4 Δεκεμβρίου 2016

πάλι εδώ



Πλατεία Ψηλά Αλώνια, Πάτρα 
- ακριβώς μια εβδομάδα πριν -

Φθινοπωρινά σοκάκια
Γαλάζιο 
Αλάμπρα
...τότε...
...τώρα...
"ενοικιάζεται το παρόν"
Σ' όλη την Ελλάδα, δίπλα από τα απομεινάρια αρχαίων βλέπεις και μια γάτα.
Τυχαίο; Δε νομίζω...

Υπάρχουν κάποιες πόλεις που μιλάνε μέσα σου με ιδιαίτερο τρόπο. Γιατί τις έχεις συνδυάσει με ανθρώπους και συγκεκριμένες στιγμές σου. Μια τέτοια πόλη είναι για μένα η Πάτρα. Αυτό το γράφω δίχως να τη γνωρίζω σε απόλυτο βαθμό. Καθώς την έχω τριγυρίσει κάτω από συγκεκριμένες περιστάσεις. Εδώ ζούσε και ένας από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους, που έφυγε όμως νωρίς. Έκτοτε όποτε πάω είναι έντονη η απουσία του. 

Το προηγούμενο σαββατοκύριακο βρέθηκα στην Πάτρα, είχα να πάω από το 2011, ακριβώς πριν 5 χρόνια. Προσπάθησα να γράψω ένα κείμενο για την ορκωμοσία του μεταπτυχιακού, αλλά τελικά δεν ήταν τόσο εύκολο. Έγραφα και έσβηνα συνέχεια τις λέξεις. Είναι ότι συνέβησαν τόσα πολλά τα προηγούμενα χρόνια.  Από την όλη πορεία, θα κρατήσω την εμπειρία, τον κόπο, τα σαββ/κα και τις αργίες που αφιερώνονταν στο διάβασμα και στην έρευνα. Πολύ γράψιμο, με άλλο τόσο σβήσιμο. Τους ανθρώπους που μου έκλεισαν την πόρτα, μα και εκείνους που με άφησαν να αισθανθώ τι σημαίνει δικαίωμα στο όνειρο και στη μετεκπαίδευση ειδικά σε μια χώρα που βρίσκεται συνέχεια πριν από το γκρεμό. 

Τις τρεις υποτροφίες σερί που μου εξασφάλισαν την ευκαιρία να ολοκληρώσω ένα μάστερ με μηδενικά δίδακτρα. Τη χαρά της Γενναδείου. 

Τι έχασα, τι κέρδισα. Η αλήθεια είναι πως ο χρόνος ήταν τόσο ελάχιστος που έχασα κάποια άλλα πράγματα, όμως κέρδισα σίγουρα αλλού. Από αυτή την οπτική, άξιζε το πολύχρονο ταξίδι. Που εστιάζω; Στους ανθρώπους που στάθηκαν στο πλάι μου, με στήριξαν και με εμψύχωσαν.  Σε εκείνους που τόνιζαν τη σημασία αυτού του στόχου, όταν εγώ η ίδια έχανα το νόημα. Και ήταν δίπλα μέχρι το τέλος. Έγραψα κάτι τις προηγούμενες μέρες, θα το επαναλάβω εδώ: "Είμαστε οι προσθέσεις και οι αφαιρέσεις μας. Συναθροίσεις των στιγμών μας. Γι' αυτό μη ξεχνάς• μόνο αυτή η στιγμή υπάρχει, έχεις αυτό το "τώρα" και τίποτα άλλο. Όλα τελειώνουν κ όλα αρχίζουν εδώ." 


18 σχόλια:

sofia είπε...

Σου εύχομαι να ανοίγεις τα φτερά σου και να πετάς πάντα ψηλά, όσο ψηλά μπορείς, αλλά με ταπεινότητα.

ξωτικό είπε...

Eντάξει ....τώρα μόνο... " μάτια βουρκωμένα θησαυρέ μας " μπορώ να πω όπως είπα και τότε (5!!!!! ;;; χρόνια πριν , απίστευτο μου φαίνεται ) αλλά σε υπερθετικό βαθμό σήμερα .

Καλορίζικο κοριτσάκι μου και την δύναμη που πήρες απ'όλο αυτό τον άθλο ίσως δεν μπορείς τώρα να την καταλάβεις ,κι όμως σ'εμάς είναι ήδη ορατή .

(Και το σημερινό όπως και το παλιό κείμενο απ'τα ποιό δυνατά σου ,τυχαίο ; )

Η νίκη όσο κι αν δεν έχει την γεύση που φαντάστηκες είναι πάντα νίκη !!!

Roadartist είπε...

@ sofia : να είσαι καλά Σοφία μου, σε ευχαριστώ από καρδιάς.

Roadartist είπε...

@ ξωτικό : Σε ευχαριστώ πολύ από καρδιάς για όλα!

Τσαλαπετεινός είπε...

Μπράβο! Χίλια μπράβο!

Roadartist είπε...

@ Τσαλαπετεινός : Να είσαι καλά τσαλαπετεινέ, σ' ευχαριστώ πολύ.

Κατερίνα Τοράκη είπε...

Καλή συνέχεια τώρα!
Όταν δημοσιοποιηθεί η διατριβή σου, να τη διαβάσουμε κι εμείς;

Κωνσταντινος είπε...

Τι ωραιες φωτογραφιες, κουκλα η Πατρα. Ελπιζω κ οσοι μενουν εκει κ ασφυκτιούν να περασουν να δουν τις φωτο σου να ανασανουν να τη δουνε με αλλα ματια μετα.
Καλη συνεχεια!

Roadartist είπε...

@ Κατερίνα Τοράκη: Βεβαίως. :) Θα στη στείλω με email!

Roadartist είπε...

Κωνσταντίνε είναι πανέμορφη πόλη!

thinks είπε...

Αν κατάλαβα καλά, τώρα είναι μια από εκείνες τις στιγμές στην ζωή που μόνο συγχαρητήρια μπορεί να σου πει κανείς, αγαπητή μου Roadartist. Συγχαρητήρια γιατί πήρες μια απόφαση και την ακολούθησες, και την κυνήγησες, κόντρα σε καταστάσεις που υποθέτω θα είχαν λυγίσει κάμποσους άλλους, και την έκανες δική σου. Τι άλλο ωραιότερο έχει κανείς στην ζωή, πέρα από εκείνους που αγαπάει και τον αγαπάνε, από το να μπορεί να χαμογελάσει και να πει «κατάφερα εκείνο που ονειρεύτηκα». Και όσα τέτοια φτάνει κανείς, τόσα πολλαπλάσια φαίνονται πιο εφικτά για το μέλλον :-)

Κατερίνα Τοράκη είπε...

Σ' ευχαριστώ Μαρία!

Roadartist είπε...

Thinks, η αλήθεια είναι ότι όντως το ακολούθησα πέρα από τις δυσκολίες και τα εμπόδια, έφτασε στο τέλος. Να είσαι καλά Δημήτρη μου, η προσπάθεια δε σταματά, ευχαριστώ.

Roadartist είπε...

Καλημέρα Κατερίνα :)

Thalassenia είπε...

Μπράβο κορίτσι μου!!!! Όταν επιτυγχάνουμε τους στόχους μας μεςα απο δυσκολίες αξίζουν πολλαπλά συγχαρητήρια!!!! Μπορείς να ειςαι υπερήφανη
Φιλια Θαλασσενια

Memaria είπε...

Πολλά συγχαρητήρια και καλή συνέχεια σε ό. τι κάνεις!
Λάτρεψα τις φωτογραφίες σου...απόλυτα φθινοπωρινές και πόσο όμορφες!

Roadartist είπε...

@ Thalassenia: Ευχαριστώ πάρα πολύ θαλασσένια μου, από καρδιάς.

Roadartist είπε...

@ Μemaria: Να είσαι καλά Μαρία, ευχαριστώ.

Υγ χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν οι φωτογραφίες. :)

Related Posts with Thumbnails