14 Φεβρουαρίου 2008

Κάρολος Κουν

«Η Τέχνη είναι μεγάλη. Θα την πλησιάσουμε με ευλάβεια και σεβασμό.
Δεν έχουμε το δικαίωμα να την κατεβάζουμε στο ανάστημά μας»
(13 Σεπτεμβρίου 1908-14 Φεβρουαρίου 1987)
Σαν σήμερα, 14 Φεβρουαρίου του 1987 έφυγε από τη ζωή ο Κάρολος Κουν. Επίσης, εφέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του.

Ο Κάρολος Κουν υπήρξε μια ξεχωριστή προσωπικότητα.
Δυστυχώς λόγω ηλικίας, δεν πρόλαβα να δω κάποιες από τις θρυλικές παραστάσεις του, ούτε μπόρεσα να ακούσω από το στόμα του κάποιες από τις ρηξικέλευθες απόψεις του.
Θαυμάζω όμως το τρόπο με τον οποίο άλλαξε ριζικά την ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Κάθε φορά που τυχαίνει να παραβρεθώ στο χώρο του Θεάτρου Τέχνης, αισθάνομαι έντονα τη συνεισφορά και τη παρουσία του. Ο Κάρολος Κουν υπήρξε αδιαμφισβήτητα ένας άνθρωπος με πάθος για δημιουργία. Η απουσία του, ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή, είναι έντονη.
«Πρέπει να πιστεύουμε σε θαύματα, για να γίνουν θαύματα», είχε πει ο Κάρολος Κουν το 1943. Ο ίδιος τα πίστεψε και ώθησε και τους υπόλοιπους να τα πιστέψουν. Και τα θαύματα έγιναν.

«Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας. Το Θέατρο Τέχνης είναι μια εκδήλωση ζωής».
Ο Κάρολος Κουν ήρθε στην Ελλάδα στα 21 του χρόνια και ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία, ως καθηγητής Αγγλικών στο Κολλέγιο Αθηνών. Εκεί, σκηνοθέτησε τις πρώτες του παραστάσεις.
Το 1933, ιδρύει μαζί με τον Γιάννη Τσαρούχη, τη Λαϊκή Σκηνή. «Τα αισθητικά στοιχεία που με συνεπήραν τότε», λέει ο ίδιος μετέπειτα, «συνδέονταν με το Ελληνικό Λαϊκό, το κάπως σχηματοποιημένο, όπως φανερωνότανε στη ζωή τη γνήσια χωριάτικη και νησιώτικη, στα δημοτικά μας τραγούδια και πιο πίσω, στις Βυζαντινές αγιογραφίες και στα αρχαία αγγεία».
Σημαντική υπήρξε η γνωριμία του με τον Φώτη Κόντογλου. Καθώς, όπως έλεγε, εκείνος τον βοήθησε να έρθει σε επαφή με καθετί ελληνικό. Στην εναρκτήρια παράσταση της Ερωφίλης του Χορτάτση το 1934, ο Κουν τοποθετεί τους ηθοποιούς σύμφωνα με τις αγιογραφίες του Κόντογλου και τους φωτίζει σαν από φως καντηλιού.
Το 1950, οικονομικές δυσκολίες αναστέλλουν τη λειτουργία του Θεάτρου Τέχνης, το οποίο επαναλειτουργεί το 1954 στο Υπόγειο. Ο Κουν, συνεχίζει να δουλεύει ακούραστα, πλάθοντας ρόλους που «μυρίζουν ανθρωπίλα», παρά το χλευασμό που δέχεται από τους...«ειδικούς» της τέχνης. Το θέατρό του, χαρακτηρίστηκε από «ερασιτεχνικό» μέχρι «αρρωστημένο», από αρκετούς από εκείνους, που αργότερα σπεύδουν να δηλώσουν φίλοι του.
Χαρακτηριστική ήταν η υποδοχή της παράστασης «Όρνιθες», που παρουσιάστηκε το 1959 στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Η παράσταση διακόπηκε από τις αποδοκιμασίες, ενώ ο Κουν, χαρακτηρίστηκε «βέβηλος». Πρόκειται για την ίδια παράσταση, που ακόμα και σήμερα θεωρείται αξεπέραστη. Μια παράσταση σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, μουσική Μάνου Χατζιδάκι, σκηνικά Γιάννη Τσαρούχη και χορογραφία Ζουζούς Νικολούδη.

Ο χλευασμός των Ελλήνων, έρχεται σε αντίθεση με τους επαίνους και το σεβασμό των ξένων. Κι όμως, ο Κουν απορρίπτει τις προτάσεις σκηνοθεσίας στο εξωτερικό και επιμένει στο έργο του στην Ελλάδα. Ανεβάζει παραστάσεις με αξεπέραστο πάθος. Οι κύριοι στόχοι του ήταν η ανάδειξη νέων ελλήνων συγγραφέων, η δημιουργία "Σχολής" για την κατάκτηση της θεατρικής τέχνης, η γνωριμία του ελληνικού κοινού με τους μεγάλους ξένους κλασικούς και σύγχρονους συγγραφείς, η ερμηνεία του Αρχαίου Δράματος.

Ο Κάρολος Κουν, διδάσκει και συνεργάζεται, με ηθοποιούς που σφραγίζουν με την παρουσία τους το ελληνικό θέατρο, όπως η Ελένη Χατζηαργύρη, ο Γιώργος Αρμένης, η Μάγια Λυμπεροπούλου, ο Μίμης Κουγιουμτζής, ο Νίκος Χαραλάμπους κ.α.

Το κράτος για πολλά χρόνια είναι απών. Μόνο το 1975, το Θέατρο Τέχνης επιχορηγείται - 33 χρόνια μετά την ίδρυσή του - ενώ το 1980, του επιτρέπεται η είσοδος στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, όπου παρουσιάζει με τεράστια επιτυχία, την τριλογία του Αισχύλου «Ορέστεια».
Δυστυχώς, ο Κάρολος Κουν δεν πρόλαβε να απολαύσει τους καρπούς των κόπων 50 ετών, ούτε την αναγνώριση, καθώς η υγεία του είχε κλονιστεί. Στις 14 Φεβρουαρίου 1987, τη μέρα που έχει οριστεί η πρεμιέρα της παράστασης «Ο ήχος του όπλου» της Λούλας Αναγνωστάκη, ο Κάρολος Κουν σβήνει, αφήνοντας όμως πλούσια παρακαταθήκη, τόσο στους μαθητές του, όσο και σε όλο τον κόσμο.
Σπουδαίες προσωπικότητες έγραψαν διθυραμβικά λόγια για τον Κάρολο Κουν:
Ελύτης, Μαρωνίτης, Γκάτσος.

" ...Οδηγός μας στάθηκε αυτό που υπήρχε γύρω μας, σε μορφές, σε ήχους, σε σχήματα."
"Η αφετηρία και η βάση του θεάτρου, όπως και κάθε μορφής τέχνης, είναι η ποίηση και η μαγεία. Αν λείψουν αυτά, δεν υπάρχει θέατρο".

184 σχόλια:

nikiplos είπε...

Καλησπέρα... Συγκινήθηκα...Ευτυχώς στα 80ς είχα δει μια παράσταση στην Επίδαυρο, και σηκώθηκε ο κύριος Κουν και χαιρέτισε τον κόσμο... τόσο αέρινα απλός και μεστός χωρίς επίδειξη ή επιμελημένη σεμνότητα... τόσο Κουν...

Side21 είπε...

Πραγματικά ΜΕΓΑΛΟΣ δάσκαλος !!!
απλός και υπέροχος άνθρωπος,
Είχα την τιμή να τον γνωρίσω προσωπικά, νεαρός φοιτητής
και να παρακολουθήσω στο υπόγειο
αρκετές παραστάσεις,
"ΔΑΦΝΕΣ & ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΕΣ" Κεχαίδη,
"ΤΟ ΣΟΙ" του Αρμένη, τους "ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ" του Ευθυμιάδη, δυο έργα του θείου μου Αλέξη Σεβαστάκη "ΤΑΞΙΔΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ" & "ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ" και ένα δυό άλλα που δεν θυμάμαι !!!
Συγχώρεσέ με ... τα χρόνια βλέπεις !!!
Μεγάλοι θεατρίνοι Γ. Λαζάνης, Γ. Αρμένης και ο πατριώτης μου Γ. Μόρτζος, βέβαια στο τέλος τα σκάτωσαν μετά το θάνατο του δασκάλου, δεν στάθηκαν στο ύψος του.
Αυτό που μου μένει είναι μια συγκίνηση ανάμικτη με νοσταλγία και μια αίσθηση μυσταγωγίας
σε τόσο μικρό χώρο δεν ακουγόταν ανάσα ...
ΑΘΑΝΑΤΟΣ ...

Takiz είπε...

Μπράβο και πάλι μπράβο σου για την ανάρτηση σου.

Μόνο αυτό έχω να αναφέρω.
Οι ιδέες δεν πεθαίνουν ποτέ.....

Την καληνύχτα μου.

ράγες είπε...

Μπράβο! Ωραίο το σημερινό θέμα! Λίγοι θα τον θυμηθούν σήμερα! Κάποιοι άλλοι δεν τον ξέρουν καν, γιατί μεγάλωσαν σε μια εποχή που δεν αγαπούσε το θέατρο! Όλοι οι "μεγάλοι" Έλληνες στα γράμματα και τις τέχνες, έχουν αναγνωριστεί στο εξωτερικό και όχι στην Ελλάδα, που ξέρει πως να χαντακώνει τα άξια παιδιά της!
Τέλος πάντων! Δε συνεχίζω την γκρίνια γιατί το θέμα σου είναι πολύ όμορφο και δεν θέλω να το χαλάσω! Καλό σου βράδυ!:)

mmexer είπε...

Ήταν απίστευτος άνθρωπος. Λένε πως μόνο να τον έβλεπες από κοντά το βλέμμα του ήταν αρκετό για να σε μαγέψει. Να πει πολλά!

maria λεμονατη! είπε...

κραταω τη ρηση 'για να γινουν θαυματα πρεπει να πιστεψουμε στα θαυματα' γιατι ακομα και μετα τον θανατο του τα λογια του δινουν δυναμη να αποτυναξουμε το ασχημο κλιμα και την απαισιοδοξια των ημερων να δυναμωσουμε και να προχωρησουμε

Eclipse είπε...

σαν όνειρο τον θυμάμαι... και όνειρο ήταν :)

Ανώνυμος είπε...

πολύ όμορφο αφιέρωμα σε έναν μεγάλο Άνθρωπο.

Maria Mikro Analogo είπε...

Χίλια μπράβο!!!! Έτσι, για να μην ξεχνάμε.
Καλημέρα και φιλιά :)

leila είπε...

"Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας" σοφη η κουβεντα του..
και αξιολογοι οι συνεργατες του επισης που διακριθηκαν στους χορους που δραστηριοποιουνταν ο καθενας, κι ο κοσμος δεν γινεται να ξεχασει, ειναι καλο να τους ξερει.. να, σαν τη Ζουζου Νικολουδη που οι χορογραφιες της ηταν ξεχωριστες και μας μετεφεραν το κλιμα οπως αυτες που εκανε για την αφη της ολυμπιακης φλογας..
και οσο για τις ορνιθες που αναφερεις νομιζω ο καθενας θα νιωσει ξεχωριστα βλεποντας τη φωτο που υπαρχει στον υπογειο χωρο του θεατρου τεχνης του Κουν.. και θα παρει μια ιδεα.. και εμπνευση

Μαργαρίτα είπε...

«Η Τέχνη είναι μεγάλη. Θα την πλησιάσουμε με ευλάβεια και σεβασμό. Δεν έχουμε το δικαίωμα να την κατεβάζουμε στο ανάστημά μας»
ι
«Πρέπει να πιστεύουμε σε θαύματα, για να γίνουν θαύματα»...
<<..Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας..>>

Τι άλλο να πω εγώ...;;
φτωχές οι λέξεις μου..
ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΡΦΗ!!

Τα φιλιά μου**

Roadartist είπε...

@ nikiplos: Καλημέρα! Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που θα ήθελα πολύ να είχα σταθεί τυχερή να τους γνωρίσω..Ένας απο αυτούς ήταν ο Κάρολος Κουν..Με συγκίνησες και εμένα με τη περιγραφή σου και το συναίσθημα που μου μετέφερες.
Να είσαι καλά :)

Roadartist είπε...

@ Side21: Σίγουρα αθάνατος..
Αλλά με έκανες και ζήλεψα τώρα.. Αυτά που περιγράφεις τόσο απλά εγώ τα έχω στο μυαλό μου..σαν όνειρο..
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να ζήσω την εμπειρία που λες..γιατί ως μιας ξεχωριστής εμπειρίας το εκλαμβάνω!
..Αν σκεφτείς πως όταν πέθανε ήμουν 6 χρονών. Η μνήμη του όμως μου δημιουργεί ακόμα και σε μένα τα ίδια συναισθήματα! Αυτό και μόνο αποδεικνύει πόσο σημαντικός άνθρωπος ήταν.. Καλημέρα.

Roadartist είπε...

@ Takiz: Να είσαι καλά Τάκη. Οι ιδέες οντως δεν πεθαίνουν. Τη καλημέρα μου.

Roadartist είπε...

@ράγες: Καλημέρα σου. Εμείς όμως δεν υπήρχε περίπτωση να τον ξεχάσουμε!! Μέρες τον σκεφτόμουν άλλωστε :) Είναι το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω..τιμή μου να ασχοληθώ μαζί του.. Η Ελλάδα σίγουρα ξέρει πως να χαντακώνει τα άξια παιδιά της, δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό.. Δεν πειράζει και η γκρίνια μέσα στη ζωή είναι!
Να είσαι καλά, φιλιά.

Roadartist είπε...

@ mmexer: Καλημέρα! Ναι κ εγώ αυτό έχω ακούσει..Και μόνο απο τις φωτογραφίες του όμως αυτό είναι ικανό να το διαισθανθείς!

Roadartist είπε...

@ maria λεμονατη!: Εχεις δίκιο! Και είναι μοναδικό αυτό! Τα λόγια ενός ανθρώπου να σε καθοδηγούν ακόμα και μετά το θάνατο του!

Roadartist είπε...

@ daisy: καλημέρα daisy..ονειρο σαν να ζει άλλωστε ακόμα.. :)

Roadartist είπε...

@ evlahos: ευχαριστώ Βαγγέλη.. τη καλημέρα μου :)

Roadartist είπε...

@ Μαρία: Να είσαι καλά Μαρία, οχι δεν ξεχνάμε και δεν πρόκειται να τον ξεχάσουμε ποτέ. Καλημέρα.

Roadartist είπε...

@ leila: Καλημέρα leila. Συμφωνώ απολύτα σε ότι ανέφερες. Η δεύτερη φωτογραφία στο ποστ, ειναι απο τις Ορνιθες.. Σίγουρα "Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας".. αυτό το ξεχνάνε κάποιοι σήμερα και μας γεμίζουνε με σκουπίδια.

Roadartist είπε...

@ Μαργαρίτα: Καλημέρα Μαργαρίτα! Οι λέξεις είναι όντως φτωχές και τα λόγια του τόσο σοφά..Να είσαι καλά!

P. Kapodistrias είπε...

Σπουδαία φυσιογνωμία ο Κουν και υψηλό πνευματικό παράστημα, που καθίσταται υψηλότερο σε μιαν εποχή ζαχοθεμομακοκουκοδημοκρατούμενη.
Νάσαι καλά που τον έφερες στη μνήμη μας!

Λακων είπε...

Δεν μπορώ να κρίνω το Κούν αφού θεατρικά είμαι απο ημιμαθής εως τελείως αδαής.
Επομένως χρήσιμη η ανάρτηση σου.
Α και χρόνια πολλά...

Roadartist είπε...

@ Π.Κ.: Καλησπέρα..ακριβώς οτι ανέφερες..Σε μια εποχή ζαχοθεμομακοκουκοδημοκρατούμενη αξίζει να στέκουμε στις φωτεινές εξαιρέσεις. Να είσαι καλά!

Roadartist είπε...

@ Λακων: Kαλημέρα Λάκων..δεν χρειάζεται να τον κρίνεις..διάβασε απλά τα λόγια του και το τι κατάφερε αυτός ο γεμάτος σεμνότητα άνθρωπος μόνο με το πάθος και την αγάπη του για τη τέχνη. Και εγώ στο δικό σου blog διαβάζω αρκετά που δεν τα γνωρίζω..Είμαστε πάτσι :)))) ....χρόνια πολλά κ σε σένα.. Και το θέατρο μεγάλος έρωτας είναι!! ΦΙΛΙΑ :)

Seagull είπε...

Μπράβο σου που μας τον θύμισες...
Κρίμα μας, που ξεχνάμε αυτά που δεν πρέπει...
Κρατώ ιδίως αυτό που επέλεξε κι η Μαργαρίτα:
"Η Τέχνη είναι μεγάλη. Θα την πλησιάσουμε με ευλάβεια και σεβασμό. Δεν έχουμε το δικαίωμα να την κατεβάζουμε στο ανάστημά μας»

Και πάλι μπράβο σου κι ευχαριστούμε!

? είπε...

μεγάλος καλλιτέχνης αλλά και μεγάλη προσωπικότητα.πολύ όμορφο αφιέρωμα.καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Ίσως ο σημαντικότερος σκηνοθέτης του 20ου αιώνα, μακάρι να μπορούσαμε να τον έχουμε περισσότερο ανάμεσά μας. Μορφές σαν τον Κάρολο Κουν λείπουν σήμερα από την πνευματική ζωή της χώρας μας.

Ariel είπε...

Ενας πραγματικά μεγάλος που άφησε την σφραγίδα του στο θέατρο γενικά και ειδικά στο θέατρο τέχνης. «Κάνουμε θέατρο για την ψυχή μας» , έλεγε!

Μαριλένα είπε...

Πολύ καλό το ποστ, μπράβο!

μεγάλη μορφή ο Καρολος Κουν και από τους Δάσκαλους που έχουν μεινει στην ιστορία.


καλό μεσημέρι
xx

manetarius είπε...

Πολύ ωραίο το αφιέρωμα για τον Κάρολο. Με το μικρό τους όνομα δεν φωνάζουμε όσους νιώθουμε κοντά μας;
Πολλή καλημέρα σας μικρή μου!

faraona είπε...

Τετοιες φυσιογνωμιες εχει αναγκη το θεατρο!Αλλα ειναι σπανιες δυστυχως.

Roadartist είπε...

@ SeaGulL: Εγώ σε ευχαριστώ για την θετικότητα σου και το σχόλιο σου. Εχεις δικιο σε οτι εγραψες. Να είσαι καλά.

Roadartist είπε...

@ Νίκος Κ.: Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ για τα λόγια σου. Καλό απόγευμα.

Roadartist είπε...

@ akamas: Συμφωνώ απολύτα δυστυχως οντως λείπουν σήμερα αρκετά. Καλο απόγευμα.

Roadartist είπε...

@ Ariel: Να είσαι καλά, καλό απόγευμα να εχεις.. :-)

Roadartist είπε...

@ Μαριλενα: Να είσαι καλά Μαριλένα μου σε ευχαριστώ. Οντως έτσι όπως τα γράφεις. Φιλιά.

Roadartist είπε...

@ mane-tarious: Ακριβώς κυρία μου!
:) Ακριβώς έτσι! Σε ευχαριστώ, καλό σου απόγευμα :)

Roadartist είπε...

@ Faraona: πάρα πολύ σπάνιες..

Άκης είπε...

Να σου γράψω ένα μεγάλο μπράβο για την ανάρτησή σου,λίγο θα είναι.Εκεί που όλοι ασχολούνται με την ημέρα των ερωτευμένων λέει,εσύ μας ανοίγεις τα μάτια καί μας δίνεις πληροφορίες για μια τέτοια προσωπικότητα σαν τον Κάρολο Κουν.Ότι και να πώ θα είναι λίγο..

Love and Poison είπε...

Ωραίο ποστ road και γμτ και γω στους άτυχους ήμουν και δεν πρόλαβα να δω τπτ σκηνοθετημένο από τον Κ.Κ.

Είδες τι σου είναι 20 χρόνια μετά να σε μνημονεύει κάποιος που δεν σε έζησε?

;)))))

Artanis είπε...

Γειά σου καλλιτέχνιδα...Ωραία η σημερινή ανάρτηση...

Βάσσια είπε...

Road, :-)
Ένας από τους μεγάλους της πατρίδας μας.
Διαχρονική επιρροή!
Εξαιρετική επιλογή να μας τον θυμήσεις και να τον τιμήσεις.
:-)
(αν και είπαμε δεν είμαι του θεάτρου, τον κ. Κουν τον γνωρίζω).

Roadartist είπε...

@ Άκης: Να είσαι καλά. Ευχαριστώ.
Νομίζω οτι είναι το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω, και πραγματικά το χάρηκα πολύ αυτό το ποστ. Καλό σου απόγευμα :)

Roadartist είπε...

@ Love and Poison: :))))) Όντως νομίζω οτι είναι αρκετά σημαντικό αυτό που αναφέρεις. Δεν τον πρόλαβα ούτε εγώ..τον έχω 'γνωρίσει' μόνο μέσα απο ντοκιμαντέρ, βιντεάκια, βιβλία. Και λόγια.. Αλλά αυτή είναι η μεγαλύτερη απόδειξη οτι παραμένει ζωντανός. Καλό σου απόγευμα!

Roadartist είπε...

@ Artanis: Καλησπέρα Αρτανις, σε ευχαριστώ πολύ, φιλιά πολλά :0

Roadartist είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Roadartist είπε...

@ Vassia: Ακριβώς έτσι Βάσσια, όπως το έγραψες! Διαχρονική επιρροή! Άνθρωποι σαν τον Κουν δεν ξεχνιούνται..Νομίζω οτι όντως αξίζει να διαβάσουμε όλοι για τη ζωή και το έργο του. Το πόσο πάλεψε και τι κατάφερε, δίχως τη βοήθεια του κράτους. Φιλιά.

Sophie's eyes είπε...

ένας άνθρωπος που έδωσε πολλά και άνοιξε δρόμους στην τέχνη! Συγχαρητήρια γι αυτή σου την ανάρτηση!!!

iLiAs είπε...

..λόγω ηλικίας δεν τον πρόλαβα, αλλά για να λένε τόσα πολλά γι' αυτόν, θα ήταν σπουδαίος στο είδος του!

Καλο απόγευμα αρτίστα :)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αυτά που ήξερα για τον Κάρολο Κουν, ελάχιστα ήτανε. Δυστυχώς ούτε κι εγώ είδα ποτέ κάποια, έστω μαγνητοσκοπημένη παράστασή του, παρότι ακούω συνέχεια γι αυτόν. Είναι η πρώτη φορά, που βρίσκω μία τέτοια προσέγγιση γύρω από το πρόσωπό του, και σε ευχαριστώ γι αυτήν την προσφορά σου! Συγχαρητήρια!
Καλό σου βράδυ! :))

kat. είπε...

τι;
πρέπει να πιστεύουμε σε θαύματα για να γίνουν θαύματα;

τόσο όμορφο! που καταντάει μαγικό!

Γωγώ Πακτίτη είπε...

εξαιρετικό το αφιέρωμα roadartist...

ένας μεγάλος άνθρωπος,
σε μια μικρή χώρα!

καλό σου βράδυ...:)

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Υπέροχο θέμα!!

Καλησπέρα :)

Stiliano είπε...

Καλησπέρα Roadartist
Διαβάζοντας την εγγραφή σου, απλά κουνάς το κεφάλι από σεβασμό, από δέος, από υπερηφάνεια για τον δικό σου άνθρωπο. Τι να πεις. Ήταν μεγάλος, σπουδαίος, μπλα μπλα μπλα; Η γενιά μας ήταν τυχερή που τον γνώρισε, που μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση "τι είναι θεατράνθρωπος;"

Roadartist είπε...

@ Sophie's eyes: Καλησπέρα Σοφία σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. Ναι άνοιξε δρόμους!..

Roadartist είπε...

@ iliAs: Καλησπέρα Ηλία, ούτε εγώ τον πρόλαβα, όμως δεν εχει τελικά και τόσο μεγάλη σημασία αυτό. Το έργο του ακόμα και σήμερα φαίνεται.
Καλό απόγευμα!

Roadartist είπε...

@ ΑΝΕΜΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ: Εγώ σε ευχαριστώ για τα λόγια σου, πραγματικά μου έδωσες μεγάλη χαρά. ΑΝ όπως λες πήρες κάτι απο την έρευνα μου..είναι διπλή η ικανοποίηση μου! Χάρηκα πολύ την ώρα που το έφτιαχνα, αλλά τώρα περισσότερο. Να είσαι καλά :)

Roadartist είπε...

@ kat.: Καλησπέρα κατ!! Ο ίδιος πάντως το έκανε και πέτυχε!.. Όντως όσα έκανε, αντιστοιχούν σε καλλιτεχνικά θαύματα :)

Roadartist είπε...

@ Η σκέψη της καρδιάς: Ακριβώς έτσι, μεγάλος σε μια μικρή χώρα.. Μακάρι να ξέραμε τι άλλο θα είχε κάνει αν είχε τη στήριξη του κράτους..

Roadartist είπε...

@ «ΤΟ ΤΈΡΑΣ TΗΣ ΑΜΆΘΕΙΑΣ»: Να είσαι καλά, και τη δική μου καλησπέρα.

Roadartist είπε...

@ Stiliano: Καλησπέρα stiliano, καλώς όρισες..Ναι ήταν μεγάλος, σπουδαίος, μοναδικός και αυτό πρέπει να το λέμε, χρειάζεται να το θυμόμαστε..Έχουμε ανάγκη αυτά τα πρότυπα, ίσως περισσότερο απο οποιαδήποτε άλλη εποχή.
Με όλα αυτά που κυριαρχούν γύρω, είναι αναγκαίο να θυμόμαστε και να τιμούμε όσους πραγματικά το άξιζουν. Κυρίως ανθρώπους σεμνούς με όραμα, τους οποίους δεν σταθήκαμε τυχεροί να τους γνωρίσουμε, αλλά εξακολουθούν να εμπνέουν. Ο Κουν πέθανε, όμως το Θέατρο Τέχνης υπάρχει ακόμα και οι παραστάσεις του πάντα ξεχωρίζουν.
Δεν είναι τυχαίο αυτό. Κάποιος δούλεψε και τους καρπούς της δουλειάς του .. τους γευόμαστε ακόμα και σήμερα.
Όντως η γενιά σας ήταν πολύ τυχερή που τον γνώρισε, δεν ξέρω όμως αν μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση που έγραψες..

Dr_MAD είπε...

Ωραία. Από του χρόνου θα λέμε Ημέρα Κουν, θα είναι αργία και θα βλέπουμε όλη μέρα παραστάσεις του. Αρκεί να ξεμπερδέψουμε με τον ανόητο Βαλεντίνο. Καλησπέρες κι ευχαριστώ για τις ευχές ;-)

zentikes,dano είπε...

μ αρεσει οτροπος που παρουσιασες μια μεγαλη μορφη
μπραβο
ευχαριστω

Roadartist είπε...

@ mad: Μακάρι να υπήρχε μια τετοια μερα θα ήταν σίγουρα καταπληκτικό.
Πιστεύω οτι οι έξυπνοι άνθρωποι δεν περιμένουνε τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου για να γιορτάσουνε την αγάπη και τον έρωτα.
Ευτυχώς όμως σίγουρα που οι επιλογές μας για να αφιερώσουμε κάτι σε κάποια μέρα παραμένουν για όλους μας ξεχωριστές.

Roadartist είπε...

@ zentikes: Εγώ σε ευχαριστώ για τη θετικότητα και τη δεκτικότητα σου, να είσαι καλά. Καλό βράδυ.

Utopia είπε...

road...τα κατάφερα!Με παίδεψε λίγο παραπάνω...αλλά...το κέικ νομίζω πέτυχε...(δεν έτυχε)!
Κι ενώ έψαχνα για υλικά κ.λ.π.,χαίρομαι που εσύ ασχολήθηκες με τον Κουν σήμερα.
"Πρέπει να πιστεύουμε σε θαύματα για να γίνουν θαύματα",είχε πει...Εύκολο είναι στις μέρες μας;
Καληνύχτα και ευχαριστώ για τη βοήθειά σου!:-)))

Ανώνυμος είπε...

σ΄ευχαριστούμε όλοι όσοι τον είχαμε δάσκαλο ή σκηνοθέτη.

που αντί του αγίου βαλεντίνου η κάποιας "καυτής" τηλεοπτικής -πολιτικής είδησης, απασχόλησες το μυαλό σου και τούς αναγνώστες σου με
αυτό που πιστέψαμε και υπηρετήσαμε η υπηρετούμε με τον τρόπο μας και τις επιλογές μας.

Αλλωστε όπως είπε ένας άλλος μεγάλος του Θεάτρου

"θέατρο είναι στάση ζωης"

σ΄ευχαριστούμε .

Roadartist είπε...

@ Utopia: Utopia δεν είναι σίγουρα εύκολα τα θαύματα σήμερα..Περνάμε πολύ δύσκολες εποχές. Όμως φαντάζομαι οτι σίγουρα δεν θα ήταν εύκολα, ούτε και τότε στην εποχή του Κουν. Και αυτός αντιμετώπισε αρκετές δυσκολίες, αλλά είχε όραμα.
Να είσαι καλά. Να ξέρεις όποτε χρειαστείς ξανά το οτιδήποτε, θα είμαι στη διάθεση σου. Καλό βράδυ.

Roadartist είπε...

@ ανώνυμο: Εγώ σε ευχαριστώ πραγματικά για τα τόσο ενθαρρυντικά λόγια σου.
Δεν είναι τελικά αυτονόητες κάποιες αξίες στην εποχή μας. Ήταν πραγματικά χαρά μου το να ψάξω πληροφορίες για τον Κουν και να δημιουργήσω τη σημερινή ανάρτηση. Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ.

Αλεξάνδρα είπε...

Πολύ καλό το αφιέρωμά σου.

Ξεσκόνισες την μνήμη μου και μπράβο σου!

...ο Κουν έλεγε «Πιστεύω πάρα πολύ στον ηθοποιό. Ο σκηνοθέτης πρέπει να μπορεί να συναρμολογήσει τα πάντα, τους συντελεστές, τους ηθοποιούς, αλλά το βασικό ρόλο σε μία παράσταση τον παίζει πάντα ο ηθοποιός».

Καλό σου βράδυ

Ανώνυμος είπε...

την καλησπέρα μου

panoptis είπε...

14-2-2008

αγαπητή...
μέσα στην εμποροπανήγυρη τού αη-Λόβ,
μάς σκούντησες και είδαμε καθαρότερα.
λυπάμαι που πολλές φορές απομονώνω τις σκέψεις μου και το μονοπάτι μου είναι το εύκολο κι όχι το ουσιαστικό.

σήμερα λοιπόν, ημέρα τού δίδυμου σεισμού στη μεθώνη, ημέρα τού θ.τέχνης και ημέρα τών ζαχαρωτών λουλουδιών, σού στέλνω αληθινά χαιρετίσματα από τα λουτρά αιδηψού...
καλό βράδυ...

Ανώνυμος είπε...

ρε παραπονάκι..Μην τα παίρνεις όλα τις μετρητής..Δεν εννοούσα αυτό που φάνηκε ;)

Side21 είπε...

Για άλλη μια φορά στάθηκα απόψε τυχερός.
Άν και πολύ λίγο βλέπω τηλεόραση
έπεσα τυχαία στο αφιέρωμα στον Κουν σήμερα απόγευμα γύρω στις 5,30στην ΕΤ1.
Φανταστικός !!!

Roadartist είπε...

@ Αλεξάνδρα: Καλό βράδυ και σε σένα Αλεξάνδρα, να είσαι καλά.

Roadartist είπε...

@ diianeira: Το ξέρω, καλό σου βράδυ.

Roadartist είπε...

@ panoptis: Πανόπτη σε ευχαριστώ για τα λόγια σου, έχεις και τα δικά μου αληθινά χαιρετίσματα.
Να έχεις ένα καλό βράδυ & εσυ.

Roadartist είπε...

@ Side21: ...αυτά τα λένε!! Επρεπε κάπως να με ειδοποιούσες.. Δυστυχώς εχω σταματήσει να βλέπω τηλεόραση..και ανάμεσα στα κακα χάνω και τα ελάχιστα καλά που αξίζουν! .. Κρίμα! Σίγουρα τώρα πάλι...του χρόνου θα το δείξει! Καλό βράδυ :-)

Κατερίνα Καρατζά είπε...

Γειά και χαρά σου , εύχομαι να έχεις πάντοτε τόση ζωντάνια τόσο ενδιαφέρον , μπράβο σου , μόνο που μελαγχόλησα σαν σκέφτηκα την σημερινή μας ένδεια , σήμερα που λείπουν τέτοιες φωτισμένες προσωπικότητες ,που λείπει το πάθος , οι ιδέες και η αφοσίωση στην ΤΕΧΝΗ .

marianaonice είπε...

Υπέροχο αφιέρωμα στο Μεγάλο Κουν που μόνο μία πραγματική καλλιτέχνις θα μπορούσε να κάνει!!
Τα φιλιά μου και καλό ξημέρωμα roadartist μας!!

Σπύρος είπε...

Καλημέρα ROAD ARTIST ;)..

Μπράβο σου για τον αφιέρωμα στο Κάρολο Κούν και που τον θυμήθηκες :)

Καλη σου μέρα..

Ra Ma είπε...

Σήμερα το διάβασα προσεκτικά. Έμαθα αρκετά καινούργια πράγματα! Είναι από τις αναρτήσεις που μου αρέσουν.
Μπράβο βρε road που τον θυμήθηκες τέτοιες μέρες.

Καλημέρα.

Roadartist είπε...

@ Κατερίνα Καρατζά: Καλημέρα. Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. Δυστυχώς αυτή η μελαγχολία που αναφέρεις είναι δικαιολογημένη. Νομίζω οτι ένας σκεπτόμενος άνθρωπος, ο οποίος νοιάζεται για πορεία του τόπου του, βλέπει όλα αυτά που εντόπισες κ εσύ. Σήμερα όντως λείπει το πάθος και η αφοσίωση στην ΤΕΧΝΗ. Αλλά ακόμα και αν υπάρχουν κάποιες διψασμένες και φωτισμένες προσωπικότητες, δεν τους δίνονται ευκαιρίες. Δυστυχώς η Ελλάδα έχει&σε αυτό τα πρωτεία. Επίσης, είναι χαρακτηριστική και εξοργιστική η απάθεια των Ελλήνων. Ακόμα και όταν κάτι ξεχωρίζει και αξίζει τη προσοχή και την αποδοχή μας..δεν τυχαίνει καλής υποστήριξης. Να είσαι καλά.

Roadartist είπε...

@ marianaonice: Μαριάννα μου σε ευχαριστώ για τα λόγια σου, και για τη πάντα θετική σου διάθεση. Να είσαι καλά, καλή μέρα&σε σένα!

Roadartist είπε...

@ LOCKHEART: Καλημέρα και σε σένα lockheart, χαίρομαι που σου άρεσε, να εισαι καλα. Φιλιά πολλά.

Roadartist είπε...

@ Radio Marconi: Καλημέρα marconi, απο την όλη διαδικασία 'χάθηκα' στις πληροφορίες και στις εικόνες και το καταχάρηκα. Νομίζω οτι άξιζε τελικά η προσπάθεια. Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

Πρώτη φορά περνάω απο αυτό το blog. Εψαχνα κάτι πληροφορίες και σε εντόπισα. Το μόνο που θέλω να σου αφήσω ένα "μπράβο" και κυρίως να σου εκφράσω τον ειλικρινή ενθουσιασμό μου για την ηλικία σου..και την επιλογή της θεματολογίας του blog σου. Μπράβο.

Alexis B είπε...

Κ. Κουν, ο δάσκαλος του θεάτρου, δίδαξε, με τό έργο του.
Αυτό θα τόν κρατήσει αθάνατο.
Καλημέρα

al barouak είπε...

Αν και δεν είμαι πολύ σχετικός με το θέατρο νομίζω ότι από τέτοιους ανθρώπους ξεκίνησε η προσπάθεια να αναπτυχθεί το θέατρο στην Αθήνα και να λέμε τώρα ότι έχουμε πολύ καλές θεατρικές σκηνές αλλά και ωραίες παραστάσεις με κάποιο επίπεδο. Ευτυχώς εδώ η τηλεόραση, αν και προσπάθησε, και προσπαθεί ακόμα, δεν κατέστρεψε την θεατρική δημιουργία. Παράδειγμα ότι το θέατρο εδώ έχει πολύ μέλλον, γιατί είχε και βαρύ παρελθόν, είναι ο Κώστας Γάκης(κατσαρίδα) για παράδειγμα, που έχει δώσει μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο ποντίκι art αυτής της εβδομάδας.
Την καλημέρα μου από την όμορφη Πρέβεζα που βρίσκομαι αυτή την στιγμή

kat. είπε...

μακάρι να γίνει παράδειγμα προς μίμηση..

Ανώνυμος είπε...

Δεν γνωρίζω και πολλά από θέατρο, αλλά η συνεισφορά του είναι σίγουρα μεγαλη.

σα είπε...

ωραίο κείμενο και περιεκτικό - έφερε θύμησες γλυκές κι ανεπανάληπτες. καλή σου μέρα.

Unknown είπε...

καλημέρα γλυκιά μου roadartist !!

την είδα απο χθες την ανάρτηση αλλά ήρθα σήμερα να σου γράψω...
σ'ευχαριστώ που με ειδοποίησες!!!

τι εξαιρετική ιδέα είχες να κάνεις τέτοιο αφιέρωμα... με τόσες λεπτομέρειες και τοσα λινκς ....

μπράβο !!!!! μου κάνει εντυπωση που δεν έγιναν αφιερώματα ούτε στο ραδιόφωνο ούτε στην τηλεόραση ...

είδα και το θέατρο της Κυριακής... έχει αφιέρωμα στην Παξινού για τα 35 χρόνια από το θάνατο της.(22.02)


μπράβο ξανά αγαπημενη μου roadartist ηταν υπέροχο αυτο που έκανες!!

φιλι γλυκο

_Κυβέλη_

fpboy είπε...

Άραγε να είναι αυτός ο υπεύθηνος που η Αθήνα είναι γεμάτη θέατρα και ομάδες ? Ρισπεκτ.

Surrealist είπε...

Σπουδαία η ανάρτησή σου!
δεν θα πω πολλά... μπράβο!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Ο Κάρολος Κουν ειναι ένας μεγάλος
δάσκαλος του πνεύματος και στυλοβάτης της τέχνης!!!

Και λέω ειναι, γιατί τέτοιες μορφές δεν σβήνουν με τον χρόνο...δεν χάνονται.

Ετσι λοιπόν είμαι σίγουρος οτι δεν πικράθηκε που δεν γεύτηκε την χαρά της επιβεβαίωσης του...δεν την αναζήτησε άλλωστε ποτέ.

Η χαρά του ήταν να δώσει και οχι να πάρει.

Τον ευχαριστώ απο καρδίας
Και εσένα επίσης, για την ευκαιρία που μου έδωσες μέσα απο να υπέροχο ποστ να το πράξω

τσιου!!!

Roadartist είπε...

@ ανώνυμος: σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια που μου άφησες. Να είσαι καλά.

Roadartist είπε...

@ Alexis B: Kαλησπέρα Αλέξη, ακριβώς όπως το έγραψες. Καλό σκ!!

Roadartist είπε...

@ al barouak: Καλησπέρα. Νομίζω οτι δεν χρειάζεται να ειναι καποιος ιδιαίτερα σχετικός με το θέατρο για να θαυμάζει τον Κουν. Άλλωστε και ο ίδιος έλεγε πάντα οτι ήθελε να απευθύνεται στους κοινούς απλούς ανθρώπους. Αυτό ήταν που έκανε τη διαφορά. Έκανε θέατρο για τον απλό άνθρωπο. Πολύ σωστά όλα όσα έγραψες. Αυτός έκανε τη μεγάλη αρχή και σήμερα έχουμε τόσα θέατρα, έδωσε το στίγμα και οι υπόλοιποι ακολούθησαν. Η συγκεκριμένη παράσταση που αναφέρεις (Κατσαρίδα) παιζόταν στην Θεσσαλονίκη, αλλά πλέον ήρθε στην Αθήνα, στο θέατρο Βρετάνια, όποιος επιθυμεί είναι μια καλή ευκαιρία για να τη θαυμάζει. Αξίζει. Καλά έκανες και το ανέφερες.
Να περνάς όμορφα στην Πρέβεζα, καλό σου σκ.

Roadartist είπε...

@ kat.: Οντως Κατ, μακάρι! Καλό σκ! :)

Roadartist είπε...

@ Ακον: Είναι όντως μεγάλη, καλό σου σκ, καλά να περάσεις :))

Roadartist είπε...

@ σα : Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ πολύ. Καλό απόγευμα.

Roadartist είπε...

@ Κυβέλη Δραγούμη: Κυβέλη μου καλησπέρα! Ήμουν σίγουρη οτι θα σε ενδιάφερε ιδιαίτερα η συγκεκριμένη ανάρτηση, γι'αυτό κ στο ειπα!! Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε!!Δεν παρακολούθησα τηλεόραση, αλλά αν δεν έγιναν αφιερώματα είναι απαράδεκτο. Σε ευχαριστώ. Φιλιά.

Roadartist είπε...

@ fpboy: Αυτό ακριβώς..σεβασμός!!

Roadartist είπε...

@ Surrealist: Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ.

Roadartist είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Roadartist είπε...

@ karaflokotsifas: Γειά σου τρελοκότσιφα :-) Συμφωνώ απόλυτα με όλα όσα έγραψες! Να είσαι καλά και εσύ! :) Φιλιά, να έχεις ένα πολύ όμορφο σαββ/κο, γεμάτο τσάρκες.. :) Αν και ο καιρός θα είναι λίγο περίεργος απ'οτι λενε..

Feidias είπε...

Λοιπόν τελικά το μπλοκ σου είναι υπέροχα επιμορφωτικό και εκπλήσει ευχάριστα με αυτά που ψαχουλεύεις και βρίσκεις και προσφέρεις!
Υπέροχη, για έναν μεγάλο Έλληνα, η αφιέρωση σου,απόλαυση το link που παραπέμπει στα λόγια του Κουν για το αρχαίο δράμα και συγκινείται κανείς να έχει κληρονομιά το έργο τέτοιων ανθρώπων,με τόσο πάθος και ευαισθησία για τη τέχνη την Ελληνική,τη τόσο παγκόσμια Τέχνη!
Μακάρι να μπορούσαμε να σταθούμε στο ύψος αυτής της κληρονομιάς,αλλά έχω την αίσθηση οτι κι οι πολλοί άξιοι άνθρωποι των γραμμάτων και της τέχνης και της επιστήμης γενικότερα,που βγάζει η Ελλάδα χαραμίζονται σε ένα κοινό και κατ'επέκταση σε μια πολιτεία,που "αγρόν ηγόραζε" και που από την αρχαιότητα ακόμα,όπως έλεγε κι ο Ηρόδοτος,"πάντα τα ξένα θεωρούσε γλυκύτερα από τα Ελληνικά!"
Αυτό είναι και το "κάτι" που έκανε τον Κουν "μεγάλο",το οτι προτίμησε από αγάπη, να παραμείνει και να μορφώσει τη ψυχή του κόσμου ξανά,σ' αυτό που αφήσανε οι αρχαίοι, απ το να κάνει μια λαμπρότερη καριέρα κάπου έξω...
Άξιος λοιπόν και μακάρι πολλοί τέτοιοι ακόμα, για την Ελλάδα και τον κόσμο!
Καλό βράδυ roadartist και καλό Σ/Κ να έχεις.

νατασσΆκι είπε...

Μπράβο σου - εξαιρετικό είναι
Το είδα από χθες, μα τώρα το ξαναδιάβασα πιο προσεκτικά, και συγκινήθηκα -είχα κι εγώ την τύχη να τον δω στο θέατρο, αν και παιδί, και θυμάμαι την αύρα του.. Και βέβαια έχει γράψει τη δική του ιστορία στο ελληνικό θέατρο

Να 'σαι καλά

Καλό Σαββατοκύριακο

Κούκος είπε...

Μια μικρή συμβολή στο πολύ καλό σου θέμα που το διαπραγματεύσαι με τόση ευαισθησία:
Mάνος Μελίνα Κάρολος
Από τη θεάτρική παράσταση Λεωφορείο ο Πόθος σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν

Ένα γελαστό απόγευμα είπε...

Είναι μια έγχρωμη μορφή απο την ασπρόμαυρη εφηβεία μου...Συνυφασμένος με την απλότητα, αλλά με την αύρα και το δέος του μεγάλου ανδρός...
Αναντικατάστατος...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ωραίο αφιέρωμα...
Πόσες λεπτομέρειες αγνοούσα...

Meropi είπε...

Μικρούλα μου,
όταν πέθανε ο Κουν εσύ μόλις και μετά βίας θα πήγαινες Α΄ τάξη Δημοτικού (φαντάζομαι). Κι όμως τον μελέτησες βαθιά. Μπράβο.
Εγώ είχα προλάβει να δω μερικές παραστάσεις του στο Θέατρο Τέχνης.
Ακόμα και σήμερα όταν πάω εκεί νομίζω ότι κάπου υπάρχει η σκιά του και παρακολουθεί....

Ανώνυμος είπε...

δημιουργησε μια σχολη σημαντικων ηθοποιων...ηταν σπουδαιος δασκαλος!

Natalia είπε...

Ενα όνειρο που είχα πάντα ήταν να τον ειχα προλάβει και να ειχα παρακολουθήσει τη διδασκαλία του στο Θέατρο Τέχνης...

Ηταν ένας σεμνός άνθρωπος με ανεκτίμητη προσφορά στο θέατρο
μπράβο που τον θυμήθηκες roadartist

Roadartist είπε...

@ Feidias: Καλησπέρα Φειδία. Εχεις απόλυτο δίκιο. Και εγώ την ίδια αίσθηση έχω, οτι υπάρχουν άξιοι άνθρωποι των γραμμάτων, της τέχνης και της επιστήμης, αλλά χαραμίζονται και δεν αξιοποιούνται όπως θα έπρεπε.
Δυστυχώς η Ελλάδα είναι βυθισμένη σε λήθαργο και οι ανάξιοι ή όσοι είναι μέσα σε κάποια κυκλώματα έχουν τις πιο καλές θέσεις. Πιο σκληρό ειναι να ξέρεις πως άνθρωποι με εξουσία δεν νοιάζονται για το τόπο αυτό. Δεν ξέρω πως θα ανατραπεί αυτή η κατάσταση, αφού η διαφθορά κυριαρχεί και καλά κρατεί. Ο Ηρόδοτος αν και τόσους αιώνες πριν, καλά τα είπε..
Τόσοι άξιοι άνθρωποι με διάθεση για δημιουργία και αναγκάζονται να φύγουνε απογοητευμένοι και πικραμένοι απο την Ελλάδα και τελικά διαπρέπουν στο εξωτερικό. Αν τους ρωτήσεις δεν θα γυρίσουν πίσω ποτέ. Και δεν τους αδικώ. Τέλοσπαντων..ναι ο Κουν ήταν απίστευτη προσωπικότητα και λείπει πολύ. Άφησε όμως πολύτιμη παρακαταθήκη σε όλους μας. Προσωπικά τον έχω μέσα μου ως είδωλο, και ακόμα και απο τις φωτογραφίες του νομίζω οτι φαίνεται στα μάτια του το πάθος του και η αγάπη του για δημιουργία και αληθινή τέχνη. Κάτι που σήμερα δεν το βλέπεις συχνά. Ή αν υπάρχει όπως αναφέραμε...δεν προωθείται.
Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ απο καρδιάς για τα λόγια σου. Να περάσεις ένα όμορφο και ξεκούραστο σκ. Νομίζω οτι ο καιρός θα βοηθήσει σε αυτό, για χαλάρωση !! Φιλιά!

KitsosMitsos είπε...

Αξέχαστη μορφή. Επιβλητική φυσιογνωμία. Από τους μοναδικούς.

Roadartist είπε...

@ νατασσάκι: Στάθηκες τυχερή πολύ Νατάσσα που τον είχες δεί.. Μπορώ να κατανοήσω τι εννοείς για την αύρα του..και πως θα ένιωσες. Μοναδικοί άνθρωποι ανεπανάληπτοι..
Εχει γράψει ιστορία σίγουρα. Και αυτό δεν θα χαθεί ποτέ. Καλο σκ.

Roadartist είπε...

@ Κούκος: Καλησπέρα σου, σε ευχαριστώ για το βιντεάκι, ειναι καταπληκτικό! Τι να πεις τώρα για αυτές τις μορφές? Τι μπορείς να σχολιάσεις για τη Μελίνα, το Μάνο και τον Κουν?? ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ! Αυτος ο τόπος στάθηκε απίστευτα ευλογημένος που πέρασαν αυτές οι ξεχωριστές προσωπικότητες απο εδώ.
Μοναδικοί και οι τρεις τους..Υπέροχο το βιντεο, η Μελίνα σε καθηλώνει και απο την οθόνη.. φαντάσου να βρισκόσουν εκεί.. Αχχ, πόσο θα ήθελα να τα είχα ζήσει αυτά..Σε ευχαριστώ κ πάλι. Φιλιά.

Roadartist είπε...

@"Γελαστό απόγευμα": Το έθεσες τόσο όμορφα.."έγχρωμη μορφή απο την ασπρόμαυρη εφηβεία μου" μπορώ να φανταστώ τι εννοείς.. Χαίρομαι. Οντως αναντικατάστατος.

Roadartist είπε...

@ Ασκαρδαμυκτί: Να είσαι καλά, πολύ χαίρομαι αν διάβασες κάτι εδώ για πρώτη φορά :)) Τα φιλιά μου.

Roadartist είπε...

@ Φειδία: Επίσης επειδή είδα οτι δεν το ανέφερα πριν, συμφωνώ εννοείται για οτι εγραψες για το κοινό! Οτι υπάρχουν και αξιόλογα πράγματα που δεν αξιώνονται κάποιας ιδιαίτερης αποδοχής...

Roadartist είπε...

@ Meropi: Οντως Μερόπη μου ήμουν αρκετά μικρή. Δεν τον θυμάμαι ως φυσιογνωμία, ούτε τη μέρα που πέθανε. Τον έμαθα αργότερα, μέσα απο βιβλία, εκπομπές και το θέατρο Τέχνης. Σε ευχαριστώ για τα λόγια σου, το συγκεκριμένο ποστ το έκανα με πάρα πολύ αγάπη και μεράκι! Ήταν μεγάλη η χαρά που πήρα εγώ πρώτα απο αυτό. Θα ήθελα να τον είχα προλάβει..Ξέρεις προσωπικά 'διψάω' για επαφή με τέτοιους ανθρώπους..
Οσο για το πως αισθάνεσαι όποτε πας στο θέατρο του, να ξερεις και εγω το ιδιο νιώθω. Ακόμα και εγώ που δεν είχα δει καμία παράσταση του ή τον ίδιο, όποτε βρίσκομαι εκεί, ανάμεσα σε αυτό το τόσο όμορφο χώρο και στις φωτογραφίες του, αισθάνομαι την αύρα του και νιώθω οτι δεν εχει φύγει..αλλά ακόμα επεμβαίνει στις παραστάσεις.
Είναι μαγικό αυτό..Ευχές για όμορφο σκ..

Aggelos Spyrou είπε...

Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα με την ανάρτησή σου αυτή.

Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα!

Roadartist είπε...

@ una mama και οχι μονο: Ακριβώς mama, τα φιλιά μου!

Roadartist είπε...

@ Natalia: Συμφωνώ Ναταλία, σεμνός και αληθινός. Πόσο σπανίζουν αυτές οι δυο αρετές σήμερα! Πόσοι σήμερα σε κερδίζουν με την απλότητα τους? Πόσοι σε κερδίζουν με την αλήθεια και το πνεύμα τους? Διψάει ο τόπος για τέτοιες μορφές.. Κατανοώ αυτό που λες και εγω το ίδιο.

Roadartist είπε...

@ KitsosMitsos: Ακριβώς έτσι και δεν θα πρέπει να ξεχαστεί ποτέ!

Roadartist είπε...

@ Aggelos Spyrou: Δεν ξέρεις πόσο μεγάλη χαρά μου δίνεις με αυτό εμένα τώρα....... :))

Μαρια είπε...

Πολύ πολύ πολύ όμορφο !

the navigator είπε...

ούτε εγώ τον πρόλαβα...όποτε τον είδα όμως να μιλά σε κάτι αρχεία της ΕΡΤ ή άλλα παρόμοια έμενα...μεγάλη προσωπικότητα...πολύ χάρηκα που τον θυμήθηκες...

sealike2 είπε...

Καλημέρα,"αθάνατος"!!

Thalassini είπε...

Πολύ όμορφο ποστ για έναν πολύ όμορφο άνθρωπο και καλλιτέχνη!

καλό σ/κ να έχεις!φιλιά

Roadartist είπε...

@ Μαρια: Καλημέρα Μαρία, να είσαι καλά, ενα όμορφο σκ, να έχεις :)

Roadartist είπε...

@ the navigator: Και εγώ...να είσαι καλά κ εσύ..σε ευχαριστώ, να εχεις ενα ξεκουραστο σκ :) Φιλιά.

Roadartist είπε...

@ sealike2: Καλημέρα σου! Ετσι ακριβώς.. :) Να εισαι καλα!

Roadartist είπε...

@ ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ: Καλημέρα Θαλασσινή (τι όμορφο nick!!!) οντως ήταν μεγάλος καλλιτέχνης, αλλά και άνθρωπος! Ξεχωριστός! Να είσαι καλά, να έχεις ένα όμορφο σκ!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλό Σαββατοκύριακο! :))

πνευμα είπε...

Σε ευχαριστώ που μας θυμίζεις όσους αξίζουν...όσους έχουν κάτι να μας πουν και που ακόμη και μετά θάνατον μιλάνε στις καρδιές μας.

Roadartist είπε...

@ ΑΝΕΜΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ: Σε ευχαριστώ πολύ! Επίσης, να περάσεις όμορφα :)

Roadartist είπε...

@ πνευμα: Nα είσαι καλά! Καλό σκ να εχεις γεμάτο ηρεμία :) Φιλιά.

If...ιγένεια είπε...

Μεγάλος δάσκαλος, μεγάλος άνθρωπος..

Roadartist είπε...

@if.. ιγένεια: Ακριβώς..και ως άνθρωπος..και ως καλλιτέχνης! Τα φιλιά μου :)

Νατασα είπε...

Ένα ακόμα πολύτιμο μυαλό που μας χάρισε τις γνώσεις του
Και τον πλούτο της ψυχής.
Όμορφο το μπλοκ σου, τα λέμε :)
(θα με βρεις και εδώ : http://monadika.blogspot.com/ )

Dream_Rider είπε...

Όσο θυμάμαι τέτοιες προσωπικότητες, τόσο στεναχωριέμαι για το παρόν και το μέλλον..

Πολύ όμορφο post..

kalynama είπε...

Υπέροχο το αφιέρωμά σου... μεγάλος δάσκαλος της τέχνης, του θεάτρου...

Πριν μερικούς μήνες πήγα στο θέατρό του... είχε κάτι μείνει από εκείνον...

Να είσαι καλά... Καλό σαββατόβραδο :-))

Roadartist είπε...

@ Νατασα : Καλώς όρισες Νατάσα και σε ευχαριστώ, οκ θα τα λέμε φιλιά :)

Roadartist είπε...

@Dream_Rider: Kαλησπέρα σου.. και εγώ το ίδιο..αν διαβάσεις τα παραπάνω σχόλια θα καταλάβεις..την ψυχολογία..Τι να πεις..Ευχαριστώ :)

Roadartist είπε...

@ kalynama: Καλησπέρα σου, ναι 'δάσκαλος' απο αυτούς που σπανίζουν πλέον! Και εγώ ήμουν στο θέατρο τέχνης εχτές, σε μια πολύ όμορφη παράσταση, θα κάνω σχετικό ποστ σίγουρα..άξιζε..και ακριβώς όπως το λές έχουνε μείνει αρκετά από εκείνον, ακόμα και σήμερα, σαν να μην έχει φύγει..Τα φιλιά μου!

Ανώνυμος είπε...

την καλησπέρα μου

adaeus είπε...

Τεράστιος.. πρόλαβα και τον είδα :)

Roadartist είπε...

@ diianeira: Καλημέρα!!!! :)

Roadartist είπε...

@ adaeus: ..τυχερέ!!!! :)

skoinovatis είπε...

Eξαιρετικό το ποστ, αφιέρωμα!
Μπράβο Roadartist.....in athens...!
Kαλημέρα!!!

Churchwarden είπε...

Σε χαιρετώ και από του οίκου σου. Πολύ ωραίο το κείμενό σου-έχεις απόλυτο δίκιο στο "μυρίζουν ανθρωπίλα". Η συνεισφορά του Καρόλου Κουν στο θέατρο είναι ανυπολόγιστη.

Την καλησπέρα μου.

Roadartist είπε...

@skoinovatis: Kαλως όρισες. Σε ευχαριστώ πολύ. Να είσαι καλά, καλή σου μέρα και καλή Κυριακή!

Roadartist είπε...

@ Churchwarden: Καλησπέρα σου και καλώς ορισες..Εχεις δίκιο, όντως ανυπολόγιστη.. υπήρξε μοναδικός..

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο ποστ. Πραγματικά. Καλό απόγευμα

Artanis είπε...

Καλλιτέχνιδα καλησπέρα, έχω καλά νέα για την Αρλέτα...Απ' ότι φάινεται, ξεπερνάει το πρόβλημα, έτσι έδειξε η τελευταία αξονική...Την Τετάρτη θα την ξυπνήσουν από την καταστολή και θα περάσει από νευρολογικό έλεγχο...Τότε θα δούνε τις επιπτώσεις (αν έχει) από το εγκεφαλικό...

Roadartist είπε...

@ Freedula: Σε ευχαριστώ. Καλό απόγευμα και σε σένα.

Roadartist είπε...

@ Artanis: Kαλησπέρα Αρτανις, τα νέα που μου άφησες είναι όντως πολύ ευχάριστα! Μένει να δούμε και τι θα γίνει τις επόμενες ημέρες λοιπόν! Σ'ευχαριστώ! :)

Artanis είπε...

Κατά την Πέμπτη πιστεύω θα έχω νεότερα...Μέχρι τότε φαντάζομαι πως θα τα ξαναπούμε...Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον εδώ και βγαίνει κάθε μέρα ιατρικό ανακοινωθέν, στις εφημερίδες και τα κανάλια...Καλό απόγευμα...

Roadartist είπε...

@ Artanis: Σ'ευχαριστώ πολύ Αρτανις, να σαι καλα! Εδώ γενικότερα δεν υπαρχει καλη ενημερωση στο συγκεκριμένο θέμα..αλλά και στο ιντερνετ η σχετική είδηση δεν εχει ανανεωθει. Οτι νεότερο έχεις..Φιλιά, Καλό σου απόγευμα!

Από Μηχανής Θεός είπε...

Χιονισμένες καλησπέρες, σε μια ανάρτηση που η πληρότητά της δεν σε αφήνει εύκολα να προσθέσεις κάτι. Φλκ!

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

Καλησπέρα , roadartist! Πολύ ωραία η παρουσίαση που έκανες. Απλή και κατανοητή κι από μη ειδικούς , όπως εγώ. Πολύ ενδιαφέρον το blog σου και πολύ όμορφα τα τραγούδια που διάλεξες ν' ακούγονται. Ειδικά το τραγούδι του Χατζιδάκι δε "χορταίνω" να τ' ακούω!

Roadartist είπε...

@ο δυσλεξικός δάσκαλος: Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. Χαίρομαι που σου άρεσε το post και η μουσική. Εννοείται είσαι ευπρόσδεκτος στη παρέα :) Να είσαι καλά, καλό βράδυ.

Roadartist είπε...

@ Από Μηχανής Θεός: "Χιονισμένες" καλησπέρες και σε σένα Θεέ, να είσαι καλά, σε ευχαριστώ :)

Eulie Aeglie είπε...

"Θα την πλησιάσουμε με ευλάβεια και σεβασμό." Και την τέχνη και τη ζωή επίσης. Πολύ μου άρεσε που σκέφτηκες να γράψεις γι' αυτόν τον τόσο ξεχωριστό άνθρωπο. Νομίζω δε ότι αυτό που τον κάνει ξεχωριστό είναι ότι αγάπησε με πάθος ό,τι έκανε.

Ανώνυμος είπε...

την καλησπέρα μου

Roadartist είπε...

@ Aeglie: Καλησπέρα Αίγλη μου. Και εγώ αυτό πιστεύω οτι δούλευε για αυτό που αγαπούσε με πραγματικό μεράκι. Καλό σου βράδυ, να είσαι καλά

Roadartist είπε...

@ diianeira:και τη δική μου καλησπέρα :)

Agobooks είπε...

Να γεγονός που πρέπει να θυμόμαστε στις 14 και δεν θα είναι αναγκαστικά του αγίου… λουλουδίνου!
Πολλά φιλιά!

Roadartist είπε...

@ N.Ago: χαχα ωραία το έθεσες ago! Πολύ ωραία! Καλό σου βράδυ φιλιά!

igkros είπε...

Μπράβο που τον θυμήθηκες! Roadartist έχεις γούστο!

Roadartist είπε...

@ alps: Και εγω αυτό πιστεύω :) Σε ευχαριστώ πολύ alps :)

onthedgeoftime είπε...

"Το Θέατρο Τέχνης είναι μια εκδήλωση ζωής"

Η τεχνη ειναι ζωη, ναι:)
Δυστυχως κι εγω τον γνωριζω απο το ονομα.
Καλησπερα!

Roadartist είπε...

@ passenger: Καλησπέρα σου! Μεγάλη προσωπικότητα ο Κουν και αξεπέραστος.. Διάβασε το ποστ ίσως να βρεις τότε, πράγματα που θα ενδιαφέρουν..

Axis Mundi είπε...

Το ξέρω πως μερικά άτομα ίσως να διαφωνήσουν αλλά πιστεύω πως θα μου άρεσε περισσότερο αν η 14 φεβρουαρίου ήταν αποκλειστικά αφιερωμένη σ' αυτή την μοναδική προσωπικότητα παρά σε κάποιον εμπορικό Άγιο.
Άλλωστε είναι απλό.. και χωρίς να θέλω να συγκρίνω.. αυτός ο άνθρωπος άφησε τεράστια πολιτιστική κληρονομιά ενώ ο άλλος; κουτάκια με σοκολατάκια και λουλούδια που τα θυμούνται μόνο αυτή την ημέρα.
Εξαιρετικό ποστ και αφιέρωση, αγαπημένη μου καλλιτέχνιδα του δρόμου. Πάντα τέτοια.

Roadartist είπε...

@ Axis Mundi: Συμφωνώ απόλυτα σε κάθε σου λέξη :) να είσαι καλά, να έχεις ένα όμορφο σαββατοκύριακο.

Άιναφετς είπε...

ΝRoad-Artist...Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί στα νιάτα μου έζησα από κοντά μεγάλους καλλιτέχνες, όπως τον Χατζιδάκι και τον Κάρολο Κουν, αυτοί οι δυο είχαν γύρω τους μια πλειάδα από ταλαντούχους νέους και τους συναντούσαν τα βραδάκια στον Μαγεμένο Αυλό, ένα είδος ζαχαροπλαστείου, εγώ ως κοπέλα... περίμενα απ΄έξω...αλλά έβλεπα σχεδόν όλες τις παραστάσεις του Κουν...Τι μου θύμισες...επίσης θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που συνάντησα ανθρώπους σαν και σένα που αναγνωρίζουν και ξέρουν να τιμούν τέτοιες προσωπικότητες!

Roadartist είπε...

@ Άιναφετς : Καλησπέρα.. Είναι σίγουρα τύχη (ή ακόμη ευλογία) να γνωρίζεις στην ζωή σου τέτοιους φωτεινούς ανθρώπους..
Νομίζω ότι και εγώ στη θέση σου την ίδια αντίδραση θα είχα.., θα καθόμουν σε μια γωνία και θα τους θαύμαζα, θα αισθανόμουν τεράστιο δεός να τους πλησιάσω..
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα λόγια που μου άφησες, η χαρά που συναντηθήκαμε είναι πραγματικά δική μου. :) Χαίρομαι πολύ που το διαδίκτυο με φέρνει σε επαφή με τέτοιους ανθρώπους..

Δημήτρης Ασημακόπουλος είπε...

Ο πατέρας μου ήταν γέννημα θρέμμα της πλατείας Ψυρρή. Μεγάλωσε μαζί με τον κ. Γιώργο Λαζάνη τον ηθοποιό και μετέπειτα διευθυντικό στέλεχος του θεάτρου Τέχνης. Μια Κυριακή πρωί στα 17μου βρέθηκα στο Θησείο στο καφενείο του Ρίζου, όπου έπινε τον καφέ τους η τότε παρέα των πιτσιρικάδων της γειτονιάς του πατέρα μου. Κάποια στιγμή με τον απαραίτητο σεβασμό είπα στον κ.Λαζάνη: κύριε Γιώργο μπορώ να έρθω μια μέρα στο υπόγειο στο Θέατρο Τέχνης...και χωρίς να προλάβω να ολοκληρώσω την φράση μου μου απάντησε με διάθεση: -Βεβαίως Δημήτρη μου όποτε θέλεις πέρασε από το υπόγειο να σου δώσουμε μια πρόσκληση για να δεις την παράσταση!... Όχι,όχι κ.Γιώργο, δεν τελείωσα πριν την φράση μου, άλλο ήθελα να σας πω, εξ΄άλλου έχω έρθει σε παραστάσεις του θεάτρου και δεν χρειάζομαι πρόσκληση. -Άλλο; Για πες μου μικρέ μου φίλε.Να κ.Γιώργο, θα ήθελα να έρθω μια μέρα στις πρόβες που κάνει ο θίασος για να δω και από κοντά τον δάσκαλο να διδάσκει και τους ηθοποιούς να μαθητεύουν. Θέλω να παρατηρήσω από κοντά, να ακούσω τα βήματα επάνω στο σανίδι, να δω ακόμη και την σκόνη που θα σηκώνουν τα παπούτσια τους...να ακούσω την ανάσα του δασκάλου όταν θα παρακολουθεί καπνίζοντας, να δω ακόμη και τα χαρτιά που θα κρατούν στα χέρια τους... Και μετά από λίγες ημέρες,εγένετο φως! Μοναδική εμπειρία! Η διδαχή, τα ζητούμενα του δασκάλου, η ένταση, η δυνατή και καθαρή ομιλία, η πίστη του καθενός στον ρόλο του, η αγωνία του αποτελέσματος...η δυνατή μουσική που καθήλωνε... μα πάνω από όλα η θεατρική και υποκριτική μαεστρία του δάσκαλου Κουν.(ευχαριστώ για την φιλοξενία)

Roadartist είπε...

Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για το υπέροχο σχόλιο. Μοναδική εμπειρία. Εντωμεταξυ ένα από τα πιο αγαπημένα μου στέκια στο Θησείο είναι το Καφενείο του Ρίζου. Καλο απογευμα.

Related Posts with Thumbnails