1 Φεβρουαρίου 2012

είχα ένα όνειρο

Υπάρχουν πολύχρωμα όνειρα που σαν μπαλόνια συνεχώς ταξιδεύουν... 
Είχα ένα, δικό μου και εγώ,
παράξενο, κόκκινο
ερχόταν κάθε πρωινό έξω από το παράθυρο μου...
Το συμβούλευα να απομακρυνθεί 
να φύγει όσο γίνεται πιο μακρυά από εμένα
...μα αυτό ατίθασο,
έκανε του κεφαλιού του...
"εγώ εδώ θα μείνω κοντά σε σένα
ότι και αν λες τώρα εσύ"
...έτσι το έπαιρνα μαζί μου
έβγαινα στην πόλη...
...έτρεχα, προσπαθούσα, μάτωνα,
κουβαλούσα και αυτό μαζί μου.
Κάποιοι κατάλαβαν πως κινδυνεύει...
και προσφέρθηκαν κάποιες στιγμές
να μου το προστατεύσουν...
Πάλεψα κόντρα στους καιρούς, στους ανέμους
γαντζώθηκα, σιωπηλά, αληθινά για να μην το αφήσω...
...Υπήρξαν φορές, πραγματικά υπήρξαν
που πλησιάσαμε 
στο να εκπληρωθούν οι ευχές μας,
σαν όνειρο φάνταζε το όνειρο μας...
 Μα οι καιροί γίνανε σκληροί
οπότε είπα θα το παρατήσω
Πήγαινε αλλού!
"Δε με αγγίζει καθόλου
η απατηλή τους λάμψη!"
Με ακολουθούσε.
Θέλησα να το απελευθερώσω
να του εξηγήσω πως εδώ δε θα ευτυχίσει.

Τίποτα εκείνο
ενώ το σκοτώνουν 
σκληρά, άδικα, αιματηρά
θέλει παράλογα να ζήσει.
Οπότε μάλλον
ίσως, μπορεί,
να φύγουμε κάποτε μαζί
προς τα εκεί 
που τα όνειρα ζουν
ίσως συναντήσουμε άλλα όνειρα
και ζήσει ευτυχισμένο


Οι φωτογραφίες και η σκηνή (*κλείσε τη μουσική για να τη δεις*) είναι από την ταινία : Le ballon rouge (1956)  

86 σχόλια:

artion είπε...

To xenixtame...alla an einai gia na moirazese tetoia oneira, xalali :)

kovo voltes... είπε...

Μακριά, στο άπειρο, με χρώματα για φτερά...Υπέροχα γλυκιά ανάρτηση, γεμάτη αισιοδοξία...;)

Hfaistiwnas είπε...

Το όνειρό σου, η ελπίδα σου! Σε κανενός τα χέρια!!!

Μηθυμναίος είπε...

«σαν όνειρο φάνταζε το όνειρο μας...»
Είδες τι κάνει κανείς για ένα όνειρο;

Ωχ... δεν είπα καλημέρα... Καλημέρα!!! Και καλό μήνα!

voulaki είπε...

Πανέμορφη ανάρτηση...!
Τα όνειρά μας πάντα μας ακολουθούν σιωπηρά. Δεν ζητούν πολλά, μόνο αυτό: Να ακούσουμε αυτό που θέλει ο μέσα εαυτός. Δεν αξίζει και αυτός ''λίγο'' χώρο στη ζωή μας??

Καλό μήνα και καλώς σε βρήκα!
Υπέροχος ο χώρος σου! :-)

ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ είπε...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

ΟΣΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ, ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ, ΟΣΟ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΜΗ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ, ΤΟΤΕ ΟΛΑ ΑΚΟΜΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΑ!

ΟΠΤΑΣΙΑ ΑΡΤΙΣΤ!

ξωτικό είπε...

zήτωωωωωω η επανάσταση της αισιοδοξίας !!!
Καλό μήνα ονειρεμένο αρτιστούλι !!

dimitris είπε...

Roadartist καλημερα, το διαβασα στο ιστολογιο του αναρχογατιου και το απολαυσα στο δικο σου, ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΟΤΑΤΟ, ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ, ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΠΑΝΩ...

Seagull είπε...

...Μου θύμισες, καλή μου καλλιτέχνιδα, με τα χρωματιστά μπαλόνια σου, μια πολύ παλιά μου ανάρτηση (αυτή: http://seagullstefanos.blogspot.com/2007/12/blog-post.html), όπου μάλιστα είχες σχολιάσει κι εσύ! Σ' ευχαριστώ! Καλή σου μέρα και καλό μήνα!

Ιω είπε...

Τι εκπληκτική ταινία!

Καλό μήνα

leondokardos είπε...

Πάρα πολύ όμορφη ανάρτηση, όπως πάντα Αρτιστάκι.Όσο για ελπίδα, καμιά φορά σκέφτομαι.... μήπως πλέον δεν πεθαίνει τελευταία!

nikiplos είπε...

καλησπέρα...

από τις κλασσικότερες, ομορφότερες και πιο αισιόδοξες ταινίες που είχα δει από τα φοιτητικά μου χρόνια...

Στο γκρίζο του Παρισιού, το κόκκινο μπαλόνι κάνει σημαντική διαφορά...

Αλλά και ο ουρανός του, που τη νύχτα γίνεται κατακόκκινος καθώς αντανακλά τα φώτα...

πολλές σημειολογικές έννοιες, αλλά το μπαλόνι, το παιδί, το φώς είναι που μετράνε...

city addict είπε...

Me sigkinises.
Na eisai panta kala.

kikop80 είπε...

Γειά σου αρτιστάκι!

Το ξέρω, χάθηκα, αλλά μη ανησυχείς, σε διαβάζω και σε παρακολουθώ.
Προσπαθώ βλέπεις κι εγώ πολύ σκληρά να κρατήσω σφιχτά το μικρό μου όνειρο. Μικρό και ζεστό και τόσο δυνατό. Έτσι είναι. Τα μεγάλα ξεφουσκώνουν γρήγορα ή πετάνε μακριά σου καθώς δύσκολα μπορείς να το κρατήσεις.

Περνάμε δύσκολα που λες, όχι περισσότερο απο άλλους ανθρώπους αλλά προσπαθούμε να μην χάνουμε το χαμόγελο. Ιδίως τώρα έχουμε και ένα μικρούλι μπαλονάκι στην αγγαλιά μας, το οποίο μάλιστα σου στέλνει κι αυτό φιλιά!
:-)))

Καλημέρα και καλό μήνα λοιπόν με ακόμα περισσότερο χαμόγελο!
Αμέ!

Dee Dee είπε...

Γιατι εχω την εντυπωση οτι εδω ειχα ξαναδει το βιντεακι αυτο πριν λιγο καιρο;; Ισως να ηταν αλλου τελικα. Ειναι πολυ συγκινητικο το κομματι αυτο της ταινιας :)

Καλημερα αρτιστακι μου με το κοκκινο μπαλονι σου. Καλο μηνα!!

eleni είπε...

Υπέροχο!
Τα όνειρα επιμένου,ποτέ δεν είναι άπιστα-ας τα ακολουθήσουμε.
Καλό μήνα-φιλιά!

Summertime Blues είπε...

κόκκινο σα μια καρδιά που σ' αγαπάει.
που σπάει όλου του κόσμου το γκρίζο.
καλό μήνα, φιλί.

ANAZHTHΣH είπε...

στην εφηβεία έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο,το αγάπησα ιδιαίτερα...

το γνώρισα και στα ανηψάκια μου

κατά καιρούς το αναζητώ...

¨ζεστή¨ανάρτηση σε κρύους καιρούς

φιλιά

Margo είπε...

Αυτή η ταινία είναι πολύ γλυκιά και τρυφερή. Η ανάρτησή σου όμως,ειδικά την δεδομένη στιγμή, την ξεπερνά! Με ένα μπαλόνι και ένα όνειρο αρκεί να ταξιδέψει κανείς μακριά από την τρέλα; Λέω πως μπορεί, αν έχει καρδιά σαν την δική σου..
Τώρα που ακούω και τη μουσική του Χατζιδάκι ήρθε κι έδεσε:-)
Να σαι καλά Ροντάκι μου...
Φιλάκια

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Το όνειρο που προστατεύεις θα νικήσει .. όπου και αν είσαι θα σε βρει.. θα ενωθεί με τ'άλλα..

Καταπληκτική και αισιόδοξη ανάρτηση!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα και καλό μήνα !
Τι γλυκό πλάσμα που είσαι !!!
Πράγματι όλοι έχουμε ένα όνειρο κι ελπίζουμε να βγει αληθινό...
Θα βάλω τα παιδιά μου να δουν την ανάρτησή σου και θα παρακολουθήσουμε την ταινία !
Εξαιρετικά όλα, όπως πάντα και σ΄ευχαριστούμε!
Eugeniak6

Flora είπε...

Τι τρυφερή ανάρτηση...
Αχ road
μας ξανακάνεις παιδιά...

Ναι, ναι σίγουρα τα έχουμε ανάγκη τα όνειρα.
Τώρα ίσως πιο πολύ από ποτέ...

Φιλάκια πολλά
πολύχρωμα και μουσικά...

Υ.Γ. Σου απάντησα στο σχόλιό σου για τη ρεμπέτικη βραδιά...

Αλήθεια, στον Βαρσαμάκη πήγες;
Εγώ πήγα... και έκανα κι ανάρτηση στο μπαλκονάκι μου...

treno fantasma είπε...

Pws na antexoun euaisthites kardies se toso poli sklires epoxes ?
Eyxaristw pou sunexizeis na anartiseis edw...

zoyzoy είπε...

Γλυκιά μου τα λόγια σου και η μουσική είναι πολύ πιο δυνατά απ'την ταινία.
Δεν ξέρω αλλά συγκινήθηκα διαβάζοντας την ανάρτησή σου.
Ας μείνουν τα όνειρά μας έτσι ζωντανά σαν των παιδιών με έντονα χρώματα και φτερά και πολύ αισιοδοξία και σίγουρα θα μας ανεβάσουν και'μας στον ουρανό!

Καλό μας μήνα με
φιλιά θαλασσινά!

rain είπε...

Όμορφο, τρυφερό, συνάμα συγκινητικό! Ονειρα όνειρα σ'ένα στροβιλισμό πραγματικότητας και ονείρου! τι όμορφο αλήθεια αρτιστάκι μου!

Ερατώ είπε...

Πολύ όμορφο ποστ!
Και υπέροχη ταινία την οποία ελπίζω αν βρω αν ψάξω!

habilis είπε...

Τι ταξίδι !!!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Τι όμορφη ταινία!

Μια ακόμα συμβολή των παιδιών στον πολιτισμό μας: οι ταινίες "τους" μας κάνουν καλύτερους:-)

Roadartist είπε...

@ artion : Δε ξέρω αν είναι καλό, αλλά αυτή την περίοδο όντως το ξενυχτάμε. Μα μη φανταστείς, στο σπίτι κυρίως :)

Roadartist είπε...

@ kovo voltes... : Να είσαι πάντα καλά, μακριά. Όπως μπορούμε. Καληνύχτα!

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : Όλο σου το σχόλιο ήταν σαν συμβουλή. Σε ευχαριστώ ηφαιστίωνα μου. Πραγματικά υπέροχο γιατί βγήκε αυθόρμητα από την καρδιά σου, καληνύχτα.

Roadartist είπε...

@ Μηθυμναίος : μου άρεσε που ξεχώρισες αυτή τη φράση! Καλό μήνα και από μένα νησιώτη μας :)

Roadartist είπε...

@ voulaki : Πιστεύω πως αξίζει όσο τίποτα άλλο, να κάνουμε 'χώρο' για το όνειρο στη ζωή μας. Διαφορετικά χωρίς αυτό, τι αξία μπορεί να έχει η ζωή; Σε ευχαριστώ για το πέρασμα και για τα λόγια σου. Καλώς όρισες :)

Roadartist είπε...

@ ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ : Όσο ακόμη! Καλό σου βράδυ!

Roadartist είπε...

@ ξωτικό : Είπαμε :) ο καθένας μας όπως το βλέπει, όπως το εκλαμβάνει, όπως το αισθάνεται :) Ζήττττττωωωωω τουλάχιστον για αυτή την εποχή, είναι αρκετά επαναστατικό αυτό το "ζήτω". Καληνυχτούδια και από εδώ!!!

Roadartist είπε...

@ dimitris : Ευτυχώς που μου το είπες. Πέρασα αυτό το blog στην παρακολούθηση στο reader. Από ότι πρόσεξα αναδημοσίευσαν το συγκεκριμένο post και άλλα blogs. Τα ευχαριστώ. Ιδιαίτερα εσένα Δημήτρη για τα λόγια σου και που το ένιωσες. Καλό μας ξημέρωμα.

Roadartist είπε...

@ Seagull : Ημερομηνία ... 2007!!! Πρέπει να ήταν οι πρώτες, πρώτες μέρες μου ως blogger, εδώ ανάμεσα σας! Πολύ ευχάριστη έκπληξη. Είδες η αξία όταν τα "γραπτά μένουν"; Καλό μας ξημέρωμα :)

Roadartist είπε...

@ Ιω : Πραγματικά! Γιατί σήμερα δεν βγαίνουν πλέον ταινίες με τόσο αληθινό συναίσθημα; Η εποχή μάλλον το έχει αποβάλλει και αυτό...

Roadartist είπε...

@ leondokardos : Πίστεψε με lionheart δεν είμαι η κατάλληλη για να απαντήσω στο ερώτημα σου. Λες; Μπορεί, ειλικρινά δεν ξέρω... Καλό ξημέρωμα, σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου.

Roadartist είπε...

@ nikiplos : Να μην έχω περπατήσει ακόμη σε αυτή την πόλη... να μην έχω χαθεί στα στενά της.. με μουσική στα αυτιά, να μην έχω μπερδευτεί σιωπηλή ανάμεσα στους περαστικούς, να μην έχω πει καφέ στα μπιστρό της, να μην έχω χαθεί με τις ώρες στα μουσεία της, να μην έχω ερωτευτεί άγνωστους και να μην έχω γαμώτο φωτογραφίσει δρόμους της... Και το χειρότερο με όλα όσα γίνονται να απομακρύνεται η ιδέα αυτή. Ελπίζω να μην μετάνιωσες Νικιπλέ μου που ήρθες ξανά Ελλάδα και άφησες το Παρίσι.
Σε φιλώ φίλε μου.

Roadartist είπε...

@ city addict : η αλήθεια είναι πως και εγώ κάπως συγκινήθηκα, απαντώντας τώρα στο παραπάνω σχόλιο, μα και όταν έγραφα αυτό το ποστ.

Roadartist είπε...

@ kikop80 : Που είσαι εσύ;;; Το φαντάστηκα πως έχεις πιεστεί με αυτά που μας συμβαίνουν, για τους περισσότερους πλέον είναι δύσκολα. Να ξέρεις σε σκεφτόμουν. Χαίρομαι πολύ που διαβάζω σχόλιο σου, μα και για τη μικρή σου εξομολόγηση, να δώσεις ένα μεγάλοοοοοοοοο φιλί στο μικρό kikopako και να ανανεώσεις ποστ στο blog σου ΚΑΙ στο δικό του :)
Όπως και να έχει, μου δίνει χαρά ότι με παρακολουθείς έστω και σιωπηλά, καληνύχτες πολλές πολλές!

Roadartist είπε...

@ Dee Dee : Deedeeka δεν θυμάσαι λάθος. Είχα ανεβάσει ένα βιντεοκλίπ ενός τραγουδιού που είχε χρησιμοποιήσει σκηνές από αυτή την ταινία. Ήταν αυτή η ανάρτηση :
http://roadartist.blogspot.com/2010/01/way-on-clouds.html
Καλό ξημέρωμα!

Roadartist είπε...

@ eleni : Όσο μπορούμε, καλό σου ξημέρωμα, και υπομονή με το χιόνι και την παγωνιά!

Roadartist είπε...

@ Summertime Blues : Έχεις δίκιο. Αν μια καρδιά αγαπάει μπορεί να σπάσει το γκρίζο όλου του κόσμου :) Καληνύχτα, καλό μας μήνα!

Roadartist είπε...

@ ANAZHTHΣH : έχουμε ανάγκη όλοι από ζεστασιά. Πολύ όμως. Σε ευχαριστώ πολύ, καληνύχτα :)

Roadartist είπε...

@ Margo : Η δεδομένη στιγμή που τόσο σκληρά, αιματηρά, άδικα κάποιους (αρκετούς) μας πληγώνει. Να είμαστε δυνατοί και πάντα αληθινοί. Δε ξέρω αν ένα όνειρο μπορεί να σε ταξιδέψει και να διαφυλάξει τη ψυχή και το μυαλό σου μέσα σε αυτό τον παραλογισμό που ζούμε... Προσπαθώ :) Σε ευχαριστώ. Ναι το τραγούδι κατά κάποιο τρόπο ταιριάζει... καληνύχτα!

Roadartist είπε...

@ Γιαγιά Αντιγόνη : σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά Γιαγιά Αντιγόνη. Να είσαι πάντα καλά, όλοι να είμαστε καλά, ολόψυχα ευχαριστώ. Καλό ξημέρωμα :)

Roadartist είπε...

@ Ανώνυμος : ...Χαίρομαι που σε άγγιξε... Να είσαι καλά Ευγενία μου, ναι είναι υπέροχη ταινία να τη δεις με τα παιδιά σου, καληνύχτα :))

Roadartist είπε...

@ Flora : Είστε παιδιά :) δε σας ξανακάνω...εγώ!! Παίζεις ΚΑΙ ακορντεόν, φοβερή και τρομερή δασκάλα;;;; Δυστυχώς όχι. Έχασα την συναυλία του Βαρσαμάκη, και είχε την ευγένεια με καλέσει, μα τελικά δεν μπόρεσα να έρθω στο Μουσείο Μπενάκη.

Roadartist είπε...

@ treno fantasma : Σίγουρα δύσκολα!...

Roadartist είπε...

@ zoyzoy : είναι τιμή μου να συγκινείται κάποιος από λόγια, σκέψεις, συναισθήματα μου, και σε ευχαριστώ πολύ για αυτό. Ας ελπίσουμε να αντέξουμε, να έχουμε δύναμη και να μην ξεχάσουμε/ αφήσουμε ποτέ τα όνειρα μας να πεθάνουν. Δε μας αξίζει...Και η δική σου ανάρτηση ήτανε εκτός από συγκινητική, γεμάτη μηνύματα και απαντήσεις στους ανεγκέφαλους που τολμούν να μιλάνε δίχως πρώτα να σκέπτονται.

Roadartist είπε...

@ rain : Βροχούλα σε ευχαριστώ πολύ, μου έδωσες χαρά που σου άρεσε. Καληνύχτα σου, πολλά πολλά φιλάκια.
:)

Roadartist είπε...

@ Ερατώ : Μπορείς να την δεις και στο youtube! Είναι εκεί ανεβασμένη. Πάτα από το βίντεο της ανάρτησης (που είναι το τελευταίο μέρος της ταινίας). Σε ευχαριστώ.

Roadartist είπε...

@ habilis : Στα ουράνια, μακριά από όλους και όλα :)

Roadartist είπε...

@ Διονύσης Μάνεσης : που είναι το σχόλιο μου κε Μάνεση στο blog σας ;;; Χαχααχα μήπως παραήταν επαινετικό για να το δημοσιεύσεις;; Μάλλον αυτό... Οκ, κατανοητό, πάντως ήταν αληθινό! Το ξέρεις! Καληνύχτα!

Thalassenia είπε...

Δεν μπορούμε χωρίς όνειρο, χρωματιστό και ανάλαφρο.
Μας οδηγεί, μας ανεβάζει!!!
Γλυκό και αισιόδοξο μήνυμα.

Φιλιά θαλασσένια.

teleytaios είπε...

RoadArtist, την καλημέρα μου.

Την ταινία δεν την έχω δει ούτε την ξέρω, αλλά η ανάρτησή σου είναι υπέροχη. :)

Roadartist είπε...

@ Thalassenia : ναι έτσι πάει. Να είσαι καλά, καλό σου μεσημέρι.

Roadartist είπε...

@ teleytaios : σε ευχαριστώ πολύ. :) Ας ευχηθούμε να είμαστε καλά, καλό σου μεσημέρι :)

Dee Dee είπε...

Δες κι αυτο οταν μπορεσεις "UP" ( Carl & Elie)

Το ειδα με την μικρη μου και μου εκλεψε την καρδια :)
Θα σου αρεσει, ειμαι σιγουρη :)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Τί να σχολιάσω άραγε πρώτο;
Αυτή την υπέροχη αλληγορική ταινία που κάποτε είχα την ευκαιρία να δώ;
Η αυτήν την υπέροχα αυθόρμητη ανάρτηση που σχεδόν ψιθυριστά εκμυστηρεύεται τις κρυφές σου αγωνίες;
Σημασία έχει όμως πως το αυθόρμητο είναι κι' αληθινό.
Και το αληθινό είναι ουσιαστικό.
Και το ουσιαστικό, είναι το "ήλιον" της ψυχής, που κι' αν ακόμη το περίβλημά της πληγωθεί, αυτό θα της δίνει αέναη ώθηση προς τα ψηλά και τα ψηλότερα...
Σου στέλνω με πολλή αγάπη και το δικό μου το μπαλόνι έξω απ' το μπαλκόνι σου.
Μπορεί να έχει λίγο ξεφουσκώσει, όμως είναι ακόμα κατακόκινο!
Αυτό έχει σημασία μικρή μου!

Άστρια είπε...

Ω, ναι, το γνωρίζω πολύ καλά αυτό το κόκκινο μπαλόνι και είναι πολύ αληθινό, ακόμα όταν κινείται μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας.

Τόσο καλά το γνωρίζω που το νοιώθω και λίγο δικό μου γιατί όπως πολύ καλά θυμάμαι, μου το είχε χαρίσει μία καλή μου φίλη:)

Γιατί αυτό το μπαλόνι παρόλο που είναι μοναδικό μπορεί να το χαρίσει κάθε καλός φίλος!

ανάρτηση - όνειρο

roadartist μου φιλιά πολλα
καλό βράδυ:)

Velvet είπε...

Ειχες ενα ονειρο
Δηλαδη τωρα δεν εχεις
Και ποιο ητανε αυτο...
-

Κατια Μαρκουϊζου είπε...

αχ τι υπέροχο όνειρο με χρώμα και κίνηση !!!!!!!

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Γεμάτο τρυφερότητα κι ελπίδα !!
Ας κάνουμε πολύχρωμα όνειρα μέσα σε τούτη τη γκρίζα πραγματικότητα !!
Ελπίζω να εξακολουθείς να κάνεις όνειρα Αρτιστάκι !! :)
(γιατί γράφεις είχα...)
Κράτα γερά το κόκκινο μπαλόνι σου, μη μασάς !!
και την ποιότητα που αποπνέει το μπλογκάκι σου !!

Να΄σαι καλά
Σαμιώτικους χαιρετισμούς

iLiAs είπε...

τι ωραια μπαλονια!!!

καλο μηνα Αρτιστα! :)

Roadartist είπε...

@ Dee Dee : Deedeeka σε ευχαριστώ πολύ, το είδα, πάρα πολύ γλυκό :) Η αγάπη τα γιατρεύει όλα, και είναι το σημαντικότερο, σπουδαιότερο αγαθό!

b|a|s|n\i/a είπε...

πέρασα για να ταξιδέψω. μακριά από όλα τα δύσκολα. και τα κατάφερες. με τον πιο γλυκό και όμορφο τρόπο. όπως πάντα. να είσαι πάντα καλά μαιρούλα. καλό και όμορφο μήνα! με όνειρα που αλήθειες γίνονται. φιλιά πολλά πολλά!

Roadartist είπε...

@ βιολιστης στη στεγη : Σε ευχαριστώ που με ένιωσες. Αλληγορική ταινία. Κρυφές ενδόμυχες ανασφάλειες και εσύ εδώ φίλη, σχολιάζεις, αν και απέχεις από τα blogs. Χίλια ευχαριστώ. Έχεις δίκιο η ψυχή είναι το πλέον σημαντικό. Και το δικό σου μπαλόνι να ξέρεις είναι ευπρόσδεκτο να κρατήσει παρέα και να εμφυσήσει την δύναμη του, να συνυπάρξει δίπλα στο δικό μου, καθώς θα ανεβαίνουν προς τα πάνω.
Ανταποδίδω την αγάπη, ευχαριστώ, πολλά φιλάκια.

Roadartist είπε...

@ Άστρια : Θυμάμαι την ανάρτηση σε αυτό το blog και το τότε μοίρασμα του ονείρου :) Έχεις δίκιο και δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από τους φίλους. Σε ευχαριστώ :)

Roadartist είπε...

@ Velvet : Πολλές ερωτήσεις κάνετε κύριε velvet! :) Τα όνειρα είναι προσωπικά, δε λέμε τι, για να εκπληρωθούν, σωστά; Όχι, ακόμη εδώ είναι, αφού δεν θέλει να με αφήσει :)

Roadartist είπε...

@ marilise : Σε ευχαριστώ πολύ, καλό μήνα να έχουμε!

Roadartist είπε...

@ Aθηνά : σε ευχαριστώ πολύ Φίλη Αθηνά. Σωστοί οι συνειρμοί σου. Θα προσπαθήσω, παρ' όλη την σκληρότητα της εποχής, να τα κρατήσω γερά και επίσης την ποιότητα εδώ πεισματικά. Πολλούς χαιρετισμούς σε σένα και στο νησί σου!

Roadartist είπε...

@ iLiAs : Καλό μήνα Ηλία μου, επίσης, φιλιά :)

Roadartist είπε...

@ b|a|s|n\i/a : Χαίρομαι που πέρασες. Μη χάνεσαι. Χρειαζόμαστε ο ένας το όνειρο του άλλου, ίσως έτσι γίνεται λίγο πιο όμορφο και το ταξίδι.
Σε ευχαριστώ πολύ Βασίλη, καλό μας μήνα, φιλιά!

karagiozaki είπε...

Κέντησες πολύ όμορφα τις φωτογραφίες με τα λόγια. Πολύ όμορφη και ευρηματική ανάρτηση!
Τέχνη :)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Ε;Τι;
Σχόλιό σου στο μπλογκ μας;;

Βρε παιδί μου, τόσα χρόνια μπλόγκερ και ακόμα λάθος κουμπάκια πατάς;! Σε διαβεβαιώνω ότι δε λάβαμε κανένα σχόλιο. Κάποιο λάθος έκανε ο ( ασυγχώρητος) Μεγάλος Αδελφός. Τι κρίμα!

( Φαντάζομαι θα αναφέρεσαι στην ανάρτηση για τις μέρες βιβλιοθήκης στο σχολείο μας, φανατικό εσὔ παιδί των βιβλίων..)

Τα δε καλά σου λόγια δεν τα φοβόμαστε καθόλου. Όσο και να κοκκινίζουμε, μας έχεις συνηθίσει
:-)

Πολλά φιλιά. Μάλλον θα κάνουμε και ανάρτηση-ρεπορτάζ από τις μέρες αυτές.

thinks είπε...

Υπέροχη σύλληψη! Δεν υπάρχει τίποτα πιο κόκκινο μέσα σην μουντίλλα από ένα όνειρο!

pAnOs είπε...

...το ονειρο ονειρο δεν θελει ...μονο του θα ταξιδευει...και εμεις εκει να το προσμενουμε καρτερικα...παλευοντας με τις δικες μας αληθειες...αχ ποσο θα θελα να μην ειχα ονειρα ...να τα αφησω να πεταξουνε μακρια...να συναντησουνε αλλα ονειρα ...πρεπει να τα απαρνηθω...καθε μερα ολο και πιο κοντα στο ονειρο μου ...να μην εχω κανενα ονειρο πια...


(τι ταινια τι βλεπω ξανα και ξανα ...ευχαριστω που μου τι θυμισες παλι..θα την ξαναδω αλλη μια φορα...να δω πως ειναι τα ονειρα των αλλων...)

Roadartist είπε...

@ karagiozaki : Σε ευχαριστώ πολύ, αυθόρμητη και από καρδιάς. Την καλησπέρα μου, καλό σου σκ :)

Roadartist είπε...

@ Διονύσης Μάνεσης : Στο δικό σου φιλολογικό blog, αφορούσε την ανάρτηση για τον Εγγονόπουλο. Ίσως να έκανα λάθος και μην εγκρίθηκε το σχόλιο μου. Έγραφα για το πόσο τυχεροί είναι οι μαθητές σου. :) Σπανίζουν δάσκαλοι σαν εσένα. Το γράφω επειδή το πιστεύω. Χίλια μπράβο για τον αγώνα που κάνεις, όλα αυτά τα χρόνια, μα και σήμερα που τόσο δύσκολα γίνονται όλα.

ΥΓ έρχονται και απολύσεις σε νέους εκπαιδευτικούς. Λογικότατο βέβαια, για φθηνό εργατικό δυναμικό προορίζουν τα παιδιά αυτής της χώρας. Σιγά μη τα αφήσουν να μορφωθούν....

Roadartist είπε...

@ thinks : Νομίζω Δημήτρη πως αυτό μας κρατάει. Προσπαθούμε να το κρατήσουμε ζωντανό παρά που το σκοτώνουν. Καλό σκ!

Roadartist είπε...

@ pAnOs : Σχόλιο γεμάτο "ποίηση", άρα και αλήθεια. Είναι όμορφο να συναντιόνται τα όνειρα μας με των άλλων, ίσως μόνο τότε είναι αληθινά ευτυχισμένα... Εύχομαι να έχεις ένα πανέμορφο σκ!

Ε.Σ είπε...

μια υπέροχη σκηνή για καληνύχτα..
ευχαριστώ*

roadartist είπε...

@ Liz : την καλημέρα μου πλέον... Φιλιά :)

Related Posts with Thumbnails