14 Απριλίου 2017

Θα υπήρχαν ποτέ Θεοί χωρίς Ιούδες;


Πάσχα, 2017. Για πρώτη φορά στην Αθήνα. 


Όπως ο έρωτας μαθαίνει τη ζωή, έτσι την έμαθα και έτσι έζησα. Δεν είναι προδοσία η αγάπη. Ή είναι προδοσία η αγάπη. Πάντως είναι σίγουρα αγάπη. Κι σίγουρα μόνο όσοι μπορούν να προδώσουν, μπορούν να ισχυριστούν πως πολύ, πάρα πολύ αγάπησαν. Και φταίνε. Και επιμένουν. Και Πάσχα κάνουν την ευχή "τον έρωτα θυσία". Συ είπας. Ακόμα πονάει η τελευταία φράση σου. Αφού εσύ με έβαλες να σε ακολουθήσω και να σε αγαπήσω. Αφού εσύ με έβαλες να σε προδώσω. Γιατί τώρα με περιπαίζεις; Γιατί αφήνεις να με περιφρονούν; Γιατί δε λες από εκεί ψηλά που κρέμεσαι την αλήθεια; Γιατί δεν διηγείσαι την προδοσία αλλιώς; Σαν να είναι της αγάπης η απαραίτητη συνέχεια. Το διαβατήριο για να μπει κανείς στο θέρος. Σε μια ζωή που πριν καεί, ετοιμάζεται, προδίδει και μαθαίνει. Απόψε τα έπαιξα όλα για όλα. Και τη ζωή μου την τωρινή και τη μετά θάνατον. Και κυρίως αυτό που φοβόμουν πάντα: Την αγάπη. Για τριάκοντα. 


Μεγάλη Πέμπτη στη σκιά της Ακρόπολης. 
Εξαρχία Παναγίου Τάφου, Πλάκα.

Λες και θα σπάσει το στήθος σου ξυπνάς κάθε πρωί αμετανόητος Ιούδας. Λες θα ξεφύγω εφέτος. Δε θα προδώσω ούτε θα προδοθώ. Φέτος λες θα γλιτώσω. Γελιέσαι. Ετοιμάζεις το ίδιο παιχνίδι στα κρυμμένα σου δάκρυα. Σε όσα δεν ομολόγησες, σε όσα κρύβεις πίσω από βιαστικά αγκαλιάσματα. Ελπίζεις στην αγάπη. Πώς να ξεφύγεις; Σήκω. Και ετοιμάσου. Συνέχισε να αναπνέεις. Όσο είσαι ζωντανός έστω και κρεμασμένος θα ζω και εγώ. Μόλις ξεψυχήσεις θα κρεμαστώ. 

Τον Ιούδα διάλεξες φέτος να πει την ιστορία. Αυτόν που όλοι λιθοβολούν και φτύνουν. Τον μόνο που αγάπησε πραγματικά και ταπεινώθηκε όσο κανείς. Εκείνον που διάλεξε τον έρωτα σαν τον προηγούμενο του θανάτου σκαλί. Αν ήταν ένας φτηνός απατεώνας θα ζούσε ακόμα και θα χαιρόταν τα τριάκοντα. Αυτός διάλεξε να ακολουθήσει το θεό του. Γιατί δεν αντέχει ούτε στιγμή άδεια την αγκαλιά του και τη ζωή του νεκρή από παράφορα αισθήματα. Αλίμονο. Θα υπήρχαν ποτέ Θεοί χωρίς Ιούδες;

(Σκόρπια αποσπάσματα από "Το ημερολόγιο μιας αθέατης εβδομάδας - Μ.Παρασκευή” του Μενέλαου Καραμαγγιώλη)

Καλή Ανάσταση! 

18 σχόλια:

Mariela είπε...

Μένω σιωπηλή στο υπέροχο κείμενο και βαθύτατα σκεπτική!
Καλή Ανάσταση σου εύχομαι από καρδιάς!

ξωτικό είπε...

Ωραίο ερώτημα !!!
Απάντηση δεν έχω , μόνο ανθρώπινες πολλές ευχές αγάπης κοριτσάκι μου .
Καλή ανάσταση με... αναστάσιμες σκέψεις απο τα βάθη της καρδιάς μου !

Roadartist είπε...

Να είσαι καλά Μαριέλα μου, Καλή μας Ανάσταση! <3

Roadartist είπε...

Ξωτικούλι μου, ευχαριστώ πολύ.
Καλή μας Ανάσταση, φιλαράκι μου καλό.

Μηθυμναίος είπε...

Αναστάσιμα αισθήματα και συναισθήματα να πλημμυρίζουν την καρδιά και την ψυχή σου, Μαίρη!
Καλή κι Ευλογημένη Ανάσταση και Καλό Πάσχα!

Roadartist είπε...

Μηθυμναίος: Καλή Ανάσταση Στράτο μου σε σένα και στην οικογένεια σου, σε όλους μας! Σε ευχαριστώ!

BUTTERFLY είπε...

Καταπληκτικο κειμενο!
Χριστος Ανεστη!!!

Roadartist είπε...

@butterfly: Επίσης, χρόνια πολλά!

thinks είπε...

Και βέβαια υπάρχουν θεοί που δεν χρειάστηκαν Ιούδες. Ο δικός μας είναι ο μόνος, από όλους τους θεούς που δημιούργησαν οι διάφοροι πολιτισμοί ανά τους αιώνες και τις γεωγραφικές περιοχές καθ' ομοίωσή τους, που χωρίς Ιούδα και Πιλάτο, και αργότερα Σαούλ/Παύλο, θα είχε μείνει ένας ασήμαντος Γεσουά από τον μικρό οικισμό της Ναζαρέτ. Και ίσως ο Ναζαρηνός και ο Ισκαριώτης να το είχαν κατανοήσει πολύ καλά το θέμα από πριν :-)

Τέλος πάντων, όπως είπε και ο Καζαντζάκης στην Αναφορά, ο Χριστός ανασταινεται κάθε μέρα! Χριστός Ανέστη!

Roadartist είπε...

@ Thinks: Καλημέρα Δημήτρη. Το κείμενο βέβαια είναι λογοτεχνικό, όχι ιστορικό. Καθόλου τυχαία μπορεί να μην είναι η "ύπαρξη" της προδοσίας στην "ιστορία" του Ιησού. Ως δίδαγμα βέβαια είναι εξαιρετικό, που άλλωστε ολόκληρη η διαθήκη έτσι δημιουργήθηκε με τη λογική διδαγμάτων. Όποιο μυαλό (όποια μυαλά) κ αν έγραψαν αυτά τα κείμενα, το μόνο βέβαιο είναι ότι είχανε μεγάλη ευφυΐα. Χρόνια πολλά. :)

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Τέλειο δέσιμο κειμένου και εικόνων!!!!Αναστάσιμες ευχές Roadartist

Roadartist είπε...

Ευχαριστώ πολύ Χαρά! Χρόνια σου πολλά!

Άστρια είπε...

Σίγουρα, είναι τόσες οι απόψεις για τον Ιούδα όσες και οι μορφές της προδοσίας ή του πεπρωμένου ενός θνητού...

Μία ποιοτική ανάρτηση με την επιλογή ενός κειμένου που δεν μπορείς να το διαβάσεις παρά με μικρές παύσεις και σκέψη.

Όμως από όλες τις στιγμές τις αληθινές ή διαφορετικά ερμηνευμένες στη Διαθήκη που μας αφέθηκε, ας μας μείνει το δίδαγμα της Αγάπης και της Ελπίδας. Είθε!


Πάντα σ' ευχαριστώ!
Και πάντα με αγάπη!

Πουπερμίνα είπε...

Δεν το γνώριζα αυτό το κείμενο και σας ευχαριστώ θερμά για τις συστάσεις.
Ταιριαστό με την ανηφόρα της φωτογραφίας που διαλέξατε.

Roadartist είπε...

@ Αστρια: Χαίρομαι που σε βλέπω εδώ άστρια, ευχαριστώ για το σχόλιο, μακάρι οι άνθρωποι να κράταγαν αυτό που κάθε θρησκεία: Την αγάπη και την Ελπίδα και μακάρι για αυτό να αγωνιζόμασταν σε κάθε μέρα μας. Εγώ σε ευχαριστώ! Ανταποδίδω με αγάπη!

Roadartist είπε...

@ Πουπερμίνα : Να είστε καλά, χαίρομαι!

astromonos είπε...

Γεια σου! Θα πιούμε τελικά εκείνον τον καφέ;

Αν θέλεις, επικοινώνησε στο mail μου.

Ευχαριστώ.

astromonos

Roadartist είπε...

Καλημέρα! Ίσως ακουστεί αστείο αλλά δε βρίσκω εμαιλ στο blog σου :))
Ναι είναι καιρός να πιούμε εκείνον τον καφέ :)

Related Posts with Thumbnails