«Πριν πεθάνω, θέλω να…» / Before I die... & Confessions... @Athens

Περίπατος στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Συναντάς έναν πίνακα επιθυμιών.
«Πριν πεθάνω, θέλω να…». Δεκάδες ευχές όπως γράφτηκαν από περαστικούς. Είναι όμορφο να διαβάζεις λέξεις από διαφορετικές γλώσσες, όλες όμως γεμάτες επιθυμίες. Ξαφνικά σε κατακλύζει η θετικότητα, το πάθος, η ανυπομονησία, οι κρυφές επιθυμίες των άλλων. Σκέψεις που δε θα σου εκμυστηρεύονταν ποτέ, αλλά που όμως τις γράφουν εύκολα με μια κιμωλία στον μαυροπίνακα ή σε ένα χαρτί στον τοίχο. Κάτι σαν «προσευχές» σε δημόσια θέα...
Στον πίνακα γράφουν τις πιο βαθιές επιθυμίες τους.
Στα ξύλινα κομματάκια των εξομολογήσεων τους κρυφούς τους πόθους, σκέψεις.

Στο παρακάτω κόκκινο παραβάν των εξομολογήσεων, 

γράφουν κάποιες σκέψεις που έπειτα τις κρεμούν σε κοινή θέα. 

Σαν ένα παζλ ιστοριών.

Πρόκειται για τα διαδραστικά installations της Candy Chang, ένα εικαστικό project της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, που μας φανερώνει τους κρυφούς πόθους των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φυλής, εθνικότητας, φύλου... καθώς όλοι είμαστε ίδιοι.

«Πριν πεθάνω, θέλω να…» 

- ...βρω τον εαυτό μου!

- ...να δω ξανά τη μητέρα μου.

- ...να γίνω διάσημος τραγουδιστής

- ...να κάνω τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος για τον καθένα.

- ...θα ήθελα να ταξιδέψω τον κόσμο με τον αγαπημένο μου. Μια ακόμη τελευταία φορά.

-...να είμαι ευτυχισμένος :)

-...να πεθάνω από έρωτα.

-...να βρω έναν αληθινό σκοπό.
-...να αφήσω το στίγμα μου.
-...να επιστρέψω ξανά στην Αθήνα.
-...να φέρω τους γονείς μου στην Ελλάδα.
-...να ανακαλύψω τον εαυτό μου.
-...να ταξιδέψω με ιστιοπλοϊκό σε όλο τον κόσμο.
-...πριν πεθάνω, θέλω να ΖΗΣΩ.

Εσύ τι θα έγραφες;

**

Υγ Το 2011, η Κάντυ Τσανγκ ξεκίνησε αυτό το installation ως τοπικό πείραμα σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι της γειτονιάς της, στη Νέα Ορλεάνη. Κατέλαβε κυριολεκτικά το κτίριο, βάφοντας τους εξωτερικούς τοίχους του στα χρώματα του σχολικού μαυροπίνακα, όπου με λευκά stencil γράμματα έγραψε πολλές φορές τη φράση «Πριν πεθάνω, θέλω να…». Οι περαστικοί καλούνταν να αποτελειώσουν τη φράση, γράφοντας με κιμωλία τις μελλοντικές επιθυμίες τους. Αυτή είναι και η πιο διάσημη εικαστική εγκατάστασή της, στην οποία η τέχνη συναντά τον κοινωνικό διάλογο και την ανανέωση του αστικού χώρου. Περισσότεροι από χίλιοι τοίχοι «Πριν πεθάνω» έχουν δημιουργηθεί σε 70 και πλέον χώρες, ανάμεσά τους στο Καζακστάν, το Ιράκ, την Αϊτή, την Κίνα, την Ουκρανία, την Πορτογαλία, την Ιαπωνία, τη Δανία, την Αργεντινή και τη Νότια Αφρική. Πηγή: Στέγη Γραμμάτων κ Τεχνών

Φως και Χρώμα Ελληνικό στη Ζωγραφική του Τέτση

"Βρίσκω ότι η πραγματικότητα και ο τριγύρω κόσμος μας είναι 

μια ανεξάντλητη πηγή. Όταν ανοίγω το πρωί τα μάτια μου,

αισθάνομαι ότι κάθε φορά γίνεται ένα θαύμα."

Π.Τέτσης

Ένα ταξίδι στην Ελλάδα είναι τα έργα του Π. Τέτση.

Μια επίσκεψη στην έκθεση "Φως και Χρώμα Ελληνικό στη Ζωγραφική του Τέτση", 

θα σας αποζημιώσει σίγουρα.

Η έκθεση πραγματοποιείται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο μέσα στο ΚΠΙΣΝ, όπου παρουσιάζονται 35 αντιπροσωπευτικά έργα του Υδραίου ζωγράφου Παναγιώτη Τέτση (1925 - 2016), που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, τα οποία προέρχονται, κυρίως, από τη δωρεά του καλλιτέχνη προς την Εθνική Πινακοθήκη. 

Η Ύδρα παρούσα στα έργα του. 

Ανάμεσά στους πίνακες ξεχωρίζουν επιβλητικά τοπία με τα ελληνικά ακρογιάλια.

\

Λεπτομέρειες από έργα του.

Εν αρχή ην η θάλασσα

Είναι αυτό που είχα πάντα μπροστά στα μάτια μου...

Είναι σαν η θάλασσα να γεννήθηκε μαζί μου.

Π. Τέτσης

Ξεχωριστή ευκαιρία να θαυμάσετε τους πίνακες,

και να βολτάρετε στους εξωτερικούς χώρους του ΚΠΙΣΝ

Χώρος έκθεσης: Υποδοχή Αγοράς. Είσοδος: ελεύθερη.
Ωράριο λειτουργίας: έως 31 Ιουλίου: η έκθεση θα ακολουθήσει το ωράριο λειτουργίας του Κέντρου Επισκεπτών  του ΚΠΙΣΝ.

Στολίδι το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος... Θα το σεβαστούμε, θα το αξιοποιήσουμε;

Είναι πραγματικό στολίδι το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος... 

Το επισκέφτηκα δυο φορές το Σαββατοκύριακο, παρακολουθώντας ξεναγήσεις και εκδηλώσεις. Είναι σχεδόν έτοιμο να παραδοθεί στο κοινό, ακριβώς στους προκαθορισμένους χρόνους του.  Το διπλό κτιριακό συγκρότημα που θα στεγάσει τη νέα Εθνική Βιβλιοθήκη και τη νέα Εθνική Λυρική Σκηνή της Αθήνας εντυπωσιάζει τον επισκέπτη.

Μια λωρίδα θάλασσας μπροστά στα κτίρια της Εθνικής Βιβλιοθήκης & της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. ‪#‎speechless‬ ‪#‎renzopiano‬

**

Περπάτησα σε όλη την έκταση του, παρακολούθησα ξεναγήσεις στα κτίρια και συναυλίες, επισκέφτηκα την εικαστική έκθεση "Φως και Χρώμα Ελληνικό στη Ζωγραφική του Τέτση", ξάπλωσα στο γρασίδι του, περπάτησα στους κήπους του, ατένισα από ψηλά τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα από τον Πειραιά μέχρι το Λυκαβηττό και την Ακρόπολη. Πρόκειται πραγματικά για ένα στολίδι, που το ελληνικό δημόσιο δε θα μπορούσε ποτέ να κατασκευάσει. Το ερώτημα πλέον είναι κατά πόσο θα μπορέσει το δημόσιο να το συντηρήσει, αλλά και εμείς οι πολίτες να το σεβαστούμε πραγματικά.

Παρακολούθησα ξενάγηση στο εσωτερικό της νέας Εθνικής Βιβλιοθήκης. Όποιος αγαπά τις βιβλιοθήκες και γνωρίζει σε ποια κατάσταση βρίσκονται στην Ελλάδα, δε γίνεται να μην εκστασιαστεί - αντικρίζοντας αυτό το καινούργιο κτίριο. Πόσο μάλλον αν γνωρίζει σε τι δύσκολες συνθήκες λειτουργούσε η ΕΒΕ τα τελευταία χρόνια...

Το νέο κτίριο είναι σχεδιασμένο με δυνατότητα φιλοξενίας μέχρι και 3 εκατομμυρίων βιβλίων και με ειδικά διαχωρισμένους χώρους ανάλογα με τις κατηγορίες κοινού. Χώρους για τα παιδιά "μικρούς" αναγνώστες, για ερευνητές, για φοιτητές, για ηλικιωμένους κλπ. 

Σύγχρονη βιβλιοθήκη, απόλυτα εντυπωσιακή. 

Ένα ζωντανό όνειρο για τους λάτρεις των βιβλιοθηκών.

Μέσα στο κτίριο όλα μύριζαν καινούργιο. 

Το κτίριο είναι σχεδιασμένο να υποδέχεται το ηλιακό φως εσωτερικά. Διαθέτει μοντέρνα, ευχάριστη και πολύχρωμη επίπλωση. Δεν παραπέμπει σε κάποιο περιβάλλον "μουσείου", αντίθετα σε προδιαθέτει να αισθανθείς θετικά, όμορφα, άνετα.  

Παράλληλα είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις της νέας ψηφιακής εποχής. 

Ένα κτίριο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του επισκέπτη.

Αγορά• κοινός τόπος συνάθροισης μεταξύ της ΕΒΕ και της ΕΛΣ. 

‪#‎snfcc‬ ‪#‎lookingdown‬ ‪#‎snfccmetamorphosis‬ ‪#‎renzopiano

**‬

O διάσημος Ιταλός αρχιτέκτονας Renzo Piano, ονόμασε το χώρο ανάμεσα στα δύο κτίρια «Αγορά», με σκοπό να αποδώσει και να τονίσει την αρχαιοελληνική έννοια, θέλοντας να γίνει ένας κοινός τόπος συνάθροισης και σημείο έλξης των Αθηναίων. 

Το έργο κόστισε 560 εκ. ευρώ, δούλεψαν σε αυτό περίπου 6.500 άνθρωποι και ολοκληρώθηκε σε 10 χρόνια. Τα συναισθήματα που ένιωσα περιδιαβαίνοντας το, ήταν σίγουρα από τη μια χαρά και αισιοδοξία, μα από την άλλη ανασφάλεια για το αν θα μπορέσουμε να σταθούμε άξιοι να το εκμεταλλευτούμε και να το σεβαστούμε. 

Οι φόβοι, οι σκέψεις, οι ενδοιασμοί είναι πολλοί και φοβάμαι όχι αβάσιμοι. 

Τι να πρώτο θαυμάσεις; 

Το τεχνητό κανάλι 400x30 μ., ακριβώς μπροστά από τα κτίρια της ΕΒΕ και της ΕΛΣ,

 όπου μπορούν να διεξαχθούν μέχρι και ιστιοπλοϊκοί αγώνες; 

Τα προσεγμένα υλικά κατασκευής (πεντελικό μάρμαρο, ξύλο, μπετόν, γυαλί, ); 

Το πάρκο των 170 στρεμμάτων με μεσογειακή βλάστηση, το οποίο σχεδίασε η Ντέμπορα Νέβινς και συναγωνίζεται σε έκταση τον Εθνικό Κήπο;  Στην ξενάγηση ειπώθηκε ότι ήδη τα τελευταία μόλις δυο χρόνια έχει αλλάξει η πανίδα της περιοχής. 

Ναι το έργο είναι φοβερό και σχεδόν έτοιμο. Πρόκειται για ένα έργο μεγάλης εξωστρέφειας, μα και δυναμικής καθώς συνδυάζει όπερα, βιβλιοθήκη, κάτι που σημαίνει και κέντρο έρευνας, πάρκο και ευρύτατη φύση δράσεων σχεδιασμένων για ενεργούς πολίτες. Ίσως αυτή η δωρεά από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος να έχει τη δύναμη να αναδιαμορφώσει την ποιότητα της ζωής μας, να αλλάξει τη ζωή της πόλης.  Η ουσιαστική και μόνη ανάπτυξη μιας χώρας ξεκινά από τη δημιουργία βιβλιοθηκών, κέντρων πολιτισμού και γνώσης. Αυτά προκαλούν την όποια μορφή αναγέννησης. 

Μπορεί αυτό το έργο να αποτελέσει αφορμή να ενταχθεί το βιβλίο, η όπερα, οι τέχνες, ποικίλες προσεγμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις μέσα στη ζωή μας;

Η Αθήνα διψά για το έργο. Το χρειάζεται. 

Πόσο όμως εφικτό είναι να συντηρηθεί και να αναγεννήσει ένα όραμα, ειδικά τη συγκεκριμένη στιγμή, με βάση τις δυσκολίες που βιώνει η χώρα μας;  

Εξαιρετική η εικαστική έκθεση με έργα του Τέτση. 

Ανοικτή στο κοινό έως και τις 31.07.2016.

Ελεύθερη είσοδο

**

Στιγμές απλά αναλογιζόμενη ότι η Εθνική Βιβλιοθήκη για ένα διάστημα αδυνατούσε να πληρώσει το ρεύμα στο κτήριο της, αναρωτιέμαι πραγματικά πως θα σηκώσει το βάρος της συντήρησης ενός τόσο θαυμάσιου μα όμως τιτάνιου έργου. Όπως και η Λυρική.

Ηλιοβασίλεμα από το "Φάρο",

 το πιο ψηλό σημείο του ΚΠΙΣΝ.

Ας ήρθε για να μείνει & 

να αναδιαμορφώσει την πόλη και τις ζωές μας... #wishfulthinking #snfcc

**

Πέρα από τους προβληματισμούς, όλοι εμείς είμαστε οι πρώτοι που θα πρέπει να διεκδικήσουμε, αυτό το στολίδι να μπει στις ζωές μας ουσιαστικά. Εμείς θα πρέπει πια ν' αφήσουμε τη μουρμούρα, τη μεμψιμοιρία, τη γκρίνια. Εμείς να το χαρούμε, να το προστατεύουμε και να διεκδικήσουμε τη νέα Εθνική Βιβλιοθήκη, τη νέα Λυρική Σκηνή και πράσινο στην πόλη. Εμείς θα πρέπει να το σεβαστούμε, να απαιτήσουμε την καθαριότητα και το σεβασμό στο περιβάλλοντα χώρο. Αυτά είναι στοιχεία που δεν τα θεωρούμε αυτονόητα στην καθημερινότητα. Ο πολιτισμός από εκεί όμως πρώτα πάντα ξεκινά. 

Δε θέλω να γράψω ότι "αμφιβάλλω", θα γράψω όμως ότι φοβάμαι - ειδικά μετά και από την εμπειρία του 2004 - εάν θα μπορέσει να είναι λειτουργικό το ΚΠΙΣΝ. Ενδοιασμοί υπαρκτοί και ρεαλιστικοί. Μα ας ξεκινήσουμε από την προσωπική ευθύνη του καθένα μας.

Πριν αλλάξεις τα μυαλά των άλλων, προσπάθησε να αλλάξει πρώτα το δικό σου μυαλό.
Εύχομαι το ΚΠΙΣΝ να ήρθε για να μείνει και να αναδιαμορφώσει τις ζωές μας. 

Ένα σαββατοκύριακο στην Αίγινα!

Το καλοκαίρι είναι εδώ. Ήδη αυτές τις μέρες διανύουμε τον πρώτο καύσωνα... 

Τι καλύτερο από μια ημερήσια ή διήμερη εξόρμηση σε κάποιο από τα κοντινά νησιά στην Αθήνα.

Είμαστε τυχεροί να ζούμε σε μια πανέμορφη χώρα που εμφυσά συνεχώς ζωή...

Καθώς σαλπάραμε προς την Αίγινα, ένα κοπάδι γλάρων ταξίδευε παράλληλα μαζί μας.

Το ίδιο και στο ταξίδι της επιστροφής προς τον Πειραιά, όπου είχαμε συνοδοιπόρους εκτός από τους ελεύθερους, ταξιδιάρικους γλάρους και ένα εκθαμβωτικό ηλιοβασίλεμα. 

Η Αίγινα δε φημίζεται για τις παραλίες της, όσο άλλα νησιά, 

μα σε αποζημιώνει με τις όμορφες διαδρομές της...

Από την πόλη ακολουθήστε την παραθαλάσσια διαδρομή (προς τις παραλίες Μαραθώνα, Πέρδικα, Αιγινίτισσα κλπ) και απολαύστε τις βόλτες...

Θα κάνετε και τις βουτιές οπωσδήποτε...

Must στάση στο Ναό της Αφαίας

Ο καλύτερα διατηρημένος αρχαϊκός ναός σήμερα στην Ελλάδα.

Για το Ναό της Αφαίας όμως, μιλήσαμε στην προηγούμενη ανάρτηση, 

δες πιο αναλυτικά εδώ

.

Αν θες βέβαια μπορείς να κάνεις μια στάση και στο Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου.

Πρόκειται για ένα μεγαθήριο... το λες μαρμάρινο παλάτι...

Ένα κεράκι, μια ευχή μπορείς να την αφήσεις.

Ο Άγιος Νεκτάριος είναι συνυφασμένος με το νησί.

Η ιστορία της Αίγινας είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον Καποδίστρια. Τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας και ένα από τους πιο άξιους πολιτικούς που υπήρξαν σε αυτό τον τόπο. 

Η παρουσία του είναι έκδηλη παντού στο νησί. Έχει αφήσει μεγάλη παρακαταθήκη.

Ευχάριστη έκπληξη ήταν η παραπάνω ζωγραφιά του Καποδίστρια που αντίκρισα σε τοίχο της πόλης, καθώς τριγύριζα στο λιμάνι.

Οι βόλτες στο λιμάνι και στα σοκάκια της Αίγινας, αξίζουν πιο πολύ στο νησί. 

Αίγινα, Ιούνιος 2016

Βράδυ στα σοκάκια της.

"Συλλογίζομαι την Αίγινα – το σπίτι, τον ήλιο, τη μπλάβη θάλασσα – και λέω τί τέρας πρέπει να ’ναι ο άνθρωπος, τι άπληστο θεριό η ψυχή, για ν’ αφήνει τέτοια ανεχτίμητα αγαθά και να περιπλανιέται μακριά, μέσα στη βροχή και στην ομίχλη" 

Νίκος Καζαντζάκης (Λονδίνο, 2 Ιουλίου 1939).

Φως και θάλασσα. Το καλύτερο γιατρικό.

Να έχουμε ένα όμορφο καλοκαίρι!