15 Δεκεμβρίου 2008

..πόσο μελαγχόλησε αυτός ο τόπος


Σα να μου τέλειωσαν τα χρώματα πριν καν τα αντικρίσω,
σαν να κουράστηκα απ΄ τον χρόνο πριν καν να αρχίσω,
λίγες στιγμές πριν ζήσω, το κορμί μου πριν προικίσω,
σα να γελάστηκα από άνθρωπο λίγο πριν να τον συμπαθήσω,
σα να μου γνεψε η καρδιά μου και να ταυτίστηκε με την πιο μαύρη σκιά μου,
σα να κλότσησα μακριά τα όνειρα μου,
σα να έχασα για ένα λεπτό την ματιά μου και να θάφτηκα στο σκότος,
πόσο μελαγχόλησε αυτός ο τόπος;!
Έχεις ιδέα πως είναι να κολυμπάς μες στο σκοτάδι
και να μην πνίγεσαι,
μονάχος μες στην σκέψη να αφήνεσαι και να δίνεσαι,
δεν γίνεσαι γαμώτο είσαι, και για ό,τι είσαι πάντα κρίνεσαι,
μη μου θλίβεσαι αγαπημένη, που είσαι τώρα πια χαμένη;, εξαντλημένη,
ξοφλημένη! Αφού η αγάπη ήταν το μόνο που δεν ένιωσες,
τώρα πάλι να: με τα τέρατα πως έμπλεξες;
Και πως θέλεις να ξεμπλέξεις;
η ζωή σου είναι και του θανάτου η έλξη.
Άλλο ένα ψέμα κι ένα ακόμη ξωτικό νεκρό στην χώρα των μπορντό ονείρων,
των ανύπαντρων ερωτευμένων χήρων, των μισαλλόδοξων μητέρων που κρατάνε
τα μωρά υστερόβουλα, κι όλα ανώφελα κι όλα στον τόπο αυτό κοίτα
πως γίνονται : ανώδυνα!
«Αγάπησέ με, σκούπισε το δάκρυ μου με φως και κράτησέ με,
αυτός ο τόπος μελαγχόλησε, βοήθησέ με,
λιώσε το φεγγάρι μου κάντο βροχή και ξέπλυνέ με,
αγάπησέ με
»
Σαν σωριασμένα βράχια από την θάλασσα ριγμένα,
σαν ουρλιαχτά γοργόνων όπως τα φύκια παρατημένα,
όσα είχα στην καρδιά μου, όσα πίστευα κι όσα λάτρευα για μένα
απογειώθηκαν σαν σκόνη κι είναι από τον άνεμο θαμμένα,
δεμένος ο ήλιος πίσω από σύννεφα βρεγμένα,
σταματημένος ο χρόνος θυμίζει κάτι από εσένα,
σαν παγωμένος αυτός ο τόπος μελαγχόλησε λες κι έφυγε για τα ξένα,
μα είναι νωρίς ακόμα, δεν μου πάγωσε το αίμα..

Freedom of Speech και Ευτυχία Ραυτοπούλου. Βραβείο καλύτερου στίχου στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης 2006.

61 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

δεν το πιστεύω! δηλαδή το πιστεύω. τους ανακάλυψα πολύ πρόσφατα. και έπεσα πάνω στο κομμάτι αυτό. που είναι απίστευτο!
πόσο μελαγχόλησε αυτός ο τόπος; τόσο όσο να χαμογελούμε ακόμα. μελαγχολικά αισιόδοξα. πώς; δεν είμαι σίγουρος ότι ξέρω. μα ξέρω πώς είναι να κολυμπάς μες στο σκοτάδι και να μην πνίγεσαι.

Roadartist είπε...

@ b|a|s|n\i/a μου χαίρομαι, δεν είναι εκπληκτικοί? Δε θα μπορούσε να με εκφράσει καλύτερα αυτό το κομμάτι.. Οι στίχοι τους είναι σαν ποίηση..Μελαγχολικά αισιόδοξα ναι συμφωνώ..


Μια καλή εβδομάδα σε όλους εύχομαι.
Αυτή η καινούργια να είναι καλύτερη, και κυρίως να σκεφτούμε να μη ξεχάσουμε όλοι τι έγινε. Να σκεφτούμε την επόμενη μέρα.
Να είστε όλοι καλά.

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο κομμάτι και στίχοι ... αγαπημένοι...

Ας χαμογελάσουμε λίγο περισσότεροι τουλάχιστον εμείς ... μήπως ζεσταθεί λίγο ο κόσμος μας.

Την καλημέρα μου και καλη εβδομάδα

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πόσο αλήθεια, μελαγχόλησε τούτος ο τόπος....

Είναι η δεύτερη φορά που με κυριεύει τουτο το βαρύ και ασήκωτο και παράλληλα ανάμικτο συναίσθημα.
Η πρώτη ήταν το Σεπτέμβρη του '99 με το μεγάλο και φονικό σεισμό της Πάρνηθας...
Λέγοντας ανάμικτο εννοώ οργή και συντριβή μαζί. Συναισθήματα που σε καθηλώνουν για κάποιο διάστημα, στο οποίο (μιλάω πάντα για μένα), θέση έχει μόνο η μουσική.
Το πολύ όμορφο κομμάτι που επέλεξες για σήμερα, ήταν ό,τι καλύτερο.
Να είσαι καλά αγαπημένη ροουνταρτίστα μου και Καλή σου εβδομάδα!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Maria Tzirita είπε...

Πόσο επίκαιρο... Σ'ευχαριστούμε Ροντούλα που το μοιράστηκες μαζί μας. Καλημέρα καλή μου, καλή βδομάδα... ας είναι...

βασίλης είπε...

Φανταστικοί στίχοι πραγματικά..
"..Έχεις ιδέα πως είναι να κολυμπάς μες στο σκοτάδι
και να μην πνίγεσαι,
μονάχος μες στην σκέψη να αφήνεσαι και να δίνεσαι,
δεν γίνεσαι γαμώτο είσαι, και για ό,τι είσαι πάντα κρίνεσαι..." Καταπληκτικό...

Ανώνυμος είπε...

μελαγχόλησε, αλλά όταν χαμογελάσει θα είναι από Λήθη και όχι από Ελπίδα.......

Adamantia είπε...

Eυχομαι καλυτερη εβδομαδα με σκεψη, οχι ληθη, αλλα και λιγη χαρα. Την εχουμε ολοι αναγκη και πιο πολυ τα παιδια. Πρεπει να βγουμε πιο ωριμοι, πιο δυνατοι απ'ολα αυτα που μας ενωσαν πρωτη φορα τοσους πολλους. Σε φιλω πολυ

onlysand είπε...

καταπληκτικοί στίχοι, πράγματι

σαν ηλιόλουστο πείσμα!

Καλημέρα, χαμινάκι - σε όλους, φως στο μυαλό και στην ψυχή μας!

Artanis είπε...

Είναι πραγματικά ένα υπέροχο κομμάτι...Το είχα λατρέψει στο φεστιβαλ εκείνης της χρονιάς, μου αρέσει πάρα πολύ...
Καλημέρα Καλλιτέχνιδα...

Hfaistiwnas είπε...

Ωραίοι στίχοι όντως! Μήπως και δεν μελαγχώλησε; Ένα με το μουντό ουρανό έχει γίνει...

Ανώνυμος είπε...

" και για ό,τι είσαι πάντα κρίνεσαι..."

Να το ελπίσουμε αυτό,φίλη μου!

H.Constantinos είπε...

...πόσο μελαγχόλησε αυτός ο τόπος... Αστα...

Καλή εβδομάδα!

Μαριλένα είπε...

και να ήταν μονο μελαγχολία..

Σταλαγματιά είπε...

Σαν να γέρασε σε μια νύχτα η ψυχή μας….
Τίποτε δεν θα είναι ίδιο πια,
Ακόμη κι αν ξεχαστούν όλα αυτά,
Η πορεία τους μέσα μας θα μένει ανεξίτηλη

Aspa είπε...

Δικαίως πήρε το βραβείο του καλύτερου στίχου…
Καλή εβδομάδα!

Roadartist είπε...

@ Odiporos : "να ζεσταθεί λίγο ο κόσμος μας" έτσι..Καλή εβδομάδα..

@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ : Γλαρένια αυτός ο τόπος έχει γεμίσει με στιγμές τέτοιες.. δυστυχώς.. Δεν ξέρω πια και αυτός πως αντέχει. Από παντού θέματα προς επίλυση.. Τι να πρωτο θίξεις.. Δε ξέρω τελικά..αυτοί αν κάποιος τον νοιάζεται πραγματικά.
Η μουσική και εμένα πάντα είναι το πρώτο πράγμα που ακουμπώ, και μετά αρκετά άλλες μορφές τέχνης, που βρίσκω διέξοδο. Σε ευχαριστώ, πολλά φιλιά.

Roadartist είπε...

@ Maria Tzirita : Και αυτό, και πολλά ακόμη τραγούδια Μαρία μου μιλάνε για αυτά τα συναισθήματα και ταιριάζουν στις μέρες που ζούμε..Η τέχνη πάντα εμπνέεται από τη ζωή. Και δείχνει πόσα συναισθήματα καιρό νιώθαμε.

Roadartist είπε...

@ βασίλης : Μιλάμε στη ψυχή..
Να σαι καλά Βασίλη.


@ Ηλιογράφος : Δύσκολη νομίζω και η ελπίδα, αλλά και η λήθη τέτοιες ώρες..


@ Adamantia : έτσι είναι, ο καθένας κρατά ότι θέλει ο ίδιος από τις μέρες που πέρασαν.


@ onlysand : Το χαμινάκι σε χαιρετά και σε ευχαριστεί πολύ για τα περάσματα σου :)) Ηλιόλουστο πείσμα, για να συνεχίσουμε!

Roadartist είπε...

@ Artanis : Καλησπέρα Αrtanis, να είσαι καλά, πολλά φιλάκια!


@ Hfaistiwnas : Πάρα πολύ, από πολλές απόψεις και για πολλούς λόγους..

@ nyxterino : Να το ελπίσουμε;.. Δυστυχώς η δικαιοσύνη ενίοτε είναι τυφλή για κάποιους..



@ H.Constantinos : άστα βράστα.. δε λες τίποτα.. καλησπέρα Κωνσταν!

Roadartist είπε...

@ Μαριλένα : το ξέρω..


@ Anastasia : Ακριβώς όπως τα λές Αναστασία.. Τίποτα δε θα είναι το ίδιο, και πρακτικά θα το νιώσουμε όλοι στη καθημερινότητα μας θέλοντας και μη.. Τουλάχιστον όσοι μπορούν ακόμη να σκέφτονται σε αυτή τη κοινωνία.


@ Aspa : Οντως! Επίσης Ασπα καλή εβδομάδα!

tovenito είπε...

και μελαγχόλησε και δεν βλέπω λύσεις, προτάσεις κάποιον να εμπνεύσει. δεν μπορώ να τις διακρίνω..

Margo είπε...

To αισιόδοξο δεν είναι μόνο ότι γράφτηκαν τέτοιοι στίχοι, αλλά και ότι βραβεύτηκαν κιόλας!!!!

iLiAs είπε...

Καλη βδομάδα..καλυτερα ελπιζω απο την προηγουμενη..

καλημέρα είπε...

roadartist,
εξαιρετική επιλογή τραγουδιού.
Δεν μου είχε περάσει καν από το μυαλό και να φανταστείς εκείνη τη χρονιά δούλευα και στο φεστιβάλ, νάσαι καλά καλλιτέχνιδα!
θα στο χαρίσω αύριο στην εκπομπή,
φιλιά

Olga είπε...

Πραγματικά εκπληκτικό κομμάτι και χαίρομαι που το βλπεπω εδώ..
Συχνά διαμάντια από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης χάνονται...

Καλή εβδομάδα Roadartist!:)

rain είπε...

Υπέροχο..
"...μα είναι νωρίς ακόμα, δεν μου πάγωσε το αίμα..." Ισως είναι απλά λόγια μα λένε πολλά..Τι άλλο να ειπωθεί..

Ανώνυμος είπε...

μελαγχόλησε, πληγώθηκε, απορεί αυτός ο τόπος...
καλύτερη εβδομάδα εύχομαι

dyosmaraki είπε...

Να συμπληρώσω στο σχόλιο της Δενδρογαλή...."και ζητά βοήθεια" αυτός ο τόπος.

greendim είπε...

Τί να πω:
για μία ακόμη φορά αυτά που μας "δίνεις" μου φωνάζουν ανθρώπινη ευαισθησία και τρυφερότητα!...

Phivos Nicolaides είπε...

Πολύ καλή επιλογή, έστω, για θύμισες πικρές...

Coco είπε...

όχι μόνο δεν πάγωσε το αίμα αλλά κυλάει πιο ζεστό μέσα μας
δεν νομίζω ότι είναι πια θέμα απλής μνήμης για όσους νιώσανε εκρήξεις στα κύτταρά τους

librarian είπε...

Ας μιλήσουμε για κάτι χαρούμενο...
Αλήθεια μπορούμε;;;

Roadartist είπε...

@ tovene592 : και εγώ αυτό ακριβώς σκέφτομαι και αυτό κυρίως με προβληματίζει. Μηδενίστρια δεν είμαι. Απλά βλέπω τι γίνεται.

Roadartist είπε...

@ Margo : Μου αρέσει που το βλέπεις έτσι και έχεις δίκιο. Δεν το είχα σκεφτεί.


@ iLiAs : Μακάρι! Γενικώς να έρθουν καλύτερες μέρες, νασαι καλά Ηλία.

Roadartist είπε...

@ καλημέρα : Να είσαι καλά Αναστασία, θα βάλω υπενθύμιση (με αυτές λειτουργώ πλέον) να συντονιστώ αύριο το πρωί, και να σε ακούσω στην εκπομπή σου :) Σε ευχαριστώ, καλό βράδυ!


@ Olga : Αυτό ήταν από τα πολύ καλά τραγούδια, και άξια βραβευμένο. Οντως κρίμα να μην ακούγονται τέτοια τραγούδια. Καλησπέρα σου, καλή εβδομάδα!

Roadartist είπε...

@ rain : Αυτοί οι στίχοι που επέλεξες σημαίνουν τόσα πολλά. "Δεν μου πάγωσε το αίμα", άρα υπάρχει στο τέλος η ελπίδα, ξεπροβάλλει για να μη σταματας να παλεύεις..


@ Δενδρογαλή : να εισαι καλά δενδρογαλή μου, μια καλύτερη εβδομάδα για όλους..

Roadartist είπε...

@ dyosmaraki : Δεν ζητά απλά βοήθεια, ΚΡΑΥΓΑΖΕΙ..και dyosmaraki δυστυχώς ακούγονται τόσα πολλά τις τελευταίες μέρες..που είναι να εξοργίζεσαι χειρότερα..

Roadartist είπε...

@ greendim : Να είσαι καλά, ξέρεις κάτι;; Εξαρτάται πάντα και πως τα βλέπει ο καθένας από εμάς. Και μου δίνει χαρά που το εισπράττεις έτσι..

@ Phivos Nicolaides : Φοίβο αρκετά νωπές ακόμη όμως.. καλησπέρα..

jf είπε...

!!!

Τα φιλιά μου
Καλή βδομάδα!

Roadartist είπε...

@ Coco : Σε κάποιους από εμάς ναι, όχι σε όλους κοκο μου. Υπάρχουν και κάποιοι που είναι εντελώς στη κοσμάρα τους..σαν να μην έγινε τίποτα..Τι να πεις..Να μου είσαι καλά..


@ librarian : Για μένα αν με ρωτάς, θα προσπαθήσω αρκετά librarian, γιατί δεν μπορώ να προσποιηθώ, ότι οκ τώρα είναι καλά. Τίποτα δεν είναι ακόμη καλά. Οταν διαλύεται η χώρα σου ολόκληρη, δεν γίνεται για εμένα αυτό να ξεχαστεί. Αρκετά πράγματα ακόμη με ενοχλούν. Θα προσπαθήσω να ξαναβρώ τους ρυθμούς μου, αλλά φοβάμαι πως τις μέρες που θα ακολουθήσουν θα ζήσουμε την πλήρη παράνοια.

Roadartist είπε...

@ JamanFou : και εμένα, να είσαι καλά! ;)

aKanonisti είπε...

Γνωστό..και αγαπημένο άσμα...
και πράγματι ταιριάζει...
:-))))

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Γεια σου, ροδούλα.
Ωραίο. Δεν ξέρω γιατί με πάερι συνειρμικά σε ένα απόσπασμα από τη σονάτα του σεληνόφωτος, του Ρίτσου.
(Ε, πώς δεν ξέρω, δηλαδή:Ο καθένας με τα κουσούρια του, αυτό ξέρω!..)
Ίσως είναι γι'αυτό το κολύμπι στο σκοτάδι, γι'αυτό τον πνιγμό..
Λοιπόν, νά το:
" Τούτο το σπίτι με πνίγει. Μάλιστα η κουζίνα
είναι σαν το βυθό της θάλασσας.
Τα μπρίκια κρεμασμένα γυαλίζουν σα στρογγυλά,
μεγάλα μάτια απίθανων ψαριών,
τα πιάτα σαλεύουν αργά σαν τις μέδουσες,
φύκια κι όστρακα πιάνονται στα μαλλιά μου
δεν μπορώ να τα ξεκολλήσω ύστερα,
δεν μπορώ ν' ανέβω πάλι στην επιφάνεια
ο δίσκος μου πέφτει απ' τα χέρια άηχος, - σωριάζομαι
και βλέπω τις φυσαλίδες απ' την ανάσα μου ν' ανεβαίνουν,
ν' ανεβαίνουν
και προσπαθώ να διασκεδάσω κοιτάζοντές τες
κι αναρωτιέμαι τι θα λέει αν κάποιος βρίσκεται
από πάνω και βλέπει αυτές τις φυσαλίδες,
τάχα πως πνίγεται κάποιος ή πως ένας δύτης ανιχνεύει τους βυθούς;
Κι αλήθεια δεν είναι λίγες οι φορές που ανακαλύπτω εκεί,
στο βάθος του πνιγμού, κοράλλια και μαργαριτάρια
και θησαυρούς ναυαγισμένων πλοίων,
απρόοπτες συναντήσεις, και χτεσινά και σημερινά μελλούμενα,
μιαν επαλήθευση σχεδόν αιωνιότητας,
κάποιο ξανάσαμα, κάποιο χαμόγελο αθανασίας, όπως λένε,
μιαν ευτυχία, μια μέθη, κι ενθουσιασμόν ακόμη,
κοράλλια και μαργαριτάρια και ζαφείρια,
μονάχα που δεν ξέρω να τα δώσω όχι τα δίνω,
μονάχα που δεν ξέρω αν μπορούν να τα πάρουν
πάντως εγώ τα δίνω.
Άφησέ με να έρθω μαζί σου.(...) "

Πάντως εγώ τα δίνω.
Έτσι ας είναι πάντα. Και ας καταλάβουμε καλύτερα και το πώς...

Καληνύχτα σου.

Ανώνυμος είπε...

Πόσο μελαγχόλησε αυτός ο τόπος τώρα τελευταία..Ωραίο τραγούδι..

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Τέχνη - ζωή , στίχοι - γεγονότα, τόσο ταιριαστά δεμένα !!
Όμορφοι στίχοι κι είναι αλήθεια πως μελαγχόλησε πολύ αυτός ο τόπος ...
Ας ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες , χωρίς να ξεχνάμε !!
Καληνύχταααα

lakis είπε...

Υπέροχοι στίχοι, μια ολόκληρη ιστορία. Πάνω απ' όλα μου άρεσε αυτός ο στίχος: για ό,τι είσαι πάντα κρίνεσαι. Μου μίλησε πολύ. Μέρα καλή

Roadartist είπε...

@ aKanonisti : Γειά σου Ακανόνιστη, καλημέρες σου! :)

Roadartist είπε...

@ Διονύσης Μάνεσης : Γειά σου Διονύση μου, καλημέρα να έχεις. Ε, μακάρι να είχαμε όλοι τέτοια κουσούρια! 'Πάντως εγώ τα δίνω', ανεξαρτήτου αποτελέσματος ε? Να είσαι καλά (!!!) αισιόδοξη νότα, για αρχή της μέρας είναι απαραίτητη..για όλους.. Μακάρι να καταλάβουμε καλύτερα το πώς...

Roadartist είπε...

@ Akon : Ελπίζω να ξαναχαρεί.. να έχεις μια όμορφη μέρα Άκον, φιλιά.


@ αθηνα : Η τέχνη εμπνέεται από τη ζωή!! Αθηνούλα έτσι όπως τα λες ευχή για καλύτερες μέρες, δίχως να ξεχάσουμε όμως...όσοι βέβαια


@ Λάκης Φουρουκλάς : Που είσαι Λάκη;; Μέσα σε όσα έγιναν αυτές τις μέρες χαθήκαμε.. Διάλεξες μάλλον τη καλύτερη περίοδο να πας ...στην άλλη άκρη του πλανήτη.. Πόσοι σε ζηλεύουν.. να γεμίσεις τις 'αποσκευές' σου όμορφες λέξεις και εικόνες.. Επίσης μέρα καλή!

dyosmaraki είπε...

Καλή μου καλλιτέχνιδα έχω μια πρόταση να κάνω. Εν μέσω των ταραχών και της βίας ο Vad μας στέλνει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα από τα παιδιά του Χαρτούμ με τίτλο
" όταν η Ελλάδα καίγεται τα παιδιά του Χαρτούμ μιλάνε για ειρήνη".
Προτείνω να διαδόσουμε όλοι στα blogs μας τις φωτογραφίες των παιδιών και το μήνυμά τους με σκοπό να εκδηλώσουμε την αντίθεσή μας στη βία και στη μελαγχολία.

Δεν ξεχνάμε. Διεκδούμε ειρηνικά και καταδικάζουμε τη βία.

Την ανάρτηση του Vad θα την βρούμε στο http://apouro.blogspot.com/2008/12/blog-post_15.html

Την καλημέρα μου

jacki είπε...

Απίστευτος στίχος. Πόσες πολλές αλήθειες χώρεσαν σε αυτό το ποίημα;
Δεν το γνώριζα το άσμα. Σε ευχαριστώ.

Kaveiros είπε...

Έχουμε ανάγκη από χρώματα...

Roadartist είπε...

@ dyosmaraki : Σε ευχαριστώ!!!


@ jacki : Να είσαι καλά jacki, να συνεχίζεις να γράφεις...


@ Kaveiros : Πάρα πολύ ανάγκη kaveire..απίστευτη!

Seagull είπε...

Καλή σου μέρα, καλή μου καλλιτέχνιδα!

[Αφού επισημάνω ότι λόγω περιορισμένου χρόνου δεν μπόρεσα να διαβάσω τα παραπάνω σχόλια...]

Κι εγώ μελαγχόλησα...
...σχεδόν κατάθλιψη μ' έπιασε
με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας
για τον απλούστατο λόγο ότι τίποτα δεν συμβαίνει, τίποτα δεν αλλάζει μέσα μας...

Μα επειδή, όπως είναι φυσικό και αντιληπτό, τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν μένουμε σ'αυτή τη μελαγχολία...
...νομίζουμε πως θα πρέπει να σαλπίσουμε Ανάσταση... ή, έστω, Χριστούγεννα!...

...χωρίς να ξεχνάμε, βεβαίως, το πώς και το γιατί φθάσαμε ως εδώ...
...μήπως και διορθωθεί τίποτα...

Roadartist είπε...

@ SeaGulL : Στέφανε και εμένα το ίδιο. Μένει να δούμε όμως ποιοι όντως θέλουνε την καινούργια ημέρα, ποιοι είναι δεκτικοί στην 'θετική' πράξη και ποιοι είναι μόνο λόγια τελικά.

Αρκετές απογοητεύσεις έχουμε πάρει όλοι.. Γιατί πλέον στο τέλος θα ψάχνουμε το καλό σε αυτή τη πόλη όντως με το ..μικροσκόπιο..

Οσο για τα Χριστούγεννα, εξαρτάται πως τα βιώνει ο καθένας. Αν έχουνε το νόημα που υποτίθεται πως πρεσβεύουν.. Ας ειναι.. Ο καθένας με τις ιδέες του και τα πιστεύω του.. Να είσαι καλά!

Seagull είπε...

Σε σχέση με το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων...
...είχα σκοπό να αναδημοσιεύσω, στην "Κλέφτρα Κίσσα", το περσινό σχετικό κείμενό σου, σε μερικές ημέρες και συγκεκριμένα στην "επέτειο" του, δηλαδή στις 20 Δεκεμβρίου :-)
Τελικά, όμως, θα το κάνω αύριο!...
Καλή σου μέρα και πάλι!

Roadartist είπε...

@ SeaGulL : Στέφανε να ήξερες πόσο πολύ πιστεύω ότι είχα τότε γράψει! Και πραγματικά σε ευχαριστώ πολύ!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου είπε...

Πολύ ωραίο post Roadartist!
Την καλημέρα μου...

Roadartist είπε...

@ Γιώτα Παπαδημακοπούλου : Καλημέρα κ από εμένα Γιώτα..

Seagull είπε...

Καλή μου καλλιτέχνιδα του δρόμου, καλή σου μέρα!
Όπως γνωρίζεις ήδη, δημιούργησα ένα blog, με την ονομασία "Κλέφτρα Κίσσα" (http://kleftrakissa.blogspot.com/), στο οποίο "εκθέτω" κείμενα άλλων bloggers, που τους τα έχω "κλέψει".
Περισσότερα, μπορείς να βρεις και να διαβάσεις στην πρώτη μου ανάρτηση:
http://kleftrakissa.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html
Επειδή μεταξύ των αναρτήσεων που έχω κλέψει περιλαμβάνονται και
δικές σου, θεώρησα σκόπιμο να σε ενημερώσω σχετικώς, ώστε αν έχεις οποιαδήποτε αντίρρηση για την "κλοπή" αυτή να με ενημερώσεις και να κατεβάσω τις σχετικές αναρτήσεις μου.

Ευχαριστώ
Seagull
http://seagullstefanos.blogspot.com/

Υ.Γ. Αφήνω σχετικό σχόλιο κάτω από κάθε πρωτότυπη ανάρτηση, για ευνόητους λόγους

Related Posts with Thumbnails