Κανόνες:
1. Διαλέγεις όσα τραγούδια θέλεις από έναν καλλιτέχνη, άντρα ή γυναίκα, έλληνα ή ξένο, οποιουδήποτε ρεπερτορίου. 2. Σκέφτεσαι μια μικρή ιστορία. 10-20 γραμμές είναι αρκετές, αλλά μέχρι όσο θες. 3. Εντάσσεις μες στην ιστορία σου στίχους από αυτά τα τραγούδια και τους επισημαίνεις ώστε να καταλαβαίνουμε ποιοι είναι. 4) Καλείς κι άλλους να σου πουν τη δικιά τους Μουσική Ιστορία.
"Όλοι τρέχουν ασταμάτητα, κάνουν σχέδια για τις μέρες που έρχονται, βαδίζουν αγχωμένοι..., σκεπτόμενοι το αύριο, χάνουν το τώρα.. Αδιαφορώντας για τις «χιλιάδες εικόνες που έρχονται σαν κύματα», έχουνε πάψει να λαμβάνουν της πόλης τα μηνύματα..
Τα «συνθήματα στους τοίχους, στο κέντρο της πόλης όπου κοιτάξω, η ζωή μου όλη»..
Και εσύ ακόμα «διανύεις τον ίδιο κύκλο μ' ένα αυτοκίνητο ενώ κατά βάθος θες να σταματήσεις»...
Στέκεσαι μόνος.. Και «αναρωτιέσαι πάλι οι προσευχές σου πού πάνε κι αν έχουν γίνει πουλιά προς τα πού πετάνε»…
Αλλά όμως το ξέρεις.. ότι θα έρθει μια μέρα, όπου θα «διασχίσεις τον κόσμο και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο».
Αγχωμένοι άνθρωποι που ανυπομονούν για μια διαφορετική μέρα..
Μα «εγώ δε θέλω τίποτα, παρά μόνο να κοιτάζω εσένα»..
Θέλω να φύγουμε, να πάμε κάπου μακριά, «ταξίδεψέ με όπου εσύ πιστεύεις, είμαι τυφλός και μόνο εσύ το ξέρεις».. Πάμε στη θάλασσα, σε κάποιο νησί.. όσο διαρκέσει.. Πλέον το ξέρω καλά «τα πιο όμορφα πράγματα χάνονται γρήγορα, άνθρωποι, σύννεφα, το μελάνι στα ποιήματα»..
Θυμάμαι πάντα στα μάτια σου να «σχηματίζεται το άπειρο»..
Ονειρεύομαι μια «νύχτα να μεγαλώνει τα λουλούδια και μια βροχή να μου πνίγει το θυμό»…
Και εγώ που «πάντα ήθελα να ζήσω μαζί σου, φτιάχνω τον κόσμο μ' ένα κομμάτι της ψυχής σου».. Ίσως να μη ξέρω πραγματικά τι είναι αυτό που θέλω, αλλά είμαι σίγουρη πως «είναι τόσο ωραία όλα αυτά που πιστεύω»..
«Πόσο παράξενα χτυπάει τώρα η καρδιά μου, υπάρχει άδικο έξω απ' τα όνειρά μου», για αυτό άσε με να ζήσω στο όνειρο για λίγο, δώσε μου φτερά να πετάξω και να φύγω.. άσε με να σε οδηγήσω στο φως, δώσε μου το χέρι σου και θα γίνω οδηγός…"
Τους παρακάτω πολύ αγαπημένους στίχους, τους παραθέτω όμως αυτούσιους δίχως καμία παρεμβολή:
«Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω,
τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο,
κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα,
πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία,
σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία»
Στέρεο Νόβα :
Ο εξώστης (Τα μάτια του φίλου μου)
3000 μέρες
Ένα κλεμμένο ποδήλατο
Τα άδεια χέρια
Ηλίθια Αστεία
Περνάω τη σκυτάλη για να παίξουν (εφόσον επιθυμούν) στους:
dyosmaraki (είμαι περίεργη ποια τραγουδια θα επιλέξεις),
diianeira (γιατί χρειάζεσαι παιχνίδι..),
artanis (γιατί πιστεύω οτι θα φτιάξεις ένα 'τεράστιο' αριστούργηματακι),
kotsifakos (θέλω να δω ο βασιλιάς του δάσους τι θα επινοήσει πάλι),
vassia (θέλω να διαβάσω&μια τέτοια δημιουργία απο εσένα),
ανασαιμιά (γιατί αυτό το παιχνίδι είναι κομμένο κ ραμμένο για εσένα!!),
koukos monos (γιατί το "έχεις" το συγγραφικό),
alexis b (γιατί και εσύ το έχεις!!),
nikiplos (εχουμε κοινά μουσικά ακούσματα..θέλω να δω τη συνθεση σου),
natalia (για να μείνεις εδώ και να συνεχίζεις να παίζεις.. όπως μόνο εσύ ξέρεις, γιατί θέλουμε πολύ να μείνεις..)