.
είναι η δυστυχία που βλέπουμε καθημερινά.
δεν θα πω "προσπερνάμε" δεν προσπερνώ ποτέ.
καθημερινά, η ίδια δυστυχία.
με ολοένα αυξανόμενους ανθρώπους.
@ lena_zip : Κανένα ναι, ούτε όποιου ξέρουμε τη ζωή (αν και ποτέ δεν ξέρεις απόλυτα κάποιον) αλλά πόσο μάλλον όταν δεν έχουμε ιδέα για τον άλλον. Είναι αισχρό να επεμβαίνεις σε ζωές τρίτων, φαντάσου πόσο μάλλον αγνώστων που ζητάνε βοήθεια.
@ Iανος : Κρατώ τις φράσεις σου : "Αδιαφοροι περαστικοι...
Ευκολοι κριτες..."
Αυτές τα λένε όλα..Καλησπέρα..
@ Margo : Αυτό το "Βασανίζομαι" υπάρχει σε πάρα πολλούς τοίχους της Αθήνας..και όποτε το βλέπω είναι σαν να βλέπω κάποιον άνθρωπο δυστυχή την ώρα που το έγραφε.. Ναι λέει πολλά..
@ marios : Φυσικά σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν άστεγοι. Και στην Γαλλία από ότι έχω ακούσει το Χειμώνα, πάρα πολλοί πεθαίνουν από το κρύο..και η εκεί Κυβέρνηση καθόλου δεν τους βοηθάει.
@ ΕΛΕΝΑ : "Ο καθένας κουβαλάει τον δικό του σταυρό. Άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο" Έτσι είναι!
@ Σοφια : "μου θυμίζουν προς τα που πηγαίνουμε..." δυστυχώς και εμένα..
@ b|a|s|n\i/a : Η Εκκλησία ναι.. όντως.. ναι.. Δυστυχώς ακόμη και οι εκκλησίες έχουνε γίνει επιχειρήσεις..επικερδείς.. και θλίβομαι αλλά έτσι είναι..
@ Hfaistiwnas : Αυτές τις μέρες με πληγώνουνε περισσότερο από ποτέ, δε μπορώ πραγματικά να χαρώ τις γιορτές εξαιτίας της ανισότητας και όλων όσων βλέπω έξω.
@ kariatida62 : Και εμένα το ίδιο Καρυάτιδα.. το ίδιο.. Είναι φοβερές οι εικόνες..Από την μια μαγαζιά στολισμένα, άνθρωποι με τσάντες γεμάτα δώρα και καλοντυμένοι και από την άλλη ακριβώς δίπλα τους άνθρωποι δυστυχείς..και παιδιά που δε θα πάρουν δώρα. Με θλίβει και δε μπορώ να το παραβλέψω.
@ koulpa : Είμαστε μέρος του προβλήματος και όχι η λύση του. Να κατακρίνουμε τις τράπεζες που αρκετές φορές οδηγούνε ανθρώπους απελπισμένους στο δρόμο! Όταν κατάσχουν ολόκληρες περιουσίες δίχως να δίνουνε περιθώριο στο να τους αποπληρώσουν..
@ Maria Tzirita : να είσαι καλά Μαρία, είναι καθημερινές μου σκέψεις..
@ leondokardos : Αυτό ακριβώς σκέφτομαι και εγώ. Η ζωή αλλάζει ανά λεπτό..και δεν συναντούνε όλοι τα ίδια εμπόδια,..ούτε τους παρουσιάζονται οι ίδιες εμπειρίες. Ας μην κρίνουμε ποτέ!
@ Καημός : "Κάποτε".. τώρα ΤΙ?? Τώρα γιατί σκληρύναμε? Νομίζω πως ποτέ δεν είναι αργά για να γίνουμε ξανά Άνθρωποι.
@ Νερένια : θα συμφωνήσω με κάθε σου λέξη. Και όντως μερικές φορές οι εικόνες που συναντάμε στο δρόμο μας μιλάνε από μόνες τους..
@ 50fm : Επειδή συμβαίνει ΣΥΝΕΧΕΙΑ, για αυτό το λόγο μοιράστηκα αυτές τις φωτογραφίες και τις σκέψεις μου μαζί σας..και σας ευχαριστώ για το μοιράσμα σκέψεων..δεν είναι λίγο..
@ ΓΙΑΝΝΑ : ..ας τους βοηθάμε, αλλά κυρίως ας μη τους κρίνουμε.. και ας τους αντιμετωπίζουμε με αξιοπρέπεια και σεβασμό..
@ Sailor : ..μακάρι κανείς να μην τις ζούσε..Να ζούσε έτσι τη ζωή.. καλημέρα Καπετάνιε~
@ ηλιογράφος : το ίδιο και εγώ, και ντροπή παράλληλα.
@ Vaggelis : Να MH TO KANOYME ποτέ! Καλησπέρα..
@ BUTTERFLY : "Κι ειναι τοσο ευκολο να κρινεις εκ του ασφαλους, οταν εσυ εχεις τοσα και τα θεωρεις αυτονοητα..." ΑΥΤΟ ακριβώς....
Ο Καημός άλλα υποννοεί Roadartist...
τον έχει κτυπήσει η ξενοφοβία!
Φοβάται πια και στέρεψε απο φιλανθρωπικές ευαισθησίες...
@ gaykarkinos7 : και εγώ από τότε που με θυμάμαι αντικρίζω τέτοιες εικόνες.. και δεν έχω ακόμη εξοικειωθεί απέναντι τους..Ούτε θα γίνει ποτέ..Μακάρι να μην ζούσαν έτσι κάποιοι γύρω μας :(
@ JamanFou : Εύστοχο jamanfou μου.. Όντως η εσωτερική ασχήμια, μιζέρια, κακεντρέχεια δεν κρύβεται..
@ arcobaleno : Κανείς! Πόσο μάλλον για ανθρώπους που είναι φανερό πως χρειάζονται βοήθεια.. Ντροπή δηλ..
@ nikiplos : Να πληρώνεις για λίγη συμπόνοια nikiple μου? Έτσι κάνουν στις ΗΠΑ??? Μα δηλαδή αν είναι δυνατόν..Καμία ανιδιοτέλεια.. Μέχρι εκεί φτάσαμε? Τα πιο ανιδιοτελή υποτίθεται συναισθήματα να τα εξαγοράζουμε? Εύχομαι ποτέ να μην γίνουμε ΗΠΑ nikiple μου.. Όμως πολύ φοβάμαι πως όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο θα αυξάνεται η αποξένωση και η απομόνωση στους ανθρώπους..και τόσο η μοναξιά και η κακία γύρω..
ΥΓ ευχαριστώ για τις φωτο..
@ librarian : να είσαι καλά.. Εικόνες που δεν προσπερνώ, πάντα παρατηρώ και πραγματικά με πληγώνουν. Δεν ανεβάζω τέτοιες φωτο και προσπαθώ να έχω θετικότητα στο blog, αλλά ίσως και να άξιζε να το κάνω τελικά..
@ Fegia : Ανατριχιαστικό...Θα έπρεπε όλοι να διάβαζαν αυτό που μόλις μας περιέγραψες.. Fegia μου πραγματικά με τιμάει η φιλία σου..και σε νιώθω πολύ κοντινό μου άνθρωπο. Χαίρομαι για αυτό. Με συγκίνησες.
@ kikop80 : υπάρχει τόση δυστυχία, όσοι ευημερούν ας κοιτάνε λίγο πιο χαμηλά και ας είναι πιο ανοικτόκαρδοι. Απλά πράγματα.. Σε φιλώ!
@ βαρθακουρης : Είχε γίνει ένα πείραμα στην Νέα Υόρκη. Ένας διάσημος παγκοσμίως βιολιστής, ντύθηκε απλά και έπαιξε βιολί στο μετρό της Ν.Υ. Παρατηρήθηκε πως σχεδόν κανείς από τους περαστικούς δεν στάθηκαν να τον απολαύσουν.. όλοι προσπέρναγαν βιαστικοί και αδιάφοροι.. Τον ίδιο άνθρωπο, που πλήρωναν πανάκριβα εισητήρια για να τον απολαύσουν στα μεγάλα θέατρα.. Ειρωνικό, και τραγικό για το πόσα όμορφα (και άσχημα) προσπερνάμε με τόση ευκολία.
@ onlysand : Χαίρομαι που σε βλέπω Νανά, η αύρα σου πολύ μου ταιριάζει.. και δεν το γράφω (ούτε το λεώ γενικώς) εύκολα αυτό. Το "χαμινάκι" πολύ μου αρέσει και ναι τιμή το αισθάνομαι :) ΦΙΛΙ!
@ Μαριλενα : Κάποιοι, εύχομαι όχι οι περισσότεροι, όχι απλά προσπερνάνε, αλλά και κατακρίνουνε. Ανήθικο δεν είναι; Ποιος είσαι να κρίνεις; φιλάκια.
@ kariatida62 : Εύχομαι να μην ισχύει αυτό, αλλά για όπου ισχύει, εύχομαι να αναλογιστούμε τα ΛΑΘΗ μας, να ξεπεράστουν τέτοιοι φόβοι, να σκεφτούμε πως οι έλληνες υπήρξαν μετανάστες..και ίσως να ξαναγίνουν..κάποιοι..και πως όλα στην ζωή είναι κύκλος.. Καλησπέρα..
οποιος δεν εχει την ικανοτητα να φιλοσοφιση τη φτωχεια του , ετσι κατανταει...επαιτης
Είναι γκρίζο, είναι μοναχικό και είναι στενάχωρο, κι ίσως οι μέρες αυτές να είναι ακόμη σκληρότερες γι αυτούς.
Υπέροχοι άνθρωποι, προσωρινά στο περιθώριο της ζωής.
Έτσι θέλω να το σκέφτομαι.
(το μόνο που δεν χρειάζονται είναι ο οίκτος που κάποιοι τους προσφέρουν).
Road οι φωτογραφίες σου μιλούν με ευφράδεια...
Καλό απόγευμα
Ερώτηση:
Γιατί "ποτέ...έξω από κεντρική τράπεζα";
Αυτό το "βασανίζομαι", με τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα υπήρχε στο σιντριβάνι στο Σύνταγμα, τον περασμένο Γενάρη. Μάλλον είναι ο ίδιος!
Λυπάμαι για τη χώρα μου που ...σπρώχνει πιο βαθιά εκείνον που πνίγεται
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
@kariatida62, αχ kariatida μου, έχεις δίκιο. Φοβάμαι. Φοβάμαι όταν βλέπω ότι ευαίσθητοι άνθρωποι όπως εσύ κλείνουν πρόθυμα τα μάτια μπροστά στο έγκλημα που συντελείται έναντι της πατρίδας τους. Λυπάμαι που είναι πλέον τόσο δύσκολο να ξεχωρίσεις τον άνθρωπο που έχει πραγματικά ανάγκη (και είναι πολλοί τέτοιοι και χρειάζονται πραγματικά την βοήθεια και όχι την κριτική μας) από τον εγκληματιά, τον φονιά, τον απαγωγέα του μέλλοντος του δικού σου και των παιδιών σου.
Και δεν με χτύπησε η ξενοφοβία με "χτυπάνε" όλοι αυτοί οι ξένοι που μου κάτσανε στο σβέρκο!
Και αν για όσους έχουν την ανάγκη μου και μπορώ να βοηθήσω το κάνω, για εκείνους που σαν παράσιτα εκμεταλλεύονται την ανοχή μου δεν μπορώ παρά να οδηγηθώ στον Φωτεινό του Βαλαωρίτη:
" Πάρ᾿ ἕνα σβῶλο, Μῆτρο,
καὶ διῶξ᾿ ἐκεῖνα τὰ σκυλιά, ποὺ μοῦ χαλοῦν τὸ φύτρο. "
Κατά τα άλλα η κοινωνία της αφθονίας,ντροπή!
Πολύ καλό πόστ.
Επιτέλους ένας ρεαλισμός μέσω εικόνων που δεν είναι προσβλητικός και δεν χάνει καθόλου την αίσθηση για το τι είναι πραγματικά σημαντικό.
Τις προάλλες βάδιζα σε κεντρικότατη
περιοχή της Αθήνας. Σε μια στροφή παρα λίγο να πέσω πάνω σ΄ένα μπόγο.
Ήταν άνθρωπος !!!πάρα δίπλα του μια γυναίκα διπλωμένη στα δυο είχε ένα άδειο δισάκι μπροστά της αφημένο.
Ποιος να σταθεί έστω ένα δεύτερο να ρίξει τον όβολό του ;; Άνοιγε βήμα όσο πιο γρήγορα μπορούσε ν' απομακρυνθεί από το θέαμα της φρίκης.
Μα πως είναι δυνατόν μες την καρδιά της πόλης ;;;
Κανείς δεν έχει την στοιχειώδη ευαισθησία να ανατρέψει αυτήν την
άθλια κατάσταση.;;;
Τι να πει κανείς.!
Καλό σου βράδυ
καθημερινές εικόνες έφερες, μα πολύ καθημερινές, διαδρομές που κάνω κάθε πρωί και βράδυ από και προς τη δουλειά, ποτέ... ίσως, μακάρι να γίνει αλήθεια, ποιός ξέρει; καλό βράδυ
gαμώτο μου...
Απίστευτα σπάνιο να είναι κάποια καλή και έξυπνη. Εσύ τα διαθέτεις και τα δύο. Και πολλά ακόμη προφανώς.
Δεν έχω blog, απλά σε διαβάζω, μην απαντήσεις..
Α.
@ Βάσσια : Μαζί σου Βάσσια. Όχι οίκτο.. Ευχαριστώ, καλό σου ξημέρωμα και φιλιά.
@ Pan : Και θες απάντηση τώρα σε αυτήν την ερώτηση??? ΠΟΤΕ! ΠΟΤΕ! ΠΟΤΕ! Καλό ξημέρωμα :D
εικόνες που πονάνε
εμάς
ζωές που πονάνε
αυτούς
καλές μας γιορτές
όχι για αυτούς
@ Τσαλαπετεινός : Η φωτο αυτή είναι όντως από το συντριβάνι του Συντάγματος. Πάντως σε πάρα πολλά σημεία πλέον βρίσκεται αυτή η λέξη γραμμένη στην Αθήνα..
@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ : Ακριβώς αυτό κάνει! Τον σπρώχνει πιο βαθιά και αρκετές φορές ευθύνεται η ίδια με τις λανθασμένες πολιτικές κ με άδικους νόμους.
@ VAD : αφθονία για λίγους.. Καλημέρα vad και φιλιά!
@ Κ.Υ.Π. WALKING : Να είσαι καλά κυπ..Πως να μην δεις αυτές τις εικόνες..και πως να μην αναλογιστείς για όλα αυτά. Φιλιά!
@ λυγερη : ..ναι, δεν υπάρχουν λόγια. Καλό βράδυ.. Και εσύ να είσαι καλά.
@ BLUEPRINTS : Δύσκολο το βλέπω να γίνεται..αλλά ας το λέμε και ας το προσπαθούμε..καληνύχτα επίσης..
@ habilis :..... :(
@ kostaslogh : ..Δεν μου μιλάνε προσωπικά καθόλου οι γιορτές.. αλλά οκ.. Καλό βράδυ!
@
εκείνο το "βασανίζομαι"
το χω από καιρό φωτογραφίσει κι εγώ
κοντά στον Κεραμεικό.
απλά, είμαι δειλή και δεν τόλμησα να το αναρτήσω...
σε φιλώ, κοριτσάκι μου :)
θα κρατήσω την τελευταία φωτογραφία ως στιγμιότυπο που μου προκαλεί πόνο μαζί με γέλιο...πραγματικά..βασανίζομαιόταν συμβαίνει ταυτόχρονα αυτό...
αχ και βαχ!
τα λεμε ε??
Αχ...η δυστυχία, τις μέρες των γιορτών, είναι ακόμα πιο έντονη...
Τί φωτορεπορτάζ είναι αυτό...Σου καίει την καρδιά...
καλημέρα...
@ quartier libre : Καλώς όρισες φίλη μου quartier libre, μας έλειψες :) Εσύ δειλή? Δεν νομίζω.. Kαλημέρες πολλές.., σε φιλώ και εγώ.
Ότι υπάρχει πρόβλημα είναι γεγονός. Πολύς κόσμος δεν έχει να φάει και μερικοί ούτε που να κοιμηθούν.
Αλλά δεν μπορώ να βλέπω και τον κάθε εξυπνάκια να ζητιανεύει. Και επειδή κυκλοφορώ στο κέντρο, τους βλέπω στο δρόμο καθώς πάνε στη 'δουλειά' τους αλλά και κατά την ώρα της 'παράστασης'.
Η γριά -στη φωτό- που κυλιέται στο πεζοδρόμιο, δίνει καθημερινά παραστάσεις, περπατά και μετά αρχίζει να κυλιέται. Την πρώτη φορά σοκαρίστηκα, από την επόμενη με άφησε αδιάφορο, μέχρι που το διασκεδάζω τώρα! Ήταν η φωτογραγία που με ...πυροδότησε.
Ένα άλλο παλικάρι -περιποιημένο και καθαρό- (ίσως ξένος) με ένα σκύλο έξω από τον Ελευθερουδάκη κρατάει ένα χαρτάκι που λέει ΠΕΙΝΑΩ. Όχι, δεν μπορώ να το χωνέψω αυτό από νέο άνθρωπο!
Μια άλλη κοπέλα με ένα σημάδι στο πρόσωπο, αγοράζει ένα μπουκαλάκι νερό από το περίπτερο και μετά έξω από Μεγάλη Βρετάνια κάνει το δικό της νούμερο.
Χθες μου ήρθε να βρίσω κάποιον σε ένα καροτσάκι έξω από μια Τράπεζα που ούρλιαζε με τσιριχτή φωνή. Φαινόταν πως το κάνει επίτηδες.
Δεν αντέχω άλλο αυτό το χάλι. Δεν μου αρέσει να μου εκμαιεύουν με τέτοιο βίαιο τρόπο συναισθήματα με σκοπό να τους λυπηθώ.
Το πρόβλημα υπάρχει. Για πρώτη χρονιά θα μείνουμε Χριστούγεννα Αθήνα –όχι ότι κάναμε κάτι φοβερό τα προηγούμενα- και με το δώρο θα πληρώσουμε λογαριασμούς. Και αυτό θα το κάνει το πλήθος των οικογενειών που γνωρίζω.
Sorry για το σεντόνι, αλλά μου φαίνεται πως αυτοί που ζητιανεύουν αντιμετωπίζουν τα ίδια (ίσως και λιγότερα) προβλήματα από εμάς τους περισσοτέρους. Και σίγουρα δεν ζουν τη δική μου αγωνία ...ας μην το αναλύσω τώρα!
Καλημέρα είπα????
@ ceralex : Άστα αχ και βαχ, δεν λες τίποτα.. Ναι, στο μυαλό μου σε έχω συνέχεια όλες αυτές τις μέρες, θα σου τηλεφ/σω. Πολλά φιλάκια :)
@ kiki : Σίγουρα είναι πιο έντονη καλημέρα!!
@ Artanis : Απλά η πραγματικότητα είναι..Καλημέρα artanis φιλάκια!
@ Radio Marconi : Όντως ήρθες τόσο τσιτωμένος..που ούτε καλημέρα δεν είπες.. Δεν πειράζει..σου γράφω όμως εγώ χαχαα :)
Marconi δεν έπιασες δυστυχώς το ύφος του post.., ούτε αισθάνθηκες όσα με μια φράση μόνο έγραψα.. Δεν γνωρίζεις κανένα από αυτούς τους ανθρώπους προσωπικά, δεν μπορείς να ξέρεις τι έχει περάσει. Και στην τελική δεν σου είπα να τους βοηθήσεις, ούτε να τους δώσεις χρήματα, και αν δε θες ούτε καν το βλέμμα σου μην γυρίσεις, είπα κάτι πιο απλό, να μην τους κρίνουμε.. Απλά ποτέ δεν ξέρεις τι ανασφάλεια έχει ο καθένας μας μέσα του, και εκείνη η γιαγιά αν ζει μόνη της, αν κάποιοι την παράτησαν ή αν έχει και αυτή άλλους πίσω να την περιμένουν.. Μένουμε σε ένα περιστατικό, γεμίζουμε τις καρδιές μας θυμό, γινόμαστε τόσο εριστικοί και παραβλέπουμε το χάλι..
Όσο για την αγωνία αυτή που λες, ναι αυτό όντως να μην το αναλύσουμε ο καθένας από εμάς.
χα,χα,χα είναι γεγονός πως φούντωσα!
Δεν ήμουν ακριβώς εκτός θέματος. Όταν λες κάτω από τη γιαγιά που κυλιέται "...ποτέ μην κρίνεις κανένα", έ όχι, έχω το δικαίωμα να την κρίνω γιατί ξέρω πως με κοροϊδεύει. Ξέρω πως το κάνει επίτηδες για να την λυπηθώ και αυτός ο εκβιασμός που μου κάνει είναι χειρότερος από τη ζητιανιά. Και αυτό το κάνουν σχεδόν όλοι!
Σίγουρα δεν ξέρεις γιατί ο κάθε ένας το κάνει αυτό αλλά στατιστικά θα μπορούσα να δώσω κάποιες απαντήσεις. (Γνωρίζω εκ των πραγμάτων και από ιστορίες των παιδιών των φαναριών)
Το θέμα είναι πως στις φωτογραφίες παρουσιάζεις ανθρώπους που τους λυπάσαι, για να δείξεις μια αντίθεση, "το χάλι", ενώ κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι φωτογραφίες καθημερινών ανθρώπων, οι δικές μας φωτογραφίες, το δικό μας χάλι με τις ίδιες λεζάντες! Το πάω λίγο παραπέρα ...πειράζει? :)
Ξέρεις πως δεν είμαι κακός απεναντίας παραείμαι ευαίσθητος!Μιά χαρά ήταν η ανάρτηση και το μήνυμα σου.
Κατά τα άλλα καλά? :))
@ Radio Marconi : Εννοοείται πως θα μπορούσα να βάλω καθημερινούς ανθρώπους και η σύγκριση να είναι παρόμοια.. μη σου πω και ίσως σε κάποιες πολύ πιο θλιβερή στα μάτια τα δικά μου (μου έρχονται π.χ. τώρα κάποιες εικόνες..τι να σου πω..)..ναι θα είχε πολύ ενδιαφέρον να παρουσιάζα τους κουστουμαρισμένους με τα κινητά στο χέρι καθώς τρέχουν να προλάβουν το meeting χαχααχχα και χάνουν κάθε άλλη αίσθηση του τι συμβαίνει γύρω..
Δεν ανέβασα τις φωτο για να προκαλέσω τη λύπηση, αλήθεια στο λέω. Τέλοσπαντων, το ξέρω πως είσαι ευαίσθητος, απλά σε αυτή την ανάρτηση ίσως δεν μπόρεσες να αισθανθείς τι ακριβώς ένιωσα και θέλησα να το περάσω.. :)
Κατάλλα το προσπαθούμε marconi μου, τι να λέμε? Εσύ?? Φιλάκια!!!
@Kαημός: Θα κάνουμε κατάχρηση της φιλοξενίας της φίλης μας Roadartist, με τα σχόλιά μας αλλά μας αγαπά και τους δυο και φαντάζομαι ότι θα μας ανεχτεί...
Τα μάτια μου δεν τάχω κλειστά όπως νομίζεις! Βλέπω ότι εγώ έχω συμμετάσχει στο έγκλημα εναντίον της πατρίδος μου ψηφίζοντας ανίκανους να διοικούν την πατρίδα μου! Το έγκλημα συνεχίζεται να διαπράτεται απο τις κυβερνήσεις που αναδεικνύει ο Ελληνικός Λαός! Δεν μας φταίνε οι άμοιροι μετανάστες, οι κατατρεγμένοι άνθρωποι, δεν μπερδεύω τα πράγματα και δεν μπλέκω τον θύτη με το θύμα!
Εν κατακλείδι δηλώνω τυπικά και ουσιαστικά Χριστιανή,οπότε δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια στον ανθρώπινο πόνο (ότι χρώμα έχει αυτός)και να προστατεύσω μόνο τα του οίκου μου...'Αλλα μου δίδαξε Αυτός και Τον ακολουθώ πιστά... Φιλάκια Καημούλη μου!
@Roadartist: Sorry για την πολυλογία μου...καλά εσύ γιατί δεν περνάς πια απο το σπίτι μου για καφέ? έχεις χάσει επεισόδια! Το φλυτζάνι μίλησε και δεν ήσουν εκεί!χαχαχαχαχαχαχα
Τα πολλά πρόσωπα του κόσμου, της πόλης, της ψυχής μας...
(οι φωτογραφίες σου μου άρεσαν πάρα πολύ)
@καημός η συλλογική ευθύνη ως ιδέα έχει απορριφθεί από κάθε πολιτισμένο κράτος. Δε σου λέω ότι δεν υπάρχουνε και αλλοδαποί κακοποιοί, αλλά μην τους τσουβαλιάζουμε όλους. Και στο κάτω κάτω δεν είναι οι αλλοδαποί που μπλεχτήκανε στη Siemens, ούτε στο Βατοπέδι, ούτε στα "αναψυκτήρια" βίλες, ούτε με τους Γιοσάκηδες, ούτε στις πυρκαϊες κλπ. Ας μη βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος.
@ kariatida62 : Μπορείτε εδώ να κάνετε εννοείται μεταξύ σας συζήτηση, ειδικά όταν μιλάτε τόσο οκ μεταξύ σας. Καθόλου δε με ενοχλεί αντίθετα έχει αρκετό ενδιαφέρον..
Χαχαχ Ως προς το καφέ απλά είμαι σε μια περίεργη φάση, και δεν αφήνω πάντα σχόλια.. Έρχομαι τώρα!! Φιλάκια πολλά :))))
@ καημός
@ panos
το ίδιο που έγραψα στην Καρυάτιδα ισχύει και σε σας παιδιά.. μπορείτε να κάνετε διάλογο μεταξύ σας.. Απλά εγώ δεν έχω το χρόνο και την διάθεση να συμμετάσχω πάντα..αλλά διαβάζω τις απόψεις σας..
@ Μια φορα κι εναν τρελο...: και αυτά συμπληρώνουν τη ζωή μας.. όντως θέλουμε δε θέλουμε αποτελούν μέρος της.. σε ευχαριστώ!
@kariatida62, καταρχάς σε ευχαριστώ για την γλυκιά ...αποφώνηση!
Καταλαβαίνω τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα μόνο που όλα όσα λες ίσως και να ίσχυαν πριν 3-4 χρόνια. Τώρα το έγκλημα είναι σε πλήρη εξέλιξη και όσοι συμμετέχουν δεν είναι καημενούληδες και φουκαράδες αλλά τυχοδιώκτες και "στρατιώτες" ενός πολύ συστηματικού και οργανωμένου εχθρού. Λυπάμαι που δεν το βλέπεις. Ίσως δεν έρχεσαι σε άμεση επαφή με το πρόβλημα. Ίσως είσαι ακόμα από τους τυχερούς που δεν έχει επηρεαστεί από όλο αυτό.
Είμαι βέβαια σίγουρος ότι σύντομα θα συμφωνήσεις μαζί μου μόνο που τότε θα είναι πολύ αργά.Και τότε θα έχουμε ήδη χάσει κάτι ακόμα από την εθνική μας αξιοπρέπεια.
@roadartist, σε ευχαριστούμε πολύ για την ευγενική φιλοξενία του διαλόγου μας. ελπίζω να μην λοξοδρομήσαμε πολύ το ύφος της ανάρτησής σου!
Σκληρές εικόνες, γεμάτες πόνο και θλίψη!Αληθινές εικόνες γεμάτες στεναχώρια!Εικόνες που σε κάνουν να σκέφτεσαι και να λυπάσαι!
Καλό απόγευμα
Φιλιά πολλά
Δύσκολο θέμα, διάλεξες, καλή μας roadartist. Τελευταία, εκτός από τους "επαίτες", παρατηρώ πολλούς ηλικιωμένους στα super- market, που φεύγουν με τρια πραγματάκια, παρατηρώ και νέους που ζητούν χρήματα για την δόση τους, παρατηρώ τους Πακιστανούς, να καθαρίζουν τζάμια, δεν με ξεγελούν οι ψεύτικοι, αλλά με θλίβουν αβάσταχτα οι ηλικιωμένοι, ίσως γιατί ηλικιακά τους πλησιάζω, βοηθώ διακριτικά, όσο μπορώ. ΑΦ και καλό σου βράδυ καλή μου.
Τώρα διαπίστωσα ότι δεν άφησα σχόλιο ενώ το είχα δει την ανάρτηση από χθες.
Οι εικόνες αυτές, πολύ σωστά τις έντυσες μαυρόασπρες γιατί δεν θα μπορούσαν να έχουν κανένα μα κανένα χρώμα.
Η εικόνα της γριούλας που την έχω δει κι εγώ, η καταχαράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας πεσμένης κυριολεκτικά και μεταφορικά στη γη!
Τόσο αργά που ήρθα ειπώθηκαν ήδη τόσα, όμως συμφωνώ με τη Σταλαγματιά που τώρα που γράφω διαβάζω το σχόλιό της δίπλα.
Αληθινά, πολύ ευαίσθητη ανάρτηση!
Φιλάκια:)))
«Ήσυχο βράδυ, μυρωδιά από κήπους, άστρα -
περπατάς. Κι αυτή η τυφλή γυναίκα, που μισοείδες
μέσα σε μιά κάμαρα, προχωρούσε πασπατευτά
ψάχνοντας να μπει στο πεπρωμένο σου».
Τάσος Λειβαδίτης
Μια πληγή, όλα...
Καλημέρα κοριτσάκι!
*όμορφη η παρουσίαση του Κλεε, δεν σε προλαβαίνει κανείς...:)
@ Καημός : Κανένα πρόβλημα Καημέ μου, αφού τα λέτε μια χαρά.. Και για μένα έχει ενδιαφέρον να βλεπω απόψεις και διαλόγους τέτοιους σε posts. Την καλησπέρα μου!
@ D.Angel : Υπάρχουν παντού δίπλα μας. Για όσους ακόμη μπορούν να αισθανθούν..και ακόμη μπορούν να προβληματιστούν.. Την καλησπέρα μου και πολλά φιλιά.
@ Άιναφετς : Σίγουρα δύσκολο, και αυτά όμως είναι κομμάτι της κάθε μέρας μας. Πολύ όμορφο που βοηθάς όσο μπορείς..μακάρι να το έκαναν αυτό όλοι.
Ναι το βλέπω αυτό που λες.. Τελευταία παρατηρώ και αρκετούς ανθρώπους να ψάχνουν σε σκουπίδια...και όχι μόνο ρακένδυτους κλπ.. Καλό είναι νομίζω να προβληματιζόμαστε, μην γίνουμε ψυχροί.
Και το θέμα των ναρκωτικών, ..το συναντώ συνέχεια μπροστά μου.. Πανικός γίνεται!
Ως προς τους ηλικειωμένους και εγώ έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία.. Τι να πω.. μακάρι να μην υπήρχε τόση δυστυχία και ανημπόρια.. να είσαι καλά, το εύχομαι από τη ψυχή μου, φιλάκια, καλό σκ!
@ Άστρια : Σκέψεις είναι που συχνά τις μοιράζομαι και με τους δικούς μου ανθρώπους εκ του συνεγγύς και μεταφέρθηκαν και εδώ. Σε φιλώ Άστρια να έχεις ένα όμορφο σκ όπως ακριβώς επιθυμείς. Φιλάκια πολλά πολλά!
@ genna : Πολύ καλός ο Λειβαδίτης.. Ευχαριστώ που άφησες εδώ στίχους.. Δυστυχώς ναι έτσι είναι..
Χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ για τον Klee και σε ευχαριστώ, να είσαι καλά καλό σου μεσημέρι :))
αυτές τις μέρες πολλαπλασιάζονται αυτές οι εικόνες ή απλά η ευαισθησία μας? ποτέ δεν το κατάλαβα.
Ίσως να φταίει που πιστεύουμε κατά βάση πως όλοι περνούν όσο καλα΄κι εμείς και μας σοκάρει η δυστυχία των ανθρώπων περισσότερο.
Καλή σου μέραααα
@ mahler76 : Ίσως και τα δύο mahler.. Και η ευαισθησία, και οι εικόνες.. Καλημέρα σου και πολύ καλή εβδομάδα!!θ
Αν κατι εμαθα περισσοτερο τους τελευταιους μηνες, και σκεφτομαι για αλλους ανθρωπους ή προσπαθω να περναω σε δικους μου και σε μενα ειναι αυτο...
"ποτέ μην κρίνεις κανέναν..
..χωρίς να γνωρίζεις την ιστορία της ζωής του..
..ο καθένας, μια άλλη διαφορετική ιστορία..
..καθένας μας μια ζωή..που δεν την έζησες.."
Ωραιο!!!
Δημοσίευση σχολίου