Vincent van Gogh / Βίνσεντ βαν Γκογκ

Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ (Vincent Willem van Gogh), Ολλανδός ζωγράφος, γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 30 Μαρτίου του 1853 και πέθανε στις 29 Ιουλίου του 1890.

Ήταν ένας αντιφατικός άνδρας, που έζησε τη ζωή του διχασμένος ανάμεσα στη βαθιά του ανάγκη για να αγαπηθεί και στην υπεροπτική συστολή του, ανάμεσα στη μεθοδική αυτοκαταστροφή και στην βαθιά επίγνωση της αξίας του ως καλλιτέχνη.

Όσο ζούσε το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία, ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως καλλιτέχνης. Ωστόσο μετά το θάνατο του, η φήμη του διαδόθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαντικούς ζωγράφους όλων των εποχών.

Αν θυμάστε και σε μια ‘ψηφοφορία’ στο blog, η πλειοψηφία από εσάς τον είχε επιλέξει ως τον πιο αγαπημένο ζωγράφο..

Ο βαν Γκόγκ υπήρξε δύσκολος και αντικοινωνικός ως έφηβος, από πολύ νωρίς παρουσίασε τάσεις μελαγχολίας και ψυχολογικά προβλήματα. Όταν έγινε 16 ετών, ο Βίνσεντ βαν Γκογκ έπρεπε να αποφασίσει τι επάγγελμα θα ακολουθούσε.

Ο ίδιος δεν αισθανόταν κάποια ιδιαίτερη κλίση για κάποια συγκεκριμένη καριέρα, η οικογένεια του ήταν μεγάλη (ήταν ο πρωτότοκος από τα συνολικά οκτώ παιδιά της οικογένειάς του, γιος του πάστορα Θεόδωρου βαν Γκογκ) και χρειάζονταν οικονομική βοήθεια.

Έχοντας ήδη καταπιαστεί χωρίς επιτυχία με αρκετά επαγγέλματα, ασχολήθηκε για ένα διάστημα με το εμπόριο έργων τέχνης. Το 1873 η εταιρεία τον μεταθέτει στο Λονδίνο και έπειτα στο Παρίσι. Εκείνη τη περίοδο, ενδιαφέρεται έντονα για τη θρησκεία (προφανώς επηρεασμένος από το πατέρα του). Όταν απολύεται από την δουλειά του, επιστρέφει στο Άμστερνταμ για να σπουδάζει θεολογία. Γίνεται ιεροκήρυκας στο Βέλγιο, όπου κηρύττει για περίπου έξι μήνες. Εκείνη την εποχή αρχίζει να σχεδιάζει μικρά έργα και αποφασίζει να ασχοληθεί με τη τέχνη.

Τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής τα παρακολουθεί σε ηλικία 27 ετών.

Σύντομα έρχεται σε ρήξη με το δάσκαλο του Anton Mauve. Τα επόμενα χρόνια δημιουργεί έργα κυρίως επηρεασμένα από τη ζωγραφική του Jean-François Millet ενώ ταξιδεύει στην ολλανδική επαρχία ζωγραφίζοντας θέματα που εμπνέεται από αυτή. Το χειμώνα του 1885, παρακολουθεί μαθήματα στην Ακαδημία της Αντβέρπης, τα οποία όμως διακόπτονται πολύ σύντομα αφού αποβάλλεται από τον καθηγητή της ακαδημίας Eugene Siberdt.

Ο βαν Γκογκ έρχεται σε επαφή με την ιαπωνική τέχνη, από την οποία δανείζεται στοιχεία. Κάποιες από τις προσωπογραφίες του, περιλαμβάνουν σε δεύτερο πλάνο κάποιο έργο ιαπωνικής τέχνης. Επισκέπτεται το Παρίσι όπου ζει με τον αδελφό του στην περιοχή της Μονμάρτης. Εκεί έρχεται σε επαφή με τους ιμπρεσιονιστές Ε. Ντεγκά, Καμίλ Πισαρό, Πωλ Γκωγκέν και Τουλούζ Λωτρέκ. Επηρεάζεται από το κίνημα του ιμπρεσιονισμού και ειδικότερα σε ότι αφορά τη χρήση του χρώματος. Ο βαν Γκογκ χρησιμοποίησε συχνά τεχνικές των ιμπρεσιονιστών αλλά διαμόρφωσε παράλληλα και ένα προσωπικό ύφος, το οποίο διακρίνεται από την χρήση συμπληρωματικών χρωμάτων που οι ιμπρεσιονιστές αποφεύγουν.

Έπειτα επισκέπτεται τη νότια Γαλλία, όπου εμπνέεται από το τοπίο και την αγροτική ζωή των κατοίκων, θέματα τα οποία προσπαθεί να αποδώσει στη ζωγραφική του. Κατά το διάστημα της παραμονής του στην Αρλ, δέχεται την επίσκεψη του ζωγράφου Γκωγκέν. Ωστόσο, μετά από λίγους μήνες, οι δύο τους διαφωνούν έντονα και λόγω της ασταθούς ψυχικής του υγείας, ο βαν Γκογκ κόβει μέρος του αριστερού του αυτιού καταλήγοντας στο νοσοκομείο της περιοχής.

Ο βαν Γκογκ πούλησε μόνο έναν πίνακα, το Κόκκινο αμπέλι, μόλις 4 μήνες πριν το θάνατό του.

Παρ' όλα αυτά, και παρόλη την απόρριψη που συνεχώς ζούσε μη μπορώντας να πουλήσει τους πίνακες του, ζώντας στο μεγαλύτερο τμήμα της ενήλικης ζωής του από τη βοήθεια του αδερφού του, παρήγαγε έναν απίστευτο αριθμό αριστουργημάτων μέσα στα τελευταία 8 περίπου χρόνια της ζωής του, που είναι και τα χρόνια στα οποία ανέπτυξε το ταλέντο του.

Τον Ιούλιο του 1890, ο βαν Γκογκ εμφανίζει συμπτώματα έντονης κατάθλιψης και τελικά αυτοπυροβολείται στο στήθος στις 27 Ιουλίου, ενώ πεθαίνει δύο ημέρες αργότερα.

Πηγή: Vincent W. van Gogh
Αξίζουν την επίσκεψη σας :
vangoghgallery
Μουσείο V.Gogh στο Άμστερνταμ

Ώρα της Γης, η κάθε ώρα..

 

Συμμετέχουμε, όπως και πέρσι, στην ‘Ώρα της Γης’. Συγχρονιζόμαστε με το ρολόι στα δεξιά του blog και σήμερα στις 8,30 κατεβάζουμε διακόπτες για μια ώρα.. Μια απλή συμβολική κίνηση, μια θετική προσπάθεια ευαισθητοποίησης για την κλιματική αλλαγή και την εξοικονόμηση ενέργειας.

Αξίζει να συμμετάσχουμε σε οτιδήποτε μας παρακινεί θετικά.. 

Μια ευκαιρία για δράση..

Σήμερα λοιπόν ο Δήμος Αθηναίων, το WWF και ο Σκάι, οργανώνουν συναυλία στην Πνύκα για την «Ώρα της Γης». Είναι ειρωνικό, αν αναλογιστούμε πως ένα ακόμα καλοκαίρι έρχεται, και ένας από τους πλέον πολύτιμους λόφους της πόλης, του Φιλοπάππου, θα παραμείνει και πάλι απότιστος αν ο δήμος δεν πιεστεί να αποκαταστήσει το σύστημα ποτίσματος.  Η Υπόθεση είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την επιβίωση της χλωρίδας του λόφου που φθίνει. Δείτε και τη σχετική έκθεση των έξι γεωπόνων.

Σήμερα την ίδια ώρα που ο κ.Κακλαμάνης θα γιορτάζει την «Ώρα της Γης», στα λιθόστρωτα, στην είσοδο του λόφου του Φιλοπάππου από την πλευρά της Αρεοπαγίτου, θα μοιραστεί στον κόσμο, το κείμενο που ακολουθεί για το θέμα του πρασίνου στου Φιλοπάππου. 

Μια πολύ καλή ευκαιρία επιτέλους για την "Ώρα του Φιλοπάππου".. :) Όποιος θέλει μπορεί να βοηθήσει & στο μοίρασμα.. 

Αξίζει να το διαβάσετε...

Ευχαριστώ πολύ το blog Φιλοπάππου, για την αποστολή...

Το κείμενο που θα μοιραστεί σήμερα στο Φιλοπάππου: 

Ο Δήμος σήμερα σβήνει τα φώτα για το περιβάλλον…

Aύριο όμως θα συνεχίζει να του τα αλλάζει;

Βρίσκεσαι στου Φιλοπάππου. Το μεγαλύτερο χώρο πρασίνου του Δήμου της Αθήνας. Αυτός ο χώρος δυστυχώς αποτελεί άλλη μια τραγική επιβεβαίωση ότι για τη δημοτική αρχή ακόμα και η συντήρηση του υπάρχοντος πρασίνου αποτελεί αγγαρεία. Παρ’ ότι η ενίσχυση και η φροντίδα του πρασίνου του Φιλοπάππου ήταν στο πρόγραμμα του κ. Κακλαμάνη, εδώ και δύο χρόνια δεν έχει κάνει απολύτως ΤΙΠΟΤΑ μέχρι στιγμής.

Αν και νεαρά...ξηρά δέντρα..

ΤΙΠΟΤΑ για το πότισμα. Το σύστημα ποτίσματος του λόφου είναι αδρανοποιημένο  γιατί ΔΕΝ συντηρείται. Ενώ υπάρχει δίκτυο σωληνώσεων οι  αντλίες του νερού  χαλασμένες, τα πλαστικά λάστιχα  κομμένα και οι περισσότερες βρύσες κλειστές ή ξερές. Ποτέ, ούτε το κατακαλόκαιρο, δεν ποτίζεται ο λόφος.

Το Υπουργείο Πολιτισμού είναι συνυπεύθυνο στο έγκλημα. Μέρος της  φύτευσης του λόφου είναι τμήμα των Έργων Ακροπόλεως-Φιλοπάππου του αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη. Τα Έργα κηρύχτηκαν μνημείο το 1996 και χρήζουν προστασίας στο σύνολο τους. Και στη βλάστηση. 

Χαντάκι από τη διάβρωση του εδάφους

ΤΙΠΟΤΑ για τη διάβρωση. Τα αντιδιαβρωτικά έργα του 80’ είναι σχεδόν κατεστραμμένα αφού δεν έχουν συντηρηθεί ποτέ.  Αποτέλεσμα: έντονη διάβρωση του εδάφους στις απότομες πλαγιές και βαθιά χαντάκια επικίνδυνα για περιπατητές και αθλούμενους. Οι ενεργοί πολίτες των περιοχών του Φιλοπάππου αντιστέκονται στην εγκατάλειψη της βλάστησης από το 2003. Αναδασώνουν και ποτίζουν τα νεαρά φυτά με κουβάδες όλο το καλοκαίρι! Για αυτό η Εφορεία Ακροπόλεως τους έχει στείλει στον εισαγγελέα!

Κατεστραμένα αντιδιαβρωτικά έργα. Οι μικροί κορμοί μπηκάν τη δεκαετία του '80 και από τότε δεν ξανά ασχολήθηκε κανείς μαζί τους…

Σύμφωνα με τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που συντάχθηκε μετά από παραγγελία της Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων για τα έργα του 2001, ο λόφος Φιλοπάππου έχασε το 20% της βιομάζας του μέσα στην δεκαετία του 90’ λόγω ξηρασίας και άλλων αιτίων. Πρόσφατα, μετά από έκκληση πολιτών της περιοχής, 6 Γεωπόνοι συνέταξαν έκθεση που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση της βλάστησης στο λόφο. Υπήρξαν και κάποια σχετικά δημοσιεύματα. Παρ’ όλα αυτά ούτε φωνή ούτε ακρόαση από το Δήμο...

Κι όμως, ο Δήμαρχος που καλεί τους πολίτες στου Φιλοπάππου για να γιορτάσουν την ώρα της γης,  εμφανίζεται στο λόφο μόνο στα  κούλουμα και σε συναυλίες, καλή ώρα...

Τι θα γίνει επιτέλους; 

Θα κάνει ο Δήμαρχος τα αυτονόητα; Θα φροντίσει ποτέ τον λόφο του Φιλοπάππου ή να συνεχίσουμε εν έτη 2009 να χορεύουμε τον χορό της βροχής;

Blog Φιλοπάππου: filopappou.wordpress.com

Για όσους ενδιαφέρονται το Σαββατοκύριακό γίνονται εκδηλώσεις από κινήματα πολιτών στην Νέα Σμύρνη και στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων. Επίσης την Δεύτερα υπάρχει κάλεσμα για πορεία στο Δημαρχείο της Αθήνας. 

Δημήτρης Χαρισιάδης, έκθεση φωτογραφίας Μουσείο Μπενάκη

Το Σάββατο είδα στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς)  την έκθεση για τον φωτογράφο Δημήτρη Χαρισιάδη (1911-1993), ενός από τους σπουδαιότερους Έλληνες φωτογράφους της εποχής του. Η έκθεση έχει αρκετό ενδιαφέρον, παρουσιάζεται αντιπροσωπευτικό υλικό από το σύνολο της δουλειάς του. 

Αφετηρία της φωτογραφικής πορείας του Δημήτρη Χαρισιάδη αποτέλεσε το αλβανικό μέτωπο (1940), όταν ως έφεδρος αξιωματικός και επίσημος φωτογράφος του στρατού, απαθανάτισε τη ζωή των στρατιωτών και την επέλαση της ελληνικής στρατιάς στη Βόρεια Ήπειρο. Μετακληθείς λόγω της γλωσσομάθειάς του, στην Αθήνα, κατέγραψε τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης κατά τη διάρκεια της Κατοχής. 

Ως ανταποκριτής του ευρωπαϊκού τύπου φωτογράφησε τα «Δεκεμβριανά» και τον Εμφύλιο. Μετά την Απελευθέρωση και για λογαριασμό των ξένων αποστολών βοήθειας, τεκμηρίωσε φωτογραφικά την άφιξη και τη διανομή της αμερικανικής βοήθειας προς τη χώρα. Αργότερα, κατέγραψε την οικονομική ανάκαμψη της χώρας και τα μεγάλα έργα.  

Από το 1956 έως το 1985 διατηρούσε το φωτογραφικό πρακτορείο «Δ.Α. Χαρισιάδης» με το συνεργάτη του Διονύση Ταμαρέση. 

Ως φωτογράφος του Εθνικού Θεάτρου εντρύφησε στη θεατρική φωτογραφία, καταθέτοντας πολυτιμότατο υλικό για την ιστορία του. 

Το προσωπικό του ενδιαφέρον στράφηκε προς το ελληνικό τοπίο, τους οικισμούς, την καθημερινή ζωή των ανθρώπων της υπαίθρου και των πόλεων, και προς τον ίδιο τον άνθρωπο, «το πλέον ενδιαφέρον θέμα που υπάρχει εις τον Κόσμον».

Φωτογράφησε μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους σε όλη την Ελλάδα από το 1944 ως το 1978

Ακρόπολη. Αθήνα, Μαίος 1963

Το εσωτερικό του Θησαυρού του Ατρέα, Μυκήνες, Ιούλιος 1954

Κατέγραψε την εκβιομηχάνιση της χώρας και την εξάπλωση της σύγχρονης αρχιτεκτονικής

Πλατεία Συντάγματος. Αθήνα, Ιανουάριος 1965

Κινηματογράφος "Ορφεύς" στην οδό Σταδίου, 24 Φεβρουαρίου 1947

..Αθηναϊκό καφενείο στις βουλευτικές εκλογές του 1956..

..την ανάπτυξη της ναυτιλίας ..

..αυτή η φωτογραφία μου άρεσε πολύ..

Πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση!!

Διαρκεί ως και τις 19 Απριλίου.

Μπενάκη, Κτίριο Οδού Πειραιώς

..Κ.Βήτα και Handy Park στο Σταυρό του Νότου..

Τον Κ.Βήτα τον παρακολουθώ από τους Στέρεο Νόβα.. H είδηση ότι μετά από τις εμφανίσεις του Ιανουαρίου, o Κωνσταντίνος Βήτα και οι handy park επιστρέφουν για δύο Παρασκευό-Σάββατα στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου ήταν ότι καλύτερο..

Συγκεκριμένα .. Παρασκευή 3, Σάββατο 4 Απριλίου και Παρασκευή 10, Σάββατο 11 Απριλίου!

Ο Κ. Βήτα παρουσιάζει στον Σταυρό του Νότου κάτι που δεν έχει ξανακάνει ποτέ!  

Εμφανίζεται με μια ροκ μπάντα που φτιάχτηκε ειδικά γι' αυτές τις συναυλίες, τους handy park, μουσικούς από διάφορες εναλλακτικές μπάντες της Αθήνας, όπως τους gad, elica και άλλες. Ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός!!!  Ελπίζω να μπορέσω να πάω....

..Ακολουθούν βιντεάκια από προηγ.συναυλίες.. 

Όποιος τα δει, ας σταματήσει τα τραγούδια που παίζουν δεξιά στο Blog.. ;)

..το ταξιδι της φάλαινας

..αστροναύτης..

..το κύμα..

Έναρξη
3 Απριλίου
για 2 διήμερα
Παρασκευή και Σάββατο
3, 4 και 10, 11 Απριλίου 

Σταυρός του Νότου
Το πολύ καλό πρόγραμμα του Club του Σ.τ.Ν. συνεχίζεται κανονικά..

Εντυπώσεις από τη χτεσινή πάρασταση στο Μουσείο Μπενάκη..

Ο τίτλος «Να είσαι ήλιος, να χαρίζεις φως» (φράση από ένα από τα καθημερινά σημειώματα που έστελνε ο ποιητής στην αδελφή του από την εξορία), ήταν ο καταλληλότερος που μπορούσε να είχε επιλεγεί για τη χτεσινή παράσταση στο Μουσείο Μπενάκη.

Υπάρχουν μερικές στιγμές που τα συναισθήματα είναι δύσκολο να αποτυπωθούν με λέξεις..

Η χτεσινή παράσταση για το Γιάννη Ρίτσο στο Μουσείο Μπενάκη από τους μαθητές-bloggers του 6ου Λυκείου Καλλιθέας και του 10ου Λυκείου Πειραιά ήταν απίστευτη!

Πριν μπούμε στο αμφιθέατρο του Μουσείου, μας υποδέχτηκαν μαθητές των δυο σχολείων προσφέροντας μας σελίδες με αποσπάσματα του έργου του Ρίτσου, σελιδοδείκτες και πρόγραμμα της παράστασης…

Πριν σβήσουν τα φώτα, ο Δημήτρης Αρβανιτάκης υπεύθυνος του Μουσείου, ανοίγει την εκδήλωση με ένα μικρό πρόλογο, ευχαριστώντας τους συντελεστές. 

Στο άκουσμα των ονομάτων των καθηγητών τα παιδιά ξεσπάνε σε χειροκροτήματα, επιβράβευση και αληθινή αναγνώριση των κόπων τους..

Αρχίζει η παράσταση με παρουσίαση των πιο σημαντικών στιγμών της ζωής του Γιάννη Ρίτσου...

Τα παιδιά απαγγέλλουν και τραγουδούν στίχους με βαθιά συγκίνηση, που ήταν αδύνατο να μη σου τη μεταδώσουν, όλοι ήταν προσηλωμένοι (ακόμη και τα παιδιά που παρακολουθούσαν την παράσταση ως θεατές)..

Μέσα από βίντεο, ντοκιμαντερ και Cd αποσπάσματα με τον ίδιο τον Ρίτσο να μιλάει για τη ζωή του. Για τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια, για την αγαπημένη του Μονεμβασιά, για την οικογένεια του, τις σκανταλιές του, αργότερα τα χρόνια των αγώνων και των εξοριών, του έρωτα και της επανάστασης. Άπειροι παραλληλισμοί με την σημερινή εποχή…

Κατά την διάρκεια της παράστασης, οι μαθητές να ζωγραφίζουν πίνακες εμπνευσμένοι από το έργο του ποιητή, να δημιουργούν ταμπλό με στίχους, εικαστικό και φωτογραφικό υλικό, να φτιάχνουν graffity, να δείχνουν βίντεο από την εκδρομή τους στην γενέτειρα του την Μονεμβασιά.

Ξεχωριστή στιγμή της βραδιάς, όταν τα παιδιά προσκαλούν στη σκηνή τον κ.Μανώλη Γλέζο.

Ο Μανώλης Γλέζος διαβάζει το ποίημα του Ρίτσου, το γραμμένο για το Νίκο Γλέζο που 19χρονο εκτέλεσαν οι Ναζί στην Καισαριανή. Ο Γλέζος πάνω στην σκηνή, περιτριγυρισμένος από νέους μαθητές, δακρύζει από τη συγκίνηση.

Η ατμόσφαιρα γεμάτη συγκίνηση και συναίσθημα.

Τα παιδιά προσεγγίσανε με απίστευτη αγάπη, τόσο βαθιά το ποιητή..

Να βλέπεις πως η αληθινή ποίηση είναι πάντα επίκαιρη, όποια εποχή και αν γράφτηκε..

Να βλέπεις πως η ελπίδα όχι απλά δεν έχει χαθεί, αλλά ακτινοβολεί μπροστά σου..

Εισπράξαμε πολλά από τα παιδιά των δημοσίων σχολείων, εχτές το βράδυ εγώ και η παρέα μου. 

Έπειτα στο ποτό που ακολούθησε, συζητούσαμε πως έχοντας δει αρκετές παραστάσεις εφέτος από καταξιωμένους καλλιτέχνες, τέτοιο πάθος, τέτοια θέρμη στην καρδιά, σε ελάχιστες εισπράξαμε!

Εχτές γίναμε πιο πλούσιοι.. 

Σε δύσκολους καιρούς τα παιδιά αντιστάθηκαν, αφιέρωσαν χρόνο σε γνώση, μετέδωσαν ομορφιά.., διαφοροποιήθηκαν από ότι κυριαρχεί τριγύρω τους.

Μόνο μια λέξη, ειλικρινής, εγκάρδια : ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Υ.Γ. Οι φωτογραφίες του post, είναι του Διονύση Μάνεση (που καταχειροκροτήθηκε εχτές από όλους τους μαθητές του..)

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2009, Μουσείο Μπενάκη, Έτος Γιάννη Ρίτσου

Πρόσκληση της Εκδήλωσης

Η 21η Μαρτίου σηματοδοτεί την έναρξη της Άνοιξης (Εαρινή Ισημερία) και για το λόγο αυτό έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

Στο πλαίσιο του εορτασμού το Μουσείο Μπενάκη, ακολουθώντας μια γόνιμη πρόταση της Αγγελικής Κώττη, αποφάσισε να αφιερώσει την φετινή εκδήλωση στον Ποιητή της Ρωμιοσύνης, δεδομένου ότι το 2009 έχει ανακηρυχθεί επίσημα ως "Έτος Γιάννη Ρίτσου".

Τι καλύτερο από το να δωθεί ο λόγος, σε μια τέτοια εκδήλωση, στα παιδιά. Σε αυτά που θα θέλαμε να είναι οι πραγματικοί αναγνώστες της ποίησης. 

Το Μουσείο Μπενάκη απηύθυνε πρόσκληση σε δύο σχολεία που διαθέτουν blog, στο 6ο Λύκειο Καλλιθέας και το 10ο Λύκειο Πειραιά, για να αναλάβουν την φετινή εκδήλωση.. και συνάντησε θετικότατη ανταπόκριση.

Οι μαθητές και των δύο σχολείων με την βοήθεια των καθηγητών τους, επίδειξαν έντονο ενδιαφέρον, δούλεψαν με κέφι και αφιέρωσαν πολύ χρόνο για να καταλάβουν τον ποιητή, να αισθανθούν τον πολίτη, να κατανοήσουν το έργο του Γιάννη Ρίτσου και να στήσουν μία παράσταση με τίτλο «Να είσαι ήλιος, να χαρίζεις φως».

Μας προσκαλούν όλους αυτό το Σαββάτο 21 Μαρτίου, στις 19,00 στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη στο Κτήριο της Πειραιώς για να παρακολουθήσουμε την παράσταση που ετοίμασαν για όλους εμάς..

..graffity των μαθητών εμπνευσμένο από τον Γ. Ρίτσο

"ελεύθερος αυτός που νοιάζεται τους άλλους"

(στίχος από τα "Μονόχορδα")

Υ.Γ. Η συγκίνηση είναι ιδιαίτερη.. Τυχαίνει τo Blog του 6ου Λυκείου Καλλιθέας να το παρακολουθώ αρκετό καιρό.., και να έχω αναπτύξει μια ξεχωριστή επαφή με τους ανθρώπους του.. Ιδιαίτερα με μια μεγάλη ψυχή, τον φιλόλογο τους Διονύση Μάνεση, που με τιμά με την φιλία του.. πλέον όχι μόνο μέσω του blog, αλλά και σε πιο προσωπικό επίπεδο. 

Διονύση ένα μεγάλο ευχαριστώ και από εδώ που...είσαι αυτός που είσαι!.. 

Οι καθηγητές και οι μαθητές των δυο σχολείων, "σέρφαραν", εκμεταλλεύτηκαν τόσο όμορφα το διαδίκτυο για να προβάλλουν πολιτισμό και ομορφιά :) 

Μάθαινα καθημερινά για το μόχθο τους, τις πρόβες, την αγωνία και το άγχος για την επιτυχία της παράστασης του Σαββάτου.

Τόσους μήνες μας συντροφεύετε διαδικτυακά με τις ξεχωριστές αναρτήσεις σας, τώρα ήρθε ο καιρός να το κάνετε και μέσω μιας παράστασης την Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης, στο Μουσείο Μπενάκη προς τιμή του Γιάννη Ρίτσου..!!!!!!!...

Συγχαρητήρια!!!!!! Καλή σας επιτυχία!!

Άρθρο Ελευθεροτυπίας : Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης στα χέρια bloggers