27 Δεκεμβρίου 2011

Αργύρης Χιόνης (1943 - 25/12/2011)



Ένα αντίο στον αγαπημένο Αργύρη Χιόνη, έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους ποιητές, που πέθανε ανήμερα των Χριστουγέννων από καρδιακή προσβολή.


"Η Ποίηση πρέπει να'ναι / ένα ζαχαρωμένο βότσαλο /
πάνω που θά'χεις γλυκαθεί / να σπας τα δόντια σου"


Απόσπασμα από συνέντευξη του στην εφημερίδα Αυγή (Κρημνιώτη Π., 07/11/2010) :


* “Με ήτα η ζωή τελειώνει, με ήττα, επίσης” γράφετε στις “Εκδοχές του τέλους” μέρος της συλλογής. Ηττήθηκε ο άνθρωπος, η ποίηση, ο Αργύρης Χιόνης;


Οι στίχοι αυτοί δείχνουν απαισιόδοξοι αλλά στην ουσία συνιστούν μια προειδοποίηση. Εάν δε γίνει κάτι ουσιαστικό σ’ αυτή τη χώρα τότε και ο άνθρωπος, και η ποίηση και ο Αργύρης Χιόνης θα έχει ηττηθεί.


* Αυτή την κρίση που ζούμε σήμερα οι Έλληνες, πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε; Αρκούν τα “μόνα αποτελεσματικά όπλα που” κατά τα λεγόμενά σας “διαθέτει ο άνθρωπος: το χιούμορ και το όνειρο”;


Εγώ νομίζω ότι θα αρκούσαν αν όλος ο κόσμος είχε χιούμορ και όνειρο.


* Και οι τραπεζίτες επίσης;


Αν είχαμε χιούμορ και όνειρο όλοι οι υπόλοιποι και κυρίως οι πολιτικοί μας σε όλο τον δυτικό κόσμο, δεν θα μας είχαν καβαλήσει οι τραπεζίτες οι οποίοι βεβαίως δε διαθέτουν καθόλου χιούμορ και το όνειρό τους είναι μόνο το κέρδος.


* Έχετε πει ότι το αγαπημένο σας ρητό είναι “πριν σκύψεις, σκέψου”. Θεωρείτε ότι ο σημερινός πολίτης σκέφτεται ή απλώς σκύβει;


Φοβάμαι ότι απλώς σκύβει. Κι οφείλουμε σήμερα κυρίως, αυτόν τον "κυρίαρχο" λαό -ότι ειρωνικότερο έχει ειπωθεί για το λαό- να πάψουμε πια να τον χαϊδεύουμε. Ας αναλάβουμε επιτέλους όλοι τις ευθύνες μας.

"Δύσκολη η ζωή κι απλούστατος ο θάνατος,
 αυτή η έρημος που τίποτα από σένα δεν ζητά, 
που περιμένει απλώς να την διανύσεις."

---
Ελέησον σε

Ένιωθες μόνος και μας έπλασες για να ‘χεις
Συντροφιά εις τους αιώνας των αιώνων.
Έσφαλες όμως πλάθοντάς μας
Κατ’ εικόνα και ομοίωσίν σου,
Πολλαπλασίασες τη μοναξιά σου.
Τώρα είσαι μόνος μέσα σ’ ένα πλήθος μόνων.
Δεν έχει πιο μεγάλη μοναξιά.

---
Οκτώ χαϊκού

α.
Σκίτσο ο κόσμος και
ανελέητη ο θάνατος
γομολάστιχα

β.
στη Γιώτα Κριτσέλη
Έσβησε ο κόσμος.
Μένει αναμμένη, μόνη
μια ανεμώνη.

γ.
Για ποια εκίνησε
κορφή και σε ποια κοίτη
κατρακύλησε!…

δ.
μνήμη Γ. Κ. Καραβασίλη
Παραπατώντας
εφτασε στον θάνατο·
τον μέθυσε η ζωή.

ε.
Σήπεσαι σώμα
στη σιωπή, στην απουσία
άλλων σωμάτων

στ.
Θεέ μου, τι αόρατο
ναυάγιο που είναι
η έρημη ζωή!

ζ.
Χειμώνας πάλι·
σβηστή η φωτιά του έρωτα
και η καρδιά μου κρύα.

η.
Το είδωλό μου
μέσα στον καθρέφτη
σαν νεκρή φύση.

---

Χέρια

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους
Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή - το χειρότερο - τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα

---


"Υπάρχουν άλογα που συνεχίζουν να καλπάζουν 
ακόμα κι όταν είναι ξαπλωμένα στο γρασίδι."


"Όταν σου αναγγείλουνε τον θάνατό μου,
κάνε ό,τι θα 'κανες αν σου χάριζαν
έν' άδειο βάζο.


Θα το γέμιζες λουλούδια·
έτσι δεν είναι;"

Καλό του ταξίδι...


Για τον Αργύρη Χιόνη:

32 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Χρόνια Πολλά,
Καλή μου!

...χάρηκα που "βρήκα" τα σχόλια ανοιχτά...
Τί βάθος στη γραφή του Α. Χιόνη!
Πόσο ρηχή
η ζωή!

Να είσαι καλά, μάτια μου, και να έχεις ένα δημιουργικό 2012,
με υγεία.
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Μάγδα είπε...

"Θεέ μου, τι αόρατο
ναυάγιο που είναι
η έρημη ζωή!"


Mα τι γραφή!!
Καλό του ταξίδι!

Hfaistiwnas είπε...

Καλό του ταξίδι..

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Άλλη μια απώλεια...
Καλό του ταξίδι.

Αγγελικη Ν είπε...

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους
Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή - το χειρότερο - τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα.


Καλό του ταξίδι

Dee Dee είπε...

Καλο του ταξιδι!

καλο υπολοιπο γιορτων σε σενα γλυκια μου αρτιστα!

xxxxxxxxxxxxxx

ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ είπε...

ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ. ΑΠΛΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝ-ΘΡΩΠΟ!

Τσαλαπετεινός είπε...

-Πεθαίνουν οι ποιητές;
-Δεν πεθαίνουν...όσο συνεχίζουμε να μιλάμε με τα λόγια τους, δεν πεθαίνουν.

Poet είπε...

Εξαιρετικό αφιέρωμα σε έναν σπουδαίο ποιητή. Προσυπογράφω όλα όσα λες.

Καλή χρονιά !

thinks είπε...

Η κληρονομιά που μένει, δεν πεθαίνει ποτέ εφ' όσον την κρατάμε στον νου και την καρδιά, κι ας σπάνε τα δόντια μας από το ζαχαρωμένο βότσαλο της ποίησης -μέχρι να μάθουμε να φτιάχνουμε αντί να συλλογιζόμαστε τι δεν φτιάχτηκε σωστά. Η σκέψη του μένει.

Natalia είπε...

θλιβερό γεγονός ο θάνατος...

μένει όμως το όνομα και κυρίως το έργο ενός άξιου ποιητή...

χρόνια πολλά

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Ανέβαλλα εδώ και 2-3 χρόνια μια επίσκεψη με κάποιους μαθητές μου στο Θροφαρί.
Η αιφνίδια είδηση με έκανε να νιώσω περισσότερο την παγωνιά.
Με μερικούς ανθρώπους - κι ας μην τους ξέρουμε προσωπικά κι ας μη ζούμε μαζί τους - αισθανόμαστε πως συνοδοιπορούμε.
Τώρα πια μόνο μέσα από τα γραπτά τους.

Το πρωί το έμαθα. Κάθησα και έκανα μια πρόχειρη ανάρτηση στο blog μου της λογοτεχνίας. Για την αίσθηση του ανταμώματος που δεν προλάβαμε. Και για τις συστάσεις ενός καλού φίλου σε όσους δεν τον είχαν γνωρίσει.

Στις πολύ ωραίες σου επιλογές, ας προσθέσω δύο:

"Ανάμεσα στα δάχτυλά μου
και στη σάρκα σου,
όσο σφιχτά κι αν σε κρατώ,
τρυπώνει ο χρόνος".

" Να πίνεις τσάι και, στο μεταξύ, να σβήνει η
ζωή σου, όπως συμβαίνει με τους ήρωες του
Τσέχοφ, να σβήνει η ζωή σου, ενώ εσύ με α-
ξιοπρέπεια το τσάι ν’ ανακατεύεις και να ε-
παινείς τη γεύση και το άρωμά του. Έτσι,
σαν ήρωας του Τσέχοφ ή όπως ο Τσέχοφ ο ί-
διος, στη χυδαιότητα του πόνου ν’ αντιτάσ-
σεις την καλή ανατροφή σου".

Είναι από την τελευταία του συλλογή ( "Ό,τι περιγράφω με περιγράφει")

pandora είπε...

Καλό ταξίδι στον ποιητή...

οι στίχοι του είναι κομμάτι της συλλογικής μνήμης...

εξαιρετική η ματιά του

Καλές γιορτές roadartist

Roadartist είπε...

Ένας ποιητής, που τον αγαπούσα πολύ. Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια σας. Καλό του ταξίδι.
Καλή χρονιά σε εσάς και στις οικογένειες σας.

Διάττων είπε...

Εύχομαι σε όλους "Χρόνια Πολλά" για τις μέρες που διανύουμε... Όσο για τον Αργύρη Χιόνη, ήταν (και πάντα θα είναι) εγνωσμένης αξίας Λογοτέχνης! Αφήνει πίσω του δυσαναπλήρωτο κενό! Πολύ ωραίο και το αφιέρωμά σου, επιβεβλημένο θα έλεγα, προσπάθησα δε κι έφτιαξα κι εγώ κάτι αντίστοιχο στην ιστοσελίδα μου...

Ανώνυμος είπε...

πολυ ωραίοι οι στίχοι του.Δεν τον ήξερα, ας πάει στο καλό..eviv

Roadartist είπε...

@ Diatton : Θα περάσω να δω την ανάρτηση σου... Πολύ αγαπημένος ποιητής. Δυστυχώς σήμερα "έφυγε" και η Λουκία Ρικάκη... Κρίμα... Πολύ θανατικό και στο τέλος του το 2011..

Roadartist είπε...

@ eviv : καλό ταξίδι σε αυτόν και στην Λουκία Ρικάκη...

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Δεν τον γνώριζα αλλά απ' όσο διάβασα μου άρεσε η γραφή του.
Μου άρεσαν ιδιαίτερα τα δύο τελευταία!

Καλή Χρονιά γλυκιά μου!

Makis Del είπε...

uperoxi anartisi gia enan diaforetiko anthrwpo roadartist....kali xronia na exoume...

Fegia είπε...

Αγαπημένη μου φίλη.
Πολύ λυπάμαι που η καινούργια χρονιά δεν θα βρει τ
ον Αργύρη Χιόνη στη ζωή, στερώντας και μας από την απόλαυση της γραφής του και την αυθεντικότητα των κειμένων του.
Το "πρωτοσυνάντησα" το 1978 μέσω του βιβλίου του "Τύποι των ύλων". Από τότε ταξίδεψα πολλές φορές μέσα από τα κείμενά του και του οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ γι αυτο το ταξίδι...
Τελευταία, τον είδα (για πρώτη φορά) σε μια επαναληπτική εκπομπή της ΕΡΤ (νομίζω).
Είναι μια μεγάλη απώλεια...

Νάσαι καλά αγαπημένη φίλη.
Καλή χρονιά!

α Κενταύρου είπε...

Διαβάζοντας την ανάρτηση σκέφτηκα ότι οι ζωή έχει και τη πρακτική της πλευρά και επομένως και τους πολιτικούς ,τους τραπεζίτες,τους ενεχυροδανειστές σε αντίθεση οι ποιητές. Έχω πειστεί ότι όλοι είναι χρήσιμοι, στη ζωή σίγουρα οι κάθε είδους ποιητές την ομορφαίνουν.

ξι είπε...

Ο θάνατος είναι ένα πάρτυ
με όλους μας καλεσμένους.
Άλλος θα πάει από νωρίς
άλλος στην ώρα του
άλλος θα αργήσει λίγο.
Στο τέλος όμως δεν θα
απουσιάζει κανείς.

Έτσι είπαν στο Λάζαρο ένα βράδυ
και κανείς δεν κατάλαβε το
τρανταχτό του γέλιο


Μόλις το διάβασα στο fb.

Καλή Χρονιά με Υγεία!, θέλω να σου ευχηθώ, αρτιστάκ*

ξι.

ξι είπε...

τάδε έφη Άννα Νιαράκη. Το έγραψα και πριν, δεν ξέρω γιατί δεν εμφανίστηκε :-(

ξι.

habilis είπε...

: καλό ταξίδι σε αυτόν και στην Λουκία Ρικάκη...

habilis είπε...

σκονάκι είναι

habilis είπε...

το σχόλιο που με άγγιξε

Flora είπε...

Οι ποιητές που φεύγουν
μοιάζουν με αστέρια
που φωτίζουν τις νύχτες
και τις μέρες μας
...
καμιά φορά νιώθω
ότι οι σκέψεις που μας κατεβαίνουν
κάποτε
έτσι ξαφνικά
όπως περπατάμε
είναι
απ' αυτούς
τους τόσο ευαίσθητους
που αναχώρησαν
μα η ψυχή τους
στάζει ακόμα από τον ουρανό
ιδέες

Καλή χρονιά φίλη γλυκειά...
που περπατάς μέσα στις ιδέες
όπως ένα παιδί
μέσα σε ρόδινα σύννεφα...

Roadartist είπε...

@ η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα : είναι υπέροχος δημιουργός, αναζήτησε τον! Πρόσεξες "είναι" όχι "ήταν"! Καλή χρονιά φίλη μου!



@ makis : η διαφορετικότητα που τόσο αξίζει και λείπει, καλή χρονιά :)

Roadartist είπε...

@ Fegia : Αγαπητέ φίλε Φέγια. Από εσένα γνώρισα τον Χιόνη. Ίσως να μη το θυμάσαι. Από ένα email σου. Και σε ευχαριστώ πολύ, τι πιο πολύτιμο δώρο.. Καλή χρονιά!


@ α Κενταύρου : τι θα ήταν η ζωή δίχως ποιητές, δίχως λογοτεχνία, δίχως το πνεύμα, θα ήταν ένα τίποτα! Θα ήταν ανυπόφορη! Σίγουρα ζωή δε θα ήταν! Καλή μας χρονιά!

Roadartist είπε...

@ ξι : και από μένα τα καλύτερα. Καλή χρονιά φίλη ξ! Υγεία, δύναμη και αγάπη!!




@ habilis : καταλαβαίνω... Κρίμα για τη Λουκία. Πολλές απώλειες αυτό το '11. Ας είμαστε δυνατοί, καλή μας χρονιά!

Roadartist είπε...

@ Flora : Πάντα έχεις ένα ιδιαίτερο τρόπο να αγγίζεις. Δε θα άξιζε ένας κόσμος δίχως ποίηση. Καλή χρονιά!

Related Posts with Thumbnails