...συννεφιές

"Αγαπώ τα σύννεφα..... 

...τα σύννεφα που περνούν...

...εκεί πέρα,... εκεί κάτω... τα θαυμάσια σύννεφα!" 

(Σαρλ Μπωντλαίρ)

"Θεέ μου πόσο μπλέ ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε.."

(Οδυσσέας Ελύτης)

Υ.Γ. Σαν σήμερα γεννήθηκε και πέθανε ο Κ. Π. Καβάφης.

Όποιος επιθυμεί μπορεί να διαβάσει ένα αφιέρωμά στον Kωνσταντίνο Καβάφη, όπως και ποιήματά του, πατώντας ΕΔΩ .

...Κι εσύ να λείπεις.. (Γ. Ρίτσος)

Κι εσύ να λείπεις....

Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της,

και συ να λείπεις,

να 'ρχονται οι Άνοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα,

και συ να λείπεις,

να 'ρχονται τα κορίτσια στα παγκάκια του κήπου με χρωματιστά φορέματα,

και συ να λείπεις,

οι νέοι να κολυμπάνε το μεσημέρι,

και συ να λείπεις,

Ενα ανθισμένο δέντρο να σκύβει στο νερό,

πολλές σημαίες ν' ανεμίζουν στα μπαλκόνια,

και συ να λείπεις,

Κι ύστερα ένα κλειδί να στρίβει

η κάμαρα να 'ναι σκοτεινή,

δυο στόματα να φιλιούνται στον ίσκιο,

και συ να λείπεις,

Σκέψου δυο χέρια να σφίγγονται,

και σένανε να σου λείπουν τα χέρια,

δυο κορμιά να παίρνονται,

και συ να κοιμάσαι κάτου απ' το χώμα,

και τα κουμπιά του σακακιού σου ν' αντέχουν πιότερο από σένα

κάτου απ' το χώμα,

κι η σφαίρα η σφηνωμένη στην καρδιά σου να μη λιώνει

Οταν η καρδιά σου,

που τόσο αγάπησε τον κόσμο,

θα 'χει λιώσει.

Να λείπεις- δεν είναι τίποτα να λείπεις.

Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,

θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλα εκείνα που γι' αυτά έχεις λείψει,

θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλο τον κόσμο...

Γ. Ρίτσος

Με αφορμή το Έτος Ρίτσου, επέλεξα σήμερα ένα από τα πολύ αγαπημένα μου ποιήματα του ποιητή...

Η Αγγελική Κώττη ή αλλιώς Εαρινή Συμφωνία, συγγραφέας και βιογράφος του Ρίτσου, κάλεσε όσους bloggers επιθυμούν, από σήμερα έως και το τέλος της εβδομάδας, να κάνουν μια συμβολική ανάρτηση αφιερωμένη στον Γιάννη Ρίτσο. 

Ως τιμή για την ημέρα που ο ίδιος είχε κρατήσει ως ημερομηνία γέννησης του (1/14 Μαΐου 1909). 

Την ευχαριστώ πολύ για την τιμή της πρόσκλησης. Εύχομαι να ακολουθήσουν αρκετοί bloggers την προτροπή της. 

Θα είναι υπέροχο τις επόμενες ημέρες να γεμίσει το διαδίκτυο με αναφορές στην ποίηση του Ρίτσου..

...σαββατόβραδο στην πίστα...

Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι σε αυτή την πόλη, που θέλουν μια διαφορετική, πιο ανθρώπινη Αθήνα, αλλά δε μένουν μόνο σε λόγια, περνούν και σε πράξεις..

Το τελευταίο Σάββατο κάθε μήνα, οι λόκαλ δίνουν ραντεβού στα Προπύλαια διεκδικώντας την αλλαγή στην πόλη..

Έτσι και αυτό το Σάββατο 25 Απριλίου, ραντεβού στα Προπύλαια Πανεπιστημίου, ώρα 21.30 για όποιον ενδιαφέρεται..

Αστικοί Ποδηλάτες όλοι ευπρόσδεκτοι..More info : λόκαλ

..επιστροφή στην πόλη..

Οι προηγούμενες ημέρες ήταν αρκετά περίεργες..

Είχανε ξεκούραση από την καθημερινότητα της πόλης.., διάβασμα και γράψιμο.. Πολύ μουσική, βόλτες στη φύση..(που επιδρά απίστευτα πάνω μου), πολλές σκέψεις..

Σκέψεις για διάφορα πράγματα.. νομίζω πως αυτές οι "σκέψεις" δε θα με εγκαταλείψουν ποτέ.. Επιστρέφοντας σήμερα το μεσημέρι στην Αθήνα, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να κοιτάξω τα emails μου (δεν έχω απαντήσει ακόμα σε όλα, δώστε λίγο χρόνο) και το δεύτερο να πάω μια βόλτα στο κέντρο της.. Ίσως είμαι η μόνη κάτοικος αυτής της πόλης, που το πρώτο πράγμα που μου λείπει (πραγματικά πολύ) από την Αθήνα είναι το κέντρο της.. 

Ακολουθούν λίγες φωτό, από τις βόλτες στη φύση..

Ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν πολύ σε αυτές τις βόλτες, είναι ότι κάθε εικόνα, έχει και ένα μήνυμα να προσφέρει. Αρκεί να έχεις τα μάτια να δεις τις εικόνες, να τις χαρείς και να τις αποκωδικοποιήσεις.. 

..στην ανοιξιάτικη φύση..

..ξετυλίγονται οι ομορφότεροι πίνακες..

..προσφέροντας εμπνεύσεις..

..η ομορφιά της διαφορετικότητας..

..χωράφι γεμάτο μαργαρίτες, και στην άκρη του μια κόκκινη παπαρούνα..να διαφοροποιεί κ να διαμορφώνει την συνολική εικόνα... 

..όλα τα πλάσματα εδώ, δουλεύουν ακατάπαυστα..
..να συνεχιστεί ο κύκλος της ζωής..
..και να διατηρηθεί η ομορφιά της..

..αυτά τα δυο λουλούδια, είχανε φυτρώσει στην ασφάλτο..

..υπό αντίξοες συνθήκες άνθησαν..

...αυτή την εικόνα όμως... 

..της αρμονικής συνύπαρξης τόσων 

διαφορετικών χρωμάτων και μυρωδιών

είναι που κρατώ περισσότερο από όλες μέσα μου..

Και για το τέλος.. ένα τραγούδι που άκουγα αρκετά αυτές τις μέρες και τελικά έρχεται να συμπληρώσει τις σκέψεις μου..

Σιγά μην κλάψω..

..Φως στις καρδιές μας..

…e-φίλοι μου, αυτές τις μέρες ο καθένας από εμάς τις βιώνει διαφορετικά. Προσωπικά πάντα τέτοιες μέρες διακατέχομαι από μια αίσθηση εσωτερικότητας, μια τάση απολογισμού, μυριάδων σκέψεων, ουσιαστικών ενδοσκοπήσεων..

Αυτές οι μέρες είναι μια αφορμή να σκεφτούμε πως ο καθένας από εμάς θα προσεγγίζει τη δική του προσωπική εσωτερική ευτυχία.

Αυτές τις μέρες, η σκέψη μας ας φύγει για λίγο από τα «μικρά» τα δικά μας, από το τρομακτικό Εγώ του καθένα από εμάς, και ας σκεφτούμε πως μπορεί η κάθε στιγμή να πάρει αξία, πως μπορούμε να δώσουμε ουσία σε αυτό το «τώρα» - γιατί μόνο αυτό υπάρχει, μόνο αυτό έχουμε και μπροστά του εκμηδενίζεται κάθε παρελθόν & κάθε μέλλον.

Τη στιγμή της Ανάστασης, το πνεύμα μας ας αγκαλιάσει όσους έχουνε ‘φύγει’ - σίγουρα όλοι έχουμε κάποιον στο μυαλό κ στην καρδιά μας - τα θύματα του σεισμού της γειτονικής Ιταλίας, τους άνεργους, τους ηλικιωμένους, τους γονείς μας, όσους ανθρώπους έχουνε ανάγκη ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα, έστω μια λέξη μας..

Είναι αρκετοί, το μόνο που χρειάζεται είναι να τους χαρίσουμε ουσιαστικό χρόνο και αγάπη… Όσο κοινότυπο και αν φανεί, αυτό τελικά καθαγιάζει τα πάντα..

Ένα μεγάλο ευχαριστώ, μια αγκαλιά σε όλους, έχετε γίνει πλέον μέρος της σκέψης μου..

Μια ξεχωριστή ευχή στον καθένα σας..
Το Φως της Ανάστασης να ζεστάνει τις καρδιές σας και όλων των αγαπημένων σας.. Να προσεγγίσουμε μια διαφορετική στάση ζωής, μια ουσιαστική αλλαγή νοοτροπίας.. έτσι ώστε το κάθε «τώρα» να έχει – για εμάς – αξία..

Τις επόμενες μέρες θα βρεθώ στην ανοιξιάτικη φύση, κοντά σε αγαπημένους φίλους. Θα απέχω από το διαδίκτυο, εύχομαι με το γυρισμό μου να σας βρω όλους πολύ καλά.

Σας φιλώ. Καλή Ανάσταση..

"Πάρβας, Άγονη Γραμμή", Αμοργός..

Μια ιδιαίτερη ταινία, η οποία συμμετείχε στο φετινό ελληνικό πρόγραμμα του 49ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε σήμερα στις 23.00 στο κανάλι του ΣΚΑΙ.  

Το ντοκιμαντέρ του Γεράσιμου Ρήγα «Πάρβας, άγονη γραμμή» είναι μια ιστορία ζωής και θανάτου στην περιφέρεια, η ιστορία του Δημήτρη Γιαννακού, γνωστού ως Πάρβα, ενός ηλικιωμένου άντρα που ζούσε μαζί με τη γυναίκα και την κόρη του, διατηρώντας το μοναδικό παραδοσιακό καφενείο στη Χώρα της Αμοργού. 

Μια αφορμή για να γνωρίσουμε, με τον καλύτερο τρόπο, τα διάφορα πρόσωπα, ιδιαίτερα τον πατέρα της οικογένειας, Πάρβα, του οποίου καταγράφει τον τελευταίο χρόνο της ζωής του, μιας ζωής δεμένης με την παράδοση αιώνων.  Η γυναίκα του Φλώρα, η κόρη του Ντίνα, οι ρεματιές και τα περιβόλια της Αμοργού είναι καθημερινοί σύντροφοι. Το πρωινό άνοιγμα του καφενείου, οι λιγοστοί πελάτες, ο χρόνος που μοιράζεται ανάμεσα στο καφενείο και το μικρό περιβολάκι του.  

Trailer Ταινίας

Γυρισμένη στις τέσσερις εποχές του χρόνου, συνθέτοντας με λιτό τρόπο το ημερολόγιο της καθημερινότητας ενός αυθεντικού Αιγαιοπελαγίτη.  Παρακολουθούμε τον παλμό της καθημερινής ζωής της οικογένειας, από το χειμώνα, με τον Πάρβα να φροντίζει, όπως πάντα, το καφενείο του, ως το καλοκαίρι, όταν ο Πάρβας πεθαίνει στις 29 Ιουνίου 2006.  Την άλλη μέρα η Φλώρα ανοίγει το καφενείο στις 5.45 το πρωί...

Ο σκηνοθέτης Γεράσιμος Ρήγας μιλάει για την ταινία :

Το ντοκιμαντέρ «Πάρβας, άγονη γραμμή» προβλήθηκε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης, σε αθηναϊκές αίθουσες το φθινόπωρο και στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Φλωρεντίας (Festival dei Popoli), ένα από τα σημαντικότερα και παλαιότερα φεστιβάλ ντοκιμαντέρ στον κόσμο.

Σήμερα στις 23.00 στο Σκαι.

..ελευθερία..

..ζωή..

Μια στιγμή..

Μια περιπέτεια..

Μια αγκαλιά..

Ένα φιλί..

Ένα ταξίδι..

Ένα πέταγμα..

..επιλογή..

Για κάποιους ένα όνειρο,

που αξίζει να το ζήσουν με κάθε κόστος..

Μια στιγμή αληθινής ελευθερίας,

που τροφοδοτεί τα πάντα..

..στιγμή, περιπέτεια, ταξίδι, πέταγμα..

Στο παραπάνω φανταστικό βίντεο...

..μερικοί τολμούν στην κυριολεξία...

να ανοίξουν τα φτερά τους..και να πετάξουν...

Comicdom Con Athens 2009

H φιλόδοξη και αφιλοκερδής προσπάθεια μιας παρέας με αγάπη για τα κόμικ έχει γίνει θεσμός. Για τέταρτη χρονιά, το Σάββατο 11 και την Κυριακή 12 Απριλίου 2009, στο κεντρικό κτίριο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (Μασσαλίας 22, Κολωνάκι), διοργανώνεται διήμερο, αφιερωμένο αποκλειστικά στα comics και τη δημιουργία τους, με εργαστήρια για την τεχνική του σεναρίου και της εικονογράφησης, προβολές, παρουσιάσεις νέων τίτλων από ελληνικές εκδοτικές comics, μπαζάρ ελληνικών καταστημάτων comics και εκδοτικών εταιριών, καθώς και τα Comicdom Awards, τα μοναδικά βραβεία comics για τους Έλληνες δημιουργούς.

Φέτος θα ταξιδέψουμε στον πολύχρωμο κόσμο των υπερηρωικών comics, με πρωτότυπη έκθεση και δύο ξεχωριστούς προσκεκλημένους: τον βετεράνο Αμερικανό συγγραφέα Marv Wolfman  (CRISIS ON INFINITE EARTHS, TEEN TITANS) και τον Barry Kitson(AMAZING SPIDER-MAN, LEGION OF SUPER-HEROES), έναν από τους πιο δημοφιλείς σχεδιαστές comics της DC και της Marvel. Κατά τη διάρκεια του διημέρου, οι δύο δημιουργοί θα πραγματοποιήσουν εργαστήρια δημιουργίας comics, θα υπογράψουν έργα τους, ενώ τα Comicdom Awards, θα βραβεύσουν τον Marv Wolfman για τη συνολική προσφορά του στην τέχνη των comics.

Παράλληλα θα φιλοξενηθεί έκθεση-γνωριμία με τα υπερηρωικά comics, και τους πρωταγωνιστές τους με τίτλο ″Superhero Experience″ (Υπερηρωική Εμπειρία). Η έκθεση θα συνοδεύεται από επεξηγηματικό υλικό, ενώ κατά τη διάρκεια του διημέρου θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ του History Channel με τίτλο Comic Book Superheroes Unmasked , καθώς και η δημοφιλής ταινία κινουμένων σχεδίων για μικρούς και μεγάλους, The Incredibles.  

Το Comicdom Con Athens εντάσσει στο πρόγραμμά του και εργαστήριο για τους μικρούς φίλους. Σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (Ε.ΚΕ.ΒΙ.), θα πραγματοποιηθεί σεμινάριο εξοικείωσης των παιδιών με τα comics, μέσα από δημιουργικό παιχνίδι. 

Είσοδος ελεύθερη. 

Δωρεάν διανομή καταλόγου με το πρόγραμμα του διημέρου.

Αναλυτικό Πρόγραμμα: comicdom.gr 

Περσινό: comidom con Athens 2008

..θύματα...'ανθρωπιστικών αποστολών'..

photo 

Όταν πριν από εννέα χρόνια χτύπησε το τηλέφωνο στο δικηγορικό γραφείο του στο  Κονέκτικατ, ο Ρίτσαρντ Αλτσουλερ νόμιζε ότι κάποιος τον κοροϊδεύει. 

Στην άλλη άκρη της γραμμής ένας νεαρός δικηγόρος από τη Νιγηρία, με το όνομα Ετίγκουε Οουο, άρχισε να του διηγείται μια τρελή ιστορία για παράνομες δοκιμές φαρμάκων και τελικά να του ζητεί βοήθεια για να καθίσει στο σκαμνί το φαρμακευτικό κολοσσό Pfizer. 

Ο κ. Αλτσουλερ δέχτηκε τελικά την πρόκληση, η μήνυση προχώρησε και μετά από σκληρό και πολυετή αγώνα η Pfizer υποχρεώθηκε σε έναν οδυνηρό συμβιβασμό που θα της στοιχίσει 75 εκατομμύρια δολάρια.

Η ιστορία δεν μοιάζει απλώς με σενάριο του Χόλιγουντ, αλλά αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον John le Carre να συγγράψει τον 'Επίμονο κηπουρό', το βιβλίο που αργότερα έγινε κινηματογραφική ταινία ("The Constant Gardener") και πραγματεύεται τις δοκιμές φαρμάκων σε ανυποψίαστους πολίτες στην Κένυα.

photo 

Η ιστορία έχει ως εξής...

Το 1996, και ενώ στην πόλη Κάνο της Νιγηρίας βρισκόταν σε έξαρση μια σοβαρή επιδημία μηνιγγίτιδας που είχε σκοτώσει 11.000 ανθρώπους, η Pfizer οργανώνει «ανθρωπιστική αποστολή» αποστέλλοντας στην περιοχή ομάδα γιατρών. Σκοπός τους ήταν να δοκιμάσουν ένα νέο αντιβιοτικό ευρέος φάσματος, το οποίο η εταιρία ήλπιζε να γίνει πρώτο σε πωλήσεις.

Οι γιατροί της Pfizer έστησαν το εργαστήριό τους δίπλα σε ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, που προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν τη νόσο με συμβατικά μέσα και αντιβιοτικά. 

Από το πλήθος των ασθενών που είχε στοιβαχθεί στο νοσοκομείο του Κάνο, οι υπεύθυνοι της Pfizer επέλεξαν 200 άρρωστα παιδιά. Στα μισά χορήγησαν το νέο φάρμακο, ονόματι Trovan, και στα υπόλοιπα ένα αντιβιοτικό ανταγωνιστικής εταιρίας. 

Εντεκα παιδιά πέθαναν, ενώ υπήρξαν σοβαρές παρενέργειες σε αρκετά από τα υπόλοιπα, όπως εγκεφαλικές βλάβες, παράλυση, τύφλωση, κώφωση, ανεπάρκεια ζωτικών οργάνων.

Οπως ήταν φυσικό, οι γιατροί της Pfizer τα μάζεψαν όπως όπως και εγκατέλειψαν τη χώρα μέσα σε δύο εβδομάδες και η ιστορία θα είχε παραμείνει άγνωστη χωρίς την επαγγελματική ευσυνειδησία του υπαλλήλου της εταιρίας Χουάν Βάλτερσπιλ. 

Δεκαοκτώ μήνες μετά το συμβάν, ο κ. Βάλτερσπιλ στέλνει μία επιστολή στο διευθύνοντα σύμβουλο της Pfizer, Γουίλιαμ Στιρ, καταγγέλλοντας ότι στη Νιγηρία καταστρατηγήθηκαν οι ηθικοί κανόνες.

 Ο κολοσσός «επιβράβευσε» τον υπάλληλό του απολύοντάς τον την επόμενη κιόλας ημέρα και λίγο μετά άρχισαν οι μηνύσεις από γονείς των παιδιών που είχαν λάβει το Trovan.

Η εταιρία στήριξε την υπερασπιστική γραμμή της στο ότι είχε λάβει σχετική έγκριση από τις αρχές της Νιγηρίας και από τις οικογένειες όσων παιδιών έλαβαν το φάρμακο.  Όμως, το έγγραφο της έγκρισης που παρουσίασε, αποδείχθηκε ότι είχε συνταχθεί και υπογραφεί ένα χρόνο μετά τις δοκιμές. Η Pfizer προσπάθησε να επιμηκύνει όσο περισσότερο μπορούσε τη διαδικασία στα δικαστήρια, αλλά τελικά πριν από μερικές ημέρες αναγκάστηκε να συμβιβαστεί σε δικαστήριο της Νιγηρίας....

Το Trovan, δεν κατάφερε ποτέ να γίνει πρώτο σε πωλήσεις. Στην Ευρώπη απαγορεύτηκε και στις ΗΠΑ τελικά αποσύρθηκε.

Πηγή άρθρου: Etypos

..στους δρόμους του κόσμου...

..Η ψυχή ποθεί ταξίδια...... μέχρι να γίνουν πραγματικότητα, ελάτε να 'φύγουμε' με τέχνη από τους δρόμους του κόσμου..
Συγκεντρωμένες φωτογραφίες από διάφορες αναρτήσεις του πολυταξιδεμένου Αδαή ή  Λάκη Φουρουκλά , μου άρεσαν πολύ κάποιες με graffity & ζωγραφιές.. Τον ευχαριστώ που μου τις δάνεισε να τις ποστάρω, και να τις μοιραστούμε μαζί.. 

Ο Τσε σε τοιχογραφία στην Μπαρακόα της Κούβας

..ζωγραφιά σε κορμό δέντρου στη Ρόδο..

..στη Λευκωσία..

..στη Λισαβόνα...

..Τσιανγκ Μάι της Ταϊλάνδης..

..Ο άνθρωπος ελέφαντας στο Πάι της Ταϊλάνδης..

..Ζωγραφισμένο γήπεδο στην Έννα της Σικελίας..

..από τη Λισαβόνα..

..από τη Λισαβόνα..

..ξανά από Λισαβόνα..

..Λάκη ευχαριστώ, για το νοερό ταξίδι..;))